ΜΑΘΗΜΑ 154 Είμαι ένας από τους αντιπροσώπους του Θεού.

ΜΑΘΗΜΑ 154

Είμαι ένας από  τους αντιπροσώπους  του Θεού.

1. Σήμερα ας μην είμαστε ούτε αλαζόνες ούτε ψεύτικα ταπεινοί. Έχουμε ξεπεράσει τέτοιες ανοησίες. Δεν μπορούμε να κρίνουμε τον εαυτό μας, ούτε χρειάζεται να κάνουμε κάτι τέτοιο. Αυτά δεν είναι παρά απόπειρες να καθυστερήσουμε την απόφαση μας και να αναβάλλουμε την αποδοχή της λειτουργίας μας .Δεν είναι δικός μας ρόλος να κρίνουμε την αξία μας, ούτε μπορούμε να ξέρουμε ποιος ρόλος είναι καλύτερος για μας ∙ το τι μπορούμε να κάνουμε μέσα σε ένα ευρύτερο σχέδιο δεν μπορούμε να το δούμε ολόκληρο. Ο ρόλος μας έχει οριστεί στον Ουρανό, όχι στην κόλαση. Και αυτό που θεωρούμε ότι είναι αδυναμία μπορεί να είναι δύναμη∙  και αυτό που πιστεύουμε ότι είναι δύναμη μας συχνά είναι αλαζονεία.

2. Όποιος και να είναι ο ρόλος που έχει οριστεί για σένα, επιλέχτηκε από την Φωνή που μιλά εκ μέρους του Θεού, της Οποίας η λειτουργία είναι να μιλά και για λογαριασμό σου. Βλέποντας τις δυνάμεις σου ακριβώς έτσι όπως είναι, και γνωρίζοντας επίσης πού μπορούν να εφαρμοστούν καλύτερα, σε τι, σε ποιον και πότε, επιλέγει και δέχεται το ρόλο σου για λογαριασμό σου. Το Άγιο Πνεύμα δεν δουλεύει χωρίς την συναίνεσή σου. Αλλά δεν εξαπατάται όσον αφορά αυτό που είσαι, και ακούει μόνο την Φωνή Εκείνου μέσα σου.

3. Είναι μέσα από αυτήν την ικανότητά Του να ακούει μόνο μια Φωνή που είναι η δική Του, που αποκτάς κι εσύ επιτέλους την επίγνωση ότι μόνο μια Φωνή υπάρχει μέσα σου. Και αυτή η μία Φωνή ορίζει την λειτουργία σου, και την αναμεταδίδει σε σένα, δίνοντάς σου την δύναμη να την καταλάβεις, να κάνεις ό,τι υπαγορεύει, και να επιτύχεις σε όλα όσα κάνεις και έχουν σχέση με αυτή. Ο Θεός έχει ενωθεί με τον Υιό Του σε αυτό, άρα και ο Υιός Του γίνεται ο αγγελιαφόρος της ενότητας με Αυτόν.

4. Αυτή η ένωση του Πατέρα και του Υιού, μέσω της Φωνής που μιλά εκ μέρους του Θεού, είναι που ξεχωρίζει την σωτηρία από τον κόσμο. Είναι αυτή η Φωνή που μιλά για νόμους που ο κόσμος δεν υπακούει ∙ που υπόσχεται σωτηρία από κάθε αμαρτία, με την ενοχή να καταργείται στο νου που ο Θεός δημιούργησε αναμάρτητο. Τώρα αυτός ο νους αποκτά επίγνωση ξανά για το Ποιος τον δημιούργησε, και για την αιώνια ένωσή Του μαζί του. Άρα ο Εαυτός του είναι η μοναδική πραγματικότητα μέσα στην οποία η θέλησή του και η Θέληση του Θεού ενώνονται.

5. Αγγελιαφόρος δεν είναι αυτός που γράφει το μήνυμα που παραδίδει. Ούτε αμφισβητεί το δικαίωμα εκείνου που το γράφει, ούτε ρωτά γιατί αυτός έχει διαλέξει εκείνους που θα παραλάβουν το μήνυμα που φέρνει. Είναι αρκετό να το δεχτεί, να το δώσει σε αυτούς για τους οποίους προορίζεται, και να εκπληρώσει τον ρόλο του στην παράδοση του. Αν αποφασίζει για το τι είναι το μήνυμα, ή ποιος είναι ο σκοπός του, ή που πρέπει να το παραδώσει, αποτυγχάνει να εκτελέσει σωστά τον ρόλο του ως κομιστής του Λόγου.

6. Υπάρχει μία σημαντική διαφορά στο ρόλο των αγγελιαφόρων του Ουρανού, που τους ξεχωρίζει από αυτούς που ορίζει ο κόσμος. Τα μηνύματα που παραδίδουν προορίζονται πρώτα γι αυτούς. Και μόνο καθώς τα δέχονται για τον εαυτό τους μπορούν να τα φέρουν και παραπέρα, και να τα δώσουν παντού όπου προορίζονται. Σαν γήινοι αγγελιαφόροι που είναι, δεν έγραψαν τα μηνύματα που φέρουν, αλλά γίνονται οι πρώτοι αποδέκτες τους με την πιο κυριολεκτική έννοια, λαμβάνοντας για να προετοιμαστούν να δώσουν.

7. Ένας γήινος αγγελιαφόρος εκπληρώνει τον ρόλο του καθώς παραδίδει όλα του τα μηνύματα. Οι αγγελιαφόροι του Θεού εκπληρώνουν το ρόλο τους με την αποδοχή των μηνυμάτων Του για τον εαυτό τους, και δείχνουν ότι καταλαβαίνουν τα μηνύματα δίνοντάς τα. Δεν επιλέγουν ρόλους που δεν τους έχουν δοθεί από Εκείνον. Έτσι ωφελούνται από κάθε μήνυμα που παραδίδουν.

8. Θα ήθελες να λαμβάνεις τα μηνύματα του Θεού; Διότι έτσι γίνεσαι ο αγγελιαφόρος Του. Έχεις οριστεί τώρα. Και όμως περιμένεις και δεν δίδεις τα μηνύματα που έχεις παραλάβει. Άρα δεν γνωρίζεις ότι είναι δικά σου, και δεν τα αναγνωρίζεις. Κανένας δεν μπορεί να λάβει και να κατανοήσει ότι έλαβε μέχρι να δώσει. Γιατί δίνοντας αποδέχεται αυτό που έχει λάβει.

9. Εσύ που τώρα είσαι αγγελιαφόρος του Θεού, λάβε τα μηνύματά Του. Γιατί αυτό είναι μέρος του ρόλου που σου έχει οριστεί. Ο Θεός δεν έχει αποτύχει να σου προσφέρει ό,τι χρειάζεσαι, ούτε αυτό έχει μείνει χωρίς να γίνει αποδεκτό. Όμως, υπάρχει άλλο ένα μέρος του ρόλου που σου έχει οριστεί για να εκπληρώσεις ακόμα. Το Άγιο Πνεύμα που έχει λάβει τα μηνύματα του Θεού για σένα θα ήθελε να τα λάβεις και συ. Γιατί έτσι ταυτίζεσαι με Αυτό και διεκδικείς τα δικά σου.

10. Αυτή την ένωση αναλαμβάνουμε να αναγνωρίσουμε σήμερα. Δεν θα επιδιώκουμε να κρατούμε το νου μας χωριστά από το Άγιο Πνεύμα το Οποίο μιλά εκ μέρους μας, διότι μόνο την δική μας φωνή ακούμε όταν Το προσέχουμε. Εκείνο μόνο μπορεί να μιλά σε μας και εκ μέρους μας, ενώνοντας σε μία Φωνή την απόκτηση και την προσφορά του Λόγου του Θεού ∙ την προσφορά και την αποδοχή της Θέλησής Του.

11. Ασκούμαστε στο να Του δίνουμε αυτό που θα ήθελε να έχει, ώστε να μπορέσουμε ν’ αναγνωρίσουμε τα δώρα Του προς εμάς. Χρειάζεται την φωνή μας για να μιλά μέσα από εμάς. Χρειάζεται τα χέρια μας για να κρατάνε τα μηνύματά Του, και να τα μεταφέρουν σε εκείνους που Εκείνο ορίζει. Χρειάζεται τα πόδια μας για να μας φέρει σε εκείνους που θέλει, έτσι ώστε εκείνοι που περιμένουν μέσα στην δυστυχία να απελευθερωθούν επιτέλους. Και χρειάζεται την θέλησή μας ενωμένη με την δική Του, ώστε να μπορέσουμε να είμαστε οι αληθινοί αποδέκτες των δώρων που δίνει.

12. Σήμερα ας μάθουμε μόνο αυτό το μάθημα: Δεν θα αναγνωρίσουμε τι λαμβάνουμε μέχρι να το δώσουμε. Αυτό το έχεις ακούσει να το λέμε εκατοντάδες φορές, και όμως ακόμα η πίστη σου είναι ελλιπής. Αλλά αυτό είναι σίγουρο ∙ μέχρι να το πιστέψεις , θα λάβεις χίλια θαύματα και μετά θα λάβεις χίλια ακόμα, αλλά δεν θα γνωρίζεις ότι ο Θεός ο Ίδιος δεν έχει αφήσει κανένα δώρο που να μη σου έχει δώσει ∙ ούτε έχει αρνηθεί την παραμικρή ευλογία στον Υιό Του. Τι μπορεί αυτό να σημαίνει για σένα, μέχρι να ταυτιστείς με Αυτόν και με τους Δικούς Του;

13. Το σημερινό μας μάθημα διατυπώνεται έτσι:

Είμαι ένας από τους αντιπροσώπους του Θεού, και είμαι ευγνώμων που έχω τα μέσα με τα οποία μπορώ ν’ αναγνωρίσω ότι είμαι ελεύθερος.

14. Ο κόσμος υποχωρεί καθώς φωτίζουμε τον νου μας, και συνειδητοποιούμε ότι αυτά τα ιερά λόγια είναι αλήθεια. Είναι το μήνυμα που μας έχει σταλεί σήμερα από τον Δημιουργό μας. Τώρα δείχνουμε το πώς έχει αλλάξει τη γνώμη μας για τον εαυτό μας, και για το ποια είναι η λειτουργία μας. Διότι καθώς αποδεικνύουμε ότι δεν δεχόμαστε καμία θέληση που δεν την μοιραζόμαστε, τα άφθονα δώρα μας από τον Δημιουργό μας θα ανατείλουν στην όραση μας και θα πηδήξουν μέσα στα χέρια μας, και θα αναγνωρίσουμε ό,τι έχουμε λάβει.