ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΚΛΕΙΔΙ.

Σήμερα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας έναν θησαυρό από τον άνθρωπο που με βοήθησε να ξεπεράσω την προκατάληψή μου για τον Χριστιανισμό. Είχα ταυτίσει με την διδασκαλία του Ιησού, τα εγκλήματα που διέπραξαν κάποιοι εκπρόσωποι του Χριστιανισμού ανά τους αιώνες, καθώς επίσης είχα συνδέσει με αυτή τη θρησκεία ό,τι οπισθοδρομικό και αναχρονιστικό. Μπορείτε να πιστέψετε ότι ακόμα και η λέξη «Θεός» ή «Χριστός» με ενοχλούσαν;
Χάρη στα βιβλία αυτού του ανθρώπου, είδα με άλλη οπτική την διδασκαλία του Ιησού και από τότε έχει αλλάξει στην κυριολεξία η ζωή μου και ο τρόπος που σκέπτομαι.
Αυτός ο άνθρωπος είναι ο Έμμετ Φοξ. Γεννήθηκε στην Ιρλανδία το 1886, έγινε ο πιο σημαντικός εκπρόσωπος του κινήματος της Νέας Σκέψης στην Αμερική και πέθανε στην Γαλλία το 1951.
Όλα του τα βιβλία έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά και κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πύρινος Κόσμος. Είναι γεμάτα από απλές και προσιτές συμβουλές σε όλους τους ανθρώπους.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ.

Πρόθεση αυτού του άρθρου δεν είναι ν’ αποτελέσει μια καθοδηγητική πραγματεία αλλά μια πρακτική συνταγή για να βγαίνουμε από τις δυσκολίες. Η μελέτη και η έρευνα είναι καλά στην ώρα τους αλλά δεν ωφελεί η ποσοτική ενασχόληση μαζί τους. Μόνον η πρακτική ενασχόληση σε επίπεδο συνειδητότητας θα σε βγάλει από μια δύσκολη περίσταση. Το λάθος που γίνεται από πολλούς όταν τα πράγματα πηγαίνουν στραβά στην ζωή τους είναι ότι ψάχνουν στο ένα βιβλίο ύστερα απ’ το άλλο, χωρίς να βρίσκουν διέξοδο.
Διάβασε το «Χρυσό Κλειδί» πολλές φορές. Κάνε αυτά ακριβώς που λέει και να δείξεις επιμονή θα ξεπεράσεις κάθε δυσκολία.

ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΚΛΕΙΔΙ.

Η Προσευχή θα σε κάνει αργά ή γρήγορα ικανό να μπορείς να ξεπεράσεις κάθε δυσκολία που υπάρχει. Αυτό είναι το Χρυσό Κλειδί που οδηγεί στην αρμονία και στην ευτυχία.
Σε εκείνους που δεν έχουν γνωρίσει την πιο μεγάλη δύναμη που υπάρχει, αυτό ίσως να φαίνεται σαν μια επιπόλαια δήλωση αλλά αρκεί μια σωστή προσπάθεια για να αποδειχτεί περίτρανα ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Δεν θα έπρεπε να βασιστείς στα λόγια οποιουδήποτε. Προσπάθησε μόνος σου και θα δεις.
Ο Θεός είναι παντοδύναμος και ο άνθρωπος είναι κατ’ εικόνα και ομοίωση κι έχει εξουσία πάνω σ’ όλα τα πράγματα. Αυτή είναι η εμπνευσμένη διδασκαλία και πρέπει να την παίρνει κανείς κατά γράμμα, έτσι όπως την διαβάζει. Όταν λέμε άνθρωπο εννοούμε τον κάθε άνθρωπο, γι αυτό λοιπόν η ικανότητα να αποκτά κανείς αυτή την δύναμη δεν είναι ιδιαίτερο προνόμιο του Μυστικού ή του Αγίου, όπως υποθέτουν πολύ συχνά, ή έστω ενός πολύ εκπαιδευμένου. Όποιος και να’ σαι, οπουδήποτε κι αν είσαι, το Χρυσό Κλειδί για την αρμονία είναι στο χέρι σου. Αυτό συμβαίνει επειδή στην προσευχή λειτουργεί ο Θεός κι όχι εσύ κι έτσι οι αδυναμίες σου δεν έχουν καμιά βαρύτητα. Εσύ είσαι μόνον το κανάλι μέσα απ’ το οποίο η Θεϊκή δράση επενεργεί και το θέμα είναι να βγαίνεις από τη μέση. Οι αρχάριοι επιτυγχάνουν πολλές φορές εκπληκτικά αποτελέσματα με την πρώτη τους προσπάθεια, γιατί το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις ανοικτό νου κι αρκετή πίστη προκειμένου να επιχειρήσεις το πείραμα. Πέρα απ’ αυτά, μπορείς να έχεις οποιαδήποτε άποψη περί θρησκείας θέλεις.
Όσο για την ουσιαστική μέθοδο, είναι – όπως όλα τα θεμελιώδη πράγματα – πολύ απλή. Αυτό που έχεις να κάνεις είναι αυτό: Πάψε να σκέφτεσαι την δυσκολία όποια κι αν είναι και σκέψου στην θέση της το Θεό. Αυτός είναι ο πλήρης κανόνας και αν τον εφαρμόσεις το πρόβλημα θα εξαφανιστεί. Ίσως να πρόκειται για κάτι σπουδαίο ή για κάτι μικρό, ίσως να αφορά την υγεία, τα οικονομικά, μια μήνυση, έναν καβγά, ένα ατύχημα ή οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς. Ό, τι όμως και να είναι πάψε να το σκέφτεσαι κι άρχισε να σκέφτεσαι τον Θεό. Αυτό είναι το μόνο που πρέπει να κάνεις.
Δεν θα μπορούσε να υπάρξει κάτι πιο απλό, έτσι δεν είναι; Ούτε ο ίδιος ο Θεός δεν θα μπορούσε να το κάνει απλούστερο κι όμως ποτέ δεν αποτυγχάνει αν η προσπάθεια είναι σωστή.
Μην προσπαθείς να διαμορφώσεις μια εικόνα του Θεού, πράγμα που είναι βέβαια ακατόρθωτο. Εργάσου με οτιδήποτε γνωρίζεις για τον Θεό. Ο Θεός είναι Σοφία, Αλήθεια, ασύλληπτη Αγάπη. Ο Θεός είναι πανταχού παρών, έχει δύναμη απεριόριστη, γνωρίζει τα πάντα, κ.ο.κ. Δεν έχει σημασία το πόσο πολύ νομίζεις πως τα κατανοείς όλα αυτά. Συνέχισε να τα επαναλαμβάνεις.
Πρέπει όμως να μη σκέφτεσαι το πρόβλημα, όποιο και να είναι.
Ο κανόνας είναι να σκέφτεσαι για τον Θεό και αν σκέφτεσαι το πρόβλημά σου τότε δεν σκέφτεσαι για τον Θεό.
Ο στόχος σου είναι να διώξεις από την συνειδητότητά σου την σκέψη της δυσκολίας, για λίγα τουλάχιστον λεπτά, αντικαθιστώντας την με την σκέψη του Θεού. Αυτό είναι η ουσία του όλου θέματος. Αν μπορείς ν’ απορροφηθείς με την σκέψη του πνευματικού κόσμου τόσο ώστε να ξεχάσεις πράγματι για λίγο τα πάντα για το πρόβλημα που σε απασχολούσε όταν άρχισες την προσευχή, τότε θα διαπιστώσεις πως είσαι ασφαλής και άνετος, μακριά από το πρόβλημα – ότι έχεις στ’ αλήθεια αποτελέσματα.
Για να «Χρυσοκλειδώσεις» κάποιο αρνητικό άτομο ή κάποια δύσκολη κατάσταση σκέψου:
«Θα Χρυσοκλειδώσω τώρα τον/την………… ή εκείνον τον κίνδυνο» και ύστερα προχώρησε και διώξε κάθε σκέψη για τον/την…..ή τον κίνδυνο από το νου σου, αντικαθιστώντας την με την σκέψη του Θεού.
Λειτουργώντας μ’ αυτόν τον τρόπο δεν επηρεάζεις τη συμπεριφορά του ατόμου εκείνου αλλά το εμποδίζεις να σε βλάψει ή να σ’ ενοχλήσει και το μόνο που του κάνεις είναι καλό. Από εκείνο το σημείο και μετά θα είναι ένα καλύτερο, σοφότερο και πιο πνευματικό άτομο επειδή εσύ το «χρυσοκλείδωσες». Μια πιθανή δίκη ή κάποια άλλη δυσκολία μπορεί να μη συμβεί ποτέ, γιατί ίσως να αποδοθεί διαφορετικά η δικαιοσύνη σε όλα τα μέρη. Μπορεί η έκβαση της κατάστασης να είναι κάποια που ούτε καν την είχες φανταστεί.
Αν βρίσκεις πως μπορείς να το κάνεις αυτό πολύ γρήγορα, τότε να το επαναλαμβάνεις αρκετές φορές την ημέρα με ενδιάμεσα διαλείμματα. Να είσαι πάντως σίγουρος ότι κάθε φορά που το κάνεις διώχνεις κάθε άλλη σκέψη για το πρόβλημα μέχρι να έρθει η επόμενη φορά. Αυτό είναι σημαντικό.
Είπαμε ότι το Χρυσό Κλειδί είναι κάτι το απλό κι έτσι είναι πράμγατι, αλλά δεν είναι πάντοτε τόσο εύκολο να το γυρίσεις. Αν είσαι πολύ τρομαγμένος ΄΄η αγχωμένος ίσως να είναι δύσκολο στην αρχή να διώξεις τις σκέψεις σου γι’ αυτό το πρόβλημα. Με την σταθερή πάντως επανάληψη κάποιας δήλωσης απόλυτης Αλήθειας που βρίσκει μέσα σου ανταπόκριση, όπως λόγου χάρη η φράση «Δεν υπάρχει δύναμη άλλη απ’ το Θεό» ή «Είμαι Παιδί του Θεού, γεμάτο και περιτριγυρισμένο από την τέλτια ειρήνη του Θεού» ή «Ο Θεός είναι Αγάπη» ή «Τώρα με καθοδηγεί ο Θεός» - όσο μηχανικά κι αν σου φαίνεται αρχικά- θα διαπιστώσεις ότι η «θεραπεία» έχει αρχίσει να «αποδίδει» κι ότι ο νους σου καθαρίζει. Μην παρχίζεις με ένταση, να είσαι ήρεμος αλλά επίμονος.
Μην προσπαθείς να σκέφτεσαι εκ των προτέρων τη λύση της δυσκολίας σου που ίσως να φανεί. Αυτό είναι μια προκαθορισμένη σκιαγράφηση που θα καθυστερήσει τα αποτελέσματα. Άφησε το θέμα του τρόπου και των μέσων στο Θεό. Εσύ θέλεις να βγεις από την δυσκολία σου∙ αυτό είναι αρκετό. Κάνε αυτό που πρέπει και ο Θεός θα κάνει το δικό Του.
Όποιος επικαλεστεί το Όνομα του Κυρίου θα σωθεί.

Τον Άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον

«Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον».

Σαν παιδιά ενός Πατέρα που μας αγαπά, μπορούμε να περιμένουμε απ’ αυτόν όλα όσα μας χρειάζονται. Τα παιδιά απευθύνονται στους γονείς για κάθε ανάγκη τους και το ίδιο πρέπει να κάνουμε κι εμείς προς τον Θεό. Ζητώντας με πίστη κι εμπιστοσύνη, δεν θα απογοητευτούμε ποτέ.

Το θέλημα του Θεού είναι να ζούμε μια ζωή υγείας κι ευτυχίας, μια ζωή γεμάτη εμπειρίες χαράς και να εξελισσόμαστε μέρα με τη μέρα, εβδομάδα με την εβδομάδα, ακώλυτα και σταθερά, προχωρώντας στο δρόμο της τελειοποίησης. Για το σκοπό αυτό, χρειαζόμαστε τροφή, ένδυση, κατοικία, μέσα μετακίνησης, βιβλία κλπ.. Πάνω απ’ όλα όμως, χρειαζόμαστε ελευθερία. Στην Προσευχή του Κυρίου, οι ανάγκες αυτές περιλαμβάνονται στη λέξη «άρτον», όλα δηλαδή όσα είναι απαραίτητα για μια ζωή υγείας, ευτυχίας, ελευθερίας και αρμονίας. Για να τα’ αποκτήσουμε όμως αυτά, πρέπει να τα διεκδικήσουμε – όχι βέβαια και στην παραμικρή τους λεπτομέρεια – και ν’ αναγνωρίσουμε τον Θεό και μόνο τον Θεό, σαν την Πηγή όλων των αγαθών. Αν μας λείπει κάτι, αυτό σημαίνει ότι το ζητήσαμε από μια δευτερεύουσα πηγή και όχι από το Θεό που είναι Δημιουργός και Ζωοδότης.

Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα αγαθά τους προέρχονται από κάποια επένδυση ή από την προσωπική τους εργασία ή από τον εργοδότη. Αυτά όμως είναι απλά και μόνο τα κανάλια μέσα από τα οποία έρχονται τα αγαθά. Η Πηγή είναι ο Θεός. Ο αριθμός των καναλιών είναι απεριόριστος ,η Πηγή όμως είναι ο Θεός. Το κανάλι από το οποίο σου έρχονται τα αγαθά, πολύ πιθανόν να αλλάξει, γιατί η αλλαγή είναι ο Συμπαντικός νόμος της εκδήλωσης. Η στέρηση είναι θάνατος. Όσο όμως κατανοείς ότι η Πηγή των αγαθών είναι το ένα και αμετάβλητο Πνεύμα, όλα πάνε καλά. Το κλείσιμο ενός καναλιού δεν θα είναι παρά η σηματοδότηση για το άνοιγμα κάποιου άλλου. Αν έχεις αυτήν την πίστη, η βοήθεια θα έρθει οπωσδήποτε μέσα από κάποιο άλλο κανάλι, γιατί ο Θεός παραμένει αναλλοίωτος, αλάθητος και αιώνιος. Με λίγα λόγια, πρέπει να συνηθίσουμε να στρέφουμε το βλέμμα μας στο Θεό, την Αιτία, για ό,τι χρειαζόμαστε και τότε το κανάλι, που είναι δευτερεύον θέμα, θα φροντίσει για τα υπόλοιπα.

Στην εσωτερική και σπουδαιότερη έννοιά του, ο άρτος ο επιούσιος, σημαίνει την επίγνωση της Παρουσίας του Θεού, την βαθιά εκείνη αίσθηση ότι ο Θεός υπάρχει, όχι θεωρητικά, αλλά ουσιαστικά, την αίσθηση ότι είναι παρών, την αίσθηση ότι επειδή είναι Θεός πανάγαθος, παντοδύναμος, πάνσοφος και γεμάτος αγάπη, θα φροντίσει όλες τις ανάγκες ,ας, θα μας διδάξει όσα πρέπει να μάθουμε και θα καθοδηγήσει τα βήματά μας έτσι ώστε να μην πέσουμε σε πλάνες. Αυτός είναι ο Εμμανουήλ ή «ο Θεός μεθ’ ημών», πράγμα που σημαίνει ουσιαστική επίγνωση, δηλαδή εμπειρία συνειδητότητας και όχι θεωρητική αναγνώριση όχι απλά και μόνο συζήτηση περί Θεού, όσο όμορφη και να είναι, ή σκέψεις περί Θεού, αλλά πραγματική εμπειρία. Πρέπει να ξεκινάμε με σκέψεις για τον Θεό, αλλ’ αυτό να μας οδηγεί στην επίγνωση η οποία αποτελεί τον άρτο τον επιούσιο ή το μάννα.

Έμμετ Φοξ

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΘΑΥΜΑ

Ο Έμμετ Φοξ έχει γράψει ένα καταπληκτικό βιβλίο που λέγεται Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ. Το ποστάκι που ακολουθεί είναι απόσπασμα από αυτό.

Όσο παράξενο κι αν φαίνεται, υπάρχει μια μυστική Δύναμη που είναι ικανή να μεταβάλλει τόσο ριζικά τη ζωή μας, ώστε ύστερα απ’ αυτή τη διαδικασία να μην σ’ αναγνωρίζουν σχεδόν οι φίλοι μας αλλά και μείς οι ίδιοι τον εαυτό μας.

Αυτή η μυστική αλλά απόλυτα αληθινή δύναμη, μπορεί να μας πάρει σήμερα, τώρα, από τη μέση της αποτυχίας, της καταστροφής, της μιζέριας, της απόγνωσης και στο ανοιγόκλεισμα του ματιού, όπως είπε ο Παύλος, να λύσει τα προβλήματά μας, να μας απελευθερώσει από τα δεσμά και να μας βάλει ασφαλείς, σωστούς κι ευτυχισμένους πάνω στο δρόμο της ελευθερίας και των ευκαιριών.

Η μυστική αυτή Δύναμη μπορεί να μας διδάξει όλα όσα πρέπει να ξέρουμε, αρκεί να είμαστε δεκτικοί και να θέλουμε να μάθουμε.

Η εκπληκτική αυτή Δύναμη, αν και είναι μυστική, δεν παύει να είναι πραγματική. Δεν πρόκειται για φανταστική έννοια αλλά για το πρακτικότερο πράγμα στον κόσμο. Η ύπαρξή της είναι γνωστή σε χιλιάδες ανθρώπους σ’ ολόκληρο τον κόσμο, όπως ήταν επίσης γνωστή και σε ορισμένες φωτισμένες ψυχές για δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Η Δύναμη αυτή δεν είναι άλλη από την πρωτογενή Δύναμη της Ύπαρξης και η ανακάλυψή της είναι το Θεϊκό δικαίωμα κάθε ανθρώπου. Είναι δικαίωμα και προνόμια όλων μας να’ ρθουμε σε επαφή μ’ αυτή τη Δύναμη και να της επιτρέψουμε να λειτουργήσει μέσα στο σώμα, στο νου και στην υπόστασή μας, έτσι ώστε να μην έρπουμε πια ανάμεσα στους περιορισμούς και στις δυσκολίες αλλά να μπορούμε ν’ ανυψωνόμαστε με φτερά σαν του αετού στο βασίλειο της κυριαρχίας και της χαράς.

Που βρίσκεται λοιπόν αυτή η θαυμαστή Δύναμη; Η απάντηση είναι απλούστατη: Η Δύναμη αυτή βρίσκεται μέσα στη συνειδητότητά μας, στο έσχατο μέρος που θα έψαχνε κανείς. Ακριβώς μέσα στη νοητικότητά μας υπάρχει μια πηγή ενέργειας που είναι πιο δυνατή από τον ηλεκτρισμό, πιο δυνατή κι από την ισχυρότερη εκρηκτική ύλη, μια ενέργεια απεριόριστη κι ανεξάντλητη. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έρθουμε σε συνειδητή επαφή μαζί της για να την ενεργοποιήσουμε στις υποθέσεις μας και τότε όλα τα θαυμαστά αποτελέσματα θα είναι δικά μας. Αυτό θα είναι και το αληθινό νόημα Βιβλικών ρήσεων όπως: «Η Βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας» και «Να ζητάτε πρώτα τη Βασιλεία του Θεού και όλα αυτά θα σας προστεθούν».

Η Εντός Δύναμη, το Εσωτερικό Φως ή η Πνευματική Ιδέα παρομοιάζεται στη Βίβλο με παιδί. Ο συμβολισμός αυτός έχει τη δική του πανέμορφη λογική και όπως η ψυχή θεωρείται πάντοτε σαν γυναίκα έτσι και η Πνευματική Ιδέα που γεννιέται από την ψυχή χαρακτηρίζεται σαν παιδί. Η συνειδητή μας ανακάλυψη ότι έχουμε μέσα μας αυτή τη Δύναμη και η αποφασιστικότητά μας να την χρησιμοποιήσουμε, αποτελεί την γέννηση του παιδιού. Είναι δε πολύ εύκολο να διαπιστώσουμε πόσο κατάλληλος είναι αυτός ο συμβολισμός γιατί το βρέφος που γεννιέται στη συνειδητότητα είναι μια τόσο ισχνή και αδύναμη οντότητα όπως και το κάθε νεογέννητο παιδί και χρειάζεται την ίδια προσεκτική φροντίδα και προφύλαξη που χρειάζεται και το κάθε νεογνό στις πρώτες του μέρες. Ύστερα πάντως από λίγο καιρό, όσο περνούν οι εβδομάδες, το παιδί μεγαλώνει και δυναμώνει, ώσπου έρχεται ο καιρός που μπορεί πια μόνο του να φροντίζει τον εαυτό του και τότε μεγαλώνει και αυξάνει σε σοφία και δύναμη, δεν χρειάζεται πια την φροντίδα της μάνας, έχει φτάσει στην φάση του άντρα και ξεπληρώνει το χρέος του αναλαμβάνοντας τη φροντίδα της. Έτσι και η ικανότητα να είμαστε σε επαφή με την μυστική Δύναμη που υπάρχει μέσα μας, ισχνή κι ανήμπορη στην αρχή, θα αναπτυχθεί σιγά – σιγά μέχρι που θα της επιτρέψουμε να φροντίζει όλη τη ζωή μας.

Η ιστορία της ζωής του Ιησού, που αποτελεί την κεντρική μορφή της βίβλου, δραματοποιεί κατά τέλειο τρόπο αυτή την αλήθεια. Περιγράφεται ότι γεννήθηκε από παρθένο, μέσα σε ένα φτωχικό στάβλο και γνωρίζουμε πως μεγάλωσε για να γίνει ο Σωτήρας του κόσμου. Με τον βιβλικό συμβολισμό, η παρθένος ψυχή αντιπροσωπεύει την ψυχή που προσβλέπει στο Θεό και μόνο∙ είναι δε αυτή η κατάσταση της ψυχής στην οποία έρχεται να γεννηθεί το παιδί ή η Πνευματική Ιδέα. Όταν έχουμε πια φτάσει σ’ αυτό το στάδιο, όταν δηλαδή είτε εξ’ αιτίας της σοφίας είτε εξαιτίας βασάνων είμαστε προετοιμασμένοι να βάζουμε πριν απ’ όλα το Θεό, τότε συμβαίνει αυτό το γεγονός. Το Παιδί – Χριστός γεννήθηκε σ’ ένα στάβλο αν κι όλος ο κόσμος περίμενε πως θα γεννιόταν σε παλάτι. Κατανοούμε βαθιά τη σημασία αυτού του γεγονότος όταν το Άγιο Παιδί έρχεται να γεννηθεί μέσα στην ψυχή μας, γιατί με την συνειδητοποίηση της αναξιότητάς μας νοιώθουμε ότι για άλλη μια φορά γεννιέται μέσα σ’ ένα στάβλο. Έχουμε όμως την εμπνευσμένη διαίσθηση ότι αυτό δεν θα σταθεί εμπόδιο στο να μεγαλώσει και να γίνει ο σωτήρας του δικού μας ατομικού κόσμου.

Η Βίβλος, είτε άμεσα είτε έμμεσα, έχει πολλά να μας γι’ αυτό το θέμα της γέννησης και της ανάπτυξης του παιδιού και για το τι μπορεί αυτό να σημαίνει για μας. Μια από τις σπουδαιότερες αναφορές υπάρχει στον Ησαία, κεφ. 9 στίχους 2, 6 και 7: «Ο λαός ο περιπατών εν τω σκότει είδε φως μέγα∙εις τους καθημένους εν γη σκιάς θανάτου, φως έλαμψεν επ’ αυτούς». Είναι μια θαυμάσια περιγραφή του τι συμβαίνει όταν η Πνευματική Ιδέα, το παιδί, γεννιέται στην ψυχή. Το βάδισμα στο σκοτάδι, ηθικό ή φυσικό, η παραμονή στην γη σκιάς θανάτου – θανάτου της χαράς, της ελπίδας ή ακόμη και του αυτοσεβασμού – περιγράφουν θαυμάσια την κατάσταση που βιώνουν πολλοί προτού λάμψει το φως στην κομματιασμένη και άθλια ζωή τους. Και ο Προφήτης υψώνεται σ’ έναν παιάνα ανυπέρβλητης χαράς καθώς συλλογίζεται τη σωτηρία που φέρνει η μυστική Δύναμη: «Διότι παιδίον εγεννήθη εις ημάς, υιός εδόθη εις ημάς∙ και η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον αυτού∙ και το όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός, Σύμβουλος, Θεός ισχυρός, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος, Άρχων ειρήνης».Δηλαδή άπαξ και έρθουμε σε επαφή με την μυστική Δύναμη που βρίκσεται μέσα μας και της επιτρέψουμε να αναλάβει για λογαριασμό μας όλες τις ευθύνες, τότε θα κατευθύνει και θα διέπει όλες τις υποθέσεις μας, από την μεγαλύτερη μέχρι την πιο μικρή, δίχως να χρειάζεται προσπάθεια, χωρίς λάθη και χωρίς εμείς να ταλαιπωρούμαστε και η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον αυτού.

«Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.»

Αν διαβαστεί «επιδερμικά» ο Μακαρισμός αυτός, δεν έχει κάποια σπουδαία σημασία και αυτό που φαίνεται ότι εννοεί, έρχεται σε αντίθεση με τα χειροπιαστά γεγονότα της καθημερινής ζωής. Κανένας λογικός άνθρωπος που παρατηρεί τον κόσμο ή μελετά την ιστορία, δεν θα μπορούσε ν’ αποδεχτεί ότι ισχύουν αυτά τα λόγια και οι περισσότεροι έντιμοι Χριστιανοί τα έχουν «προσπεράσει» σκεπτόμενοι ότι αναμφίβολα έτσι θα έπρεπε να είναι τα πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι.

Ας δούμε, όμως, τον Μακαρισμό αυτό, από άλλη πιο «βαθιά» οπτική:

Παρατηρούμε ότι στο κείμενο υπάρχουν δύο λέξεις- πόλοι: «πράοι» και «γη». Οι δύο αυτές λέξεις χρησιμοποιούνται με μια ειδική και εξαιρετικά περίτεχνη έννοια και χρειάζεται να αποκωδικοποιηθούν για να ανακαλυφθεί το θαυμάσιο μήνυμα που κρύβουν. Πρώτα απ’ όλα, στην Βίβλο η λέξη «γη» δεν έχει απλά και μόνο την έννοια της γήινης σφαίρας. Στην πραγματικότητα σημαίνει «εκδήλωση». Εκδήλωση ή έκφραση, είναι το αποτέλεσμα κάποιας αιτίας. Μια αιτία πρέπει να εκφραστεί ή να εκδηλωθεί προτού να μάθουμε οτιδήποτε σχετικά μ’ αυτή και, αντίθετα, η κάθε έκφραση ή εκδήλωση πρέπει υποχρεωτικά να έχει κάποια αιτία. Μαθαίνετε λοιπόν τώρα στη Θεϊκή Μεταφυσική και ιδιαίτερα στην Επί του Όρους Ομιλία, ότι κάθε αιτία είναι νοητική και ότι το σώμα σας και όλα τα υπάρχοντά σας- το σπίτι σας, η δουλειά σας, οι εμπειρίες σας – δεν είναι παρά η εκδήλωση των νοητικών σας καταστάσεων. Το γεγονός ότι δεν αντιλαμβάνεστε συνειδητά τις περισσότερες από τις νοητικές σας καταστάσεις, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία και τούτο γιατί οι καταστάσεις αυτές υπάρχουν στο υποσυνείδητο, άσχετα αν τις έχετε ξεχάσει ή δεν τις αντιληφθήκατε ποτέ.

Με άλλα λόγια, η «γη» σας σημαίνει το σύνολο των εξωτερικών εμπειριών σας και η έκφραση «κληρονομώ τη γη» σημαίνει ότι έχω την κυριαρχία σ’ αυτές τις εξωτερικές εμπειρίες, δηλαδή ότι έχω τη δύναμη να φέρνω σε αρμονία και ουσιαστική επιτυχία τις καταστάσεις της ζωής. Το κείμενο, λοιπόν, αυτό, αναλαμβάνει να μας πει, πως μπορούμε να κατέχουμε ή να κυβερνάμε ή να είμαστε αφέντες της ζωής και του πεπρωμένου μας.

Ας δούμε λοιπόν τώρα, πως πρέπει να γίνεται αυτό. Ο Μακαρισμός λέει ότι η κυριαρχία, δηλαδή η επιβολή στις καταστάσεις της ζωής, αποκτάται με ένα συγκεκριμένο τρόπο, που είναι και ο πιο απροσδόκητος απ’ όλους: με την πραότητα.

Η αληθινή σημασία της λέξης «πράος» στη Βίβλο είναι μια νοητική κατάσταση, για την οποία δεν υπάρχει άλλη λέξη και η νοητική αυτή κατάσταση είναι το μυστικό της «ευημερίας» ή της προσευχής που εισακούεται. Αποτελεί ένα συνδυασμό διευρυμένου νου, πίστης στο Θεό και κατανόησης ότι το θέλημα του Θεού για μας είναι πάντοτε κάτι που φέρνει χαρά, ενδιαφέρον, ζωτικότητα, κάτι που είναι πολύ καλύτερο από οτιδήποτε μπορούμε να σκεφτούμε για τον εαυτό μας. Η νοητική αυτή κατάσταση, περίπλοκη στην ανάλυσή της αλλά αυτή καθαυτή απλούστατη, είναι το Κλειδί της Κυριαρχίας ή η πραγμάτωση της επιτυχίας. Δεν υπάρχει στην κοινή γλώσσα που μιλάμε κάποια λέξη που μπορεί να την αντικαταστήσει, γιατί η έννοιά της γίνεται κατανοητή μόνο από κείνους που βρίσκονται στο Πνευματικό Βάθρο της διδασκαλίας του Ιησού Χριστού. Αν όμως επιθυμούμε να κληρονομήσουμε τη γη, πρέπει οπωσδήποτε ν’ αποκτήσουμε αυτή την «πραότητα».

Απόσπασμα από το βιβλίο «Η Επί του Όρους Ομιλία» του Έμμετ Φοξ (εκδόσεις Πύρινος Κόσμος)

ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΠΕΝΘΟΥΝΤΕΣ..

ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΕΝΘΟΥΝΤΕΣ.

"Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται (Μακάριοι όσοι θλίβονται για το κακό που κυριαρχεί στον κόσμο, γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν από τον Θεό)"

(Ματθαίος Ε', 4)

Το πένθος ή η λύπη δεν είναι καλά πράγματα, γιατί το θέλημα του Θεού είναι να βιώνουν όλοι την ευτυχία και τη χαρά της επιτυχίας. Λέει ο Ιησούς: "Εγώ ήλθον ίνα ζωήν έχωσι και περισσόν έχωσιν". (Εγώ ήρθα για να έχουν ζωή και να την έχουν άφθονη).

(Ιωάννης Ι', 10)

Όμως, τα βάσανα και ο πόνος μπορεί να αποδειχτούν χρήσιμα, γιατί πολλοί άνθρωποι δεν κάνουν τον κόπο να μάθουν την Αλήθεια παρά μόνον όταν οδηγηθούν σ' αυτήν από την θλίψη και την αποτυχία. Σ' αυτήν την περίποτωση, η θλίψη γίνεται κάτι που είναι σχετικά καλό. Αργά ή γρήγορα, ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει ν' ανακαλύψει την Αλήθεια για τον Θεό και να έρθει σε προσωπική επαφή μαζί Του. Θα είναι υποχρεωμένος να κατανοήσει την Αλήθεια που θα τιν ελευθερώσει από τους περιορισμούς του εγώ και του τρισδιάστατου κόσμου κι από τα συνεπακόλουθά τους: την αμαρτία, την ασθένεια και τον θάνατο.
Δεν υπάρχει στην ουσία λόγος να βασανίζεται ο άνθρωπος, γιατί αν πρώτα απ' όλα αναζητά τον Θεό, δεν πρόκειται ποτέ του να αντιμετωπίσει προβλήματα. Έχει πάντα τη δυνατότητα να μαθαίνει μέσω της πνευματικής αναδίπλωσης, ή μέσω οδυνηρών εμπειριών.

ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΠΡΩΧΟΙ ΤΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ

"Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστί η βασιλεία των ουρανών. (Μακάριοι όσοι νιώθουν τον εαυτό τους φτωχό μπροστά στο Θεό, γιατί δικός τους είναι ο καινούριος κόσμος της βασιλείας του Θεού)"

Κάτι που έχει μεγάλη πρακτική σημασία για τη μελέτη της βίβλου, ότι δηλαδή, αυτή είναι γραμμένη σε μια ιδιόμορφη γλώσσα και ότι οι όροι και οι εκφράσεις και, μερικές μάλιστα φορές οι ίδιες οι λέξεις οι ίδιες, χρησιμοποιούνται με διαφορετική έννοια από εκείνη της καθημερινής χρήσης.
Η Βίβλος είναι στην πραγματικότητα ένα βιβλίο μεταφυσικής, ένα εγχειρίδιο για την ανάπτυξη της ψυχής και εξετάζει όλα τα θέματα από αυτήν την οπτική γωνία. Επειδή δεν είναι λοιπόν δυνατόν να εξαντληθούν τα θέματα μέσα απ' αυτήν την οπτική γωνία, γι αυτό τα εξετάζει από την ευρύτερη σκοπιά τους. Τα βλέπει μέσα μέσα από την σχέση τους ως προς την ανθρώπινη ψυχή και χρησιμοποιεί πολλούς κοινούς όρους με μια πολύ ευρύτερη έννοια από εκείνη που δίνεται κατά τη συνήθη χρησιμοποίησή τους.
Το να είναι κάποιος "πτωχός τω πνεύματι" δεν σημαίνει καθόλου αυτό που εννούμε σήμερα λέγοντας "κουτός". Σημαίνει ότι έχει αδειάσει κανείς τον εαυτό του από κάθε επιθυμία να επιβάλλει την ατομική του θέληση και - πράγμα εξίσου σημαντικό - έχει απαρνηθεί κάθε εκ των προτέρων διαμορφωμένη γνώμη για την ολόψυχη αναζήτηση του Θεού. Σημαίνει πως είναι πρόθυμος να εγκαταλείψει τα τωρινά πρότυπα σκέψης, τις τωρινές απόψεις και προκαταλήψεις και, αν χρειάζεται, τον τωρινό τρόπο ζωής. Σημαίνει την απόρριψη όλων των πραγμάτων που μπορούν να σταθούν εμπόδια στο δρόμο για την ανακάλυψη του Θεού.