Μια Υπόσχεση Αγάπης

Θυμάσαι τότε που ερωτεύτηκες για πρώτη φορά; Ζούσες σε ένα διαφορετικό κόσμο, έτσι δεν είναι; Όταν ο ουρανός σκοτείνιαζε και φάνταζε απειλητικός, τότε εσύ ονειρευόσουνα μια καταιγίδα και σας τους δύο σε ένα ζεστό διαμέρισμα μόνους, και να μην έχετε που να πάτε! Όταν είχες μια πολύ κουραστική μέρα, θα φανταζόσουνα πως κολύμπαγες σε μια μαγευτική παραλία παρέα με την αγάπη σου. Αν είχες μια άσχημη μέρα στο γραφείο και ο κόσμος φάνταζε μέρος απαίσιο, τότε χαμογελούσες μόνος με την σκέψη της αγάπης που σε περίμενε με το τέλος της ημέρας. Και αν κινδύνευε η δουλειά σου, θα φανταζόσουνα τους δυο σας να τα αφήνατε όλα πίσω σας και να αρχίζατε μαζί κάτι σε ένα απομακρυσμένο μέρος, μακριά από όλους και όλα, άφραγκοι αλλά αγαπημένοι!


Όταν όλα τα πράγματα τα βλέπεις από την οπτική της Αγάπης, τίποτα δεν είναι αδύνατο και η ζωή δεν είναι παρά μια περιπέτεια! Μερικοί αυτό το λένε αισιοδοξία, και άλλοι το λεν ανοησία! Αλλά αυτοί που ξέρουν το λένε η Δύναμη της Αγάπης.


Αλλά σε αυτόν τον κόσμο των ατελών σχέσεων, μια τέτοια κατάσταση του νου που δεν υστερεί από το θαύμα, τελικά ξεθωριάζει. Και απομένεις να νιώθεις άτονος, αδιάφορος, βαριεστημένος και αναρωτώμενος που πήγε αυτό το υπέροχο συναίσθημα, που πήγε η περιπέτεια και η μαγεία μαζί με όλες σου τις ελπίδες..


Τις προάλλες μια φίλη μου εκμυστηρεύτηκε πως είχε πια βαρεθεί το ίδιο βιολί κάθε μέρα, δουλειά σπίτι, λογαριασμοί, άγχος και στο τέλος της ημέρας ένα αίσθημα κενού. Όταν προσπάθησα να την εμψυχώσω λέγοντάς της ότι η ζωή μπορεί να γίνει μια περιπέτεια γεμάτη από τον θαυμασμό που νιώθαμε όταν πρώτο-ερωτευτήκαμε, σήκωσε τους ώμους της και έπειτα με κοίταξε καλά, καλά. Γνώριζε πολύ καλά πως δεν είμαι κανένα παιδάκι, ούτε ζω τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα αφού έχω αρκετά χρόνια παντρεμένη. Προσπάθησε, λοιπόν, να το αποδώσει στο ότι ίσως έχω περισσότερο χρόνο για να τον αφιερώσω σε θετικές σκέψεις που μπορεί να με κάνουν ευτυχισμένη, ότι εγώ έχω χρόνο να αφιερώνω για την πνευματική ενασχόληση που μου φέρνει γαλήνη και χαρά, ενώ αυτή είναι το θύμα των συνθηκών και του περιβάλλοντός της και δεν έχει ελεύθερο χρόνο για τέτοιες πολυτέλειες. Όμως, της είπα, ότι στην πραγματικότητα έχουμε τον ίδιο χρόνο για σκέψη, εφόσον η σκέψη δεν απαιτεί «χρόνο» ή «χώρο». Η σκέψη είναι μια διαδικασία…ένα ταξίδι…..που με οδήγησε εδώ που βρίσκομαι στην ζωή, και δεν έχει καμιά σχέση με ελεύθερο χρόνο, την δουλειά μου, ή οτιδήποτε αφορά αυτόν τον κόσμο.

Ένα Σπίτι χρειάζεται γερά θεμέλια.


Αυτό το «σκέπτεσθαι» είναι στην πραγματικότητα μια «αναζήτηση» και αυτή η αναζήτηση εξελίσσεται σε Γνώση η οποία είναι η βάση για το «σπίτι μου μακριά από το Σπίτι μου», ένα μέρος που σίγουρα μου δίνει την δυνατότητα να εξερευνήσω την ζωή μου, τα καθημερινά γεγονότα, τους ανθρώπους, τους τόπους και τα πράγματα, σαν κάποιος που μόλις ερωτεύτηκε! Βέβαια η αλήθεια είναι μία ότι «πουθενά δεν είναι σαν το Σπίτι σου».


Εδώ και αρκετό καιρό, θυμάμαι τον εαυτό μου να κατευθύνει συνειδητά την σκέψη του προς ένα και μοναδικό στόχο: Την αναζήτηση της γνώσης και της επίγνωσης του Θεού, την μελέτη των νόμους του Σύμπαντος, την κατανόηση των άλλων σε βαθύτερο επίπεδο, και της πνευματικής σφαίρας που απλά «πίστευα» ότι υπήρχε. Μέσα στον πυρήνα της ύπαρξής μου γνωρίζω ποια είμαι, και αυτό μόνο είναι αρκετό για να μου παρέχει ασφάλεια και εσωτερική γαλήνη σε ό,τι και να κάνω, και σε ό,τι δυσκολίες συναντώ.
Τώρα ξέρω ότι μόνο το εγώ μου είναι δυνατόν να επηρεάζεται….το μέσα μου είναι πάντα καλά.

Τα μάτια της ψυχής.

Ο σπουδαιότερος δάσκαλός μου είναι η εμπειρία του να ζω σε δύο επίπεδα: της προσωπικότητας, δηλαδή του εγώ, και του Αληθινού Εαυτού. Η προσωπικότητα είναι ο καθημερνός μου σύντροφος, ο συνειδητός εαυτός που βλέπει τον κόσμο μέσα από μάτια περιορισμού και υπάκουα με πληροφορεί τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνω για να είμαι εντάξει και προφυλαγμένη από τους κινδύνους αυτού του κόσμου. Ο Αληθινός Εαυτός, από την άλλη μεριά, περιμένει υπομονετικά, και μου προσφέρει την ακλόνητη γνώση ότι η πραγματική μου φύση είναι να ζω σε συνεχή ευεξία και απεριόριστες δυνατότητες, και αυτό είναι δικαίωμά μου, κληρονομιά από την στιγμή της γέννησής μου, και ότι μπορώ να ζω έτσι φτάνει να το επιλέξω….Ο Αληθινός μου Εαυτός γνωρίζει σταθερά και αμετάκλητα την διευρυμένη φύση του άσχετα με τις εκάστοτε εμπειρίες που βιώνω την κάθε στιγμή.
Όποτε αισθάνομαι περιορισμένη, φοβισμένη, ανάξια ή ανεπαρκής ή οτιδήποτε άλλο αρνητικό, τότε έχω ταυτιστεί με το εγώ μου. Και ξέρω, τώρα, ότι μπορώ να δω την ίδια κατάσταση από την οπτική της Ψυχής.
«Όταν γίνεσαι μάρτυρας, αρχίζεις να ανακαλύπτεις ότι δεν είσαι αυτό που παρατηρείς∙ δεν είσαι αυτά τα πράγματα που παρατηρείς για το σώμα σου. Είσαι, όμως, αυτός που παρατηρεί.»
-Wayne Dyer-

Όταν καμιά φορά οι άλλοι ειρωνεύονται και απαξιώνουν την εσωτερική μου αναζήτηση αλλά ταυτόχρονα αισθάνονται χαμένοι και κουρασμένοι από την ζωή, εγώ δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ γιατί δεν τους περνάει από το νου να ψάξουν για κάτι άλλο από τα συνηθισμένα, ν’ αναζητήσουν με ειλικρίνεια αν όντως υπάρχει κάτι στην ιδέα ότι ο άνθρωπος μετέχει του Νου του Θεού, ότι υπάρχει ο Θεϊκός Σπινθήρας μέσα της το Άγιο Πνεύμα, που πάντα περιμένει την συγκατάθεσή της, για ν’ αναλάβει την ζωή της. Αν πραγματικά πιστεύουν ότι το να ερωτεύεσαι είναι στ’ αλήθεια «κάτι», τότε της φανταστούν τι θα γινόταν αν οι σκέψεις που φέρνουν τέτοια ψυχική ανάταση, ελπίδα και ασφάλεια δεν τελείωναν ποτέ…


Αυτό θα βρεις αν κάνεις πραγματικά αυτό που πρότεινε ο Ιησούς και βάλεις την «αναζήτηση» πρώτη στην ζωή σου!
«Αναζητείστε πρώτα την Βασιλεία των Ουρανών και όλα τα άλλα θα σας προστεθούν.» Η αναζήτηση δεν χρειάζεται να είναι μια οργανωμένη προσπάθεια, αλλά πρέπει να είναι μια εσκεμμένη πρόθεση με συγκεκριμένο στόχο – αυτόν της ανεύρεσης της Αλήθειας, όποιο όνομα και να Της δίνεις.


Ο κόσμος στον οποίο βρίσκομαι τώρα,…αυτό το σπίτι μακριά από το Σπίτι που έγινε το καταφύγιό μου, βασίζεται σε ένα πειθαρχημένο νου που αναζητά με συνέπεια και ζήλο την Αλήθεια σε πρώτη προτεραιότητα.

Πέρα από θρησκεία, σε επίπεδο βιώματος.

Πέρα από λέξεις, σε επίπεδο αίσθησης.

Πέρα από πίστη, σε επίπεδο Γνώσης.

Έχω καταλήξει ότι το αποτέλεσμα μια τέτοιας αναζήτησης είναι μια ευτυχέστερη κατάσταση του νου, εφόσον της βασικός νόμος του Σύμπαντος είναι της της Αιτίας και του Αποτελέσματος.
Το αποτέλεσμα της αναζήτησης είναι η εύρεση!
«Αυτός που αναζητά την Αλήθεια, είναι αδύνατον να αποτύχει»
- ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ-

Εστιάζοντας σε αυτήν την Αγάπη που βρίσκω με την αναζήτηση, κρατώ μια αίσθηση «καινοτομίας» της καθημερινές μου εμπειρίες, που μοιάζει πολύ με το να ερωτεύεσαι για πρώτη φορά κάθε μέρα.


Σαν τον νέο εραστή, γνωρίζω συννεφιασμένες , ηλιόλουστες και βροχερές μέρες αλλά άσχετα με το τι φέρνει η ζωή, αισθάνομαι μια Υπόσχεση Αγάπης μέσα μου! Αυτή η Αγάπη βρίσκει τον δρόμο της στην μέρα μου επειδή επικεντρώνομαι μόνο στην αναζήτηση της. Όλα της’ άλλα, τα διώχνω από το νου μου, αφήνοντάς τα να περνούν από το νου μου και έπειτα απελευθερώνοντάς τα, διότι δεν είναι παρά της περισπασμός της εστίασής μου.
Και της, παρατηρώ τόσους ανθρώπους που δίνουν μεγάλη σημασία σε πράγματα που δεν έχουν πραγματική αξία, θεωρώντας τα ότι αυτά είναι η χρυσή άκρη του ουράνιου τόξου. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν χάσει τον δρόμο της.


Τα «ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ» στο κεφάλαιο 3 λέει:

Το «Πολλοί έχουν καλεστεί αλλά λίγοι είναι οι εκλεκτοί» θα έπρεπε να γίνει, «Όλοι έχουν καλεστεί αλλά λίγοι επιλέγουν ν’ ακούσουν.» Γι αυτό, δεν επιλέγουν σωστά. Οι «εκλεκτοί» είναι απλά αυτοί που επιλέγουν σωστά, πιο σύντομα. Αυτοί επιλέγουν σωστά, τώρα, και βρίσκουν γαλήνη της ψυχές της. Ο Θεός της γνωρίζει μόνο εν ειρήνη, και αυτή είναι η πραγματικότητα της.»


Όταν, λοιπόν, κρατώ το Εσωτερικό Μάτι μου εστιασμένο στον στόχο της πνευματικής Αφύπνισης, η κάθε μέρα είναι μια περιπέτεια και είτε κάνω δουλειές του σπιτιού, είτε τηλεφωνώ σε φίλους, είτε είμαι στην δουλειά, είτε οδηγώ το αυτοκίνητό μου, είτε πηγαίνω για ύπνο το βράδυ, ξέρω πως δεν υπάρχει εμπειρία, ή κάποια συνάντησή μου με κάποιο πρόσωπο, ούτε σκέψη που περνά από το μυαλό μου, που να μην περιέχει κάτι για μένα, ένα μήνυμα, ένα μάθημα και ακόμα περισσότερη χαρά, και αυτό επειδή έχω αποφασίσει να αναζητώ τον Θεό σε όλα τα πράγματα.

Μόλις πάρουμε αυτή την απόφαση με εμπιστοσύνη, τότε βρισκόμαστε στον δρόμο για μια χαρμόσυνη ζωή. Οτιδήποτε λιγότερο οδηγεί σε απελπισία και σε αίσθημα κενού…


Πηγές: www.thesacredself.com
www.higherawareness.com
-A Course in Miracles-
-Coming Home- by Martia Nelson