ΤΟ ΙΕΡΟ ΠΑΙΔΙ.

Αυτός ο κόσμος στον οποίο φαίνεται ότι ζεις δεν είναι το σπίτι σου. Και κάπου μέσα στο μυαλό σου γνωρίζεις ότι αυτό είναι αλήθεια. Κάποια ανάμνηση του σπιτιού σου συνεχώς σε ακολουθεί, σαν να υπήρχε κάποιος τόπος που σε καλεί να επιστρέψεις παρόλο που δεν αναγνωρίζεις την Φωνή, ή το τι σου θυμίζει αυτή η Φωνή. Και όμως, αισθάνεσαι ξένος εδώ, από κάποιο μέρος άγνωστο. Τίποτα τόσο συγκεκριμένο που να ξέρεις στα σίγουρα ότι βρίσκεσαι εδώ εξόριστος. Απλά κάποιο επίμονο συναίσθημα, μερικές φορές ένας ανεπαίσθητος παλμός, άλλες φορές μετά βίας τον θυμάσαι, άλλες αντιδράς και τον απορρίπτεις, αλλά σίγουρα επιστρέφει στο μυαλό, ξανά και ξανά.

Δεν υπάρχει κανένας που να μην γνωρίζει για τι πράγμα μιλάμε. Και όμως, κάποιοι προσπαθούν να θέσουν κατά μέρος τα βάσανά τους και να απασχολούν το χρόνο τους με παιχνίδια, που θα τους αποσπούν από την λύπη τους. Κάποιοι άλλοι αρνούνται ότι είναι λυπημένοι, και δεν ούτε καν αναγνωρίζουν τα δάκρυά τους. Και άλλοι υποστηρίζουν ότι όλα αυτά που λέμε τώρα είναι αυταπάτες, τίποτα άλλο από ένα απλό όνειρο. Όμως, ποιος θα μπορούσε ν’ αρνηθεί με το χέρι στην καρδιά, χωρίς αμυντικότητα και χωρίς να ξεγελά τον εαυτό του, ότι καταλαβαίνει τα λόγια αυτά;

Σήμερα μιλάμε για τον κάθε ένα που πορεύεται σε αυτό τον κόσμο, γιατί δεν βρίσκεται σπίτι του. Βαδίζει με αβεβαιότητα, σε μια ατέρμονη έρευνα, αναζητώντας στο σκοτάδι αυτό που δεν μπορεί να βρει ∙ μην αναγνωρίζοντας τι είναι αυτό που αναζητά. Χίλια σπίτια φτιάχνει, όμως κανένα δεν ικανοποιεί τον ανήσυχο νου του. Δεν καταλαβαίνει ότι κτίζει εις μάτην. Το σπίτι που αναζητά δεν μπορεί να φτιαχτεί από αυτόν. Δεν υπάρχει υποκατάστατο για τον Ουρανό. Ό,τι έφτιαχνε δεν ήταν παρά η κόλαση.

Ίσως να νομίζεις ότι θα βρεις το σπίτι της παιδικής σου ηλικίας. Η παιδική ηλικία του σώματός σου και ο τόπος που την στέγασε τώρα πια είναι μια ανάμνηση τόσο διαστρεβλωμένη που απλά κρατάς μια εικόνα από το παρελθόν που ποτέ δεν συνέβη. Όμως, υπάρχει ένα Παιδί μέσα σου το Οποίο αναζητά το σπίτι του Πατέρα Του, και γνωρίζει ότι είναι ξένο εδώ. Αυτή η Παιδική ηλικία είναι αιώνια, με μια αθωότητα που διαρκεί για πάντα. Όπου πηγαίνει αυτό το Παιδί είναι έδαφος ιερό. Είναι η ιερότητά Του που φωτίζει τον Ουρανό, και φέρνει στην γη την καθαρή αντανάκλαση εκείνου του φωτός άνωθεν, εκεί όπου γη και Ουρανός γίνονται ένα.

Αυτό το Παιδί μέσα σου αναγνωρίζει για δικό Του Παιδί ο Πατέρας σου. Αυτό είναι το Παιδί το Οποίο γνωρίζει τον Πατέρα Του. Επιθυμεί τόσο βαθιά να πάει σπίτι Του, τόσο ασταμάτητα, που η φωνή Του σε εκλιπαρεί να Τον αφήσεις να ξεκουραστεί για λίγο. Δεν ζητά περισσότερο από μερικές στιγμές ανάπαυσης ∙ μόνο ένα διάλειμμα κατά το οποίο να μπορεί να επιστρέψει για να αναπνεύσει τον ιερό αέρα που γεμίζει το σπίτι του Πατέρα Του. Και εσύ είσαι το σπίτι Του. Θα επιστρέψει. Αλλά δώσε Του λίγο χρόνο να είναι ο Εαυτός Του, μέσα στην Ειρήνη που είναι το σπίτι Του, να ξεκουραστεί με ησυχία, γαλήνη και αγάπη.

Αυτό το Παιδί χρειάζεται την προστασία σου. Είναι μακριά από το σπίτι Του. Είναι τόσο μικρό που πολύ εύκολα το κλείνεις απέξω, η μικροσκοπική φωνούλα Του κρύβεται τόσο εύκολα, τα καλέσματά Του για βοήθεια σχεδόν δεν ακούγονται ανάμεσα στους βάρβαρους ήχους και τους τραχείς και εκκωφαντικούς θορύβους αυτού του κόσμου. Και όμως, γνωρίζει ότι μέσα σε σένα ενοικεί η ασφαλής προστασία Του. Δεν θα Τον απογοητεύσεις. Θα πάει σπίτι Του, και εσύ θα πας μαζί Του.

Αυτό το Παιδί είναι η μη αμυντικότητά σου, η δύναμή σου. Σε εμπιστεύεται. Ήρθε επειδή γνωρίσει ότι δεν θα προδώσεις την εμπιστοσύνη Του . Σου ψιθυρίζει ασταμάτητα για το σπίτι Του. Γιατί επιθυμεί να σε πάρει πίσω μαζί Του, ώστε Αυτός να μείνει και να μην επιστρέψει εκεί όπου δεν ανήκει και όπου ζει σαν ένας απόκληρος σε ένα κόσμο από ξένες σκέψεις. Η υπομονή Του είναι απεριόριστη . Θα σε περιμένει μέχρι ν’ ακούσεις την απαλή φωνή Του μέσα σου, που σε καλεί να Τον αφήσεις να πάει ειρηνικά, μαζί με σένα, εκεί όπου βρίσκεται το σπίτι Του, και εσύ μαζί Του.

Όταν ησυχάσεις για μια στιγμή, όταν ο κόσμος αποσυρθεί από εσένα, όταν οι χωρίς αξία ιδέες παύσουν να έχουν αξία στο ανήσυχο μυαλό σου, τότε θα ακούσεις την Φωνή Του. Σε καλεί τόσο σπαρακτικά που δεν θα Του αντισταθείς άλλο πια. Εκείνη την στιγμή, θα σε πάρει σπίτι Του, και θα μείνεις μαζί Του με απόλυτη ησυχία, σιωπηλός και με γαλήνη, πέρα από όλες τις λέξεις, ανέγγιχτος από τον φόβο και την αμφιβολία, θεσπέσια βέβαιος ότι βρίσκεσαι σπίτι σου.

Ξεκουράσου μαζί Του σήμερα, όσο μπορείς πιο συχνά. Γιατί Αυτός ήταν πρόθυμος να γίνει ένα μικρό παιδί ώστε να μπορέσεις να μάθεις από Αυτόν πόσο δυνατός είναι αυτός που έρχεται χωρίς άμυνες, προσφέροντας μόνο μηνύματα αγάπης σε εκείνους που τον θεωρούν εχθρό τους. Κρατά την ισχύ του Ουρανού στο χέρι Του και τους αποκαλεί φίλους, και δίνει την δύναμή Του σε αυτούς για να δουν ότι Αυτός επιθυμεί να είναι Φίλος τους. Το μόνο που τους ζητά είναι να Τον προστατέψουν, γιατί το σπίτι Του είναι μακριά, και δεν θα επιστρέψει μόνος Του.

Ο Χριστός ξαναγεννιέται σαν ένα μικρό Παιδί κάθε φορά που ένας περιπλανώμενος αφήνει το σπίτι του. Γιατί πρέπει να μάθει ότι δεν έχει τίποτα άλλο να προστατέψει, εκτός από αυτό το Παιδί, που έρχεται χωρίς άμυνες και προστατεύεται από αυτή την μη αμυντικότητά Του. Πήγαινε σπίτι μαζί Του πότε – πότε. Είσαι το ίδιο ξένος εδώ, όσο και Αυτός.

Αφιέρωσε χρόνο για να αφήσεις την ασπίδα σου, από την οποία δεν κερδίζεις τίποτα, και κατέβασε το σπαθί και το ξίφος που έχεις υψώσει ενάντια σε ένα εχθρό που δεν υπάρχει. Ο Χριστός σε έχει ονομάσει φίλο και αδερφό. Ήρθε, ακόμα και για να σου ζητήσει την βοήθειά σου να Του επιτρέψεις να πάει σπίτι Του ολοκληρωμένος. Έχει έρθει, όπως έρχεται ένα μικρό παιδί που πρέπει να ικετέψει τον πατέρα του για προστασία και αγάπη. Κυβερνά το σύμπαν, και όμως, ακατάπαυστα σου ζητά να επιστρέψεις μαζί Του, και να μην έχεις ψευδαισθήσεις για θεούς σου άλλο πια.

Δεν έχεις χάσει την αθωότητά σου. Αυτήν λαχταράς. Αυτή είναι η επιθυμία της καρδιάς σου. Αυτή είναι η Φωνή που ακούς, και αυτό είναι το Κάλεσμα που δεν μπορείς να αρνηθείς. Το ιερό Παιδί παραμένει μαζί σου. Το σπίτι Του είναι και δικό σου. Σήμερα, σου παραδίδει την μη αμυντικότητά του, και εσύ την δέχεσαι σε αντάλλαγμα όλων των πολεμικών παιχνιδιών που έχεις φτιάξει. Και τώρα ο δρόμος είναι ανοιχτός, και το ταξίδι έχει ένα τέλος που φαίνεται στον ορίζοντα επιτέλους.

Ησύχασε για μια στιγμή και πήγαινε σπίτι μαζί Του.

A Course in Miracles – Lesson 182

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ – Μάθημα 182