Η ΚΥΑΝΗ ΝΗΣΟΣ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΔΡΑΚΟΥΛΗ.

Ο αιών μας είναι κατ’ εξοχήν αιών των ψυχικών ερευνών` ενδιαφερόμεθα δια την τύχην ημών ως ανθρώπων, όχι απλώς ως σωμάτων. Γνωρίζομεν το τέλος των σωμάτων μας. Αλλά ερευνητέον αν έχωμεν τέλος ημείς, αν έχωμεν συμφέροντα απώτερα, αν έχωμεν τύχας επέκεινα των τυχών μας επί του ορατού τούτου πλανήτου, αν δεν είνε και κόσμοι αόρατοι, ο εν οις βίος είνε αλληλένδετος μετά του παρόντος βίου μας. Δι’ όλα αυτά ανησυχεί το σύγχρονο πνεύμα και παντού υπάρχουν κέντρα ψυχικών ερευνών. Είνε πολυσχιδής η έρευνα αύτη, και αι απαντήσεις αι διδόμεναι (θεοσοφία, υποσυνείδητον, μυχιολογία, πνευματισμός, εκτόπλασμα, ψυχοφάνεια, τηλεπάθεια, αυτόματος γραφή, υπνωτισμός κλπ.) είνε ποικίλαι, αλλά ειδικώς ζητείται να εξακριβωθεί τι γίνεται το άτομον μετά την διάλυσιν του σώματός του` είνε πρόδηλον ότι δεν ταυτίζεται το άτομον με το σώμα του. Ότι η ζωή είνε χυμός εκκρινόμενος από τον εγκέφαλον, επιστεύετο προ δύο γενεών, αλλ’ απορρίπτεται σήμερον. Σήμερον πιστεύεται το εναντίον ότι δηλαδή τα μόρια του εγκεφάλου συγκρατούνται υπό κάποιας αγνώστου δυνάμεως, ήτις επιζεί του σώματος` ότι η άγνωστος αύτη δύναμις, είνε καθ’ όλας τας ενδείξεις αυτός ο άνθρωπος εξακολουθών άσαρκον βίον, εις ον συναποκομίζει όλα τα διακρίνοντα το άτομον χαρακτηριστικά` ότι από τον άσαρκον βίον είνε υπό καταλλήλους συνθήκας δυνατόν να επικοινωνεί μετά των έτι και νυν ενσάρκων ατόμων` ότι υπάρχουν αόρατοι κόσμοι και σφαίραι και στενή μεταξύ των συνάφεια` ότι υπάρχει οργάνωσις ασάρκων ατόμων ασκούντων καθοδηγητικήν επιρροήν επί των ενσάρκων. Εκ των πορισμάτων τούτων προκύπτει σύστημα ηθικής, καθ’ ην 1) υπάρχει ανταπόδοσις ή εξαγνισμός λόγω ισορροπίας 2) ο νόμος της αγάπης είναι η βάσις της εξελίξεως και του αεννάου προβιβασμού 3) κεντρικόν στοιχείον της αγάπης είναι η εθελουσία εκδούλευσις – το εθελουσίως εξυπηρετείν τους άλλους, 4) η αλήθεια αποκαλύπτεται κατά λόγον της αφιλαύτου ερεύνης 5) τα πάντα διέπει υπερτάτη πηγή δυνάμεως και λογισμού 6) θάνατος δεν υπάρχει, ειμή ως ανάξιον επεισόδιον της ζωής.

Εξ’ όλων των σχετικών συγγραμμάτων τα οποία ανέγνωσα, το ανά χείρας μου έκανε την ισχυροτέραν εντύπωσιν δια τε το σφρίγος της ζωντανότητός του και δια την επισφράγισην των ως άνωθι εκτιθεμένων πορισμάτων της ψυχικής ερεύνης του αιώνος μας. Το αγγλικόν πρωτότυπον υπηγορεύθη υπό του Στεδ εννέα έτη μετά τον πνιγμόν του εις το ναυάγιον του Τιτανικού και εγγράφη δια της γνωστής αυτομάτης μεθόδου. Το ύφος το αναγνωρίζω ως ύφος του Στεδ ον επί πολλά έτη εγνώριζα προσωπικώς και παρ’ ου έσχον επιστολήν γραφείσαν επί του Τιτανικού και αφιχθείσαν εις Αθήνας την ημέρα του ναυαγίου. Αν «το ύφος είνε ο άνθρωπος» διακρίνομεν τον Στεδ αυτόματον εις πάσαν φράσιν του ανά χείρας κειμένου. Του πρωτοτύπου αγγλικού κειμένου προτάσσεται επιστολή του Κόναν Δόυλ, όστις λέγει:

Η ΚΥΑΝΗ ΝΗΣΟΣ

Εμπειρίες από μια Νέα Άφιξη στο Υπερπέραν.

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΌ ΤΟΝ ΣΕΡ ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΥΛ.

Αγαπητή δεσποινίς Στεντ,

Βρήκα την αφήγηση πολύ ενδιαφέρουσα και χρήσιμη. Δεν έχω τον τρόπο να κρίνω τις ακριβείς συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκε, ή κατά πόσο μπορεί να έχει επηρεαστεί από υποσυνείδητες επιδράσεις, αλλά μιλώντας σαν λογοτεχνικός κριτικός, όσον αφορά την μορφή, θα πρέπει να πω ότι η καθαρή έκφραση και το χιούμορ ήταν πολύ χαρακτηριστικά του πατέρα σας.

Είμαστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα ότι οι λεπτομέρειες των διαφόρων περιγραφών από τις άλλες σφαίρες διαφέρουν από γραπτό σε γραπτό, αλλά, από την άλλη, κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί ότι οι ομοιότητες υπερτερούν κατά πολύ των διαφορών. Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο επόμενος κόσμος είναι απεριόριστα πολύπλοκος και με πολλές υποδιαιρέσεις – (Ο οίκος του Πατέρα μου έχει πολλά διαμερίσματα) – και ότι, ακόμα και σε αυτόν τον μικρό κόσμο, οι μαρτυρίες οι οποίες προέρχονται από δύο διαφορετικούς μάρτυρες ποτέ δεν είναι ακριβώς οι ίδιες.

Αν μια περιγραφή δοθεί από ένα ευγενή της Οξφόρδης, και από ένα Ινδό χωρικό, οι αντίστοιχες ιστορίες της ζωής τους θα είναι πολύ πιο διαφορετικές από οιεσδήποτε διαφορετικές εξιστορήσεις έχω διαβάσει για τον άλλο κόσμο. Έχω ειδικευτεί σε αυτόν τον τομέα – τα φυσικά φαινόμενα ποτέ δεν με ενδιέφεραν πολύ – και δεν νομίζω να υπάρχει κανένας που να έχει διαβάσει περισσότερες αφηγήσεις από μένα, σε έντυπα, δακτυλογραφημένες ή γραπτές, πολλές από τις οποίες προέρχονταν από ανθρώπους που ποτέ δεν είχαν ιδέα για το ποιο θα μπορούσε να είναι το συνηθισμένο Πνευματιστικό σχέδιο των πραγμάτων.

Σε κάποιες περιπτώσεις οι ενδιάμεσοι ήταν παιδιά. Πάντα προκύπτει η ίδια ιδέα για ένα κόσμο σαν τον δικό μας, ένα κόσμο όπου όλες οι άδηλες ικανότητές μας και όλες οι κρυμμένες φιλοδοξίες μας έχουν ελεύθερες και ανεμπόδιστες δυνατότητες. Σε όλες υπάρχει η ίδια αναφορά για συμπαγές έδαφος, γνωστά λουλούδια και ζώα, για ευχάριστες ασχολίες – όλα αυτά τα στοιχεία είναι τόσο διαφορετικά από τον ασαφή, απροσδιόριστο και στενόχωρο ουρανό που μας περιγράφουν οι εκκλησίες.

Ομολογώ ότι δεν βρίσκω σε κάποια από αυτές κάποια νύξη για κάποιο μέρος που να αντιστοιχεί ακριβώς στην Κυανή Νήσο, παρόλο που το κυανό χρώμα είναι φυσικά εκείνο της θεραπείας, και ένα νησί μπορεί να είναι μόνο μια απομονωμένη σφαίρα – ένας προθάλαμος για άλλες.

Πιστεύω ότι τέτοιες λεπτομέρειες όπως ο ύπνος, η διατροφή, κ.λ.π, εξαρτώνται από την ακριβή θέση της ψυχής στην εξέλιξή της, όσο πιο χαμηλά είναι η ψυχή τόσο πιο υλικές θα είναι και οι συνθήκες. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζει ο άνθρωπος αυτά τα πράγματα , διότι όχι μόνο απαλλάσσεται από όλους τους φόβους του θανάτου, αλλά όπως και στην περίπτωση του πατέρα σας, μπορεί να βοηθηθεί πολύ σε περίπτωση που κληθεί ξαφνικά στην άλλη πλευρά, και βρεθεί αμέσως σε οικείο περιβάλλον, σίγουρος για το μέλλον, αντί για την πολύ δυσάρεστη περίοδο προσαρμογής κατά την διάρκεια της οποίας οι ψυχές πρέπει να ξεμάθουν ό,τι τους δίδαξαν εδώ οι δάσκαλοι τους και να προσαρμοστούν σε πρωτόγνωρα γεγονότα.

Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, Κρόουμπορω, Σάσσεξ, Αγγλία. Σεπτέμβριος 1922

ΠΡΟΟΙΜΙΟ

Όταν τον Απρίλιο του 1912 ο Τιτανικός βυθίστηκε στο μέσο του ωκεανού και ο πατέρας που πέρασε στον άλλο κόσμο, εγώ βρισκόμουνα σε περιοδεία με την δική μου Σαιξπηρική Εταιρεία. Ένα από τα μέλη αυτής της Εταιρείας ήταν ένας νεαρός με το όνομα Παρντό Γούντμαν, ο οποίος εκείνη την Κυριακή, την ώρα που πίναμε το τσάι μας, προέβλεψε την καταστροφή. Δεν ονόμασε το πλοίο ή τον πατέρα μου αλλά αναφέρθηκε πολύ έντονα για καταστροφή στην θάλασσα και το θάνατο ενός ηλικιωμένου που ήταν πολύ στενά συνδεδεμένος με μένα, και όταν μάθαμε τα θλιβερά νέα καταλάβαμε ότι πρέπει να βρισκόταν σε πολύ στενή επαφή με ό,τι επρόκειτο να συμβεί.

Αναφέρω αυτό το περιστατικό επειδή αποτέλεσε τον πρώτο σύνδεσμο ανάμεσα στον πατέρα μου και τον κύριο Γούντμαν, και διότι χάρη στις ψυχικές δυνάμεις του κυρίου Γούντμαν ο πατέρας μου κατόρθωσε να στείλει τα μηνύματα που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο, γι αυτό θεώρησα πως μπορεί να ενδιαφέρει τους αναγνώστες και έπρεπε να το αναφέρω.

Ένα δεκαπενθήμερο μετά την καταστροφή είδα το πρόσωπο του πατέρα μου και άκουσα την φωνή του τόσο καθαρά όσο όταν με αποχαιρέτησε πριν μπαρκάρει με τον «Τιτανικό». Ήταν σε μια συνεδρία με την Έττα Γράιτ, την διάσημη Αμερικανίδα διάμεσο άμεσης ομιλίας.

Σε αυτή την συνεδρία, μίλησα με τον πατέρα μου για περισσότερο από 20 λεπτά. Αυτό μπορεί να φανεί παράδοξο σε πολλούς, αλλά είναι ένα γεγονός που επιβεβαιώνεται από όλους όσους ήταν παρόντες σε εκείνη την συνεδρία. Την κατέγραψα τότε σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο «Nash Magazine», το οποίο περιλάμβανε της υπογεγραμμένες μαρτυρίες όλων των παρόντων.

Από εκείνη την ημέρα έως σήμερα βρίσκομαι σε συνεχή επαφή με τον πατέρα μου. Είχα πολλές συνομιλίες μαζί του και επικοινωνίες από αυτόν οι οποίες περιείχαν σαφείς αποδείξεις για την παρουσία του ανάμεσά μας. Μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι ο σύνδεσμος ανάμεσά μας είναι ακόμα ισχυρότερος σήμερα από ό,τι ήταν το 1912, όταν απέβαλλε το φυσικό σώμα του και πέρασε στον πνευματικό κόσμο. Ποτέ δεν υπήρξε συναίσθημα αποχωρισμού, παρόλο που στην αρχή η απουσία της φυσικής του παρουσίας ήταν φυσικά πηγή μεγάλης θλίψης.

Το 1917, ο κύριος Γούντμαν αποσύρθηκε λόγω αναπηρίας από τον στρατό και ήρθε να μείνει μαζί μας στο εξοχικό μας στο Κόμπχαμ. Όσο ήταν μαζί μας, έμαθε για τον θάνατο του καλύτερού του φίλου στο μέτωπο, και το ενδιαφέρον του για επικοινωνία με τον άλλο κόσμο, το οποίο ήταν ανύπαρκτο μέχρι τότε, έγινε πολύ έντονο, και ξεκίνησε τότε να προσπαθεί να μάθει γι αυτόν. Πάντα είναι ο θάνατος κάποιου αγαπημένου μας που μας δίνει το αναγκαίο ερέθισμα για διακαή έρευνα.

Δεν πέρασε πολύς καιρός και ο φίλος του κατόρθωσε να του δώσει βέβαιες αποδείξεις για την συνεχιζόμενη ύπαρξή του και την ικανότητα να επικοινωνήσει. Οι πρώτες αποδείξεις δόθηκαν μέσω του Βάουτ Πίτερς, και ακολουθήθηκαν από άλλες μέσω της Γλάντυς Όσμπορν Λέοναρντ και μέσω άλλων φίλων που είχαν το χάρισμα των ψυχικών δυνάμεων.

Ήμουν παρούσα σε εκείνη την πρώτη συνεδρία με τον κύριο Πίτερς¨ ο πατέρας μου ήταν εκεί επίσης, και ο φίλος του είπε ότι χάρη στην παρουσία και την βοήθειά του οι πρώτες προσπάθειες του για επικοινωνία στέφθηκαν με τόση επιτυχία. Λίγο μετά από αυτό, ο κύριος Γούντμαν ανακάλυψε ότι και αυτός ο ίδιος είχε την ικανότητα της αυτόματης γραφής, έτσι ο πατέρας μου αλλά και άλλοι σύντομα μπόρεσαν να γράψουν μέσω αυτού. Ο πατέρας πάντα προτιμά να είμαι παρούσα, γιατί όταν δεν είμαι φαίνεται να έχει μεγαλύτερη δυσκολία, και πολύ σπάνια επιχειρεί να γράψει.

Εξηγεί την αναγκαιότητα της παρουσίας μου με αυτό τον τρόπο: αυτός και εγώ βρισκόμαστε σε τέτοια αρμονική σχέση, και είμαστε τόσο στενά συνδεδεμένοι, ώστε μπορεί να αντλήσει μεγάλη δύναμη από μένα¨ ενεργώ σαν συνδετικός κρίκος και σχηματίζω μια μορφή μπαταρίας ανάμεσα σε αυτόν και τον κύριο Γούντμαν. Απλά κάθομαι παθητικά την ώρα που ο κύριος Γούντμαν γράφει.

Βέβαια βλέπω ένα φως γύρω μας, και μια ισχυρή αχτίδα φωτός που συγκεντρώνεται στο χέρι του κύριου Γούντμαν. Μερικές φορές μπορώ να δω και τον ίδιο τον πατέρα μου, και πάντα, όταν γράφει, νιώθω την παρουσία του πολύ έντονα.

Έχουμε λάβει πολλά μηνύματα με αυτό τον τρόπο. Για κάποιο διάστημα το 1918 συνεδριάζαμε τακτικά κάθε εβδομάδα, και είχαμε επαφή με πολλά από όσα συνέβαιναν στο μέτωπο και με όσα επρόκειτο να συμβούν, και μαθαίναμε για γεγονότα συχνά μέρες πριν έρθουν τα νέα με τον κανονικό τρόπο.

Σε μια περίπτωση ο πατέρας μας έδωσε πραγματικά τους τίτλους των εφημερίδων που θα εμφανίζονταν και πραγματικά εμφανίστηκαν την επόμενη εβδομάδα. Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρω ότι ο πατέρας και ο κύριος Γούντμαν είχαν συναντηθεί μόνο μια φορά πριν τον θάνατό του. Του σύστησα τον κύριο Γούντμαν λίγο πριν φύγει από την Αγγλία με τον Τιτανικό, και αντάλλαξαν μόνο λίγες λέξεις.

Έτσι λοιπόν, ο κύριος Γούντμαν ποτέ δεν ήξερε τον πατέρα μου προσωπικά ούτε είχε επαφή με τα γραπτά ή την δουλειά του με κανένα τρόπο, και παρόλα αυτά η έκφραση και η διατύπωση των μηνυμάτων ήταν του πατέρα μου, ακόμα και ο τρόπος γραφής είναι ο χαρακτηριστικός του πατέρα μου.

Ο κύριος Γούντμαν επίσης, γράφει με τα μάτια κλειστά, και συχνά κρατά ένα μαντήλι επάνω τους. Κάποια από τα καλύτερα μηνύματα δόθηκαν στο ημίφως όταν μου ήταν αδύνατο να παρακολουθήσω τι γραφόταν, και παρόλα αυτά οι λέξεις ποτέ δεν ήταν μουτζουρωμένες ή μπερδεμένες. Το γράψιμο σταματά κάποιες φορές όταν ο πατέρας προφανώς διαβάζει τι έχει γραφεί, και κάνει αλλαγές, στην τελίτσα πάνω από το «i» και βάζει την γραμμούλα στο «t».

Ήταν συνήθεια του πατέρα μου, όσο βρισκόταν εδώ, να επιστρέφει στο χειρόγραφό του και να βάζει την γραμμούλα στα «t» και την τελίτσα στα «i»¨αυτή του η συνήθεια ήταν γνωστή μόνο σε λίγους, και σίγουρα ήταν εντελώς άγνωστη στον κύριο Γούντμαν.

Ο πρόλογος του πατέρα μου εξηγεί το αντικείμενο του γραπτού του, έτσι δεν χρειάζεται να αναφερθούμε σε αυτό τώρα. Όταν άρχισε, είχε μάλλον πρόθεση να γράψει ένα μεγαλύτερο βιβλίο, αλλά τελικά κατέληξε σε ένα σύντομο βιβλίο, καθώς θα είναι πιο ευκολοδιάβαστο, και θα μπορεί να τυπωθεί σε λογική τιμή, και έτσι θα μπορέσει να φτάσει σε περισσότερους ανθρώπους. Όλοι όσοι δούλεψαν με τον πατέρα μου εδώ θα γνωρίζουν ότι αυτός ο τρόπος σκέψης ήταν πολύ χαρακτηριστικός του.

Η φωτογραφία που δίδεται σαν εικόνα εξωφύλλου σε αυτό το βιβλίο τραβήχτηκε από τον Κύκλο Κρου στο Κρου το φθινόπωρο του 1915. Τα ην άνοιξη εκείνης της χρονιάς, είχα συναντήσει τον κύριο Χόουπ και την κυρία Μπάξτον στο σπίτι ενός κοινού φίλου στην Γλασκώβη, και είχαν την ευγένεια να με καλέσουν να τους επισκεφθώ στο Κρου όποτε μου ήταν εύκολο.

Σύντομα μετά την επιστροφή μου στο Λονδίνο ο πατέρας μου ζήτησε να κανονίσω να πάω στο Κρου, διότι είπε ότι ήθελε να προσπαθήσει να μας δώσει την φωτογραφία του στην ίδια πλάκα με την δική μου. Κανόνισα λοιπόν να περάσω ένα Σαββατοκύριακο με μερικούς φίλους στο Κρου και να έχω κάποιες συνεδρίες με τον κύριο Χόουπ και την κυρία Μπάξτον.

Αγόρασα ένα κουτί με πλάκες στο Λονδίνο και τις πήρα μαζί μου, και μπορώ να πω με ειλικρίνεια ότι δεν άφησα αυτό το κουτί από τα μάτια μου ή από την κατοχή μου όλη την ώρα που βρισκόμουν εκεί. Ακόμα και στον ύπνο μου το κρατούσα στα χέρια μου σφικτά.

Κάναμε την πρώτη μας συνεδρία το Σάββατο, όταν απόκτησα δύο ακόμα, καμία από τις οποίες δεν έμοιαζε με τον πατέρα μου. Η μία ήταν ενδιαφέρουσα επειδή ήταν η φωτογραφία μιας γυναίκας η οποία είχε εμφανιστεί σε μια πλάκα με τον πατέρα μου όταν πειραματιζόταν με τον κύριο Μπούρσνελ το 1890.

Πήρα το κουτί μου το οποίο περιείχε τις υπόλοιπες πλάκες μαζί μου μετά την συνεδρία¨ αγόρασα ένα άλλο κουτί με πλάκες στο Κρου, και πήρα και τα δυο κουτιά μαζί μου στην συνεδρία την Κυριακή. Δεν χρησιμοποιήσαμε το πρώτο κουτί καθόλου σε αυτή την συνεδρία, και το κρατούσα όλη την ώρα μέσα από το φόρεμά μου.

Καθίσαμε γύρω από το τραπέζι, και τοποθετήσαμε τα χέρια μας πάνω και κάτω από το δεύτερο κουτί για λίγα λεπτά¨ μετά κράτησα το κουτί για ένα λεπτό πάνω στο μέτωπο της κυρίας Μπάξτον.

Μετά από αυτό ο κύριος Χόουπ με καθοδήγησε να πάρω εγώ το κουτί και να το πάω η ίδια στο σκοτεινό θάλαμο (παρατηρήστε ότι το κουτί ήταν ακόμα σφραγισμένο και οι πλάκες δεν είχαν εκτεθεί στο φως). Όταν θα έμπαινα στο σκοτεινό θάλαμο, θα έβγαζα την σφραγίδα από το κουτί και θα έβγαζα τις δύο κάτω πλάκες, προσέχοντας ιδιαίτερα ποια ήταν η κάτω πλάκα, και έπειτα θα εμφάνιζα και τις δύο. Ο κύριος Χόουπ θα ερχόταν μαζί μου, αλλά δεν θα άγγιζε ούτε το κουτί ούτε τις πλάκες.

Έφερα σε πέρας τις οδηγίες του. Βρήκα την κάτω πλάκα ούτε καν θολή, και πάνω στην άλλη πλάκα δύο μηνύματα, ένα από την Αρχιδιακονεία Κόλεϊ με λασπολογίες για την δήθεν ανικανότητα του πατέρα μου να γράφει¨ ένα από τον κύριο Γουόκερ, τον πατέρα του οικοδεσπότη μου, και σε μια γωνιά της πλάκας ένα αμυδρό σκιαγράφημα του προσώπου του πατέρα μου.

Όταν γύρισα στους φίλους μου εκείνο το βράδυ, είχαμε μια συνεδρία στην οποία ο πατέρας εξέφρασε την έντονη απογοήτευσή του για την αποτυχία του να δώσει την φωτογραφία του. «Είναι εξ ολοκλήρου δικό μου λάθος», είπε. «Είμαι τόσο ενθουσιασμένος με την ιδέα ότι μπορώ να βγάλω φωτογραφία δίπλα σου μετά από τόσα χρόνια που έχω υπάρξει «νεκρός», που παραβιάζω τις προϋποθέσεις¨ παρόλα αυτά πολλοί μου έχουν υποσχεθεί πως θα με βοηθήσουν αύριο, και αν αποτύχω ξανά, έχουμε κάτι άλλο έτοιμο να δώσουμε ώστε να μην σας απογοητεύσουμε.»

Το επόμενο πρωινό πήγα στην τελευταία μου συνεδρία. Δύο από τις δικές μου πλάκες χρησιμοποιήθηκαν. Και στις δύο υπάρχουν φωτογραφίες του πατέρα μου¨ μία υπάρχει σε αυτό το βιβλίο, η άλλη είναι ένα μεγάλο πρόσωπο του πατέρα μου το οποίο με καλύπτει εξ ολοκλήρου.

Τώρα, αφού έχετε, ελπίζω, μια μικρή ιδέα για το πώς αποκτήσαμε αυτά τα μηνύματα, και τους λόγους που αισθανόμαστε ότι προέρχονται πραγματικά από τον πατέρα μου, μου είναι αρκετό να αφήσω Την Κυανή Νήσο να κάνει τα υπόλοιπα. Είμαι σίγουρη ότι θα ενδιαφέρει πολλούς, και αν αφυπνίσει κάποιους προς μια πιο αληθινή συνειδητοποίηση για το τι πρόκειται να γίνει, και να τους κάνει να αναζητήσουν και άλλες σαφείς αποδείξεις για τον εαυτό τους, τότε εμείς οι τρεις που νοιαστήκαμε να δώσουμε αυτά τα μηνύματα στο κοινό – ο πατέρας μου, ο κύριος Γούντμαν και εγώ – θα είμαστε πλήρως ικανοποιημένοι.

Εστέλ Γ. Στεντ (Σεπτέμβριος 1922)

ΕΝΑΣ ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΑΠΌ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ

Του Γουίλιαμ Τ. Στεντ

Δημιουργείται μέγας φόβος στους αμύητους όταν έρχονται σε επαφή με τις απόκρυφες, τις ψυχικές ή τις άγνωστες δυνάμεις. Για πολλά από τα μυστήρια της ζωής υπάρχει μεγάλη απόλαυση στην αναλυτική έρευνα του μυστικού, και το μυστήριο είναι από μόνο του ένα κίνητρο για έρευνα και αναζήτηση, για να ξεπεραστεί το άγνωστό και να αποκτηθούν γνώσεις σε θέματα για τα οποία δεν είχαμε γνώσεις ή αποδείξεις προηγουμένως. Αυτό όμως, δεν φαίνεται να ισχύει όταν ασχολούμαστε με τα μυστήρια που περιβάλλουν την μέλλουσα ζωή. Υπάρχει πάντα ο φόβος για κάτι. Συχνά αυτός ο φόβος είναι προσωπικός, αλλά μερικές φοβόμαστε μην βλάψουμε το άτομο που γνωρίζαμε και αγαπούσαμε στην γη. Αυτό μόνο του είναι καλό σημάδι¨ δείχνει ανιδιοτέλεια, και συνεπώς το άτομο που συγκρατείται γι αυτό το λόγο είναι άξιο να διαφωτιστεί. Αν είναι αρκετά προχωρημένο να ερευνήσει, θα αποκτήσει φώτιση μαζί με σπουδαία βοήθεια. Και πάλι, υπάρχουν αυτοί οι οποίοι διαποτισμένοι με θεοσοφικές ιδέες, φοβούνται να έρθουν σε επαφή με αυτό που στο μυαλό τους είναι το περίβλημα ενός παλαιού αγαπημένου προσώπου, και υπάρχουν και εκείνοι οι οποίοι φοβούνται από άγνοια η οποία οφείλεται σε μια μη ανεπτυγμένη και κάπως ανεκπαίδευτη διάνοια. Με αυτό δεν εννοώ απαραίτητα την αμόρφωτη διάνοια. Όταν λέω ανεκπαίδευτη εννοώ την έννοια της έλλειψης κατανόησης και εκτίμησης των ανώτερων πραγμάτων της ζωής.

Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους εκφράζω, όπως και πάντα, την συμπάθειά μου. Στην γήινη ζωή έκανα ό,τι μπορούσα για να βοηθήσω και να διαφωτίσω, αλλά ήμουν πολύ περιορισμένος εξαιτίας διαφόρων υλικών αναγκών των καιρών μου. Μετά την άφιξή μου σε αυτή την χώρα έχω προσπαθήσει να συνεχίσω και να αυξήσω σε μεγάλο βαθμό το ποσό και το πεδίο δράσης μου σε αυτό τον τομέα. Έχω πετύχει ως ένα βαθμό, αν και πολλοί δεν έχουν φτάσει ακόμη ούτε στα μισά της διαδρομής αυτής της κλίμακας της γνώσης η οποία οδηγεί στην κατανόηση. Παραλίγο να έλεγα ότι «οδηγεί στην ευτυχία», αλλά αυτό δεν θα ήταν εντελώς σωστό, διότι η ευτυχία εμπεριέχεται ευρέως στην «κατανόηση», και η ευτυχία με την έννοια που χρησιμοποιείται και κατανοείται στην γη δεν είναι ο λόγος ύπαρξης της ζωής. Δεν γεννηθήκαμε μόνο για να είμαστε ευτυχισμένοι. Η ευτυχία είναι μέρος της αμοιβής μας για την εκτέλεση κάποιου έργου, για την πρόοδο και την βοήθεια που δώσαμε σε άλλους- η οποία είναι από μόνη της το επακόλουθο της κατανόησης.

Όπως ήδη είπα, έχω πετύχει σε κάποιο βαθμό στο έργο μου σε αυτή την πλευρά της Παραμεθόριας, και είμαι πεπεισμένος ότι αν μπορέσω να μεταδώσω την γνώση που έχω αποκτήσει, μαζί με τις προσωπικές μου εμπειρίες, σε σας που βρισκόσαστε ακόμα στην γη, θα έχω προχωρήσει λίγο ακόμα στο έργο το οποίο έχω αναλάβει για το καλό της ανθρωπότητας.

Αυτά που έχω να σας πω θα ενδιαφέρουν πολλούς, και θα είναι άχρηστα σε ακόμα περισσότερους, αλλά θα σας μιλήσω για πράγματα τα οποία ο κάθε ένας από τους αναγνώστες μου θα μπορεί, ως ένα βαθμό, να τα ελέγξει μόνος του. Όλοι σας μπορείτε να τα ελέγξετε με τη γνώση της ψυχής σας, και με αυτή θα γνωρίζετε ότι σας δίνω πολύτιμες πληροφορίες, πληροφορίες τις οποίες ο ίδιος ο Θεός και η Άπειρη αγάπη του μου επέτρεψε να είμαι το μέσο να σας τις μεταβιβάσω. Δεν είναι η δική μου ιδέα για τα μυστήρια της ζωής, είναι μια πραγματεία πάνω σε αυτά τα μυστήρια.

Είναι διαποτισμένη με την διδασκαλία του Χριστιανισμού, αλλά η εφαρμογή είναι διαφορετική από την κοινώς αποδεκτή. Είναι πολύ εσφαλμένο να πιστεύουμε ότι επειδή κάποιος ήταν άνθρωπος στην γη, θα γίνει αγγελικό πνεύμα όταν πεθάνει. Ο θάνατος είναι μόνο το πέρασμα από το ένα δωμάτιο στο άλλο, και τα δύο δωμάτια έχουν παρόμοια επίπλωση και διάταξη. Αυτό θέλω να σκεφτείτε διεξοδικά¨ είναι κάτω από την ίδια καθοδήγηση. Η ίδια Προσωπικότητα κυβερνά όλες τις σφαίρες.

Για να πάρομε τα πράγματα από την αρχή, πρέπει να σας μιλήσω για την κατάσταση στην οποία θα βρεθεί κάποιος μόλις φτάσει εδώ. Όπως έχω πει, όλο το βιβλίο θα ενδιαφέρει πολλούς και θα βοηθήσει λίγους. Για αυτούς τους λίγους είναι που όλοι εμείς οι εμπλεκόμενοι προσπαθούμε να το φέρουμε. Το βιβλίο αυτό δεν επιχειρεί ούτε προσποιείται ότι ακολουθεί επιστημονικούς κανόνες. Μπορείτε, αν θέλετε να χρησιμοποιείτε την κοινή λογική σας, και πάλι δεν θα μπορέσετε να καταλύσετε αυτό που υπάρχει.

Ασχολήθηκα με το θέμα με μεγάλη συντομία, μόνο για το λόγο ότι υπάρχουν πολλοί που θα διαβάσουν μια σύντομη, περιεκτική περιγραφή ενώ δεν θα διαβάσουν μια πολλές λεπτομέρειες.

Πρέπει να τονίσω σε όλους –ενδιαφερόμενους και μη, τους πιστούς σε αυτό το θέμα, τον Πνευματισμό, και στους σκεπτικιστές- ότι πρέπει να θυμάστε ότι βρισκόσαστε ακόμα στην γη και έχετε ακόμα να επιτελέσετε κάποιο γήινο έργο. Έχετε να ζήσετε τις καθημερινές ζωές σας και πρέπει πάντα εκτελείτε όσο το δυνατόν καλύτερα τις δουλειές σας. Ποτέ μην αμελείτε το παρόν επειδή το μέλλον μπορεί να έχει φωτεινότερα χρώματα. Συνεχίστε με το σήμερα, αλλά αφήσετε μια γωνιά του νου σας για το αύριο, και να θυμάστε ότι ο φαινομενικός Πνευματισμός δεν είναι για όλους. Πολλά μυαλά δεν μπορούν να απορροφήσουν το μεγαλείο αυτού του θέματος μαζί με τα γεγονότα των φαινομένων και ακόμα συνεχίζουν την ρουτίνα τους με τον συνηθισμένο τρόπο- αυτοί είναι οι άνθρωποι για τους οποίους δεν είναι ο φαινομενικός Πνευματισμός. Καλά θα κάνουν να μην προχωρήσουν περισσότερο σε αυτό το θέμα από τη γνώση που μπορεί να αποκτήσουν από βιβλία και εμπειρίες άλλων. Με αυτή την έννοια, ο Πνευματισμός δεν είναι για όλους.

1. Η Άφιξη

Πριν από πολλά χρόνια μου τράβηξε την προσοχή ένα άρθρο δημοσιευμένο σε ένα βιβλίο νέας κυκλοφορίας για το θέμα της επικοινωνίας με τα πνεύματα, και αφού διάβασα το βιβλίο προσεκτικά πολλές φορές, αναγκάστηκα να δεχτώ την βασιμότητά του. Μου έκαναν εντύπωση οι απλές και πρακτικές ιδέες του συγγραφέα. Εκείνο το βιβλίο ήταν η πρώτη αφορμή για το ενεργό ενδιαφέρον μου για αυτό το μεγάλο και συναρπαστικό θέμα. Από τότε έβαλα τα δυνατά μου να αποδείξω και να προωθήσω το κίνημα. Πολλοί άνθρωποι το γνωρίζουν αυτό¨ και αυτοί που δεν το γνωρίζουν μπορούν όποτε θέλουν να μάθουν τις λεπτομέρειες. Επομένως θα περάσω αμέσως από το πρώτο μου γήινο ενδιαφέρον για το απόκρυφο στο πρώτο μου απόκρυφο ενδιαφέρον για τη γη.

Ακριβώς όπως όταν κυριεύτηκα με κατάπληξη και ικανοποίηση όταν έφτασα στην βεβαιότητα όταν ήμουν στην γη, έτσι η κατάπληξή μου ήταν σχεδόν ίδια όταν έφτασα σε αυτή την χώρα και ανακάλυψα ότι η γνώση που είχα αποκτήσει στην γη γι αυτό το θέμα ήταν πολύ σωστή σε όλα σχεδόν τα κύρια σημεία. Ένοιωσα μεγάλη ικανοποίηση με αυτή την απόδειξη. Ένοιωσα συγχρόνως κατάπληκτος και ενθουσιασμένος που βρήκα τόσο πολύ αλήθεια σε όλα όσα είχα μάθει: διότι παρόλο που πίστευα ανεπιφύλακτα, είχα κάποιες σοβαρές αμφιβολίες πάνω σε κάποιες λεπτομέρειες. Γι αυτό το λόγο η γενική μου ικανοποίηση όταν αναγνώρισα πράγματα και χαρακτηριστικά τα οποία, αν και είχα παραδεχτεί όταν ήμουν στην γη, δεν είχα προβλέψει ότι θα τα έβρισκα έτσι όπως τα βρήκα τώρα. Αυτό μπορεί να ακούγεται κάπως αντιφατικό, αλλά θέλω να καταλάβετε ότι οι γήινες αμφιβολίες μου βασιζόντουσαν στον φόβο ότι ίσως ο κόσμος των πνευμάτων είχε μια δική του φόρμουλα πολύ διαφορετική από την γήινη νοοτροπία μας, και ότι συνεπώς, πολλά πράγματα μεταδιδόντουσαν σε μας σε τέτοια μορφή και έκφραση ώστε εμείς στην γη να μπορούμε να καταλάβουμε και να εκτιμήσουμε, αλλά στην πραγματικότητα δεν ήταν οι ακριβείς περιγραφές, εξαιτίας των περιορισμών της γήινης έκφρασης.

Σχετικά με το πραγματικό πέρασμα μου από την γήινη στην πνευματική ζωή δεν επιθυμώ να αναφερθώ σε περισσότερες από λίγες γραμμές. Έχω μιλήσει γι αυτό πολλές φορές και σε πολλά μέρη. Το πρώτο μέρος φυσικά ήταν πάρα πολύ παράφωνο, αλλά από την στιγμή κατά την οποία έληξε η φυσική μου ζωή δεν υπήρχε πια η αίσθηση της έντονης πάλης και της αγωνίας ενάντια σε άνισες πιθανότητες¨ αλλά δεν επιθυμώ να μιλήσω γι αυτό.

Η πρώτη μου έκπληξη ήρθε όταν – τώρα καταλαβαίνω ότι σύμφωνα με τον δικό σας τρόπο σκέψης εκείνη την ώρα ήμουν νεκρός- ανακάλυψα ότι βρισκόμουν σε θέση να μπορώ να βοηθώ ανθρώπους. Εκεί που βρισκόμουν ο ίδιος σε δεινές συνθήκες, απόκτησα την ικανότητα να δίνω ένα χέρι βοηθείας σε άλλους¨ αυτό ήταν μια τόσο αιφνίδια μεταβολή, που ειλικρινά έμεινα άναυδος από την έκπληξη. Έμεινα τόσο έκπληκτος που δεν σκέφτηκα ούτε το γιατί ούτε το για ποιο λόγο καθόλου. Ξαφνικά μπορούσα να βοηθήσω. Δεν ήξερα το πώς ή το γιατί και δεν προσπάθησα να το ερευνήσω. Δεν υπήρχε ανάλυση τότε¨ η στιγμή αυτή ήρθε λίγο αργότερα.

Ένοιωσα μεγάλη έκπληξη όταν βρήκα κάποιους φίλους μαζί μου, ανθρώπους που γνώριζα ότι είχαν αποβιώσει πριν από χρόνια. Αυτή ήταν η πρώτη αφορμή για να συνειδητοποιήσω την αλλαγή που είχε συμβεί. Η επίγνωση ήρθε ξαφνικά και τρόμαξα λιγάκι. Τότε πρακτικά βρέθηκα να ψάχνω για μένα. Μόνο μια στιγμή αγωνίας, στιγμιαία μόνο, και έπειτα η πλήρης και θεσπέσια συνειδητοποίηση ότι όλα όσα είχα μάθει ήταν αλήθεια. Ω, πόσο ήθελα ένα τηλέφωνο εκείνη την στιγμή! Ένοιωθα ότι μπορούσα να δώσω τίτλους στις εφημερίδες για εκείνο το βράδυ. Αυτή ήταν η πρώτη μου συνειδητοποίηση¨ μετά ήρθε η αίσθηση της ανικανότητας – μια αντίδραση- μια σκέψη για όλους τους δικούς μου στο σπίτι- δεν ήξεραν ακόμα. Τι θα σκεφτόντουσαν για μένα; Εδώ ήμουν και το τηλέφωνό μου ήταν εκτός λειτουργίας προς το παρόν. Ήμουν ακόμα τόσο κοντά στην γη που μπορούσα να δω τα πάντα όσα συνέβαιναν εκεί. Από το σημείο που βρισκόμουν μπορούσα να δω το ναυαγισμένο πλοίο, τους ανθρώπους, όλη την σκηνή¨ και αυτό φαίνεται με τράβηξε σε δράση- μπορούσα να βοηθήσω!...και έτσι σε μερικά δευτερόλεπτα- παρόλο που τώρα κάνω πολύ ώρα να σας τα διηγηθώ, στην πραγματικότητα ήταν μόνο μερικά δευτερόλεπτα- βρέθηκα από την κατάσταση που ήμουν εντελώς αβοήθητος στην άλλη της δράσης¨ ΧΡΗΣΙΜΟΣ όχι αβοήθητος- και νομίζω πως πραγματικά ήμουν χρήσιμος.

Προσπερνώ τώρα κάποιες δυσάρεστες λεπτομέρειες. Το τέλος ήρθε και όλα τελείωσαν. Ήταν σαν να περίμενες το πλοίο της γραμμής¨ περιμέναμε μέχρι να επιβιβαστούν όλοι. Εννοώ περιμέναμε μέχρι να ολοκληρωθεί η καταστροφή. Οι διασωθέντες- διασωθέντες¨ οι νεκροί – ζωντανοί. Τότε όλοι σαν ένα σύνολο αλλάξαμε σκηνικό. Ήταν μια παράξενη μέθοδος ταξιδιού για όλους μας, και είμαστε πραγματικά ένα παράξενο πλήρωμα που είχε σαλπάρει πραγματικά για το άγνωστο. Όλη αυτή η σκηνή ήταν απίστευτα θλιβερή. Πολλοί, γνωρίζοντας τι είχε συμβεί, είχαν αγωνία και αμφιβολίες για τους ανθρώπους τους που είχαν αφήσει πίσω και για το δικό τους μέλλον. Τι να τους επιφύλασσε τώρα; Θα τους πήγαιναν ενώπιόν Του; Ποια θα ήταν η ποινή τους; Άλλοι ήταν σχεδόν πνευματικά ερείπια. Δεν ήξεραν τίποτα, δεν φαίνονταν να ενδιαφέρονται για τίποτα, το μυαλό τους είχε παραλύσει. Ένα παράξενο πλήρωμα στ’ αλήθεια, από ανθρώπινες ψυχές που περίμεναν την αξιολόγησή τους στην νέα χώρα.

Πέρασαν μόνο λίγα λεπτά της ώρας, και εκατοντάδες σώματα επέπλεαν στο νερό – νεκρά – εκατοντάδες ψυχές πετούσαν στον αέρα, ζωντανές¨ πολύ ζωντανές ήταν μερικές. Πολλοί συνειδητοποιώντας ότι είχε έρθει ο θάνατός τους, ήταν απασχολημένοι με την αδυναμία τους να διασώσουν τα πολύτιμα αντικείμενά τους. Αγωνιζόντουσαν να σώσουν αυτά που εκτιμούσαν στη γη τόσο πολύ.

Η σκηνή στο πλοίο την στιγμή της σύγκρουσης δεν ήταν ευχάριστη, αλλά δεν ήταν τίποτα μπροστά στις καημένες τις ψυχές που αποσπάσθηκαν βίαια και απρόσμενα από τα σώματά τους, όλες απρόθυμα. Ήταν και σπαραχτικό και αποκρουστικό. Έτσι περιμέναμε – περιμέναμε μέχρι να μαζευτούν όλοι, να ετοιμαστούν τα πάντα, και έπειτα μετακινήσαμε το σκηνικό μας σε μια άλλη χώρα.

Ήταν περίεργο εκείνο το ταξίδι. Πολύ πιο παράξενο από ό,τι είχα προβλέψει. Ήταν σαν να υψωθήκαμε κάθετα στον αέρα σε τρομαχτική ταχύτητα. Μετακινηθήκαμε σαν σύνολο, σαν να βρισκόμαστε σε μια τεράστια πλατφόρμα, και εκτοξευτήκαμε στον αέρα με γιγαντιαία δύναμη και ταχύτητα, και παρόλα αυτά δεν υπήρχε συναίσθημα ανασφάλειας….Ήμασταν πολύ σταθεροί. Δεν μπορώ να σας πω πόσο κράτησε το ταξίδι μας, ούτε πόσο μακριά από τη γη βρισκόμασταν όταν φτάσαμε, αλλά ήταν μια θεσπέσια όμορφη άφιξη. Ήταν σαν να πηγαίναμε από τη δική σας χειμωνιάτικη σκοτεινιά στην λάμψη ενός Ινδικού ουρανού. Παντού υπήρχε λάμψη και ομορφιά. Είδαμε αυτή τη χώρα από μακριά όταν πλησιάζαμε, και εκείνοι από εμάς που μπορούσαν να καταλάβουν συνειδητοποιήσαμε ότι μας είχαν πάει στον τόπο ο οποίος είναι ο προορισμός των ανθρώπων που ξεψυχούν ξαφνικά – εξαιτίας της γενικής ομορφιάς του. Βοηθά τους νεόφερτους οι οποίοι είναι νευρικά ράκη να ευθυγραμμιστούν και να επανακτήσουν την νοητική τους ισορροπία πολύ γρήγορα. Φτάσαμε αισθανόμενοι, κατά κάποιο τρόπο, περήφανοι για τον εαυτό μας. Παντού υπήρχε φως και λάμψη. Τα πάντα τόσο φυσικά και τόσο υλικά όσο στον κόσμο που είχαμε μόλις αφήσει.

Η άφιξή μας χαιρετήθηκε με καλωσορίσματα από πολλούς παλιούς φίλους και συγγενείς οι οποίοι μας ήταν αγαπητοί στην γήινη ζωή μας. Και φτάνοντας, εμείς οι άνθρωποι που είχαμε έρθει από εκείνο το μοιραίο πλοίο αποχωριστήκαμε. Ήμασταν ελεύθεροι παράγοντες ξανά, παρόλο που καθένας από μας είχε παρέα κάποιο προσωπικό φίλο που βρισκόταν ήδη εκεί για κάμποσο καιρό

2.---- Η Κυανή Νήσος.

Σας είπα κάποια πράγματα για το τα ξίδι και την άφιξη, και τώρα θέλω να σας πω την πρώτη εντύπωσή μου και μερικές εμπειρίες. Πρέπει να αρχίσω λέγοντας ότι δεν ξέρω πόσο καιρό μετά την σύγκρουση συνέβησαν αυτές οι εμπειρίες. Φάνηκε σαν συνέχεια χωρίς διάλειμμα, αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρος ότι ήταν έτσι.

Βρέθηκα στην συντροφιά δύο παλιών φίλων μου, ένας εκ των οποίων ήταν ο πατέρας μου. Ήρθε για να είναι μαζί μου, να με βοηθήσει και γενικά να με ξεναγήσει. Ήταν ακριβώς σαν να πηγαίνεις σε μια ξένη χώρα και να έχεις ένα καλό φίλο να σε γυρίζει. Αυτή ήταν η κύρια αίσθηση. Το σκηνικό από το οποίο είχαμε τόσο πρόσφατα έρθει ήταν ήδη εξορισμένο στο παρελθόν. Έχοντας αποδεχτεί την αλλαγή του θανάτου, όλος ο τρόμος από την πρόσφατη εμπειρία μας είχε φύγει. Θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν πριν από πενήντα χρόνια και όχι την προηγούμενη νύχτα. Συνεπώς η ευχαρίστησή μας στην νέα χώρα δεν παραμορφώθηκε από θλίψη που αποχωριστήκαμε τους γήινους φίλους μας. Δεν θα πω ότι κανένας δεν ήταν δυστυχισμένος, πολλοί ήταν¨ αλλά αυτό συνέβαινε επειδή δεν κατανοούσαν την εγγύτητα των δύο κόσμων¨ δεν γνώριζαν τις δυνατότητες, αλλά για εκείνους που αντιλαμβανόντουσαν τις δυνατότητες, ήταν κατά κάποιο τρόπο το συναίσθημα, «Ας απολαύσομε λιγάκι αυτή τη νέα χώρα πριν ταχυδρομήσουμε τα νέα πίσω στο σπίτ黨 συνεπώς λίγη θλίψη υπήρχε στην άφιξή μας.

Γράφοντας τις πρώτες εμπειρίες μας θα δώσω αρκετές λεπτομέρειες. Η παλιά μου αίσθηση του χιούμορ είναι ακόμα μαζί μου, χαίρομαι που το λέω αυτό, και ξέρω ότι αυτά που έχω να πω τώρα θα διασκεδάσουν κάπως αυτούς που παίρνουν το θέμα ελαφρά, αλλά αυτό δεν με πειράζει. Χαίρομαι που θα βρουν κάτι για να χαμογελάσουν – θα τους κάνει εντύπωση έτσι, και έπειτα όταν έρθει η δική τους ώρα για την αλλαγή θα αναγνωρίσουν μόνοι τους τις συνθήκες που θα περιγράψω. Έτσι λοιπόν σε αυτού του είδους τους σκεπτικιστές απλά λέω, «Δεν τρέχει τίποτα φίλε μου,» και «Δεν με προσβάλλεις καθόλου.»

Ο πατέρας μου και εγώ, καθώς και ο φίλος μου, ξεκινήσαμε αμέσως. Ένα περίεργο πράγμα μου έκανε εντύπωση. Ήμουν ντυμένος ακριβώς όπως πριν, και μου φάνηκε λιγάκι περίεργο που είχα φέρει τα ρούχα μου μαζί! Και ορίστε το πρώτο κύριε σκεπτικιστή!

Και ο πατέρας μου ήταν ντυμένος όπως τον ήξερα πάντα. Τα πάντα και οι πάντες φαινόντουσαν φυσιολογικά- ακριβώς όπως στην γη. Βγαίναμε μαζί για ποτό όπως κάποτε, και, φυσικά, συζητούσαμε για τους κοινούς μας φίλους και από τις δύο πλευρές. Ήμουν σε θέση να τους δώσω νέα και αυτοί μου έδωσαν πληροφορίες για τους φίλους μας καθώς και για τις συνθήκες που επικρατούσαν σε αυτή τη νέα χώρα.

Ένα άλλο πράγμα που μου έκανε εντύπωση ήταν ο γενικός χρωματισμός του τόπου¨ για την Αγγλία θα ήταν δύσκολο να πούμε ποια είναι εντύπωση για το χρώμα που επικρατεί, αλλά υποθέτω ότι θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για γκρι-πράσινο. Εδώ δεν υπάρχει καμία αβεβαιότητα για το χρώμα¨ χωρίς αμφιβολία το κυανό χρώμα κυριαρχούσε. Ένας ανοιχτός τόνος του βαθύ μπλε. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι, τα δένδρα, τα σπίτια, κ.τ.λ. ήταν όλα ΜΠΛΕ¨ αλλά η γενική εντύπωση ήταν μιας κυανής χώρας.

Σχολίασα αυτό το γεγονός με τον πατέρα μου – ο οποίος, επί τη ευκαιρία, ήταν πολύ πιο δραστήριος και νεότερος από ό,τι ήταν τον καιρό του θανάτου του¨ μοιάζαμε περισσότερο με αδέρφια. Του μίλησα γι αυτή την εντύπωση του κυανού, και μου εξήγησε ότι έτσι ήταν κατά κάποιο τρόπο. Υπήρχε μεγάλη υπεροχή των κυανών αχτίνων στο φως, και γι αυτό ήταν και τόσο ιδανικό μέρος για νοητική ανάρρωση. Τώρα μερικοί λένε, «Τι ανόητο!». Αφού και εμείς έχουμε κάποια μέρη που τα θεωρούμε καλά για κάποιες ασθένειες…. Τότε χρησιμοποιείστε την κοινή λογική, και συνειδητοποιείστε ότι το επόμενο βήμα μετά το θάνατο είναι πάρα πολύ μικρό. Δεν γίνεσαι από αδιάφορος άνθρωπος τέλειος θεός! Δεν είναι καθόλου έτσι¨ όλα είναι πρόοδος και εξέλιξη, και όπως οι άνθρωποι, έτσι και οι χώρες. Ο επόμενος κόσμος είναι μόνο ένα συμπλήρωμα του τωρινού.

Ήμασταν ένας αλλόκοτος πληθυσμός σε εκείνη την χώρα. Υπήρχαν άνθρωποι όλων των ειδών, όλων των φυλών και όλων των μεγεθών¨ όλοι ήταν πολύ ελεύθεροι μεταξύ τους, αλλά υπήρχε η αίσθηση ότι ενδιαφέρονταν μόνο για τον εαυτό τους, αυτό-απορρόφηση. Κακό πράγμα στην γη, αλλά αναγκαίο εδώ, και για το γενικό και για το ατομικό καλό. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πρόοδος και ανάρρωση σε αυτή την χώρα χωρίς αυτά. Σαν αποτέλεσμα αυτής της απορρόφησης υπήρχε γενική γαλήνη ανάμεσα σε αυτούς τους πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, και αυτή η γαλήνη δεν θα μπορούσε να αποκτηθεί χωρίς αυτή την επικέντρωση του καθενός στον εαυτό του. Κανένας δεν πρόσεχε τον άλλο. Ο καθένας ήταν για τον εαυτό του, και σχεδόν αγνοούσε όλους τους άλλους.

Δεν υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που ήξερα. Οι πιο πολλοί από αυτούς που ήρθαν να με συναντήσουν είχαν πάλι εξαφανιστεί, και σπάνια έβλεπα κανένα που ήξερα, εκτός από τους δύο συντρόφους μου. Δεν λυπόμουν γι αυτό. Μου έδινε μεγαλύτερη ευκαιρία να εκτιμήσω όλο αυτό το νέο σκηνικό ενώπιόν μου. Εκεί που ήμασταν υπήρχε θάλασσα, και εγώ και οι σύντροφοί μου πηγαίναμε μακρινούς περιπάτους στην παραλία. Δεν ήταν σαν τα δικά μας θαλάσσια θέρετρα, με νυφοπάζαρα και μπάντες¨ ήταν ένα γαλήνιο και όμορφο μέρος. Υπήρχαν μερικά μεγάλα κτίρια στα δεξιά μας και αριστερά μας ήταν η θάλασσα. Όλα ήταν φωτεινά και λαμπερά, και πάλι αυτή η κυανή ατμόσφαιρα ήταν πολύ έντονη. Δεν ξέρω πόσο μακριά πήγαμε, αλλά συνεχώς μιλούσαμε για τις καινούριες συνθήκες και για τους δικούς μου στο σπίτι και για τη δυνατότητα να τους πληροφορήσουμε τι απέγινα, και νομίζω ότι πρέπει να προχωρήσαμε πολύ. Αν μπορείτε να φανταστείτε πως θα ήταν ο κόσμος σας αν ήταν συμπιεσμένος σε ένα μέρος, ας πούμε στο μέγεθος της Αγγλίας – με λίγους από το κάθε είδος ανθρώπων, όλα τα κλίματα, όλα τα τοπία, όλα τα κτίρια, όλα τα ζώα – τότε ίσως μπορείτε να σχηματίσετε μια ιδέα για το πώς ήταν αυτός ο τόπος που βρισκόμουν. Ίσως όλα αυτά ακούγονται πολύ εξωπραγματικά και ονειρικά, αλλά πιστέψτε με, ήταν απλά σαν να ήσουν σε μια ξένη χώρα και τίποτα άλλο, εκτός από το ότι ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον.

Θέλω να σας δώσω μια εικόνα γι αυτή τη νέα χώρα χωρίς να εμβαθύνω σε πολλές λεπτομέρειες. Τελικά φτάσαμε σε ένα τεράστιο κτίριο, κυκλικό με μεγαλοπρεπή θόλο. Η γενική εντύπωση που έδινε ήταν αυτή ενός θόλου μόνο – πάνω σε πόδια – εννοώ ένα μεγαλοπρεπή θόλο που στηριζόταν σε πελώριες κολώνες, κυκλικές και πολύ μεγάλες. Αυτός πάλι, στο εσωτερικό, είχε ένα πολύ συναρπαστικό κυανό χρώμα. Δεν ήταν καμία φανταστική κατασκευή σε καμιά περίπτωση. Ήταν σαν ένα όμορφο κτίριο, όπως αυτά που έχετε στην γη – μην φανταστείτε τίποτα παραμυθένιο¨ δεν ήταν. Αυτό το κυανό κυριαρχούσε πάλι, και που έδινε μια αίσθηση ενέργειας. Ένοιωθα την ανάγκη να γράψω άμεσα. Ήθελα εκείνη την στιγμή να ήμουν ποιητής, αλλά ας πούμε ότι ένοιωσα την ανάγκη να εκφραστώ με χαρτί και μολύβι.

Μείναμε εκεί για κάποιο διάστημα και ήπιαμε αναψυκτικά πολύ παρεμφερή, μου φάνηκε, με αυτά που ήδη ήξερα, μόνο που δεν υπήρχε σαρκική τροφή. Όλα φαινόντουσαν πολύ φυσιολογικά και εκεί, και η απουσία κάποιων πραγμάτων που υπήρχαν στην γη δεν ήταν αξιοσημείωτη. Το περίεργο ήταν ότι το φαγητό δεν μας φαινόταν καθόλου αναγκαίο – ήταν εκεί, και όλοι συμμετείχαμε σε αυτό ελαφρά, αλλά ήταν περισσότερο συνήθεια παρά ανάγκη – μάλλον έπαιρνα περισσότερη ενέργεια από την ίδια την ατμόσφαιρα. Αυτό το απέδιδα στο χρώμα και στον αέρα. Σε αυτό το μέρος ήταν που ο πατέρας μου εξήγησε τον λόγο και το έργο των διαφόρων κτιρίων που είχα παρατηρήσει όσο περπατούσαμε μαζί.

3.--- Τα Όμορφα Κτίρια.

Αν το δούμε σαν γεύμα – ένα γεύμα έξω – ήταν το πιο μακροχρόνιο που είχα ποτέ και χωρίς αμφιβολία το πιο ενδιαφέρον. Έμαθα πολλά εκείνες τις ώρες με τον πατέρα μου. Όλα τα έμαθα μέσα από τη κουβέντα, αλλά ήταν πολύ χρήσιμα και τεράστιου ενδιαφέροντος. Μου εξήγησε ότι το μέρος που βρισκόμασταν ήταν ένας προσωρινός οίκος ξεκούρασης, ένας από τους πολλούς, αλλά ένας από τους πιο χρησιμοποιούμενους από τους νεόφερτα πνεύματα. Ήταν πλησιέστερα στις συνθήκες της γης και χρησιμοποιείτο επειδή έμοιαζε με γήινο μέρος στην εμφάνιση. Υπήρχαν και άλλα κτίρια που χρησιμοποιούντο για τον ίδιο σκοπό καθώς και για άλλους¨ με αυτό εννοώ ότι υπάρχουν περισσότερα από ένα.

Αυτοί οι διαφορετικοί οίκοι δεν ήταν όλοι ίδιοι, διέφεραν πολύ στην εξωτερική εμφάνιση, αλλά δεν είναι απαραίτητο να περιγράψω τον καθένα ξεχωριστά. Θα αποκαλώ τον καθένα από αυτούς, μεγάλο κτίριο και αυτό είναι αρκετό, και θα έρχεται στο μυαλό σας ένα μέρος σαν μουσείο ή γκαλερί ζωγραφικής, ή μεγάλο ξενοδοχείο….ό,τι σας αρέσει, και θα είσαστε πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Αλλά δεν ήταν καθόλου φανταστικό σε καμιά περίπτωση και δεν είχε ιδιαιτερότητες, έτσι με την λέξη «κτίριο» εννοώ απλά κτίριο.

Υπήρχαν πολλά από αυτά τα μέρη και αλλού – όχι όλα μαζί, αλλά διασκορπισμένα παντού σε αυτή τη χώρα.

Φαίνεται πως για όλες τις αισθήσεις έχουν προνοήσει εδώ. Το κύριο έργο σε αυτή τη νήσο είναι να απαλλαγούμε από την δυστυχία και τους γήινους δεσμούς, και συνεπώς, προς το παρόν, το άτομο έχει την ευκαιρία να απολαύσει όλες τις γήινες χαρές. Υπάρχουν θέλγητρα κάθε είδους για να διεγείρουν και γενικά να τονώσουν την δύναμη. Όποιο και να ήταν το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του ατόμου στην γη, θα μπορεί να το συνεχίσει και εδώ προς το παρόν. Όλα τα νοητικά ενδιαφέροντα και σχεδόν όλα τα σωματικά ενδιαφέροντα μπορούν να συνεχιστούν εδώ, για το μοναδικό λόγο να καλοπιάσουν τον νεοφερμένο από νοητικής άποψης.

Υπάρχουν οίκοι για το διάβασμα βιβλίων, μουσικής, αθλητισμού όλων των ειδών. Κάθε είδους σωματικό παιχνίδι μπορεί να εξασκηθεί – μπορείς να κάνεις ιππασία, μπορείς να κολυμπήσεις στην θάλασσα. Μπορείς να κάνεις όλων των ειδών τα αθλήματα φτάνει να μην έχει να κάνει με την αφαίρεση ζωής. Σε μικρό βαθμό ίσως και αυτό, αλλά όχι στην πραγματικότητα¨ είναι κατά κάποιο τρόπο προσποιητό.

Από αυτό θα καταλάβετε ότι κάθε κτίριο είναι για κάποια συγκεκριμένη εργασία. Ο άνθρωπος που έχει περάσει την ζωή του με παιχνίδια, με την καρδιά και την ψυχή του, θα ήταν απαρηγόρητος χωρίς αυτά εδώ…μπορεί να τα έχει και να τα απολαύσει στο έπακρο¨ αλλά θα ανακαλύψει ότι μετά από κάποιο διάστημα ο πόθος δεν είναι τόσο διακαής και θα στραφεί σε άλλα ενδιαφέροντα αυτόματα, αν και σταδιακά, και μπορεί ποτέ να μην παρατήσει τα παιχνίδια του, αλλά η επιθυμία αυτή θα τον απορροφά λιγότερο. Από την άλλη, ο άνθρωπος που χρησιμοποίησε την ζωή του για παράδειγμα, για την μουσική, θα βρει την επιθυμία του, το ενδιαφέρον του και την ικανότητα να αυξάνει αλματωδώς επειδή η μουσική ανήκει σε αυτή την χώρα. Θα ανακαλύψει ότι περνώντας πολλή ώρα σε ένα από τους μουσικούς οίκους, όπως και όντως θα κάνει αν η ζωή του είναι μουσική, η γνώση του και η ικανότητα του θα αυξάνουν θαυμαστά. Μετά υπάρχει ο βιβλιοφάγος. Και αυτός θα βρει έντονη ικανοποίηση με τις νέες υπηρεσίες. Η γνώση είναι απεριόριστη – έργα ανεκτίμητης αξίας, χαμένα στην γη, υπάρχουν εδώ και του παρέχονται.

Ο κάποτε δεινός επιχειρηματίας στην γη του οποίου το αποκλειστικό ενδιαφέρον είναι να κάνει την επιχείρησή του πετυχημένη θα βρει επίσης πεδίο δραστηριότητας. Θα έρθει σε επαφή με τον οίκο οργάνωσης, και θα βρεθεί με δουλειά που θα υπερβαίνει κατά πολύ σε ενδιαφέρον οτιδήποτε μπορούσε να φανταστεί όσο ήταν ακόμα στην γη.

Τώρα όλα αυτά γίνονται για κάποιο λόγο. Για όλους έχουν προνοήσει σε αυτό το μέρος. Φτάνοντας εδώ, υπάρχει συχνά πολλή θλίψη¨ θλίψη που μερικές φορές εξουδετερώνει, και δεν μπορεί γίνει κανένα βήμα προς τα εμπρός μέχρι την στιγμή που θα το επιθυμήσει το ίδιο το άτομο. Η πρόοδος δεν μπορεί να επιβληθεί σε κανέναν. Γι αυτό το λόγο, στο σχέδιο της δημιουργίας ο ευλογημένος Δημιουργός έχει επινοήσει αυτά τα θαυμάσια μέσα προσφυγής στα κύρια ενδιαφέροντα του καθενός στην γη. Όλοι έρχονται σε επαφή με την κύρια επιθυμία της γήινης ζωής τους, και τους δίνεται η ευκαιρία να εντρυφήσουν σε αυτή, συνεπώς η πρόοδος είναι κατοχυρωμένη.

Σε όλα τα πράγματα που είναι αποκλειστικά γήινα, το ενδιαφέρον εξανεμίζεται μετά από λίγο¨ μια αντίδραση, μια σταδιακή διαδικασία – τίποτα δεν είναι δραματικό εδώ – και το άτομο περνά από αυτό σε άλλο ενδιαφέρον το οποίο στην γη θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε πνευματικό. Εκείνων των οποίων τα ενδιαφέροντα ανήκουν σε αυτή τη νοητική κατηγορία θα συνεχίσουν και θα διευρυνθούν, και θα προοδεύσουν μέσα σε αυτές τις γραμμές – τα άλλα αλλάζουν.

Ο καθένας, όσο βρίσκεται στην Κυανή Νήσο, θα βρίσκεται σε πολύ στενή επαφή με τις συνθήκες που άφησε πίσω του. Στην αρχή δεν γίνεται τίποτα παρά μόνο ό,τι είναι χρήσιμο και ενθαρρυντικό – αργότερα υπάρχει μια πιο εκλεπτυσμένη διαδικασία. Στην αρχή θα είναι δυνατόν να υπάρχει στενή επαφή με το σπίτι που έχει αφήσει πίσω του, αλλά μετά από λίγο υπάρχει κάποια αντενέργεια σε αυτή την επιθυμία να ευρίσκεται τόσο κοντά στην γη, και όταν γίνει αυτό ξεκινά η διαδικασία της αποβολής των γήινων και σαρκικών ενστίκτων. Κάθε φορά αυτό χρειάζεται διαφορετική πορεία, διαφορετική χρονική διάρκεια.

Προσπαθώντας λοιπόν με αυτό τον τρόπο να εξηγήσω τη χρήση αυτής της χώρας και των κτιρίων της, δεν τα έχω αριθμήσει «Κτίριο Α» γι αυτό και γι αυτό, «Κτίριο Β» για τούτο και για κείνο, αλλά ελπίζω με τον τρόπο που τα ανάφερα στην κουβέντα να σας βοήθησα να σχηματίσετε μια γενική ιδέα αυτής της χώρας και των συνθηκών οι οποίες επικρατούν σε αυτήν. Ελπίζω να σας ξεκαθάρισα, πως μετά από ένα διάστημα, ο πόθος για γήινα πράγματα φεύγει από όλους. Μπορεί να πάρει λίγο ή πολύ χρόνο, ανάλογα με την κατάσταση που βρίσκεται το άτομο. Πάρτε για παράδειγμα τον αθλητή. Αγαπά τα παιχνίδια του, το τρέξιμό του, την σωματική του δύναμη και την μυϊκή άσκηση. Λοιπόν, και εδώ θα συνεχίσει να αγαπά τα ίδια πράγματα. Εδώ θα τα αγαπήσει ακόμα περισσότερο, μιας και θα έχει την πρόσθετη ευχαρίστηση να μην νοιώθει κούραση, μια αυξημένη απόλαυση, αλλά μετά από κάποιο διάστημα η εκτίμησή για όλα αυτά θα αλλάξει. Δεν θα αντιπαθήσει το άθλημα που αγαπούσε έως τώρα, αλλά θα περάσει σε μια διαφορετική μορφή του. Μια μορφή που θα είναι πλήρης κίνησης και ικανοποίησης αλλά καθόλου πια σωματική¨ το μυαλό του θα είναι σε μεγαλύτερη εγρήγορση, και θα αποκομίζει τεράστια πνευματική ικανοποίηση από τις σπουδές που θα βρεθούν ενώπιόν του και θα αφορούν τους τρόπους και τα μέσα ταξιδιού εδώ. Όλοι οι τρόποι μετακίνησης εδώ είναι πολύ διαφορετικοί από αυτούς που σας παρέχουν οι γήινες συνθήκες, και αυτός ο πρώην αθλητής της γης θα ευθυγραμμιστεί με το νέο του περιβάλλον και θα συνειδητοποιήσει χωρίς καθυστέρηση ότι η ζωή εδώ είναι κάτι διαφορετικό, διότι παρόλο που βρίσκεται στα ίδια πλαίσια, έχει πολύ μεγαλύτερο πνευματικό ενδιαφέρον. Είναι ξεκάθαρο; … Λοιπόν, εφαρμόστε το με τον ίδιο τρόπο και σε κάθε είδους άτομο.

4.----Η Ζωή στη Νήσο.

Αφού σας έδωσα μια μικρή ιδέα γι αυτή τη χώρα και την εμφάνισή της, θέλω να σας πω για την ζωή των ανθρώπων εδώ, ώστε να μπορέσετε να σχηματίσετε μια ολοκληρωμένη εικόνα στο μυαλό σας. Είναι πολύ φυσικό να πουν πολλοί, «Τι κάνουν όλοι αυτοί;» Αυτό το ερώτημα είναι πολύ ευρύ γι απάντηση, και για να σας βοηθήσω να καταλάβετε πόσο μεγάλο είναι το θέμα, θα σας θέσω μια απλή ερώτηση.

Θέλω να προσπαθήσετε να φανταστείτε ότι δεν ζείτε στην γη και ότι χωρίς να γνωρίζετε τίποτα για την γήινη ζωή προσγειώνεστε με ένα διαστημόπλοιο στο πιο πολυάσχολο μέρος του Λονδίνου – με όλη την κίνηση και τους ανθρώπους. Έρχεστε από ένα άλλο κόσμο και δεν έχετε ποτέ ξαναδεί αυτό το θέαμα. Θα αναφωνήσετε, «Τι παράξενο! Τι κάνουν όλοι αυτοί;» Λοιπόν θα μπορούσατε να απαντήσετε σε αυτή την ερώτηση εύκολα; Δεν θα σήμαινε και πολλά αν σας έλεγαν ότι όλοι κάνουν την δική τους δουλειά – ο ένας ψήνει ψωμί, ο άλλος σκουπίζει τους δρόμους, κάποιος άλλος οδηγεί μια άμαξα, και ένας άλλος κάθεται σε ένα γραφείο και διοικεί μια επιχείρηση – όλα αυτά δεν θα σας κατατοπίζανε καθόλου. Όλα αυτά είναι γεγονότα, και όμως δεν θα τα καταλαβαίνατε. Δεν θα τα κατανοούσατε. Αυτή είναι η δυσκολία μου στην προσπάθεια να σας κάνω να καταλάβετε με ικανοποιητικό τρόπο την ζωή στην Κυανή Νήσο. Πρέπει να σκεφτώ πώς να το εξηγήσω. Δεν ωφελεί να σας πω μια κάθεται δίπλα στην θάλασσα, θρηνώντας την αποχωρισμό από τον αγαπημένο της, και κάποιος άλλος βρίσκεται σε ζάλη από το ποτό, και ένας άλλος ακόμα πιστεύει ότι χτυπά τις καμπάνες του τοπικού παρεκκλησιού την Κυριακή, κ.τ.λ.., κ.τ.λ. – αυτή δεν είναι η ζωή, αυτά είναι μόνο μικρά κομμάτια της. Ψήγματα του όλου. Δεν επιθυμώ να εξειδικεύσω, θέλω να μιλήσω γενικά, με κάποιες λεπτομέρειες. Συνεπώς, πρέπει να πω ότι αν κάνατε μια επίσκεψη σε αυτή την χώρα με τα γήινα σώματά σας, έτσι όπως είσαστε τώρα, θα σας έκανε εντύπωση η έλλειψη έντασης . Θα θεωρούσατε ότι μοιάζει πολύ με την γη . Αυτό θα λέγατε στους ανθρώπους όταν επιστρέφατε. «Μοιάζει τόσο με την ζωή μας εδώ, μόνο που εκεί υπάρχουν πολλές διαφορετικές ανθρώπινες φυλές».

Η καθημερινή ζωή των ανθρώπων μοιάζει πολύ με την καθημερινή ζωή στην οποία ήταν συνηθισμένοι από πάντα. Στην αρχή ξεκουράζονται πολύ, αφού από την γη είχαν την συνήθεια του ύπνου – και είναι αναγκαιότητα – και εδώ χρειάζεται ύπνο, προς το παρόν. Δεν έχουμε νύχτα όπως εσείς, αλλά κοιμούνται και ξεκουράζονται το ίδιο. Έχουν τα ενδιαφέροντά τους στο να επισκέπτονται διάφορα μέρη, να εξερευνούν την χώρα και τα κτίριά της και να μελετούν την ζωή των ζώων και των φυτών. Έχουν να αναζητήσουν και να δουν τους παλιούς τους φίλους. Έχουν να ασχοληθούν με διάφορες διασκεδάσεις. Έχουν να ικανοποιήσουν την νέα τους επιθυμία για γνώση.

Η ρουτίνα της ημέρας εδώ είναι παρόμοια με την ρουτίνα της ημέρας στην γη¨ η διαφορά είναι ότι η ρουτίνα στην γη συχνά υπαγορεύεται από τις περιστάσεις, ενώ εδώ υπαγορεύεται από τον πόθο για γνώση στο ένα ή το άλλο θέμα.

Στην ενδυμασία, είμαστε όλοι πρακτικά όπως στην γη και αφού υπάρχουν τόσο πολλές φυλές εδώ μπορείτε να καταλάβετε ότι η γενική εμφάνιση αυτής της χώρας είναι πολύ ασυνήθιστη, και κατά κάποιο περίεργο τρόπο είναι ενδιαφέρουσα και διασκεδαστική, καθώς και ενημερωτική. Νομίζω πως είπα ότι στην γενική εμφάνιση όλοι είμαστε όπως ήμασταν. Είμαστε μικρή απόσταση από την γη, και συνεπώς μέχρι αυτή την στιγμή δεν έχουμε αποβάλει τις γήινες ιδέες. Έχουμε αποκτήσει μερικές καινούριες, αλλά έχουμε απορρίψει πολύ λίγες ή καθόλου από τις παλιές.

Η διαδικασία της απόρριψης είναι σταδιακή. Όσο ζούμε εδώ αποκτούμε γνώσεις πολλών ειδών, και καταλήγουμε να βλέπουμε κάποια πράγματα, που μέχρι τώρα τα θεωρούσαμε βασικά, όχι μόνο σαν ασήμαντα αλλά και κάπως βαρετά, ενοχλητικά, και να πως σιγά- σιγά φτάνουμε στο στάδιο να αποβάλλουμε όλες τις γήινες συνήθειες. Φτάνουμε στο στάδιο να μην επιθυμούμε να καπνίσουμε, όχι επειδή δεν μπορούμε, ή πιστεύουμε ότι δεν είναι σωστό, αλλά επειδή η επιθυμία δεν υπάρχει πια. Όπως στο κάπνισμα, έτσι και με το φαγητό αλλά και με πάρα πολλά πράγματα¨ είμαστε το ίδιο καλά χωρίς αυτά. Δεν μας λείπουν¨ αν μας έλειπαν θα τα είχαμε, και τα έχουμε πραγματικά μέχρι που να εκλείψει εντελώς η επιθυμία.

Στην αρχή υπάρχει πρακτική ελευθερία σκέψης και δράσης, και υπάρχουν μόνο κάποιοι περιορισμοί που δεν επιβάλλονται από εξουσία αλλά από τις συνθήκες. Πέρα από αυτούς τους περιορισμούς υπάρχει απόλυτη ελευθερία. Μετά από κάποιο διάστημα, όταν ένα πνεύμα έχει προχωρήσει στο σημείο να ποθεί γνώση και φώτιση, θα υπάρξει έλξη σαν ένα κομμάτι ατσάλι προς τον μαγνήτη, και θα έρθει σε επαφή με τον ένα ή τον άλλο οίκο οργάνωσης που ασχολείται με το θέμα για το οποίο επιθυμεί να αποκτήσει γνώσεις. Από την στιγμή που θα έρθει σε επαφή με αυτόν τον οίκο το πνεύμα θα είναι σαν να ήταν «στο σχολείο». Υποχρεωτικά θα πρέπει να παρακολουθεί αυτόν τον οίκο για οδηγίες. Θα περνά πολύ χρόνο εκεί μαθαίνοντας, και, όταν τελειώσει με τον ένα οίκο, θα περάσει στον άλλο, αλλά δεν είναι υποχρεωτική πληροφόρηση, είναι πληροφορίες για τις οποίες διψά το άτομο, και τίποτα δεν δίνεται μέχρι να ζητηθεί. Δεν είσαι υποχρεωμένος να αποκτήσεις τίποτα. Είσαστε περισσότερο ελεύθεροι από ποτέ. Αυτός είναι ο λόγος που στην γη είναι τόσο βασικό να ελέγχετε το σώμα σας με το νου σας, και όχι το αντίθετο. Όταν έρχεστε εδώ ο νου σας είναι ο ισχυρός, και όλα εξαρτώνται, για τον δικό σας βαθμό ευτυχίας, στο είδος νου που έχετε φέρει μαζί σας.

Η παρουσία ή η απουσία ικανοποίησης οφείλεται απόλυτα στην ζωή που κάνατε στην γη, τον χαρακτήρα που σχηματίσατε, τις ευκαιρίες που εκμεταλλευτήκατε και χάσατε, τα κίνητρα των πράξεών σας, την βοήθεια που δώσατε, τον τρόπο που χρησιμοποιήσατε την βοήθεια που δεχτήκατε, την νοητική στάση σας την χρήση ή κατάχρηση της σαρκικής δύναμης. Για να συνοψίσουμε όλα αυτά, είναι η ποιότητα του νοητικού ελέγχου στο σώμα εναντίον του σώματος πάνω στο νου.

Όταν έχετε την τάση να ρωτήσετε, «Τι κάνουν όλοι αυτοί εκεί;» σκεφτείτε κάποιο αγαπητό σας πρόσωπο στην γη που έχει ακολουθήσει κάποιο ασυνήθιστο τρόπο ζωής κάπου στο εξωτερικό, όπου δεν έχετε συχνή και στενή επαφή, και λέτε γι αυτόν, «Αναρωτιέμαι τι να κάνει τώρα.» τότε απαντάτε μόνοι σας λέγοντας «Μάλλον συνεχίζει την ζωή του παρά τις αντιξοότητες». Το ίδιο και εμείς, στην Κυανή Νήσο.

5----- Προσωπική Ζωή.

Υπάρχουν πολλές αιτιολογίες και διαφωνίες για το γιατί στην γήινη ζωή πρέπει να κάνουμε τούτο ή εκείνο. Γιατί πρέπει να απέχουμε από πολλές από τις χαρές της καθημερινής ζωής και γιατί θα πρέπει να «κάνουμε το σωστό».

Κάποιοι άνθρωποι λένε ότι αυτή η αναγκαιότητα της προσοχής σε αυτά τα «λεπτά σημεία» είναι εμπόδιο στην επιχείρησή τους ή το επάγγελμά τους. Μπορεί να μην παραδέχονται αυτή την σκέψη τους ανοιχτά, αλλά μέσα τους το σκέφτονται και δεν καταλαβαίνουν γιατί κάποια πράγματα πρέπει ή δεν πρέπει να γίνονται. Είναι αλήθεια, πιστεύουν ότι μπορεί να βλάπτει κάποιου την δουλειά λίγο, αλλά αυτό είναι δική του δουλειά. Όλα από άγνοια.

Υπάρχει κάποιος λόγος, και αυτός ο λόγος μπορεί πολύ εύκολα να βρεθεί όταν κυριαρχεί η κοινή λογική. Θα μπορούσα να το ονομάσω πραγματεία για το αίτιο και το αποτέλεσμα. Η γήινη ζωή έχει εκφυλιστεί. Το όλο σχέδιο της δημιουργίας είναι σχεδιασμένο με μεγάλη ακρίβεια, με αντικείμενο την ελεύθερη ατομική εξέλιξη και πρόοδο. Οι κανόνες του έχουν τεθεί στοργικά. Κάθε άνθρωπος ξέρει από ένστικτο πότε ακολουθεί ή παραβιάζει αυτούς τους κανόνες. Δεν χρειάζεται κανένα αστυνομικό να του το πει. Μπορεί να κοροϊδεύει τον εαυτό του ότι μια τέτοια πράξη είναι αυτό πρέπει να γίνει, αλλά μέσα στην συνείδησή του γνωρίζει ότι αυτή η πράξη ή σκέψη δεν είναι καθόλου αυτή που έπρεπε αλλά αυτή που δεν έπρεπε. Λέγω ότι όλοι οι άνθρωποι ξέρουν – αλλά οι πιο πολλοί προτιμούν να νομίζουν ότι δεν ξέρουν.

Δεν υπάρχει κανένας στην γη που να σηκωθεί και να πει ότι δεν λέω την καθαρή αλήθεια!

Κυρίως αυτά τα πράγματα δεν τα σκέφτονται από την άποψη σωστού ή λάθους, αλλά από την άποψη «Θα κερδίσω από αυτό;» - αλλά σας λέγω ότι όλοι οι άνθρωποι στην γη μπορούν να ξεχωρίζουν, και δεν λέω ότι το κάνουν, ανάμεσα στο καλό και το κακό κίνητρο στην ζωή τους. Το ένστικτό τους το κάνει από μόνο του γι αυτούς. Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Ούτως ή άλλως γνωρίζουν. Το πρόβλημα είναι ότι η τεράστια πλειοψηφία από την δύναμη της συνήθειας, την επιθυμία για επιχειρηματικό κέρδος, ή κοινωνική καταξίωση, ή οποιοδήποτε κέρδος, αλλά πάντα για το ίδιο το κέρδος, έχει πάψει να την απασχολεί η ποιότητα των πράξεών της και σκέφτεται μόνο το πρώτο αποτέλεσμα. Είναι κρίμα. Και ακόμα περισσότερο. Και αν το δείτε από το επόμενο στάδιο εξέλιξης είναι οικτρό. Αξιολύπητα και ανεξέλικτα εγώ, που προετοιμάζουν το δικό τους μαρτύριο και στεναχώρια – όχι κόλαση μα ένα πνευματικό μαρτύριο.

Ο εαυτός ή το πνεύμα του ανθρώπου εγκλείεται μέσα στο νου του, και, εξετάζεται με απόλυτα φυσικό τρόπο, ο εγκέφαλος είναι το πιο περίπλοκο όργανο του σώματος με το οποίο ασχολείται η επιστήμη των ανθρώπων. Πολλά θα μπορέσουν να καταλάβουν¨ όχι όλα. Κρινόμενος σαν θήκη και όργανο της ψυχής, γίνεται ακόμα πιο λεπτεπίλεπτο και περίπλοκο αντικείμενο εργασίας. Όλοι γνωρίζετε ότι το μυαλό είναι ο ηλεκτροπαραγωγός οίκος για όλες σας τις πράξεις και ενέργειες, αλλά δεν εκτιμάτε πλήρως το γεγονός ότι κάθε πράξη και κάθε σκέψη «καταχωρείται» - καταγράφεται.

Δεν καταλαβαίνετε το περίτεχνο σχέδιο εργασίας που λαμβάνει χώρα σε όλους τους μεγάλους επιχειρηματικούς οίκους σας, όταν αγοράζετε κάτι και δεν πληρώνετε αμέσως. Καταχωρείται και περνά από πολλά χέρια πριν σας σταλεί ο λογαριασμός λίγο αργότερα, και αφού πληρώσετε τον λογαριασμό εσείς το ξεχνάτε εντελώς, αλλά τα αρχεία αυτού του επιχειρηματικού οίκου το έχουν ακόμα. Το ίδιο και ο εγκέφαλος¨ μια πράξη ή μια σκέψη, άσχετα με την ποιότητά της, καταγράφεται για πάντα. Η τακτοποίηση θα έρθει μετά την ζωή, και όταν ξεπληρωθεί η «καταχώρηση» τελειώνει και δεν ενοχλεί πια, αν και το αρχείο είναι ακόμα εκεί. Τώρα ακολουθείστε με. Ο νους και το έργο του – η σκέψη – είναι η δύναμη που οδηγεί και δημιουργεί τα πάντα πάνω στην γη. Όλα πρέπει να είναι νοητικά πριν γίνουν υλικά ή σωματικά. Αυτό το γνωρίζετε όλοι. Κάθε κτίριο κάποιος το συνέλαβε στο μυαλό του πριν κτιστεί.

Η σκέψη υποδιαιρείται σε δύο διαφορετικούς τύπους. Υπάρχει η σκέψη για το επόμενο γεύμα σας, η οποία δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, και υπάρχουν οι δημιουργικές και καταστρεπτικές σκέψεις. Αυτές είναι οι σημαντικές. Αυτές είναι οι καθαρά προσωπικές σκέψεις. Μερικές φορές επωφελείς και μερικές φορές το αντίθετο. Τώρα όλες οι σημαντικές μορφές σκέψης είναι οι δημιουργικές και οι καταστρεπτικές. Οι άλλες που αφορούν τα γεύματά σας, τα ρούχα σας, την εμφάνισή σας και ό,τι σας αρέσει, αυτές δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία μέχρι να τους επιτρέψετε εσείς να εμποδίσουν την ροή της δημιουργικής σκέψης¨ όταν το κάνουν αυτό ο χαρακτήρας αυτών των σκέψεων αλλάζει και γίνεται καταστρεπτικός.

Είναι η υλική ενσάρκωση της καταστρεπτικής σκέψης που προκαλεί τον πιο πολύ πόνο και δυστυχία στον κόσμο. Το συνολικό ποσό συνεχώς αυξάνει, και θα συνεχίσει να αυξάνει, μέχρι που η ανθρωπότητα σαν σύνολο, και ατομικά, θα ακούσει και θα προσπαθήσει να καταλάβει κάτι περισσότερο για τον εαυτό της πέρα από το τι είναι απαραίτητο να γνωρίζει για την πώληση των αγαθών, και δώσει έτσι περισσότερο χώρο στην δημιουργική σκέψη η οποία από μόνη της μπορεί να γίνει η σωτηρία του κόσμου.

6.-----Προσωπική Ζωή (συνέχεια).

Σε μεγάλο βαθμό οι ατομικές κακουχίες της γήινης ζωής οφείλονται άμεσα στον λανθασμένο τρόπο σκέψης. Γνωρίζω πολύ καλά ότι οι άνθρωποι τοποθετούνται σε πολλές διαφορετικές θέσεις αμέσως μετά την γέννησή τους. Μερικοί κληρονομούν την δυστυχία και την δυσκολία από τους γονείς τους, και ο κλήρος τους στην ζωή είναι δυσκολότερος και οι χαρές τους είναι λιγότερες από εκείνους που γεννιόνται σε καλύτερες συνθήκες.

Αν δεχτούμε αυτές τις διαφορές θέσης και συνθηκών – κάποιος με ζωή πολύ σκληρής δουλειάς, και ένας άλλος με πιο άνετη και ίσως αργόσχολη ζωή – ο ίδιος κανόνας ισχύει για την σκέψη. Ο άνθρωπος που μεγάλωσε κάτω από σκληρές συνθήκες πιέζεται από τις καταστάσεις προς κοινές σκέψεις καθημερινότητας – σκέψεις ρουτίνας. Δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά επειδή δεν γίνονται πραγματικές προσπάθειες από κανένα για να αλλάξει τις προσδοκίες του¨ μπορεί κάποιες φορές να έχει κάποια υλική βοήθεια, αλλά έχει πολύ μικρή πρακτική νοητική στήριξη. Έχει το μειονέκτημα των ισόβιων γήινων συνθηκών, και βρίσκεται σε άγνοια επειδή δεν καταλαβαίνει και έχει πολύ λίγες ευκαιρίες να μάθει γι αυτά τα πράγματα¨ με τις σκέψεις του προσθέτει στις δυσκολίες του αντί να διευκολύνει και τελικά να αποβάλλει πολλές από αυτές. Ο άλλος, ο οποίος είναι πολύ άνετα τακτοποιημένος και δεν έχει ιδιαίτερες ανησυχίες, κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα. Σέρνεται στο ίδιο νοητικό ρουτινιάρικο αυλάκι – τέλμα, νοητικό τέλμα, και θα έχουν τις ίδιες συνέπειες στην μέλλουσα ζωή. Και οι δύο οικοδομούν τις μελλοντικές τους καταστάσεις.

Έπειτα υπάρχουν και άνθρωποι εξαιρετικής νοημοσύνης, έξυπνοι άνθρωποι, που χρησιμοποιούν την ευφυΐα τους για να αποκτήσουν υλικά οφέλη χωρίς να λογαριάζουν το κόστος στους άλλους. Αυτοί οι άνθρωποι εντρυφούν στην πιο κατηγορηματική μορφή καταστροφικής σκέψης. Δεν είναι σαν τους άλλους δύο, αρνητικοί. Είναι πολύ ζωντανοί, ταχύνοες και θετικοί. Χρησιμοποιούν συγχρόνως καταστροφική και δημιουργική σκέψη. Η τελευταία εφαρμόζεται εντελώς λανθασμένα, και όταν έρθουν εδώ ο λογαριασμός τους θα είναι πολύ πιο βεβαρημένος, επειδή θα έχουν οικοδομήσει ένα τείχος άπληστης σκέψης την οποία οι ίδιοι αρχικά έχουν εκπέμψει και την οποία θα πρέπει να επανορθώσουν σε αυτή την επόμενη κατάσταση.

Μια σκέψη – άσχετα με τον τίτλο της – η οποία έχει εισέλθει στο μυαλό σας και την οποία έχετε εκπέμψει, είναι ένα ολοκληρωμένο γεγονός, όσον αφορά το νου σας. Η σωματική πράξη μπορεί να ακολουθεί άμεσα την σκέψη αλλά μπορεί και όχι ¨ αυτό δεν έχει σημασία γι αυτό που οικοδομείτε για τον εαυτό σας εδώ. Μόλις κάνετε την σκέψη έχει γίνει, τουλάχιστον όσον αφορά το νου σας, και, είτε την ακολουθήσετε ενεργά ή όχι, θα πρέπει να την ξεπληρώσετε όταν έρθετε εδώ. Δεν μιλώ για τις χιλιάδες ασήμαντες σκέψεις της κάθε στιγμής, αλλά γι αυτές τις οποίες περιγράφω σαν να έχουν προσωπικότητα.

Θα πείτε ότι είναι αδύνατον να ελέγχετε κάθε σκέψη της ημέρας, και συμφωνώ ότι όντως είναι, αλλά μόλις παραδεχτείτε ότι σας είπα σαν πραγματικό, θα προσέχετε περισσότερο τις νοητικές σας πράξεις. Έχουν σημασία. Θα σας είναι δύσκολο να το παραδεχτείτε γιατί είναι πραγματικά πολύ ιδιωτική υπόθεση του καθενός οι σκέψεις του¨ δεν γνωρίζετε ο ένας τις σκέψεις του άλλου όσο είσαστε στην γη, γι αυτό ονόμασα αυτό το κεφάλαιο, «Ιδιωτική Ζωή».

Όλοι σας θα ζήσετε για να ευχαριστήσετε τον άνθρωπο ο οποίος είναι υπεύθυνος για αυτήν την πληροφόρησή σας αν ενεργείτε σύμφωνα με αυτήν, και εκείνοι από εσάς που ακούτε και γνωρίζετε αλλά δεν ενεργήσετε σύμφωνα με αυτή τη γνώση, κάποια μέρα θα πρέπει να απολογηθείτε για αυτή την αποτυχία.

Όταν κάποιος συνειδητοποιεί ο ίδιος ότι έχει αποτύχει είναι πολύ πιο πικρό από την επίγνωση ότι το γνωρίζουν άλλοι.

Διαλογιστείτε πάνω σε αυτό και αιτιολογείστε λίγο με τον εσώτερο εαυτό σας.

7------ Οι Πρώτες Προσπάθειες.

Αφήνοντας εξολοκλήρου έξω το ζήτημα του χρόνου, όπως είμαι υποχρεωμένος να κάνω, θέλω να γράψω για την πρώτη μου προσπάθεια να επικοινωνήσω με τον γήινο κόσμο. Γνωρίζω ότι υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια με τον κόσμο τον πνευμάτων για την πρακτική αδυναμία να δοθούν σωστές ιδέες για την διάταξη στον χρόνο. Θα έπρεπε να πω λίγο περισσότερα γι αυτό πριν ασχοληθώ με το κύριο ενδιαφέρον του σημερινού γραπτού. Δεν θα πρέπει να σπεύδετε να μας καταδικάσετε για αυτήν την αποτυχία. Στην γη, χωρίζετε τον χρόνο σας με μέρες και ώρες κ.λ.π., αλλά αυτή η χρονική διάταξη βασίζεται επίσης, ή καλύτερα σημειώνεται στην νοητική σας διεργασία, με τις συνήθειες της ημέρας. Πάντα κάνατε κάποια πράγματα σε συγκεκριμένες ώρες. Έχετε ένα φωτεινό ουρανό και ένα σκοτεινό ουρανό¨ χωρίς ρολόι γνωρίζετε με αρκετά μεγάλη ακρίβεια την ώρα κρίνοντας από τις κλίσεις σας – κούραση ή φρεσκάδα, την ανάγκη για τροφή ή ξεκούραση, κ.λ.π.., κ.λ.π.

Τώρα σε αυτή την πλευρά δεν έχουμε πραγματική ανάγκη τροφής ή ξεκούρασης. Δεν έχουμε σκοτεινό ουρανό – μόνο φωτεινό, και έχουμε, για χάρη της παρούσας επεξήγησης, απεριόριστα αποθέματα ενέργειας. Συνεπώς δεν είμαστε σε θέση να τεμαχίσουμε τον χρόνο σε διαστήματα που αναλογούν με την γήινη διάταξη του χρόνου. Έχουμε κάποια χρονική διάταξη, αλλά δεν είναι σαν την δική σας, γι αυτό σπάνια μπορούμε να είμαστε ακριβείς ως προς το πότε συνέβη κάποιο πράγμα, η το πότε θα συμβεί. Γι αυτό το λόγο δεν μπορώ να σας πω πόσο καιρό βρισκόμουν σε αυτή την χώρα πριν κάνω την πρώτη μου προσπάθεια να συνδεθώ πάλι με την γη. Σε μένα φάνηκε σαν να ζούσα πάντα σε αυτή την χώρα. Μου φαινόταν απίστευτο ότι πέρασαν μόνο λίγες μέρες από τότε που πρωτοήρθα. Δεν είχα ξεχάσει την οικογένειά μου ή τους φίλους μου, αλλά αισθανόμουν ιδιαίτερα ευτυχής όσον αφορά αυτούς. Δεν μπορώ να φανταστώ το γιατί, εκτός του ότι βρίσκοντας ότι οι γνώσεις μου από την γη ήταν τόσο σωστές, συσσώρευσα δύναμη αισθανόμενος ότι και αυτοί θα καταλάβαιναν ότι όλα ήταν καλά για μένα, και ότι αυτή η μικρή καθυστέρηση στο γράψιμο ήταν φυσιολογική λαμβάνοντας υπόψη την νέα χώρα που είχα έρθει.

Ο οίκος που ασχολείται με αυτό το έργο στην Κυανή Νήσο ήταν ένα μέρος που επισκεπτόμουν συνέχεια από την στιγμή που ο πατέρας μου με πληροφόρησε γι αυτό, αλλά και το έργο των άλλων κτιρίων. Πήγαινα πολύ συχνά σε αυτόν τον οίκο, και έλαβα μεγάλη βοήθεια από τους υπευθύνους εκεί. Ήταν όλοι πολύ καλοί και με μεγάλη κατανόηση, αλλά απόλυτα σοβαροί. Δεν ήταν απλά ένας οίκος δακρύων και συμπόνιας, ήταν ένα εκπληκτικά καλά οργανωμένο και σοβαρό μέρος. Υπήρχαν πολλές εκατοντάδες άνθρωποι εκεί. Εκείνοι οι οποίοι είχαν πιστέψει όσο ήταν στην γη, αλλά και εκείνοι που δεν είχαν, ερχόντουσαν να προσπαθήσουν να στείλουν κάποιο μήνυμα σπίτι τους.

Το κάλεσμα καρδιάς ήταν αυτό που δεχόταν την πιο σοβαρή προσοχή. Πολλοί ήταν εκεί σαν αμέτοχοι θεατές, δύσπιστοι και φιλοπαίγμονες. Δεν κέρδισαν τίποτα περισσότερο από την ικανοποίηση της έκπληξής τους.

Μετά από λίγο ήρθε η σειρά μου.

Για κτίριο εξουσιοδοτημένο με τέτοια εργασία φαινόταν ανεπαρκώς εξοπλισμένο. Μάλλον περίμενα να δω πολλά μέσα και όργανα, πολλά καλώδια και μηχανήματα, και την παρουσία ηλεκτρικών δυνάμεων, αλλά δεν υπήρχε τίποτα από αυτά καθόλου. Υπήρχε μόνο το ανθρώπινο στοιχείο.

Είχα μια μεγάλη συνομιλία με κάποιον άνθρωπο εκεί – έναν άνθρωπο προφανώς κάποιας σημασίας, αν και δεν μπορώ να πω ότι έμοιαζε με άγγελος, φαινόταν τόσο εγκόσμιος όσο και εγώ. Κάναμε μια μεγάλη κουβέντα, και από αυτόν έμαθα πολλά για το πώς διεξάγεται αυτή η εργασία. Μου είπε ότι είχαν ένα σύστημα ταξιδευτών, των οποίων η εργασία βρισκόταν πολύ κοντά με την υλική γη. Είχαν την δύναμη να διαισθάνονται τους ανθρώπους οι οποίοι μπορούσαν και ήθελαν να χρησιμοποιηθούν γι αυτό το έργο από την άλλη πλευρά. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούσαν να εντοπίσουν και έπειτα να αρχειοθετήσουν τους γήινους ανθρώπους, σημειώνοντας κάθε μια ατομική ικανότητα, και όταν το νεόφερτο πνεύμα ερχόταν σε αναζήτηση βοήθειας, αυτοί οι ευαίσθητοι μεσάζοντες στην γη χρησιμοποιούνταν ανάλογα. Αυτό είναι ένα πρόχειρο σχεδιάγραμμα της δουλειάς που γινόταν σε εκείνο το κτίριο…. Εκεί πήγαινα συχνά και προσπαθούσα να στείλω τα μηνύματά μου σπίτι με πολλούς τρόπους¨ σε κάποιους πέτυχα σε άλλους απέτυχα. Το ίδιο το πνεύμα ευθύνεται κατά πολύ για την επιτυχία ή την αποτυχία¨ πολλά εξαρτώνται από αυτό. Κάθε φορά που είχα επιτυχία βοηθούσα κάποιον άλλο. Κάθε φορά που είχα αποτυχία ζητούσα βοήθεια, και την ελάμβανα. Έχοντας αφιερώσει πολύ χρόνο και μελέτη γι αυτό το θέμα όσο ήμουν στην γη, σε αυτή την πλευρά έλαβα απεριόριστη βοήθεια τώρα που την χρειαζόμουνα.

Θέλω να εξηγήσω πως έστειλα τα πρώτα μου μηνύματα και το πώς γνώριζα ότι είχα πετύχει. Είχα ήδη διδαχθεί το πώς να έρχομαι σε στενή επαφή με την γη, παρόλο που δεν ήταν δυνατόν να το πετύχω μόνος μου. Είχα ένα βοηθό μαζί μου. Πρέπει να τον ονομάσω αξιωματούχο. Ήρθε μαζί μου στην πρώτη προσπάθεια.

Μπήκαμε σε ένα δωμάτιο το οποίο φαινόταν σαν να είχε τοίχους από μουσελίνα. Κάτι και όμως τίποτα. Ήξερα ότι ήταν οίκος, και είχα συνείδηση των τοίχων, και όμως φαινόντουσαν σχεδόν ανύπαρκτοι αφού μπορούσαμε να βλέπουμε και να κινούμαστε μέσα από αυτούς. Δεν μπορούσα να το κάνω μόνος μου τότε, αλλά με τον αξιωματούχο το καταφέραμε.

Μετά ήρθε η προσπάθεια. Υπήρχαν δύο ή τρεις άνθρωποι μέσα σε εκείνο το δωμάτιο και όλοι κουβέντιαζαν για τον τρόμο αυτής της μεγάλης καταστροφής και για την πιθανότητα της επιστροφής των ανθρώπων. Κάνανε πνευματιστική συνεδρία, και ο αξιωματούχος μου έδειξε πώς να κάνω γνωστή την παρουσία μου. Η ελέγχουσα δύναμη, μου είπε, ήταν η σκέψη. Έπρεπε να οραματιστώ τον εαυτό μου ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους με σάρκα. Να φανταστώ πως στέκομαι εκεί με σάρκα και οστά, στο κέντρο, και έπειτα να φανταστώ τον εαυτό μου ακόμα εκεί με ένα δυνατό φως να με φωτίζει…. Να δημιουργήσω την εικόνα. Να κρατήσω το όραμα πολύ αποφασιστικά και με λεπτομέρεια, και να το κρατήσω σταθερά στο μυαλό μου, και εκείνη την στιγμή θα ήμουν εκεί και εκείνοι θα το καταλάβαιναν. Φυσικά στην αρχή, απέτυχα, αλλά γνωρίζω ότι μετά από μερικές προσπάθειες ήμουν επιτυχής και εκείνοι οι άνθρωποι πραγματικά με είδαν. Μόνο το πρόσωπό μου, αλλά αυτό έγινε επειδή είχα οραματιστεί μόνο το πρόσωπό μου. Έβαλα στην φαντασία μου το κομμάτι εκείνο από το οποίο θα με αναγνώριζαν. Κατόρθωσα ακόμα να στείλω και ένα μήνυμα με τον ίδιο τρόπο. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Στάθηκα δίπλα στον πιο ευαίσθητο, μίλησα και συγκέντρωσα το μυαλό μου σε μια σύντομη πρόταση, και την επανέλαβα με πολύ έμφαση και αποφασιστικότητα μέχρι που άκουσα τμήμα της να επαναλαμβάνεται από εκείνο το άτομο. Ήξερα ότι επιτέλους είχα πετύχει, και το κατόρθωσα σχετικά εύκολα επειδή γνώριζα πολύ στενά την κατάσταση εκείνων των ανθρώπων και εκείνου του γήινου δωματίου. Πολλοί οι οποίοι δεν είχαν την δική μου γήινη γνώση δεν έκαναν σχεδόν καμιά εντύπωση.

Δεν ήταν κανένας παρών από την οικογένειά μου τότε. Αν υπήρχε θα μου ήταν αδύνατο, καθώς τότε ακόμα ένοιωθα έντονα την θλίψη τους, και δεν θα μπορούσα να δώσω στο νου μου τόσο μεγάλη δύναμη όση έβαλα – έγινα σχεδόν ανυπόστατος. Ήταν καλό που η πρώτη μου προσπάθεια ήταν απλά μια δοκιμή – να διαπιστώσω αν μπορούσα να επικοινωνήσω με την οικογένειά μου.

8.-------Η Πραγματικότητα Της Επικοινωνίας Σκέψης.

Προσπαθώντας να καθιερώσουν μια συγκεκριμένη μορφή επικοινωνίας ανάμεσα στην γήινη σφαίρα και την Κυανή Νήσο, οι άνθρωποι πάντα αναζητούν την επιστροφή του σωματικού μέρους του ατόμου. Το βρίσκουν υπερβολικά δύσκολο να αποδεχτούν ότι ακόμα και οι πιο έντονες νοητικές δοκιμές είναι αποδείξεις επικοινωνίας¨ και δίνοντας τόσο μεγάλη προσοχή σε αυτή την σωματική μορφή, σχεδόν όλοι παραβλέπουν την μορφή επικοινωνίας σκέψης, η οποία είναι πολύ πιο προσωπική και πολύ λιγότερο αλλοιωμένη από εξωτερικές επιρροές, όπως το μυαλό του μέντιουμ, ή των άλλων παρακαθήμενων….. ανταγωνισμούς, ή προκαταλήψεις από οπουδήποτε. Αυτή η επικοινωνία σκέψης είναι μια πολύ πιο πραγματική μορφή από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι.

Όταν συγκεντρώνετε το νου σας σε οποιοδήποτε πνεύμα, εκπέμπετε πραγματικές, ζώσες, ενεργές δυνάμεις. Αυτές οι δυνάμεις διαπερνούν τον αέρα με ακριβώς τον ίδιο τρόπο όπως τα ηλεκτρικά κύματα, και ποτέ δεν χάνουν τον στόχο τους. Συγκεντρώνεστε στον κύριο τάδε στον κόσμο των πνευμάτων, και αμέσως ο κύριος τάδε γνωρίζει ότι μια δύναμη κατευθύνεται προς αυτόν. Σε αυτή την χώρα είμαστε πολύ πιο ευαίσθητοι από ότι στην γη, και όταν κατευθύνονται προς εμάς σκέψεις από ανθρώπους της πλευράς σας, νιώθουμε άμεσο κάλεσμα από τα κύματα σκέψης η οποία παράγεται, και πάντα είμαστε ικανοί να έρθουμε σε στενή επαφή με το άτομο που μας σκέφτεται¨ όταν πλησιάσουμε και προσαρμοστούμε στις συνθήκες του μπορούμε να εντυπώσουμε σκέψεις και ιδέες στον νου του. Σπάνια θα συνειδητοποιεί από πού προέρχονται αυτές οι σκέψεις, παρά θα πιστεύει ότι είναι οι δικές του κανονικές σκέψεις ή κάτι σαν παραίσθηση. Παρόλα αυτά, αν υπάρχουν συχνές ευκαιρίες θα εκπλαγεί με την ποσότητα πληροφοριών που θα μπορεί να καταγράψει. Αυτό ισχύει για όλους, όχι μόνο για όσους πιστεύουν σε αυτά τα θέματα. Όποιος και να καθίσει για μια στιγμή και αφήσει το μυαλό του να συγκεντρωθεί σε κάποιο αγαπημένο πρόσωπο το οποίο έχει «πεθάνει» θα ελκύσει πραγματικά το πνεύμα εκείνου του προσώπου προς αυτόν. Μπορεί να αισθάνεται ή όχι την παρουσία του, αλλά η παρουσία βρίσκεται ούτως ή άλλως εκεί.

Αν οι άνθρωποι στην γη συνειδητοποιούσαν τα αποτελέσματα των σκέψεών τους πάνω σε εκείνους στους οποίους αναφέρονται, θα ήταν πολύ πιο φειδωλοί στην ελευθερία που δίνουν στο νου τους να παίζει. Υπάρχουν τόσες πολλές δυνατές σκέψεις, και όλες καταγράφονται εδώ¨ πολλές από αυτές επηρεάζουν τους ανθρώπους που αφορούν, αλλά όλες επιδρούν στους ανθρώπους από τους οποίους προέρχονται.

Ίσως όταν σας λέω ότι όλες οι σκέψεις καταγράφονται να σας δυσκολεύω ακόμα περισσότερο να το καταλάβετε και να το δεχτείτε. Θα είναι καλύτερα, συνεπώς, να διευκρινίσω ότι όταν λέω «όλες οι σκέψεις», αναφέρομαι σε όλες τις «άμεσες» σκέψεις. Στην πραγματικότητα όλες οι σκέψεις καταχωρούνται¨ οι προσωπικές, όπως είπα προηγουμένως, δεν έχουν σημασία εφόσον δεν καταλήγουν σε καταστρεπτικές σκέψεις.

Όταν μιλώ για άμεση σκέψη εννοώ σαφείς σκέψεις, για άλλους ανθρώπους, ευχάριστες ή δυσάρεστες, αλλά όχι οι σκέψεις για τις καθημερινές κοινοτοπίες.

Πολλοί άνθρωποι αδυνατούν να πιστέψουν ότι κάθε άμεση σκέψη που έχουν καταχωρείται, ή ότι μπορεί να έχει οποιαδήποτε επίδραση στο άτομο το οποίο κατευθύνεται, ή ότι επιστρέφει για να επηρεάσει τους ίδιους, αλλά έτσι γίνεται.

Γνωρίζετε πολύ καλά την επίδραση που έχει κάποιο άτομο με βαθιά κατάθλιψη ή κάποιος ασυνήθιστα ενθουσιασμένος και χαρούμενος. Όλοι σας έχετε νοιώσει αυτή την επίδραση. Αυτό συμβαίνει, φυσικά, από τους χαμηλωμένους ή υψωμένους νοητικούς κραδασμούς, που εκπέμπουν ιδιαίτερα ισχυρά ρεύματα κατάθλιψης ή ευτυχίας.

Από μόνα τους αυτά είναι ισχυρά ρεύματα αν και επιδρούν διαφορετικά στους ανθρώπους με τους οποίους έρχονται σε επαφή. Με αυτό τον τρόπο ενεργούν και όλες οι άμεσες σκέψεις. Συχνά ο εκτεθειμένος δεν είναι γνώστης αυτών των σκέψεων πάνω του, αλλά η επίδραση βρίσκεται εκεί με λεπτή δύναμη μικρότερου ή μεγαλύτερου βαθμού, και όλες αυτές οι σκέψεις καταχωρούνται αναμφίβολα στο μυαλό αυτού που σκέφτεται, πολύ καιρό μετά το γεγονός το ίδιο.

Όταν έρθετε σε αυτή την χώρα, όλες αυτές οι καταγραφές θα πρέπει να διεκπεραιωθούν. Όχι από κάποιο δικαστή με περούκα και τήβεννο, αλλά από τον ίδιο τον πνευματικό εαυτό σας. Στην πνευματική ζωή έχουμε πλήρη και ξεκάθαρη ανάμνηση όλων αυτών των πραγμάτων και, σύμφωνα με την ποιότητα αυτών των ατομικών σκέψεων, βρισκόμαστε ανάλογα σε κατάσταση μεταμέλειας, ευτυχίας ή δυστυχίας, απελπισίας ή ικανοποίησης. Εδώ είναι που επιθυμούμε να ανταποδώσουμε, να επανορθώσουμε όλη την λύπη και το κακό, μικρό ή μεγάλο, που προκαλέσαμε με την απερίσκεπτη δράση του νου μας όσο βρισκόμαστε στην γη.

Αυτός είναι ο λόγος που λέω ότι όσο είσαστε στην γη δεν είναι μόνο φρόνιμο, αλλά και βασικό, να κρατάτε το νου σας σε τάξη και έλεγχο. Αυτό είναι πράξη σοφίας. Η δυσκολία είναι ότι οι άνθρωποι δεν το συνειδητοποιούν όσο είναι ακόμα στην γη, παρόλο που γνωρίζουν μέσα από την δική τους εσώτερη γνώση ότι λέω μια αλήθεια.

Θέλω όλοι να προσπαθήσετε να συνειδητοποιήσετε τις απόρροιες των σκέψεων και πράξεων, την δυστυχία που προκαλείτε στους άλλους, και την μεταμέλεια και θλίψη που ετοιμάζετε για τον εαυτό σας στον επόμενο κόσμο όταν θα πρέπει να αντιμετωπίσετε τις συνθήκες που έχετε δημιουργήσει. Να θυμάστε ότι ο νους σας είναι ο παραγωγικός οίκος σας. Εσείς οι ίδιοι οικοδομείτε αυτό που μέλει να είναι η επόμενη κατάστασή σας, ακριβώς με το πώς ζείτε όσο είσαστε στην γη, με τις σκέψεις σας και με τον βαθμό τον οποίο το σώμα σας ελέγχει τον νου σας αντί ο νους να έχει την μεγαλύτερη εξουσία. Όσο βρισκόσαστε στην γη είσαστε Σώμα (Σάρκα) και Ψυχή (Νους) και Πνεύμα (Εαυτός). Όταν ερχόσαστε εδώ είσαστε Νους (Ψυχή) και Εαυτός (Πνεύμα) μόνο. Συνεπώς για την δική σας μελλοντική ευτυχία είναι βασικό ο Νους να κυβερνά στην γήινη ζωή σας. Εσείς είσαστε αυτοί που θα το αποφασίσετε. Αν είσαστε πρόθυμοι να πληρώσετε τους λογαριασμούς σας όταν περάσετε εδώ, συνεχίστε έτσι όπως είσαστε, αλλά δεν σας δίνεται άλλη πίστωση, θα πρέπει να τους τακτοποιήσετε εδώ. Αν είσαστε το ένα τέταρτο πρακτικοί από ό,τι όλοι νομίζετε ότι είσαστε, θα φροντίσετε να δώσετε την ηγεσία στο νου. Μπορεί να οδηγεί πολύ θελκτικά, αν και εσείς πιστεύετε ότι οδηγεί μόνο σε θρησκευτικούς περιορισμούς – δεν οδηγεί μόνο εκεί¨ οδηγεί σε όλες τις γήινες απολαύσεις, όλες της χαρές της γης, αλλά πάντα έχει το πάνω χέρι, και μπορεί να σταματά την κατάλληλη στιγμή, εκεί όπου το σώμα δεν μπορεί, και έτσι μπορεί να προλάβει χρέη που θα χρειαστεί να ξεπληρωθούν και μάλιστα μερικές φορές πολύ ακριβά και πικρά.

Η Γη έχει δημιουργηθεί όμορφη για τον Άνθρωπο να την απολαύσει – όχι μόνο για να τον ταλαιπωρεί- να τον δελεάζει σε λάθος πορεία και έπειτα να λέει «Όχι»! Αυτός δεν είναι ο τρόπος του ευλογημένου μας Δημιουργού. Έχει δώσει κάλλος και ικανότητα σε όλη την ανθρωπότητα να απολαμβάνει το κάλλος , και όσο κυβερνά ο νους θα συνεχίσει να είναι κάλλος, αλλά όταν κυβερνά το σώμα μόνο, και επηρεάζει και εκφυλίζει το νου όπως και κάνει στο τέλος, τότε ενώπιόν μας βρίσκονται προβλήματα. Πολλά προβλήματα και πικρή μεταμέλεια.

Όταν βρισκόμαστε εδώ το μυαλό μας λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο, υπακούει στους ίδιους κανόνες, και η παρουσία ή η απουσία σώματος δεν δυσκολεύει τις σκεπτικές μας δυνάμεις, και συνεπώς δεν υπάρχει δυσκολία να έρθομε σε επαφή με κάποιους από τους ανθρώπους μας που αφήσαμε πίσω, να κρατήσουμε στενή σχέση μαζί τους και να τους επηρεάζομε σε μεγάλο βαθμό¨ αν και πολλοί από αυτούς δεν το καταλαβαίνουν. Θέλω να το σκεφτείτε αυτό και να καταλάβετε ότι οι δικοί σας άνθρωποι μπορούν να έρθουν σε σας, ότι η σκέψη είναι παντοδύναμη, και ότι μπορείτε να οικοδομείτε ή να καταστρέφετε, να βοηθάτε ή να εμποδίζετε, να έλκετε προς εσάς, ή να απωθείτε τους ανθρώπους ενσαρκωμένους η μη, οι οποίοι ήταν και σας είναι τόσο αγαπητοί, με την δύναμη της σκέψης.

Η επικοινωνία σκέψης είναι ο στενότερος σύνδεσμος ανάμεσα στους δύο κόσμους, αλλά πρέπει να είναι εγκεφαλική λειτουργία καλά τακτοποιημένη και εκπαιδευμένη. Δεν πρέπει να φαντάζεστε ότι κάθε ιδέα που εισέρχεται στον νου σας έχει τοποθετηθεί από ένα πνεύμα ανθρώπου¨ δεν συμβαίνει καθόλου έτσι, αλλά παράλληλα, αν εκπαιδεύσετε το νου σας με τον ίδιο τρόπο που ένας αθλητής εκπαιδεύει το σώμα του, τότε μπορείτε να ζητήσετε και να λάβετε μεγάλη γνώση και πολύ βοήθεια, και πνευματική και υλική.

9.---------Επισημάνσεις.

Ένα θέμα τέτοιας σημασίας και ενδιαφέροντος είναι γεμάτο ερωτήματα. Ο καθένας έχει το δικό του ερώτημα να θέσει, και το καθένα από αυτά αναφέρεται σε κάποιο σημείο που μέχρι τώρα είχε περάσει απαρατήρητο. Θέλω, αν είναι δυνατόν, να απαντήσω σε κάποια από αυτά τα ερωτήματα τώρα. Μου είχαν τεθεί πολλά κατά την διάρκεια των ερευνών μου στην γη, και τώρα επιτέλους είμαι σε θέση να απαντήσω σε μερικά. Θέλω πρώτα να καταλάβετε ότι με την αλλαγή που επιφέρει ο θάνατος δεν γινόσαστε τμήμα της Κεφαλής του Θεού αμέσως. Τα μυστήρια της ζωής δεν σας αποκαλύπτονται σαν ένα είδος δώρου καλωσορίσματος με την άφιξή σας εδώ. Δεν πρέπει να νομίζετε ότι εγώ, ή ο οποιοσδήποτε, αποκτούμε πλήρη γνώση για όλα τα θέματα, βαθυστόχαστα και ασήμαντα, την στιγμή κατά την οποία περνάμε στην πνευματική ζωή…Δεν μπορώ να σας πω πότε ο εγγονός σας θα αποκτήσει καινούρια παπούτσια… ούτε μπορώ να σας πω την έκβαση του Ιρλανδικού ζητήματος. Μπορώ μόνο να δω μακρύτερα από σας, και με κανένα τρόπο δεν κατέχω το κλειδί της θύρας της Παντογνωσίας και Παναλήθειας. Ότι, όλοι πρέπει να εργαστούμε γι αυτά….και καθώς περνάμε την μία πόρτα βρίσκομε μια άλλη μπροστά μας για να την ξεκλειδώσουμε….. και άλλη, και άλλη.

Αλλά από την άλλη, να θυμάστε ότι γνωρίζω πολύ περισσότερα από εσάς, μιας και βρίσκομαι σε πολύ πιο στενή σχέση με την Κύρια Πηγή της γνώσης, και έχω περάσει μια εμπειρία η οποία βρίσκεται ακόμα μπροστά σας.

Πρώτα θα ήθελα να μιλήσω για την λέξη «συνθήκες» και την πραγματική της σημασία. Είναι μια λέξη η οποία έχει εφαρμοστεί χυδαία σε όλες τις μορφές σωματικής εργασίας. Έχει δοθεί σαν αιτία για την μια ή την άλλη αποτυχία – για μια επιτυχία – για κάθε ιδιαιτερότητα στο αποτέλεσμα, και πάντα θεωρείται απαραίτητη σε οιουδήποτε είδους συνάντηση. Κάποιες φορές δικαίως και άλλες αδίκως – συνήθως αδίκως. Ο κύριος και βασικός παράγοντας στην απόκτηση καλών αποτελεσμάτων έγκειται στην κατάσταση του μυαλού του καθήμενου παρά στο χώρο τον οποίο ευρίσκεται. Η νοητική στάση και η φυσική κατάσταση του καθήμενου είναι πολύ μεγαλύτερης σημασίας από την παρουσία κουρτινών στα παράθυρα, εξωτικών αρωμάτων, κ.τ.λ., κ.τ.λ.¨ είναι η μέθοδος νοητικής προσέγγισης που μετρά περισσότερο. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που πολύ συχνά παραβλέπεται από ψυχικούς πρώτου βαθμού…. Κάποια «έξτρα» τα οποία θα διοχετευθούν κατάλληλα στο χώρο, όπως εύθυμα πρόσωπα, ευχάριστα λουλούδια, γέλια και λάμψη, όλα αυτά αρκετά χρήσιμα πλεονεκτήματα, αλλά όχι και τα πιο ουσιώδη.

Κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να υποβαθμίσουν στο βαθμό του γελοίου την επικοινωνία με τον άλλο κόσμο, μια από τις μεγαλύτερες ευλογίες του Θεού στην ανθρωπότητα, και παραπονούνται για αυτές που θεωρούν ανόητες συνθήκες σε μια συνεδρία. Πολλές από αυτές τις συνθήκες, όπως έχω πει, είναι άνευ σημασίας και μερικές φορές αποτελούν εμπόδιο, αλλά άλλες πάλι είναι απαραίτητες ανάλογα με το είδος επικοινωνίας το οποίο επιζητείται.

Για να γίνω ξεκάθαρος, θα πρέπει να σας θυμίσω το πώς οι συνθήκες κυβερνούν τα πάντα, και πόσο τα πάντα εξαρτώνται από τις κατάλληλες συνθήκες, τόσο που οι άνθρωποι ούτε καν το παρατηρούν. Το απλούστερο και ίσως το πιο χρήσιμο παράδειγμα γι αυτό, είναι η προετοιμασία τσαγιού. Πρέπει να έχεις το τσάι σε κάποια προκαθορισμένη κατάσταση, πρέπει να έχεις το νερό σε συγκεκριμένη κατάσταση – αν όχι, το αποτέλεσμα θα είναι φτωχό. Τα λουλούδια σας – έχετε τους σπόρους σε συγκεκριμένη κατάσταση ξηρότητας και τους τοποθετείτε στη γη όταν το κλίμα είναι στην κατάλληλη κατάσταση, σύμφωνα με την εποχή του χρόνου, και, μόλις τους φυτέψετε, φροντίζετε τα φυτά σας, τα λουλούδια, τα δέντρα, τα πάντα στις συνθήκες που απαιτούνται.

Εμείς απαιτούμε συνθήκες. Γιατί θα έπρεπε να νομίζετε ότι ένα τέτοιο επιστημονικό έργο θα έπρεπε να διευθετείται και να βρίσκεται στα χέρια του πρώτου τυχόντα οιαδήποτε στιγμή; Δεν είναι λογικό να περιμένετε κάτι τέτοιο, και αν το κάνετε δεν θα το έχετε! Οι συνθήκες κυβερνούν την γη και όλες τις μορφές ζωής πάνω σε αυτήν, πριν ακόμα εκδηλωθεί νοήμων ζωή – αλλά σας λέγω ότι πολλές από τις συνθήκες που απαιτούνται από επιδέξιους εργάτες αυτού του θέματος είναι μάταιες, και ακόμα χειρότερα – επιβλαβείς. Δεν μπορείτε να έχετε επιτυχία σε τίποτα, ή πουθενά, όταν κατευθύνετε την δύναμή σας σε αντίθετη κατεύθυνση από την διάνοιά σας. Ένας τεράστιος αριθμός το κάνει, σε αυτό το θέμα, και γι αυτό υπάρχουν τόσες πολλές αποτυχίες. Μπορείτε με τον ίδιο τρόπο να προσπαθήσετε να τραβήξετε μια φωτογραφία χωρίς να βάλετε φιλμ στην φωτογραφική μηχανή και, αφού φυσικά δεν έχετε κανένα αποτέλεσμα, να λέτε ότι το όλο πράγμα είναι αδύνατο και απατηλό. Πρέπει να έχετε συνθήκες για να εξασφαλίσετε επιτυχία σε οτιδήποτε. Είναι εξαιτίας αυτής της έλλειψης απαραίτητων συνθηκών που μερικές φορές αποτυγχάνουμε να επηρεάσουμε ένα άτομο να κάνει ή να μην κάνει κάποια πράξη. Ένας πατέρας, στην πνευματική ζωή, μπορεί να έχει πλήρη γνώση ότι ο γιος του σχεδιάζει κάποια πράξη, ας πούμε για παράδειγμα, αυτοκτονία ή φόνο, ή οτιδήποτε αυτού του είδους. Μια τέτοια γνώση θα προξενήσει στον πατέρα μεγάλη θλίψη, και θα κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να επηρεάσει τον γιο του, να κατευθύνει τις σκέψεις του, και να καταστρέψει την ιδέα ή ό,τι έχει προμελετήσει¨ αλλά μια τέτοια στιγμή ο γιος βρίσκεται σε μια τέτοια αντικανονική κατάσταση έντασης, η οποία σχεδόν πάντα εμποδίζει την δική μας επιρροή. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο για τον πατέρα, διότι είναι πλήρης γνώστης των πράξεων του γιου του, και είναι εντελώς αδύναμος να τον εμποδίσει.

Στην δράση είμαστε ελεύθεροι. Απόλυτα ελεύθεροι. Έχουμε αποφοιτήσει στην Κυανή Σχολή. Είμαστε ελεύθεροι να επισκεπτόμαστε τις άλλες σφαίρες. Τις χώρες όπου πολλοί ή αρκετοί – ή κανένας – από τους ανθρώπους μας βρίσκεται. Μπορούμε να πάμε σε αυτούς, και μπορούμε να πάρουμε βοήθεια από εκείνους οι οποίοι είναι πιο ανεπτυγμένοι, και να δώσουμε βοήθεια στους λιγότερο μακάριους. Βοήθεια με συμβουλή, βοήθεια με επίδειξη, και βοήθεια με συνεταιρισμό. Ακόμα ζούμε στην Κυανή Νήσο: δεν έχουμε ακόμα περάσει στην επόμενη σφαίρα για να κατοικήσουμε.

Καθώς είμαστε ελεύθεροι να ταξιδεύουμε σε αυτές τις άλλες χώρες, έτσι είμαστε και ικανοί να βρισκόμαστε σε συνεχή επαφή με την γη. Σκέψεις για μας που εκπέμπονται από τους ανθρώπους στην γη μας φτάνουν, και μπορούμε να διαισθανθούμε από ποιον προέρχονται, και μπορούμε να δούμε το άτομο αυτό, αν το επιθυμούμε. Δεν θα πιάναμε κάθε σκέψη από οποιονδήποτε τύχαινε να δει το όνομά μας και έκανε ένα συνηθισμένο σχόλιο, αλλά από οποιονδήποτε είχαμε στενή σχέση όσο ήμαστε στην γη η σκέψη του θα μας έφτανε κατευθείαν, όπως το τηλεφώνημα από ένα σπίτι στο άλλο, κι αν το επιθυμούμε μπορούμε να έρθουμε. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να βοηθούμε τους ανθρώπους τους οποίους έχουμε αφήσει πίσω μας. Μπορούμε να παρακολουθούμε τις πράξεις τους και το μυαλό τους, να τους επηρεάζομε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σύμφωνα με την ιδέα που έχουμε για το καλό τους¨ αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε αδύνατα πράγματα ακόμα ούτε ακόμα και για τους πιο αγαπημένους μας.

Όσο κάποιος βρίσκεται στην γη μπορεί να δίνει συμβουλές, αλλά δεν μπορεί να υποχρεώσει κανέναν να τις κάνει πράξη – έτσι κι εδώ μπορούμε να επηρεάζομε αλλά όχι να δημιουργούμε. Έχοντας επιτύχει αυτή την κατάσταση δεν υπάρχει χωρισμός, δεν υπάρχει ο πόνος του θανάτου, μπορούμε να βρισκόμαστε με τους δικούς μας οι οποίοι είναι πέραν από εμάς, με εμάς, κάτω από μας, και με εκείνους οι οποίοι βρίσκονται ακόμα στην γη. Οι χωρισμοί και οι αποχωρισμοί δεν είναι γνωστοί παρά μόνο με το νόμο της έλξης και της στοργής. Αφήνομε ανθρώπους πίσω μας στην γη οι οποίοι μας πενθούν πιστοί στο καθήκον τους, οι οποίοι είναι γνήσια συντετριμμένοι για την απώλειά τους – αλλά μετά από κάποιο διάστημα, μικρό ή μεγάλο – η ανάμνησή τους για μας εξασθενεί. Παύουν να μας σκέφτονται, να μας φέρνουν στην μνήμη τους, και να θυμούνται την παρέα μας. Αυτοί είναι οι μόνοι χωρισμοί. Σε μερικές περιπτώσεις αυτοί οι άνθρωποι επανέρχονται στην ζωή μας όταν έρθει η στιγμή να έρθουν οι ίδιοι σε αυτή την χώρα. Σταδιακά, καθώς αποβάλλουν τις επιδράσεις που εξασθένησαν την θύμησή μας, βρίσκουν πάλι τα θεμέλια της παλιάς τους στοργής. Μερικές φορές είναι ανέγγιχτη¨ μερικές φορές έχει φθαρεί, αλλά αυτοί είναι οι μόνοι χωρισμοί.

Ένα πνεύμα που έρχεται εδώ, και ανυπομονεί να έρθει σε επαφή με τους γήινους δεσμούς του, μπορεί να γίνει πιο δυστυχισμένο όταν βρίσκεται με τους γήινους, διότι αν δεν καταλαβαίνουν ότι είναι ακόμα ζωντανός, είναι όλο θλίψη, και τον θεωρούν νεκρό – σαν κάτι τελειωμένο. Παρόλο που το πνεύμα θα πηγαίνει σ’ αυτούς συχνά στην αρχή, οι γήινοι δεν θα ξέρουν ότι είναι εκεί, και βλέποντάς τους αλλά μην μπορώντας να κάνει γνωστή την παρουσία του, του προκαλεί μεγάλη απογοήτευση και λύπη, και σιγά – σιγά θα πηγαίνει σε αυτούς όλο και λιγότερο. Συνειδητοποιώντας ότι δεν έχουν ιδέα για την παρουσία του και τον σκέφτονται μόνο ως νεκρό, τελικά θα απομακρυνθεί εντελώς, ικανοποιημένος με το να περιμένει μέχρι να έρθουν εκείνοι κοντά του.

Αυτό εξηγεί γιατί πολλοί άνθρωποι δεν κάνουν φαινομενικά καμιά προσπάθεια να επικοινωνήσουν, και γιατί πολλοί γήινοι λένε ότι αυτό δεν μπορεί να είναι αλήθεια επειδή το αγαπημένο τους πρόσωπο ποτέ δεν τους έστειλε κάποιο σημάδι.

Όταν αφήσετε αυτήν την ζωή δεν έχετε συνεχή σχέση με ανθρώπους οι οποίοι δεν σας ενδιαφέρουν. Στην γη απομακρύνετε, όσο σας επιτρέπουν οι συνθήκες, τους ανθρώπους που σας κουράζουν και σας δυσκολεύουν – αλλά εδώ αυτό γίνεται αποτελεσματικά διότι τέτοια συναισθήματα και ένστικτα είναι εντελώς αμοιβαία. Η κυριαρχούσα δύναμη είναι η αγάπη. Τα συναισθήματα στοργής ενώνουν εδώ τους ανθρώπους, και αν η αγάπη ανάμεσα σε δύο, ή σε οποιαδήποτε ομάδα, είναι δυνατή και αληθινή, τότε αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται σε στενή ομοφωνία και ευτυχία. Αλλά όπου η αγάπη δεν είναι αμοιβαία, αυτόματα το μέλος που δεν μοιράζεται αυτό το συναίσθημα απομακρύνεται. Τίποτα ανομοιογενές ή άνισο δεν κρατά. Όταν φτάσετε εδώ μέσω του θανάτου, ελκύεστε από τους δεσμούς της αγάπης προς την ομάδα ανθρώπων που εκπέμπουν δονήσεις του ίδιου στοργικού συναισθήματος, και αν εσείς αισθανόσαστε στοργή για κάποιον ο οποίος δεν ανταποκρίνεται το ίδιο, παρόλο που στην αρχή θα είσαστε μαζί, σταδιακά αλλά και ήσυχα θα πάψετε να ελκύετε ο ένας τον άλλο, και θα σταματήσετε να κάνετε παρέα.

10.-------Η Κατάσταση Ελευθερίας.

Τα πάντα βρίσκονται σε τάξη. Σας έδωσα μια ιδέα για την πρώτη μου άφιξη και την εντύπωση που μου έκανε το νέο περιβάλλον, καθώς και για την πρώτη μου επιστροφή στην γη και τον τρόπο με τον οποίο έλαβε χώρα. Χωρίς να σας δώσω καθόλου καμιά τεχνική φόρμουλα, νομίζω ότι σας έδωσα μια ικανοποιητική εικόνα και ένα γενικό περίγραμμα της επόμενης διαβάθμισης μετά την γήινη ζωή. Ό,τι σας είπα ισχύει για όλες τις φυλές της ανθρωπότητας.

Τώρα θα περάσω σε ένα περαιτέρω στάδιο.

Μπορεί να επανέλθω αργότερα και να πω περισσότερα για την Κυανή Νήσο, αλλά τώρα θα αφήσω όλη την ζωή εκεί να συνεχίζεται με τον δικό της τρόπο, και θα ασχοληθώ με ένα περαιτέρω σημείο εξέλιξης – το στάδιο της απαλλαγής από τα περισσότερα γήινα ένστικτα. Μόλις απαλλαχτούμε από αυτά μπορούμε να περάσουμε με σχετική ευκολία, και σχεδόν εκούσια, από την μια σφαίρα στην άλλη και από αυτή ή μια άλλη σφαίρα, πίσω στην γη¨ κρατώντας συγχρόνως στενή σχέση με τους δικούς μας ανθρώπους – ή με εκείνους που το επιθυμούν. Βοηθούμε επηρεάζοντάς τους στην καθημερινή ζωή και πράξεις τους, και αυτό το κάνουμε χωρίς καθόλου να καθυστερούμε την δική μας εργασία, εξέλιξη και οικοδόμηση χαρακτήρα. Ο χαρακτήρας είναι το κύριο αντικείμενο προς μελέτη.

Όσο ήμουν στην Κυανή Νήσο μελέτησα , όπως όλοι, τα μυστικά της προσωπικότητας και της ζωής, και απέκτησα συνείδηση της απεραντοσύνης της Δημιουργίας. Δεν είναι μόνο η ζωή στην γη και μετά η ζωή σε αυτό το νησί. Καθώς επιτυγχάνεται πρόοδος και παραμερίζονται οι γήινες τάσεις και συνήθειες, αντικαθιστώνται από άλλα ενδιαφέροντα και έπειτα έρχεται η δίψα για την αληθινή γνώση. Όπως κάνουν τόσοι άλλοι και θα συνεχίσουν να κάνουν, έτσι κι εγώ. Και εγώ μπήκα σε μια σειρά, και όσο μάθαινα τόσο προχωρούσα. Η ικανότητα για σοφία μεγάλωνε με την σοφία που αποκτούσα.

Είχα μάθει για την ύπαρξη άλλων χωρών εκτός από αυτό το νησί, και κάποτε μου φαινόταν τόσο απίστευτο όπως και η ύπαρξη αυτής της χώρας φαίνεται τώρα σε πολλούς στην γη¨ αλλά τελικά ήρθε η ώρα και επισκέφτηκα αυτές τις άλλες σφαίρες. Δεν μπορώ να σας πω που βρίσκονται, αλλά ήταν σαν να ταξίδευα ανάμεσα στα αστέρια. Ήταν σαν να αφήσαμε τον κόσμο μας και να ταξιδέψαμε στο διάστημα μέχρι που φτάσαμε σε άλλο αστέρι, σε άλλη χώρα.

Υπάρχουν πολλές τέτοιες χώρες, και κατοικούνται από πρώην γήινους οι οποίοι έχουν προοδεύσει ικανοποιητικά για να έχουν τις προδιαγραφές για είσοδο σε αυτή ή εκείνη την χώρα. Αυτές οι άλλες χώρες σχεδόν όλες κατοικούνται από μια ανώτερη μορφή ζωής, μια ευτυχέστερη μορφή και, ατομικά, μια πιο ισχυρή μορφή, αλλά υπάρχουν μια ή δύο άλλες χώρες με όχι τόσο ψηλή τάξη, όπου η ευτυχία είναι λιγότερη ή ανύπαρκτη, σύμφωνα με το αν η ζωή στην ζωή ήταν καλά οργανωμένη ή όχι. Σε αυτές τις χώρες οι άνθρωποι οι οποίοι ευρίσκονται εκεί αποτυγχάνουν ξανά και ξανά να βρουν το θάρρος μέσα τους για επιθυμία να ανυψωθούν, να βελτιωθούν και να ελέγξουν τον εαυτό τους, παρόλο που η απαραίτητη δύναμη τους προσφέρεται συνεχώς, έστω και εξαναγκαστικά.

Όλες οι φυλές έχουν το χάρισμα της ελεύθερης θέλησης. Όλοι είναι ελεύθερα όντα στον καθορισμό του προορισμού τους. Πάντα, όχι μόνο μετά τον θάνατο του σώματος. Ακριβώς όπως ένας πατέρας και μια μητέρα σε μια οικογένεια διευθετούν την ρουτίνα της ημέρας για τα παιδιά τους, και έπειτα επιτρέπουν στα παιδιά τους να ψυχαγωγηθούν με το δικό τους τρόπο, έτσι και οι φυλές της ανθρωπότητας είναι ελεύθερες να αναπτύξουν και να διαπλάσουν τις ζωές τους σύμφωνα με το δικό τους ατομικό πρότυπο εντός κάποιων δοσμένων κανόνων με τους οποίους θα πρέπει να συμμορφώνονται. Ολόκληρη η ζωή είναι κατ’ αρχάς ελεύθερη αλλά στην γη, εξαιτίας λανθασμένης κατανόησης και κακοδιαχείρισης, το άτομο συχνά πιστεύει ότι δεν είναι προσωπικότητα με ελεύθερη βούληση – αλλά είναι. Όπως ο ίδιος πατέρας και η μητέρα θα επηρεάσουν και θα καθοδηγήσουν τα παιδιά τους, με αιτία την αγάπη, έτσι και όταν είμαστε εδώ και θεωρήσουμε τους εαυτούς μας ικανούς, κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να βοηθήσομε και επηρεάσομε εκείνους που αγαπούμε οι οποίοι βρίσκονται ακόμα στην γη. Πάντα είναι η κινητήριος δύναμη της αγάπης η οποία μας κάνει να εκτελούμε το έργο μας.

Μπορούμε να βρισκόμαστε σε στενή επαφή με τους ανθρώπους μας στην γη, και είτε με υποδείξεις είτε με συνεργασία μπορούμε να τους επηρεάζομε. Με την επιρροή μας συχνά έρχεται προς αυτούς υλική βοήθεια . Εμείς, οι άνθρωποι του πνευματικού κόσμου δεν μπορούμε να δώσουμε υλικά πλούτη σε κανένα στην γη, αλλά μπορούμε συχνά να συμβουλεύομε ως προς το ποιο είναι το πιο κατάλληλο βήμα σε ένα επιχειρηματικό ζήτημα το οποίο, αν γίνει, θα επιφέρει αξιοσημείωτο υλικό πλούτο. Ακριβώς όπως μπορούμε να επηρεάζουμε σε πνευματικά θέματα, έτσι μπορούμε να επηρεάσουμε και σε επαγγελματικά θέματα. Εμείς εδώ μπορούμε να δούμε και τις δύο πλευρές ενός εγχειρήματος. Όταν είναι να αποφασιστεί κάποιο πράγμα μεταξύ δύο ανθρώπων μπορούμε να δούμε και τις δύο απόψεις και να διακρίνομε τη σωστή, και αν παίζουμε έντιμα εξασκούμε την επίδρασή μας, αν είναι προς όφελος του γήινου φίλου μας, με υλική έννοια ή όχι. Αν το κάνομε αυτό, και ο γήινος φίλος μας χάσει ή υποφέρει από αυτό, σίγουρα θα επανορθώσομε μετά με διαφορετικό τρόπο. Αν εξασκήσουμε επιρροή ενάντια στην πεποίθησή μας, μόνο για να βοηθήσομε τον γήινο φίλο μας, το πληρώνουμε εδώ εμείς, και στην γη ο γήινος φίλος μας, ο οποίος έχει κερδίσει έτσι χωρίς να το αξίζει, το πληρώνει αργότερα, είτε στην γη είτε στην πνευματική ζωή. Θα πρέπει να επανορθώσει αργά ή γρήγορα, δεν υπάρχει διαφυγή, είναι αυτόματο.

Όταν λέω ότι μπορούμε και επηρεάζουμε ανθρώπους στην γη, δεν προτίθεμαι να αναλύσω το πώς ακριβώς εργαζόμαστε. Είναι αρκετό να πω ότι γνωρίζετε πως επηρεάζετε ο ένας τον άλλο στην γη: εδώ το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, αν και η πορεία είναι αρκετά διαφορετική – αλλά αυτό είναι ένα θέμα με το οποίο ο καθένας σας θα ασχοληθεί ατομικά αργότερα, όταν επέλθει η δική σας αλλαγή, συνεπώς δεν είναι αναγκαίο ούτε σας ενδιαφέρει να το μάθετε τώρα.

Στην γη έχετε ένα ρητό που λέει ότι «τα επερχόμενα γεγονότα ρίχνουν την σκιά τους από πριν». Αυτό είναι μια αλήθεια. Πραγματικά ρίχνουν την επίδρασή τους, και οι ευαίσθητοι άνθρωποι πάντα μπορούν να το καταγράφουν και να κάνουν μια εικασία για την προέλευσή τους.

11.---------Προαισθήματα.

Υπάρχουν πολλές προλήψεις και πολλοί λόγοι οι οποίοι έχουν δοθεί για να εξηγήσουν αυτό που ονομάζεται «προαίσθημα», αλλά σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις μπορεί να τεκμηριωθεί στην τηλεπάθεια¨ υπάρχουν τόσες πολλές μορφές νοητικής συμπάθειας.

Η κύρια μορφή προαισθήματος είναι αυτή που αφορά τον θάνατο κάποιου, φίλου ή συγγενή. Τώρα, πάντα αυτό μπορεί να αποδοθεί στην τηλεπάθεια. Θα αμφισβητήσετε ότι ίσως ο άνθρωπος που πρόκειται να αφήσει αυτό τον κόσμο δεν πρόβλεψε τον θάνατό του. Μπορεί να συνέβη με κάποιο ξαφνικό ατύχημα, και όμως θα είχε κάποιο σημάδι – ένα προαίσθημα – πριν από κάποιες μέρες, ή από κάποιο χρονικό διάστημα, από πριν.

Για να εξηγήσω: ο κύριος Α έχει ένα προαίσθημα για τον θάνατο του κυρίου Β. Αργότερα συμβαίνει ένα ατύχημα και ο κύριος Β πεθαίνει. Οι φίλοι του από τον πνευματικό κόσμο οι οποίοι ενδιαφέρονται για τον κύριο Β τον συνοδεύουν διαρκώς, και τον παρακολουθούν για να του χρησιμέψουν όποτε χρειαστεί ¨ αλλά δεν μπορούν να τον υποχρεώσουν να κάνει τούτο ή εκείνο, μπορούν μόνο να τον επηρεάζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Τώρα όλες οι πράξεις του κύριου Β επιφέρουν και κάποια αποτελέσματα , μερικά από τα οποία ο ίδιος ο κύριος Β δεν συνειδητοποιεί αμέσως…… Οι φίλοι του από τον κόσμο των πνευμάτων βρίσκονται, και μπορούν να δουν, πιο μακριά, ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτών των πράξεων – η γενική ρουτίνα της ζωής του κύριου Β. Με αυτό τον τρόπο μπορούν να προβλέψουν τι πρόκειται να συμβεί στον κύριο Β, και παρόλο που θα κάνουν ό,τι είναι δυνατόν να τον καθοδηγήσουν, δεν μπορούν να ενεργήσουν γι αυτόν. Θέτει σε κίνηση την μοίρα του και μόνο ο ίδιος μπορεί να την τροποποιήσει. Μια τέτοια στιγμή, οι πνευματικοί φίλοι, καταλαβαίνοντας ότι ο κύριος Β βρίσκεται σε σωματικό κίνδυνο, θα κάνουν το καλύτερο δυνατό να τροποποιήσουν την κατεύθυνση των πράξεων και κινήσεων του: μερικές φορές το πετυχαίνουν, αλλά σε αυτή την συγκεκριμένη περίπτωση δεν το πετυχαίνουν, και ο κύριος Β συναντά τον θάνατό του. Οι επιδράσεις οι οποίες εξασκούνται από τους ανθρώπους του πνευματικού κόσμου έχουν δημιουργήσει μια διατάραξη της νοητικής ενέργειας γύρω του και, παρόλο που ο ίδιος δεν το συνειδητοποιούσε, ο φίλος του ο κύριος Α το κατέγραψε στο νου του και το αναπαρήγαγε στον ύπνο του, σαν όνειρο, ή σαν όραμα οικοδομημένο από την δύναμη της σκέψης και υλοποιημένο μέσα από την σωματική δύναμη του κύριου Β. Η απόσταση ανάμεσα στον κύριο Α και τον κύριο Β δεν παίζει κανένα ρόλο.

Τα προαισθήματα τα οποία αφορούν ένα διακανονισμό ο οποίος έπειτα δεν εκπληρώθηκε προκαλούνται από την επιρροή πνευματικών φίλων οι οποίοι προσπαθούν να καθοδηγήσουν τα φορτία ενέργειας τους προς όφελος ιδίων. Με αυτό τον τρόπο μπορείτε να καταλάβετε την αιτία όλων των αποκαλούμενων προαισθημάτων. Σε κάθε περίπτωση είναι οι πνευματικοί φίλοι οι οποίοι προσπαθούν να επικοινωνήσουν με το άτομο το άμεσα ενδιαφερόμενο – συχνά ο ίδιος αποτυγχάνει να καταγράψει αυτός που κάποιος άλλος μπορεί να συλλάβει.

12.---------Κατοικία.

Έρχομαι τώρα στις τελευταίες μέρες στην Κυανή Νήσο και την μετάβαση της κατοικίας μας στον επόμενο και πιο μόνιμο κόσμο. Η Κυανή Νήσος είναι μια μεταβατική ζωή¨ μια χώρα για την προσαρμογή των νεοφερμένων, οι οποίοι μόλις είναι έτοιμοι, περνούν από αυτή στον τόπο τον οποίο θα μπορούσα να αποκαλέσω Πραγματικό Κόσμο, εφόσον ο καθένας παραμένει σε αυτόν πολύ περισσότερο από ό,τι οποιοσδήποτε έχει μείνει ποτέ στην γη. Μπορούμε να επιστρέφουμε αν το επιθυμούμε στην Κυανή Νήσο, και πολλοί είναι αυτοί που το κάνουν συχνά, και για να συναντήσουν νεοφερμένους φίλους και συνεργάτες, και για να βοηθήσουν κάποιο πρόσωπο ή ομάδα με την οποία υπάρχει συμπάθεια. Αυτές είναι μόνο επισκέψεις, και ποτέ δεν επιστρέφουμε εκεί για να μείνουμε.

Τα ταξίδια εδώ είναι πολύ διαφορετικά από τις μεθόδους που όλοι γνωρίζετε, και όλοι ξεκινάμε μια μεγάλη παρέα για τον Πραγματικό Κόσμο. Όχι όλη η παρέα, όπως στην πρώτη μας άφιξη¨ πολλοί δεν ήταν έτοιμοι να φύγουν, αλλά μαζί μας ήταν και πολλά άλλα πνεύματα ανθρώπων εκτός από αυτά τα οποία φτάσαμε μαζί αρχικά. Υπήρχε η ίδια αίσθηση πτήσης, γρήγορης κίνησης μέσα στον αέρα¨ έπειτα φτάσαμε στο καινούριο μας σπίτι. Μετά το χρώμα και την γενικά εντυπωσιακή εμφάνιση της Κυανής Νήσου, αυτή η νέα χώρα μας φάνηκε λιγότερο ελκυστική εξωτερικά. Σαν χρώμα ήταν πιο άτονο, οι άνθρωποι ήταν πιο απορροφημένοι στην κανονική τους ρουτίνα. Φαινόταν σαν να είχαμε επιστρέψει στην γήινη ζωή, τόσο πολύ έμοιαζε. Νομίζω, ότι μόλις φτάσαμε εκεί, πρέπει να τραβηχτήκαμε σε διαφορετικά μέρη αυτής της χώρας, διότι το δικό μου είχε πολύ μεγάλη ομοιότητα με τα μέρη που γνώριζα στην γη, και υπήρχαν ακόμα και κτίρια που ήξερα. Και άλλοι άνθρωποι μου έχουν πει το ίδιο, γι αυτό είμαι πεισμένος ότι σύμφωνα με την φυλή και τον βαθμός εξέλιξής μας αυτόματα ελκυόμαστε σε διαφορετικά μέρη αυτού του νέου κόσμου.

Σε αυτή τη χώρα είναι που βρίσκομαι εγώ και οι πιο πολλοί από τους ανθρώπους μας, και σίγουρα όλοι θα βρεθούν κάποια στιγμή. Συνεχίζουμε τις σπουδές μας και το έργο μας για πνευματική ανάπτυξη, ενώ την ίδια στιγμή ελέγχουμε και αποβάλλομε τις λιγοστές γήινες συνήθειες και σκέψεις που επιμένουν ακόμα. Όλοι εδώ έχουμε συναίσθηση ο ένας του άλλου, και η ζωή ανακτά μια πολύ μεγαλύτερη ομοιότητα με την ζωή την οποία γνωρίζαμε από την γη. Έχουμε τα σπίτια μας με τον ίδιο τρόπο και τα ενδιαφέροντά μας για άλλους ανθρώπους, και ανάλογα με το γούστο μας κατοικούμε μαζί σε σπίτια ή έξω στους λόφους στην εξοχή. Μερικοί άνθρωποι μένουν σε πολύ περίτεχνα παλάτια, και είναι αξιοπερίεργο να σημειώσουμε ότι πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους είναι εκείνοι που έζησαν δύσκολη και στερημένη ζωή στην γη. Η αντίληψή τους για τον Παράδεισο είναι ένα παλάτι και μια ζωή με ανέσεις. Μετά από μια χρονική περίοδο, κατά την διάρκεια της οποίας θα πρέπει να σημειώσουν συγκεκριμένη πρόοδο στην γενική τους ανάπτυξη, δίνονται σε αυτούς ανθρώπους τα παλάτια για να τους επιτραπεί ένα πλήρες όφελος από το περιβάλλον, ώστε να κάνουν βήματα μπροστά στην εξέλιξή τους. Αν δεν προοδεύσουν, χάνουν το παλάτι τους και θα πρέπει να το ξανακερδίσουν με την αξία τους. Αυτό ισχύει για όλους, όλοι πρέπει να αποκτήσουν τα κατάλληλα προσόντα για να αποκτήσουν το ποθητό αντικείμενο¨ για να το κρατήσουν θα πρέπει να συνεχίσουν την πρόοδό τους και την βοήθειά τους προς τους άλλους.

Όταν έρθομε σε αυτή την χώρα, έχουμε πάψει να επιθυμούμε τροφή, ποτό και ύπνο¨ τώρα είμαστε αγνά πνεύματα σε πιο ακατέργαστο στάδιο¨ πρέπει ακόμα να γίνει ακόμα περισσότερος εξαγνισμός σε αυτήν την επόμενη φάση. Και εδώ υπάρχουν Οίκοι Ανάπαυσης – Οίκοι Μουσικής – Οίκοι για Επιστημονική έρευνα –Οίκοι για όλους, και κάθε είδους πληροφορίας και γνώσης¨ και το παράβολο για την είσοδο σε όλα αυτά είναι ο Πόθος. Η ζωή μας δεν είναι ένας συνεχής αγώνας για πληροφορίες – ζούμε συνηθισμένες γήινες ζωές, αλλά έχομε ένα πολύ πιο έντονο κοινωνικό ενδιαφέρον και πολύ περισσότερη ελευθερία και ανταλλαγή σκέψης. Δεν υπάρχουν ταξικές διακρίσεις. Μπορεί να έχομε λησμονήσει την γήινη ζωή μας, όσον αφορά το ατομικό μας καθήκον, όταν αυτό το καθήκον ήταν ένα ζήτημα μικρού ή ανύπαρκτου ενδιαφέροντος για μας. Μόνο η πνευματική και διανοητική γνώση και ανάπτυξη μπορεί να καθυστερεί και να προωθεί το άτομο εδώ¨ η πνευματική γνώση δεν παρακωλύεται από οποιοδήποτε επάγγελμα εξασκούσε κάποιος στην γη. Σε αυτό το θέμα υπάρχει μεγάλη και αιφνίδια διεύρυνση στην άποψη όλων εκείνων των οποίων έρχονται σε αυτή την χώρα.

Είναι μια χώρα ελευθερίας. Μια χώρα χαράς και χαμόγελου. Μια χώρα ευτυχίας την οποία φέρνει η αληθινή αγάπη από άνθρωπο σε άνθρωπο. Μια χώρα για εργασία – μια χώρα στην οποία η θέση σας καθορίζεται ανάλογα με την γνώση που είχατε όσο ήσασταν στην γη και τον τρόπο με τον οποίο την χρησιμοποιήσατε.

Είναι αδύνατον να δώσουμε υπερβολική έμφαση στον βαθμό ελευθερίας αυτού του νέου κόσμου, ή στην χαρά την οποία έχει ο κάθε ένας ξεχωριστά και όλοι μαζί.

Όταν λέω ότι η ευτυχία σας μετριέται από την γνώση που αποκτήσατε στην γη και στην εφαρμογή αυτής της γνώσης, λέω το σωστό μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, αλλά θα ήθελα και εξηγήσω με περισσότερη ακρίβεια.

Όταν εγκατασταθεί κάποιος εδώ, στον Πραγματικό Κόσμο, κάποιος από τους Εξελιγμένους Πνευματικούς Καθοδηγητές τους παίρνει συνέντευξη και συζητούν και αναλύουν όλη του το μητρώο από την γη. Τα αίτια, τα κίνητρα και τα αποτελέσματα. Η πλήρης και λεπτομερής καταγραφή περιλαμβάνει τα πάντα, δεν παραβλέπει τίποτα, και αυτή είναι η ώρα που θα πληρωθεί ο λογαριασμός. Η κάθε συνέντευξη είναι ατομική, και υπάρχει λεπτομερής ανάλυση όλων των γεγονότων, πράξεων και σκέψεων. Τότε βγαίνει το συνολικό τίμημα που πρέπει να πληρωθεί….. για όλες τις απροσεξίες μας και της κακές πράξεις και λόγια – όλα όσα είχαν άμεσα αποτελέσματα πρέπει να πληρωθούν.

Τότε πρέπει να περάσομε κάποιο χρόνο σε στενή επαφή με την γη, με τον σκοπό να επηρεάσομε θετικά, να κάνομε καλό για να επανορθώσομε τα λάθη μας¨ να κάνομε καλό όσο το δυνατόν περισσότερο. Έχομε επίσης την γνώση και πλήρη άποψη των αποτελεσμάτων εκείνων των προγενεστέρων πράξεων, και αυτή η γνώση δεν φέρνει ευτυχία¨ αλλά αφού περάσομε από αυτό το στάδιο και μπορέσομε να φέρομε τα πράγματα στην κατάλληλη οπτική και διαμορφώσουμε ένα σχέδιο εργασίας, το οποίο σταδιακά και διαρκώς θα επιλύει τις συνέπειες και τα προβλήματα που είχαμε προκαλέσει, τότε θα μπορέσομε να ησυχάσομε και να ζήσομε εδώ με ελευθερία.

Η μορφή ζωής διαφέρει εδώ, διαφέρει πάρα πολύ ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία, προσωπικότητα, και την επίδραση της γήινης ζωής. Οι άνθρωποι ποικίλουν μεταξύ τους με παράξενο τρόπο. Πολλοί από μας συνεχίζομε την ίδια δουλειά που κάναμε στην γη. Εδώ δεν χρειάζεται να εργαζόμαστε για να εξασφαλίσομε τον επιούσιο, εργαζόμαστε αποκλειστικά για πνευματικό εξευγενισμό και πρόοδο¨ παράλληλα κρατάμε επαφή με τα γήινα ενδιαφέροντά μας σαν μορφή αναψυχής.

Δεν βρισκόμαστε διαρκώς, χωρίς κανένα διάλειμμα, στον ένα ή τον άλλο οίκο μελετώντας το ένα ή το άλλο θέμα¨ έχομε κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα να ακολουθήσομε αλλά έχει πολλά διαλείμματα, και την ώρα αυτή που είμαστε «εκτός καθήκοντος» ερχόμαστε πίσω στους αγαπημένους μας στην γη, και είτε από ενδιαφέρον και αγάπη, είτε από επιθυμία να είμαστε χρήσιμοι, καταβάλουμε την μέγιστη δυνατή προσπάθεια να τους βοηθήσουμε στις υλικές και διανοητικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.

Εδώ έχουμε κάθε είδος ψυχαγωγίας, όπως σας έχω ήδη πει όταν ασχολιόμουν με την Κυανή Νήσο. Όποιο χόμπι ή συνήθεια και να είχατε στην γη θα μπορείτε να το συνεχίσετε και εδώ, πάντα υπό τον όρο ότι είναι φιλοπρόοδο.

Από αυτό μπορείτε να καταλάβετε ότι η ζωή μετά θάνατον είναι μια πολύ φυσιολογική και φυσική υπόθεση. Ακόμα έχομε τις προτιμήσεις μας σε κάποιους ανθρώπους, και εκείνες οι σχέσεις που έχουν διάρκεια είναι ακόμα πολύ ισχυροί δεσμοί. Ανάμεσα σε οικογένειες και φίλους έχουμε τις ίδιες σχέσεις στοργής – και όμως όχι ίδιες, επειδή μερικές φορές στην γη υπάρχουν διαφορές οι οποίες πολλές φορές κάνουν τα μέλη μιας οικογένειας να μην μιλούν μεταξύ τους, και ίσως εδώ αυτή η οικογένεια να βρεθεί για άλλη μια φορά ενωμένη – εφόσον οι διαφορές που υπήρξαν στην γη βασιζόντουσαν μόνο σε υλικά πράγματα – μόλις αφαιρέσεις το υλικό και το σωματικό από κάτω παραμένει ακόμα η αγάπη.

Μια μεγάλη αλλαγή που επιφέρει ο θάνατος, είναι μια πολύ ευρύτερη θεώρηση και μεγαλύτερο νου. Μια πιο βαθιά κατανόηση, μια πιο οξυμένη διαίσθηση, καθαρίζει αμέσως πολλές προηγούμενες δυσκολίες και παρεξηγήσεις. Μόλις βρεθούμε σε αυτόν τον Πραγματικό Κόσμο, και μόλις περάσουμε την πρώτη μύηση και ξεπληρώσουμε τα χρέη μας, είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ό,τι θέλουμε, αλλά θα πρέπει και να προοδεύομε καθώς εμείς οι ίδιοι περιορίζομε τις ελευθερίες μας. Δεν είναι μια πρόοδος η οποία έχει επιβληθεί από πάνω, μπορούμε να έχομε το χρόνο που χρειαζόμαστε για τα πάντα, αλλά δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε κανένα από τα γήινα ένστικτα να αυξάνει την δύναμή του επάνω μας. Πρέπει να μάθουμε τις νέες συνθήκες και να ζούμε ολοκληρωτικά γι αυτές.

Μόλις ελευθερωθούμε, μπορούμε να ταξιδεύουμε κατά βούληση στον δικό μας κόσμο και στον δικό σας. Τόσο μεγάλη είναι η ταχύτητά μας και τόσο σπουδαία είναι η μέθοδος που ταξιδεύουμε, ώστε μπορούμε να βρισκόμαστε σε δύο μέρη σχεδόν ταυτόχρονα.

Παντού όπου πηγαίνουμε είμαστε γνώστες της γενικής αγάπης του ενός για τον άλλο. Είναι πολύ πιο προφανής από ό,τι ήταν στην γη, και αυτή η μεγάλη στοργή είναι η άμεση αιτία της γενικής λάμψης και ακτινοβολίας αυτού του κόσμου. Δεν εννοώ ότι εκπέμπει ακτίνες φωτός, αλλά ότι η γενική ατμόσφαιρα είναι φωτεινή σε ποιότητα και πολύ δυναμωτική και αναζωογονητική.

Η ζωή εδώ είναι μεγαλειώδης – πιο τολμηρή και ευτυχισμένη για όλους εκείνους που είχαν μια εξισορροπημένη ζωή στην γη, αλλά για τους παράλογους υπάρχουν πολλά προβλήματα και δυσκολίες, καθώς και λύπες που θα έχουν να υποστούν. Υπάρχει πολύ μεγάλη αλήθεια στο ρητό «αυτό που έσπειρες θα θερίσεις».

13.-------Γενικά Αποτελέσματα.

Βρίσκομαι ήδη μακριά από την γη κάμποσα γήινα χρόνια, και παρόλο που έχω άρρηκτη και συνεχή επαφή με τις παλιές συνθήκες και τα αγαπημένα μου πρόσωπα, ποτέ, από τότε που έφυγα από την Κυανή Νήσο, δεν είχα την επιθυμία να επιστρέψω στην γη για μόνιμη κατοικία.

Υπήρξαν φορές που ήθελα απεγνωσμένα να είχα μια γήινη γλώσσα για λίγες ώρες. Με την ενισχυμένη διορατικότητά μου γνωρίζω τον σωστό τρόπο που θα έπρεπε να διευθετηθεί ένα θέμα για το οποίο βλέπω ότι γίνονται λάθος χειρισμοί. Κάτι τέτοιες ώρες ήθελα πολύ να γυρίσω στην γη για μια ώρα, με τον σκοπό να επιφέρω μεγάλες βελτιώσεις – πέρα από αυτές τις περαστικές επιθυμίες ποτέ δεν πόθησα να επανέλθω στην γη για μόνιμη κατοικία¨ τα ταξίδια μου και οι εργασίες μου και οι σπουδές μου σε αυτή την πλευρά έχουν πολύ έντονο ζωτικό ενδιαφέρον. Από τότε που ήρθα εδώ έχω αποκτήσει μεγαλύτερη γνώση, και έχω κατορθώσει να περάσω στην γη λίγη από αυτή την γνώση, από καιρό σε καιρό.

Από τότε που άφησα τον κόσμο, τον δικό σας κόσμο, ενδιαφέρομαι έντονα για την εξέλιξή του, καθώς και για όλες τις εσωτερικές και εξωτερικές δυσκολίες. Ο πατριωτισμός ακόμα κρατά το ενδιαφέρον μου, και όπως συμβαίνει και με τους περισσότερους από εμάς, θα συνεχίσει να το κρατά όσο έχω προσωπικούς δεσμούς με την γη. Όταν πια δεν έχει παραμείνει κανένας από αυτούς τους δεσμούς, τα ενδιαφέροντα μου θα στραφούν σταδιακά και φυσιολογικά πιο αποκλειστικά σε αυτήν την πλευρά ανάμεσα στους δικούς μου, και η θέση θα πληρωθεί από κάποιον άλλο – και έτσι το γένος συνεχίζεται – πάντα προχωρώντας μπροστά, προοδεύοντας και εξελισσόμενο.

Κοιτάζοντας πίσω μέχρι την στιγμή που πρωτοήρθα στην Κυανή Νήσο, νοιώθω μεγάλη ικανοποίηση βλέποντας την πρόοδο που έχω σημειώσει. Ο ερχομός μου εδώ ήταν μεγάλο σοκ για μένα. Δεν είχα ιδέα ότι ο θάνατός μου ήταν τόσο κοντά όταν άρχισε εκείνη η συγκεκριμένη χρονιά, και σίγουρα δεν είχα καμιά επιθυμία να έρθει τόσο σύντομα. Είχα τόσα σημαντικά πράγματα να διεκπεραιώσω. Πολλά από αυτά έχω κατορθώσει να τα διευθετήσω από τότε, και έχω παρακολουθήσει από κοντά την πρόοδο πολλών άλλων. Σύντομα μετά την άφιξη εγκλιματίστηκα στις νέες συνθήκες, την καινούρια εμφάνιση των πάντων, την νέα δύναμη της μετακίνησης και επικοινωνίας. Δεν μιλούμε πολύ ο ένας με τον άλλο εδώ, έχουμε ένα πολύ πιο εκφραστικό και προσωπικό τρόπο έκφρασης. Εδώ οι σκέψεις επικοινωνούν από τον ένα νου στον άλλο χωρίς την ανάγκη προφορική ς έκφρασης, παρόλο που μπορούμε να μιλάμε και με τον γήινο τρόπο αν το επιθυμούμε.

Υπάρχουν φυσικά πολλές και τεράστιες διαφορές ανάμεσα στον κόσμο μου και τον δικό σας, αλλά πάντα πιστεύω πως η μια από τις πιο ευλογημένες ελεήμονες διαφορές ανάμεσα στους δύο κόσμους είναι ο τρόπος με τον οποίο ο νους δεν παρακωλύεται από το σώμα. Εσείς στην γη έχετε διανοητικές επιθυμίες και φιλοδοξίες διαφόρων ειδών, για χρήματα, επιτυχία στην δουλειά, την διασκέδαση, την δύναμη, την γνώση, κ.τ.λ. ¨αλλά πάντα αυτές οι επιθυμίες περιορίζονται, καθυστερούν, και συχνά γίνονται αδύνατες εξαιτίας της σωματικής σας κατάστασης – εδώ, όταν η διανοητική επιθυμία είναι καλή, το πεδίο είναι απεριόριστο. Οποιαδήποτε επιθυμία του νου για την αλήθεια, γνώση, όποια και να είναι, μπορεί να γίνει πηγή ευχαρίστησης με τον πιο καταπληκτικό τρόπο σε αυτό τον κόσμο. Αν είναι καλή ή κακή, θα επιφέρει τα αποτελέσματά της, και αν η επιθυμία είναι κακιά, θα μεγαλώσει σε δύναμη και θα πρέπει να ξεπληρωθεί¨ αν είναι καλή, θα αυξηθεί επίσης σε ισχύ, και θα φέρει δύναμη και ευτυχία μαζί της.

Δεν μπορώ να σας τονίσω υπερβολικά, ότι όπως είσαστε, έτσι θα είστε.

Τώρα, όσο είσαστε στην γη, ετοιμάζετε το σώμα σας για τις επόμενες συνθήκες σας. Αυτές οικοδομούνται από την παρούσα ζωή σας και την ποιότητα των σκέψεών σας. Σε αυτό τον κόσμο στον οποίο βρίσκομαι αρκετό καιρό τώρα, είναι το πλησιέστερο πράγμα στην γη που μπορείτε να φανταστείτε. Είναι πλήρης ορυκτών, φυτών, ζώων, και όλων των μορφών ζωής. Όλα τα ζώα που αγαπήσατε και εκπαιδεύσατε στην γη, θα είναι μαζί σας εδώ. Εκείνα τα άλλα ζώα τα οποία δεν ανήκουν σε κανένα ιδιαίτερα είναι επίσης εδώ, αλλά βρίσκονται στα δικά τους μέρη. Θα πείτε, «Ω, μα τότε είναι μια απλή αντανάκλαση του κόσμου μας». Δεν είναι έτσι – η γη είναι μόνο μια αντανάκλαση αυτού του κόσμου. Η γη δεν είναι ο μόνιμος κόσμος. Είναι μόνο το σχολείο εκπαίδευσης. Δεν βρισκόσαστε στην γη μόνο για να συσσωρεύετε πλούτη και να απολαμβάνετε την ζωή, μόνο γι αυτό που είναι¨ βρισκόσαστε εκεί για να μάθετε την αλήθεια για τον δικό σας χαρακτήρα, και πώς να τον ελέγχετε και να τον εξελίξετε, να αξιοποιήσετε πλήρως όλες τις ομορφιές και χαρές της γης, αλλά θα πρέπει εσείς να είστε ο εξουσιαστής τους, και να μην τους επιτρέψετε να εξουσιάζουν εσάς.

Όπως έχω πει, όταν κάνω μια αναδρομή στην ζωή μου εδώ, είμαι ικανοποιημένος με αυτό που έχει γίνει και στον προσωπικό και ατομικό τομέα και στον ευρύτερο τομέα. Εμείς οι άνθρωποι πνεύματα έχουμε κάνει μεγάλα βήματα στην επικοινωνία μας με την γη. Είχαμε σπουδαία και τεράστια βοήθεια από την φυσική δύναμη των πνευμάτων όλων αυτών των νέων ανδρών και γυναικών οι οποίοι πέθαναν στις πρόσφατες μάχες σε όλο τον κόσμο¨ όχι μόνο Άγγλων, όλων. Έφεραν μαζί τους μεγάλη φυσική δύναμη και αποφασιστικότητα, και κατορθώσαμε, μέσα από αυτήν την δύναμη, να καταρρίψουμε πολλά από τα εμπόδια που χωρίζουν αυτούς τους δύο κόσμους.

Αυτές οι αλήθειες δεν συμφωνούν με τις ιδέες πολλών ανθρώπων, αλλά αυτός δεν είναι λόγος να πούμε ότι δεν είναι αλήθειες. Η αλήθεια είναι μερικές φορές απρόσμενη και όχι πολύ ευχάριστη, αλλά πάντα υπερισχύει, και θα καταστεί γνωστή – άσχετα με το αν φέρει ευχαρίστηση ή πόνο.

Πηγαίνετε, ο κάθε ένας σας, στην πραγματικότητα ή με την φαντασία σας, στην άκρη ενός ψηλού γκρεμού πάνω από την θάλασσα. Ας είναι μια φωτεινή, αστρόσπαρτη, παγερή νύχτα, και πηγαίνετε μόνη. Σταθείτε εκεί και διαλογιστείτε. Κοιτάξτε κάτω στα φώτα οποιασδήποτε αγκυροβολημένης βάρκας στο λιμάνι, και σκεφτείτε¨ μετά κοιτάξετε τα αστέρια. Ξέρετε που βρισκόσαστε, και έχετε πλήρη επίγνωση του τρεμοσβήματος και της κίνησης των φώτων στις βάρκες. Μπορείτε να τις δείτε. Βρισκόσαστε μόνο λίγο πιο μακριά…..και ίσως να μπορούσατε να ακουστείτε αν φωνάζατε, αλλά είναι πιο εύκολο να περιμένετε μέχρι να υποχωρήσει το σκοτάδι και μπορούν να σας δουν χωρίς καμιά προσπάθεια από μέρους σας. Έτσι είμαστε εμείς οι άνθρωποι πνεύματα¨ έχουμε επίγνωση εκείνων που έχουν μείνει πίσω, μερικοί είμαστε πρόθυμοι να περιμένουμε, άλλοι αγωνίζονται να ακουστούν. Είμαστε λίγη απόσταση από την γη, και ανάμεσα στη πνευματική μας κατάσταση και τη Μεγάλη Αρχή, υπάρχει τόση απόσταση όσο η άκρη του γκρεμού από το πιο μακρινό αστέρι.

Έχουμε διανύσει μόνο λίγο δρόμο στο ταξίδι μας – τίποτα δεν έχει ξεχαστεί ακόμα. Η αγάπη ακόμα παραμένει.

14.----------Η Μεγάλη Αρχή.

Η ζωή μου εδώ υπήρξε πολύ φυσιολογική, υγιής και ενδιαφέρουσα, όπως ήταν και η ζωή μου στην γη. Δεν έχω αποκτήσει δυνάμεις που αποδίδονται γενικά σε πνεύματα και νεράιδες, είμαι ακόμα ένας συνηθισμένος άνθρωπος με συνηθισμένη αστόλιστη, ντόμπρα άποψη για την ζωή¨ η αλλαγή δεν με έχει μεταβάλει καθόλου. Η μόνη μεταβολή που υπάρχει σε μένα είναι η μεγαλύτερη ικανότητά μου να κινούμαι με ταχύτητα και να ενεργώ γρήγορα. Είμαι ξανανιωμένος, και αυτή είναι μια κατάσταση η οποία γίνεται πιο έντονη όσο περνά ο καιρός.

Πολλοί άνθρωποι που τους απασχολούν αυτά τα θέματα, όποια και να είναι η ιδιαίτερη άποψή τους, κάνουν την εξής ερώτηση, «Που οδηγούν όλα αυτά; Ποια θα είναι η τελική μας κατάληξη;» Αυτή είναι μια ερώτηση πάρα πολύ δύσκολη να απαντήσω παίρνοντας υπόψη τους περιορισμούς της διάνοιας¨ και της δικής σας και της δικής μας.

Σας εξήγησα πως όπως είσαστε, θα είστε όταν έρθετε εδώ. Όταν έρθετε εδώ θα προετοιμαστείτε για ένα περαιτέρω στάδιο, το οποίο θα γίνει ο χώρος σας σε εύλογο χρόνο, και εκεί θα είστε ακριβώς έτσι όπως εσείς δημιουργήσατε τον εαυτό σας από την ζωή εδώ. Καλύτεροι ή χειρότεροι, πιο ευτυχισμένοι ή πιο δυστυχισμένοι. Από αυτό θα μεταβείτε σε ένα περαιτέρω στάδιο, μια άλλη σφαίρα αν προτιμάτε, και εκεί πάλι θα έχετε δημιουργήσει τις δικές σας συνθήκες.

Σε αυτό το περαιτέρω στάδιο θα είστε πιο αυτάρκεις¨ μια λέξη που χρησιμοποιώ για να εκφράσω μια κατάσταση ύπαρξης λιγότερο εξαρτημένης από άλλους ανθρώπους και πράγματα για ανάπτυξη και πρόοδο. Σε αυτή την σφαίρα θα έρθετε πάλι σε επαφή με όλο σας το παρελθόν. Ένα πλήρες αρχείο όλων των προηγούμενων καταστάσεων: και από αυτή την σφαίρα, αν το παρελθόν σας έχει καταστήσει ικανό θα έχετε την άδεια να επιλέξετε να επιστρέψετε πάλι στην γη. Να μετενσαρκωθείτε. Αν το παρελθόν σας δεν σας δίνει αυτή την δυνατότητα επιλογής σε αυτό το θέμα, θα σας κατευθύνουν είτε να επιστρέψετε ή να συνεχίσετε, σύμφωνα με αυτό που οι Διδάσκαλοι – οι Εξαγνισμένοι –θεωρούν ότι θα έχετε τις περισσότερες δυνατότητες αναδημιουργίας και κάθαρσης του εαυτού σας με τον απαραίτητο τρόπο. Από αυτή την σφαίρα είναι που τα πνεύματα επιστρέφουν στην γη, και μέχρι την στιγμή την οποία το πιο προχωρημένο πνεύμα θα έχει φτάσει σε αυτό το στάδιο, θα έχει ήδη ξεχάσει λεπτομερώς την σύνδεσή του με την γη. Δεν μπορώ να σας δώσω την συντομότερη χρονική περίοδο που θα ήταν αναγκαία για να φτάσετε σε αυτή την σφαίρα, αλλά η παραμονή στον Πραγματικό Κόσμο μετά την Κυανή Νήσο είναι μια πολύ πιο μακροχρόνια περίοδος από τον θνητό βίο¨ και σε κάθε σφαίρα όσο σημειώνεται πρόοδος η παραμονή είναι πιο μακροχρόνια.

Τα πνεύματα που έχουν φτάσει σε αυτή την σφαίρα «Επιστροφής ή Παραμονής», και εξαγνίζονται και αποκτούν τα προσόντα, εκείνα τα οποία αντέχουν στις δοκιμασίες και περάσουν σαν Τάξη Πρώτη, περνούν σε μια άλλη εντελώς διαφορετική και φωτεινότερη χώρα – και το κάθε ένα γίνεται απρόσωπο. Απρόσωπο με την έννοια ότι δεν είναι πια ο Τζακ Μπράουν ή η Ματζ Μπλακ, είναι τώρα πνευματικοί άνθρωποι, και η πρότερη αγάπη τους, η οποία ήταν προσωπική και ατομική, δεν προορίζεται πια για έναν αλλά για όλους εξίσου. Όλοι είναι ίδιοι με όλους. Ο πάναγνος ιστός της Θεϊκής Αγάπης περιτυλίγει τον έναν και όλους.

Σας έδωσα μια σύντομη περιγραφή, αρκετή για να σχηματίσετε τις δικές σας ιδέες, τις δικές σας νοητικές εικόνες της Δημιουργίας και της εξέλιξής της. Δεν θα είχε νόημα να προχωρήσω σε περισσότερες λεπτομέρειες, επειδή αν σας έδινα τα γεγονότα δεν θα μπορούσατε να καταλάβετε τις συνθήκες που δεσπόζουν σε αυτά τα προχωρημένα στάδια. Ούτε εγώ ο ίδιος δεν είμαι ικανός να τις καταλάβω πλήρως, διότι όπως έχω πει, έχω διανύσει μόνο μικρή διαδρομή από το ταξίδι, αλλά έφθασα αρκετά μακριά για να συλλάβω το μεγάλο κάλλος της ζωής, και μέσα στην ζωή.

Σαν κάποιος που στέκεται σε ψηλότερο σημείο από ό,τι εσείς και μπορώ να δω κάτι παραπάνω από αυτό που βλέπετε εσείς, μπορώ καλύτερα να σας εξηγήσω ότι σε αυτά τα προχωρημένα στάδια δέχεστε όχι απλά πενήντα ή εξήντα, ή ακόμα εκατό τοις εκατό της ζωής σας σε ευτυχία και χαρά, αλλά περίπου εξακόσια τα εκατό. Αυτός είναι απλά ένας γραφικός τρόπος για να σας περιγράψω τον βαθμό ευτυχίας που επικρατεί εδώ. Αν ήμουν ικανός να περιγράψω όλες τις διαδικασίες της εξέλιξής μας, πολλοί θα έλεγαν, «Μα δεν το θέλω αυτό!» Αλλά όταν η πρόοδος έχει σημειωθεί και η νοημοσύνη έχει φωτιστεί και η Πραγματικότητα γίνεται αντιληπτή σαν Πραγματικότητα, όχι σαν Φαντασία, τότε θα την θέλουν. Αν έλεγα σε ένα ηλικιωμένο σε μια αναπηρική καρέκλα ότι θα μπορούσε να έχει ένα μηχανικό ποδήλατο, θα έλεγε ότι προτιμά την αναπηρική του καρέκλα, αλλά αν ήταν να μπορεί να ξαναγίνει νέος, ρωμαλέος, δεκαεννιά χρονών, τι νομίζετε ότι θα διάλεγε; Αυτή είναι γενική αρχή.

Μην θεωρήσετε ότι αυτό το σχήμα του Κόσμου είναι μισητό και σκληρό και γεμάτο από συνεχείς αποχωρισμούς από όλα τα άλλα πνεύματα τα οποία του είναι αγαπητά. Έχω πει ότι δεν υπάρχουν αποχωρισμοί. Υπάρχει πάντα η δυνατότητα και είναι σύνηθες τα πνεύματα να κρατούν επαφή το ένα με το άλλο σε αυτή την πλευρά. Όταν φτάσουν στα υψηλότερα και απρόσωπα στάδια δεν υπάρχουν αποχωρισμοί από τους αγαπημένους¨ μόνο ένα ευρύτερο άνοιγμα της ίδιας πόρτας της αγάπης – μια ανώτερη, αγνότερη αγάπη, μια Χρυσή ή Θεϊκή αγάπη, η οποία δεν κάνει δεκτούς μόνο ένα δύο ή είκοσι, αλλά αγκαλιάζει τους πάντες.

15.------------Χριστός και Πνευματισμός.

Δυστυχώς η λέξη «πνευματισμός» έχει συνδεθεί με τόσες πολλές παρανοήσεις και έχει δώσει έδαφος για λανθασμένες ερμηνείες και, γι αυτό το λόγο, χιλιάδες άνθρωποι παρεξηγούν την λέξη και υποθέτουν ότι ασχολείται μόνο με μορφές πρόβλεψης του μέλλοντος, και όλων των ειδών τις απάτες, και πρέπει έτσι να είναι λάθος και επικίνδυνη- συνεπώς το έργο του αντίχριστου. Γι αυτό το λόγο είναι ένα απαγορευμένο θέμα. Όχι μόνο αυτοί οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τίποτα γι αυτό αλλά είναι τόσο τρομοκρατημένοι από το τερατούργημα που έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι που θα αρνιόντουσαν να ακούσουν, να δουν, ή να διαβάσουν λέξη γι αυτό το θέμα.

Για όλους τους ανθρώπους που έχουν γνώση του πνευματισμού, αυτή η στάση είναι κουραστική και αξιολύπητη¨ εν τούτοις σήμερα είναι υπαρκτή, και πολύ ισχυρή.

Στο καταληκτικό κεφάλαιο θέλω να πω κάποια απλά λόγια πάνω σε αυτό το θέμα.

Ο πνευματισμός δεν είναι έργο του αντίχριστου. Όλες οι διδασκαλίες του Χριστού βρίσκονται και στις διδασκαλίες του πνευματισμού. Ο Χριστός δίδαξε την αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους, την γενναιόδωρη σκέψη και βοήθεια προς αλλήλους. «Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν», και ούτω καθεξής. Ο πνευματισμός διδάσκει αυτές τις ίδιες διδασκαλίες. Ο Χριστός ήταν διαποτισμένος με το Θείο Πνεύμα, και έθεσε τους νόμους πάνω στους οποίους η μαθητές Του βάσισαν την ζωή τους και το έργο τους, και σε αυτούς τους νόμους θα βρείτε του νόμους που διέπουν και τον Πνευματισμό.

Επειδή ένας από τους μαθητές ήταν ένας ανέντιμος, αδύναμος άνθρωπος, και επειδή κάποιοι από τους εργάτες από τότε, εργάτες στις εκκλησίες πολλών και διαφόρων δογμάτων είναι μέχρι σήμερα, αδύναμοι και αμαρτωλοί στην ζωή τους, κανένας ούτε για μια στιγμή δεν πιστεύει ότι το όλο είναι κακό και διεφθαρμένο. Καταλαβαίνετε ότι οι διδασκαλίες του Χριστού ήταν από τις ανώτερες. Πάντα μιλούσε για την Αγάπη σαν συνδετικό κρίκο και την ισχύ κάθε καλού. Θέλω να αντιληφθείτε, ίσως για πρώτη φορά, ότι ο πνευματισμός βασίζεται πάνω στα ίδια θεμέλια. Όλοι του οι κανόνες είναι οι κανόνες που έδωσε ο Ίδιος ο Χριστός. Όλα τα δόγματα τα οποία υπάρχουν στην γη βασίζονται στους ίδιους κανόνες. Διαφέρουν σε δευτερεύοντα σημεία πολύ. Αυτό που το ένα επιτρέπει το άλλο το απαγορεύει, και είναι στη βούληση του ατόμου να αποφασίσει ποιο θεωρεί κατάλληλο για τον ίδιο. Με την επιλογή του θα δείξει την ικανότητά του να συλλάβει την σημασία των νόμων του Θεού, και σύμφωνα με την εξέλιξή του θα επιλέξει.

Οι διδασκαλίες όλων των ομοίων είναι περιορισμένες αλλά κάποιων 90 ακόμα, βλέπουν μακρύτερα, και κατανοούν περισσότερα. Ακριβώς όπως όλοι οι δρόμοι συγκλίνουν σε ένα δεδομένο σημείο, έτσι και πολλά δόγματα ακολουθούν στην ουσία τις διδασκαλίες του Χριστού – μερικά από στενά δρομάκια και παρακαμπτηρίους, μερικά από φαρδιούς δρόμους, και μερικά από κύριες λεωφόρους.

Ο πνευματισμός είναι η Κύρια Λεωφόρος του Θεού.

Estelle. W. Stead and Pardoe Woodman (eds.), (1922)