ΜΑΘΗΜΑΤΑ 11-15

ΜΑΘΗΜΑ 11

Οι Χωρίς Νόημα Σκέψεις Μου, Μου Δείχνουν Ένα Κόσμο Χωρίς Νόημα.

Αυτή είναι η πρώτη ιδέα που σχετίζεται με μια μείζονα φάση της διορθωτικής διαδικασίας× την μεταστροφή της σκέψης μας για τον κόσμο. Φαίνεται σαν να είναι ο κόσμος αυτός που καθορίζει τι αντιλαμβάνεσαι. Η σημερινή ιδέα εισάγει την αντίληψη ότι οι σκέψεις σου καθορίζουν τον κόσμο που βλέπεις. Να χαίρεσαι αληθινά που εξασκείς την ιδέα στην αρχική της μορφή, γιατί με αυτή την ιδέα είναι που θα κατοχυρωθεί η απελευθέρωσή σου. Το κλειδί της συγχώρεσης βρίσκεται σε αυτή.

Οι περίοδοι πρακτικής για την σημερινή ιδέα είναι κάπως διαφορετικές από τις προηγούμενες. Άρχισε με τα μάτια σου κλειστά, και επαναλάμβανε την ιδέα αργά από μέσα σου. Έπειτα άνοιξε τα μάτια σου και κοίταξε γύρω σου, κοντά και μακριά, πάνω και κάτω, - οπουδήποτε. Κατά την διάρκεια του περίπου ενός λεπτού που περνάς χρησιμοποιώντας την ιδέα απλά να την επαναλαμβάνεις στον εαυτό σου, χωρίς βιασύνη, και χωρίς καμιά αίσθηση πίεσης ή προσπάθειας.

Για να κάνεις αυτές τις ασκήσεις με το μέγιστο δυνατό όφελος, τα μάτια σου θα πρέπει να μετακινούνται από το ένα πράγμα στο άλλο σχετικά γρήγορα, μιας και δεν πρέπει να καθυστερούν σε τίποτα ιδιαίτερα.. Τα λόγια, όμως, θα πρέπει να επαναλαμβάνονται χωρίς βιασύνη, μάλλον χαλαρά με την ησυχία σου.

Η εισαγωγή σ’ αυτή την ιδέα, ειδικά, θα πρέπει να εξασκείται όσο πιο χαλαρά γίνεται. Περιέχει τη θεμέλια βάση της ειρήνης, της χαλάρωσης και της ελευθερίας από την ανησυχία για την επιτυχία της προσπάθειάς μας. Τελειώνοντας αυτή την άσκηση, κλείσε τα μάτια σου και επανέλαβε την ιδέα αργά άλλη μια φορά στον εαυτό σου.

Τρεις περίοδοι πρακτικής σήμερα είναι πιθανόν αρκετές. Όμως, αν υπάρξει λίγη ή καθόλου ανησυχία και μια τάση να κάνεις περισσότερο, μπορείς να το κάνεις μέχρι πέντε φορές. Περισσότερο δεν συνιστάται.

ΜΑΘΗΜΑ 12

Είμαι Ταραγμένος Επειδή Βλέπω Ένα Κόσμο Χωρίς Νόημα.

Η σημασία αυτής της ιδέας συνίσταται στο γεγονός ότι περιέχει μια διόρθωση για μια μείζονα αλλοίωση της αντίληψης. Νομίζεις ότι αυτό που σε ταράζει είναι ένας τρομακτικός κόσμος, ή ένας θλιβερός κόσμος, ή ένας παράλογος κόσμος. Όλες αυτές οι ιδιότητες έχουν δοθεί από σένα. Ο κόσμος από μόνος του δεν έχει κανένα νόημα.

Αυτές οι ασκήσεις γίνονται με τα μάτια ανοιχτά. Κοίτα γύρω σου, αυτή τη φορά αρκετά αργά. Προσπάθησε να ρυθμίσεις το τέμπο σου έτσι ώστε όταν παίρνεις την ματιά σου από ένα πράγμα για να κοιτάξεις κάτι άλλο να κάνεις ένα στιγμιαίο διάλειμμα. Μην αφήσεις αυτή τη στιγμή της αλλαγής να είναι πολύ χρονοβόρα ή σύντομη, αλλά προσπάθησε να κρατάς ένα μέτρο ή ακόμα κι ένα τέμπο. Αυτό που βλέπεις δεν έχει σημασία. Διδάσκεις αυτό τον εαυτό σου και δίνεις ίση προσοχή και χρόνο σε όλα όσα πέφτει η ματιά σου. Αυτό είναι ένα εναρκτήριο βήμα στο να μάθεις να τους δίνεις ίση αξία.

Καθώς κοιτάς γύρω σου, λέγε στον εαυτό σου:

Νομίζω ότι βλέπω ένα τρομακτικό κόσμο, ένα επικίνδυνο κόσμο, ένα εχθρικό κόσμο, ένα δυστυχισμένο κόσμο, ένα διεφθαρμένο κόσμο, ένα τρελό κόσμο,

Και ούτω καθεξής, χρησιμοποιώντας όποιους περιγραφικούς όρους σου έρθουν στο μυαλό. Αν σου έρθουν στο μυαλό περισσότερο θετικοί όροι παρά αρνητικοί, να τους συμπεριλάβεις. Για παράδειγμα, μπορεί να σκεφτείς ένα «καλό κόσμο», ή ένα ικανοποιητικό κόσμο». Αν έρθουν στο μυαλό σου τέτοιοι όροι, χρησιμοποίησέ τους μαζί με τους υπόλοιπους. Μπορεί προς το παρόν να μην καταλαβαίνετε γιατί αυτά τα «καλά» επίθετα ανήκουν σε αυτές τις ασκήσεις αλλά να θυμάστε ότι ένας «καλός» κόσμος υπονοεί και ένα «κακό», και ένας «ικανοποιητικός» κόσμος υπονοεί ένα μη ικανοποιητικό. Όλοι οι όροι που περνούν από το νου σου είναι κατάλληλα υποκείμενα για τις σημερινές ασκήσεις. Η φαινομενική τους ιδιότητα δεν έχει σημασία.

Βεβαιωθείτε ότι δεν κάνετε μεταβολές στα χρονικά διαστήματα ανάμεσα στις εφαρμογές της σημερινής ιδέας ανάλογα με το τι θεωρείτε εσείς ευχάριστο και τι δυσάρεστο. Για το σκοπό αυτής της άσκησης δεν υπάρχει καμιά διάκριση ανάμεσά τους.. στο τέλος της περιόδου πρακτικής, προσθέστε:

Αλλά είμαι ταραγμένος επειδή βλέπω ένα κόσμο χωρίς νόημα.

Κάτι που δεν έχει σημασία δεν είναι ούτε κακό ούτε καλό. Τότε, γιατί ένας κόσμος χωρίς νόημα να σε ενοχλεί; Αν μπορούσες να δεχτείς τον κόσμο ως χωρίς νόημα και αφήσεις την αλήθεια να γραφεί πάνω σου, τότε αυτό θα σε έκανε απίστευτα ευτυχισμένο. Αλλά εφόσον είναι χωρίς νόημα, παρακινείσαι να γράψεις εσύ πάνω σε αυτόν τι θα ήθελες να είναι. Αυτό είναι που βλέπεις σ’ αυτόν. Αυτό είναι που δεν έχει καμιά σημασία στ’ αλήθεια. Κάτω από τα δικά σου λόγια είναι γραμμένος ο Λόγος του Θεού. Η αλήθεια τώρα σε ενοχλεί, αλλά όταν τα λόγια σου έχουν σβηστεί, τότε θα δεις το Λόγο Εκείνου. Αυτός είναι ο υπέρτατος σκοπός αυτών των ασκήσεων.

Τρεις ή τέσσερις φορές είναι αρκετές για την άσκηση αυτής της ιδέας σήμερα. Ούτε θα πρέπει αυτές οι περίοδοι πρακτικής να υπερβαίνουν το ένα λεπτό. Ακόμα κι αυτό μπορεί να το βρεις πολύ. Τερμάτιζε τις ασκήσεις όποτε αισθανθείς κάποια αίσθηση έντασης.

ΜΑΘΗΜΑ 13

Ένας Κόσμος Χωρίς Νόημα Γεννά Φόβο.

Η σημερινή ιδέα είναι στην πραγματικότητα μια άλλη μορφή της προηγούμενης, εκτός από το ότι είναι πιο συγκεκριμένη στο συναίσθημα που προξενεί. Κανονικά ένας κόσμος χωρίς νόημα είναι αδύνατος. Τίποτα χωρίς νόημα δεν υπάρχει. Όμως , αυτό δεν συνεπάγεται ότι εσύ δεν νομίζεις ότι αντιλαμβάνεσαι κάτι που δεν έχει νόημα. Αντίθετα, είναι πολύ πιθανότερο ότι νομίζεις ότι πραγματικά το αντιλαμβάνεσαι.

Η αναγνώριση της άνευ σημασίας προξενεί έντονη ανησυχία σε όλους αυτούς που είναι χωρισμένοι. Αντιπροσωπεύει μια κατάσταση στην οποία ο Θεός και το εγώ «προκαλούν» ο ένας τον άλλο ως προς το τίνος η σημασία θα γραφεί στο κενό που παρέχει η μη σημασία. Το εγώ σπεύδει εδώ μανιωδώς να εγκαθιδρύσει εκεί τις δικές του ιδέες, φοβούμενο ότι αν δεν το κάνει, το κενό μπορεί να χρησιμοποιηθεί δηλώσει την δική του αδυναμία και μη πραγματικότητα. Και σε αυτό μόνο έχει δίκιο.

Επομένως, είναι βασικό να μάθεις να αναγνωρίζεις το χωρίς νόημα, και να το αποδέχεσαι χωρίς φόβο. Αν φοβάσαι, είναι σίγουρο ότι θα αποδώσεις στον κόσμο ιδιότητες τις οποίες δεν έχει, και να τον γεμίσεις με εικόνες που δεν υπάρχουν. Για το εγώ οι ψευδαισθήσεις είναι τεχνικές ασφάλειας, όπως πρέπει να είναι και για σένα που εξομοιώνεις τον εαυτό σου με το εγώ.

Οι σημερινές ασκήσεις, οι οποίες θα πρέπει να γίνουν τρεις ή τέσσερις φορές για όχι περισσότερο από ένα περίπου λεπτό κάθε φορά, πρέπει να γίνουν με κάπως διαφορετικό τρόπο από ότι οι προηγούμενες. Με μάτια κλειστά, επανέλαβε τη σημερινή ιδέα στον εαυτό σου. Έπειτα άνοιξε τα μάτια σου, και κοίταξε γύρω σου αργά, λέγοντας

Κοιτάζω ένα κόσμο χωρίς νόημα.

Επαναλάμβανε αυτή τη δήλωση στον εαυτό σου καθώς κοιτάς γύρω σου. Έπειτα κλείσε τα μάτια σου, και υστερολόγησε με:

Ένας κόσμος χωρίς νόημα γεννά φόβο επειδή νομίζω ότι βρίσκομαι σε ανταγωνισμό με τον Θεό.

Μπορεί να δυσκολευτείς για να μην συναντήσεις αντίσταση, με την μία ή την άλλη μορφή, σε αυτή την καταληκτική δήλωση. Όποια μορφή και να πάρει αυτή η αντίσταση, να θυμίσεις στον εαυτό σου ότι πραγματικά φοβάσαι μια τέτοια σκέψη εξαιτίας της «εκδίκησης» του «εχθρού». Δεν είναι αναμενόμενο να πιστέψεις αυτή την δήλωση αυτή την στιγμή, και μάλλον θα την απορρίψεις σαν παράλογη. Παρόλα αυτά, σημείωσε προσεκτικά, όποια σημάδια ανοιχτού ή συγκαλυμμένου φόβου μπορεί να παρουσιαστούν.

Αυτή είναι η πρώτη μας προσπάθεια να εκθέσουμε μια ρητή σχέση αιτίας και αποτελέσματος ενός είδους στο οποίο δεν έχεις εμπειρία στην αναγνώρισή του. Μην παραμείνεις στην καταληκτική δήλωση, και μην προσπαθήσεις ούτε να την σκέφτεσαι παρά μόνο τις περιόδους πρακτικής. Αυτό είναι αρκετό προς το παρόν.

Ημερολόγιο

Τι θα συνέβαινε αν αναγνώριζες ότι αυτός ο κόσμος είναι μια παραίσθηση; Τι θα γινόταν αν καταλάβαινες ότι εσύ τον επινόησες; Πως θα σου φαινόταν αν συνειδητοποιούσες ότι αυτοί που βλέπεις να περπατούν γύρω σου, να αμαρτάνουν και να πεθαίνουν, να επιτίθενται και να δολοφονούν και να αυτοκαταστρέφονται, είναι εξ ολοκλήρου μη πραγματικοί;

- Κείμενο, Κεφάλαιο 20.

ΚΛΕΙΔΙ ΜΑΘΗΜΑ 14

Ο Θεός Δεν Δημιούργησε Ένα Κόσμο Χωρίς Νόημα.

Η σημερινή ιδέα είναι, φυσικά, η αιτία που ένας κόσμος χωρίς νόημα δεν είναι δυνατόν να υπάρχει. Ό,τι δεν δημιούργησε ο Θεός δεν υπάρχει. Και όλα όσα υπάρχουν, υπάρχουν έτσι όπως τα δημιούργησε Αυτός. Ο κόσμος που βλέπεις δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Είναι δικής σου επινόησης, και δεν υπάρχει.

Οι σημερινές ασκήσεις πρέπει να γίνουν από την αρχή ως το τέλος με κλειστά τα μάτια. Η περίοδος διερεύνησης του νου πρέπει να είναι σύντομη, ένα λεπτό το πολύ. Μην έχετε πάνω από τρεις περιόδους πρακτικής με την σημερινή ιδέα εκτός κι αν τις βρίσκετε άνετες. Αν συμβαίνει αυτό, είναι γιατί καταλαβαίνετε το σκοπό τους.

Η σημερινή ιδέα είναι άλλο ένα βήμα στην εκμάθηση της απελευθέρωσης των σκέψεων που έχεις γράψει πάνω στον κόσμο, και να βλέπεις τον Κόσμο του Θεού στην θέση τους. Τα πρώτα βήματα σ’ αυτή την ανταλλαγή, η οποία μπορεί πραγματικά να ονομαστεί σωτηρία, μπορεί να είναι αρκετά δύσκολα, ακόμα και αρκετά οδυνηρά. Μερικά απ’ αυτά θα σε οδηγήσουν κατευθείαν στον φόβο. Δεν θα μείνεις εκεί. Θα φτάσεις πολύ μακρύτερα. Η κατεύθυνσή μας είναι προς την τέλεια ασφάλεια και την τέλεια ειρήνη.

Με μάτια κλειστά, σκέψου όλα τα τρομακτικά πράγματα του κόσμου που περνούν από το μυαλό σου. Δώσε όνομα στο κάθε ένα από αυτά ξεχωριστά, και μετά αρνήσου την πραγματικότητά τους. Ο Θεός δεν τα δημιούργησε, έτσι δεν είναι πραγματικά.

Πες για παράδειγμα:

Ο Θεός δεν δημιούργησε αυτό το πόλεμο, άρα δεν είναι πραγματικός.

Ο Θεός δεν δημιούργησε αυτό το αεροπορικό δυστύχημα, άρα δεν είναι πραγματικό.

Ο Θεός δεν δημιούργησε αυτή την καταστροφή (εξειδικεύστε), άρα δεν είναι πραγματική.

Κατάλληλα υποκείμενα για την εφαρμογή της σημερινής ιδέας μπορεί να είναι και ό,τι φοβάσαι ότι μπορεί να συμβεί σε σένα, ή σε κάποιο για τον οποίο ενδιαφέρεσαι. Σε κάθε περίπτωση να ονομάζεις την «καταστροφή» αρκετά συγκεκριμένα. Μην χρησιμοποιείς γενικούς όρους. Για παράδειγμα, μην λες, «ο Θεός δεν δημιούργησε την ασθένεια», αλλά να λες, «ο Θεός δεν δημιούργησε τον καρκίνο», ή τα εμφράγματα, ή ό,τι σου προξενεί φόβο.

Αυτό είναι το προσωπικό σου ρεπερτόριο φόβων που βλέπεις τώρα. Αυτά τα πράγματα είναι μέρος του κόσμου που βλέπεις. Μερικά απ’ αυτά είναι κοινές ψευδαισθήσεις, και άλλα είναι κομμάτι της προσωπικής σου κόλασης. Δεν έχει σημασία. Ό,τι δεν δημιούργησε ο Θεός μπορεί να βρίσκεται μόνο στο δικό σου μυαλό χώρια από το δικό Του. Άρα, δεν έχει κανένα νόημα. Με την αναγνώριση αυτού του γεγονότος, τελείωσε την περίοδο άσκησης επαναλαμβάνοντας την σημερινή ιδέα:

Ο Θεός δεν δημιούργησε ένα κόσμο χωρίς νόημα.

Η ιδέα αυτή ,φυσικά, μπορεί να εφαρμοστεί σε ό,τι σε ενοχλεί κατά την διάρκεια της ημέρας, πέρα από τις περιόδους πρακτικής. Να είσαι πολύ συγκεκριμένος όταν την εφαρμόζεις. Να λες:

Ο Θεός δεν δημιούργησε ένα κόσμο χωρίς νόημα.

Δεν δημιούργησε αυτή την κατάσταση (ονόμασε την κατάσταση που σε ενοχλεί), άρα δεν είναι πραγματική.

ΜΑΘΗΜΑ 15

Οι Σκέψεις Μου Είναι Εικόνες Που Εγώ Έχω Φτιάξει.

Επειδή οι σκέψεις που νομίζεις ότι σκέφτεσαι εμφανίζονται με την μορφή εικόνων, γι αυτό δεν τις αναγνωρίζεις σαν τίποτα. Νομίζεις ότι τις σκέφτεσαι, και έτσι νομίζεις ότι τις βλέπεις. Έτσι δημιουργήθηκε το ότι τις «βλέπεις». Αυτή είναι η λειτουργία που έχεις δώσει στα μάτια του σώματός σου. Δεν είναι ότι βλέπεις. Είναι δημιουργία εικόνων. Παίρνει την θέση της όρασης, αντικαθιστώντας την όραση με ψευδαισθήσεις.

Αυτή η εισαγωγική ιδέα στην διαδικασία της δημιουργίας εικόνων την οποία ονομάζεις όραση δεν θα έχει και πολύ νόημα για σένα. Θα αρχίσεις να την καταλαβαίνεις όταν θα έχεις δει μικρές σπίθες φωτός γύρω από τα οικεία αντικείμενα τα οποία βλέπεις τώρα. Αυτή είναι η αρχή της πραγματικής όρασης. Μπορείς να είσαι σίγουρος ότι η πραγματική όραση θα έρθει γρήγορα όταν θα έχει συμβεί αυτό.

Καθώς συνεχίζουμε, μπορεί να έχετε πολλά «επεισόδια φωτός». Μπορεί να πάρουν πολλές διαφορετικές μορφές, μερικές πολύ απρόσμενες. Μην φοβηθείτε. Είναι σημάδια ότι ανοίγετε τα μάτια σας επιτέλους. Δεν θα επιμένουν επειδή απλά συμβολίζουν την αληθινή αντίληψη, και δεν έχουν σχέση με τη γνώση. Αυτές οι ασκήσεις δεν θα σας αποκαλύψουν γνώση. Αλλά θα προετοιμάσουν το δρόμο γι αυτή.

Εξασκώντας την σημερινή ιδέα, επαναλάβετέ την πρώτα στον εαυτό σας, και έπειτα εφαρμόστε την σε οτιδήποτε βλέπετε γύρω σας, χρησιμοποιώντας το όνομα του και αφήνοντας τα μάτια σας να μείνουν επάνω σε αυτό όσο λέτε.

Αυτό το ________________ είναι μια εικόνα που έχω φτιάξει εγώ.

Εκείνο το _______________είναι μια εικόνα που έχω φτιάξει εγώ.

Δεν είναι απαραίτητο να συμπεριλάβετε μεγάλο αριθμό αντικειμένων στην εφαρμογή αυτής της ιδέας. Όμως, είναι απαραίτητο να συνεχίσετε να κοιτάζετε κάθε θέμα όσο επαναλαμβάνετε αυτή την ιδέα στον εαυτό σας. Την ιδέα θα πρέπει να την επαναλαμβάνετε αρκετά αργά κάθε φορά.

Παρόλο που προφανώς δεν θα μπορέσετε να εφαρμόσετε την ιδέα σε πάρα πολλά αντικείμενα κατά την διάρκεια του λεπτού που συνιστάται, προσπαθήστε η επιλογή να είναι όσο τυχαία γίνεται. Λιγότερο από ένα λεπτό είναι αρκετό για τις περιόδους πρακτικής, αν αρχίσετε να αισθάνεστε άβολα. Μην έχετε πάνω από τρεις εφαρμογές για την σημερινή ιδέα εκτός κι αν αισθάνεστε πολύ άνετε με αυτή, αλλά μην υπερβείτε τις τέσσερις. Όμως, η ιδέα μπορεί να εφαρμοστεί όσο χρειάζεται από την αρχή μέχρι το τέλος της ημέρας.