ΜΑΘΗΜΑ 153 Η ασφάλεια μου βρίσκεται στην μη άμυνα μου

ΜΑΘΗΜΑ 153

Η ασφάλεια μου βρίσκεται στην μη άμυνα μου

1. Εσύ που νιώθεις να απειλείσαι από αυτόν τον κόσμο που συνεχώς αλλάζει, τις μεταστροφές της τύχης και τα πικρά αστεία του, τις σύντομες σχέσεις και όλα τα «δώρα» που απλά δανείζει για να πάρει πίσω ξανά ∙ πρόσεξε αυτό το μάθημα καλά. Ο κόσμος δεν παρέχει καμιά ασφάλεια. Είναι ριζωμένος στην επίθεση, και όλα του τα «δώρα» φαινομενικής ασφάλειας είναι αυταπάτες. Επιτίθεται, και μετά πάλι ξανά το ίδιο. Πώς είναι δυνατόν να υπάρξει γαλήνη του νου όταν ο κίνδυνος καραδοκεί έτσι;

2. Ο κόσμος δίνει αφορμές μόνο για άμυνα. Γιατί η απειλή φέρνει θυμό, ο θυμός κάνει την επίθεση να φαίνεται λογική, εύλογη και δικαιολογημένη, και δίκαιη στο όνομα της αυτό – άμυνας. Ωστόσο, το να αμύνεται κανείς είναι διπλή απειλή. Διότι πιστοποιεί την αδυναμία, και στήνει ένα σύστημα άμυνας που δεν μπορεί να λειτουργήσει. Τώρα οι αδύναμοι υποβιβάζονται ακόμα περισσότερο, διότι υπάρχει προδοσία έξω και ακόμα μεγαλύτερη εντός. Ο νους τώρα είναι συγχυσμένος, και δεν γνωρίζει πού να στραφεί για να βρει διαφυγή από τις φαντασιώσεις του.

3. Είναι σαν ένα κύκλος να τον κρατά ερμητικά κλειστό, και μέσα σ’ αυτόν ένας άλλος κύκλος τον έχει δεμένο και ένας άλλος μέσα σ’ αυτόν, μέχρι που δεν υπάρχει ελπίδα ή δυνατότητα διαφυγής . Επίθεση, άμυνα ∙ άμυνα επίθεση, γίνονται οι κύκλοι των ωρών και των ημερών που δένουν το νου μέσα στα βαριά δεσμά από ατσάλι και σίδερο, που συνεχώς περιστρέφονται για να ξεκινήσουν πάλι από την αρχή. Δεν φαίνεται να υπάρχει διάλειμμα ούτε τέλος στον ολοένα πιο σφικτό κλοιό της αιχμαλωσίας του νου.

4. Οι άμυνες είναι ένα από τα πιο ακριβοπληρωμένα τιμήματα που απαιτεί το εγώ. Μέσα σε αυτές βρίσκεται η τρέλα με μια μορφή τόσο ζοφερή ώστε κάθε ελπίδα σωφροσύνης φαίνεται σαν ένα μάταιο όνειρο, πέρα από κάθε δυνατότητα. Η αίσθηση της απειλής που ενθαρρύνει ο κόσμος είναι τόσο πιο βαθιά, και τόσο πιο μεγάλη από την φρενίτιδα και την ένταση που μπορείς να συλλάβεις, που δεν έχεις την παραμικρή ιδέα πόσο όλεθρο έχει προκαλέσει.

5. Είσαι σκλάβος της. Δεν γνωρίζεις τι κάνεις, κάτω από τον φόβο αυτής της αίσθησης. Δεν καταλαβαίνεις πόσα έχεις εξαναγκαστεί να θυσιάσεις, έτσι που νιώθεις την σιδερένια της λαβή πάνω στην καρδιά σου. Δεν συνειδητοποιείς τι έχεις κάνει για να σαμποτάρεις την ιερή γαλήνη του Θεού με την αμυντικότητά σου. Γιατί βλέπεις τον Υιό του Θεού σαν ένα θύμα επίθεσης από φανταστικούς εχθρούς, από όνειρα, και από ψευδαισθήσεις που έχει φτιάξει ∙ όμως τόσο αβοήθητος μπροστά στην παρουσία όλων αυτών, χρειάζεται ακόμα περισσότερες φαντασιώσεις, και όνειρα από τα οποία οι ψευδαισθήσεις ασφάλειας να τον παρηγορούν.

6. Η απουσία κάθε άμυνας είναι δύναμη. Πιστοποιεί την αναγνώριση του Χριστού μέσα σου. Ίσως θυμάσαι το κείμενο που υποστηρίζει ότι η επιλογή γίνεται ανάμεσα στην δύναμη του Χριστού και στην δική σου αδυναμία, που φαίνεται μακριά από Αυτόν. Η απουσία κάθε άμυνας ποτέ δεν γίνεται να δεχτεί επίθεση, διότι αναγνωρίζει δύναμη τόσο μεγάλη που μπροστά της η επίθεση είναι μια ανοησία, ή ένα ανόητο παιχνίδι που μπορεί να παίζει ένα κουρασμένο παιδί, όταν αρχίζει και νυστάζει πάρα πολύ για να θυμηθεί τι θέλει πραγματικά.

7.Το να αμύνεται κανείς είναι αδυναμία. Διακηρύσσει ότι έχεις αρνηθεί τον Χριστό και φοβάσαι την οργή του Πατέρα Του. Τι μπορεί να σε σώσει τώρα από την αυταπάτη ενός θυμωμένου θεού, του οποίου την τρομακτική εικόνα πιστεύεις ότι βλέπεις να υποκινεί όλα τα κακά αυτού του κόσμου; Τι άλλο εκτός από ψευδαισθήσεις θα μπορούσε να σε υπερασπιστεί τώρα, αφού μόνο ψευδαισθήσεις είναι αυτά με τα οποία πολεμάς;

8. Σήμερα δεν θα παίξουμε τέτοια παιδαριώδη παιχνίδια. Γιατί ο αληθινός μας σκοπός είναι να σώσουμε τον κόσμο, και δεν θα ανταλλάξουμε με ανοησίες την ατέλειωτη χαρά που μας προσφέρει η λειτουργία μας. Δεν θα αφήσουμε την ευτυχία μας να ξεγλιστρήσει επειδή κάποιο θραύσμα ενός ανόητου ονείρου έτυχε να περνά από το νου μας, και παρερμηνεύσαμε τις φιγούρες μέσα σ’ αυτό ως Υιό του Θεού ∙ και την απειροελάχιστη του στιγμή την πήραμε για αιωνιότητα.

9. Σήμερα βλέπουμε πέρα από τα όνειρα και αναγνωρίζουμε ότι δεν χρειάζεται να αμυνθούμε διότι έχουμε δημιουργηθεί απρόσβλητοι, χωρίς σκέψεις ή επιθυμίες ή όνειρα στα οποία η επίθεση να έχει κάποιο νόημα. Τώρα δεν είναι δυνατόν να φοβόμαστε γιατί έχουμε αφήσει όλες τις σκέψεις φόβου πίσω μας. Και μέσα στην απουσία κάθε άμυνας στεκόμαστε ασφαλείς, γαλήνια βέβαιοι για την ασφάλεια μας, σίγουροι για την σωτηρία ∙ βέβαιοι ότι θα εκπληρώσουμε τον σκοπό μας, καθώς η προσφορά μας επεκτείνει την ιερή ευλογία της σε όλο τον κόσμο.

10. Στάσου ήσυχος μια στιγμή, και μέσα στην σιωπή αναλογίσου πόσο ιερός είναι ο σκοπός σου, πόσο εξασφαλισμένη η ανάπαυσή σου, ανέγγιχτος μέσα στο φως του. Οι εκπρόσωποι του Θεού έχουν επιλέξει η αλήθεια να είναι μαζί τους. Ποιος είναι πιο άγιος από αυτούς; Ποιος μπορεί να είναι πιο βέβαιος ότι η ευτυχία του είναι απόλυτα εγγυημένη; Και ποιος μπορεί να έχει ισχυρότερη προστασία; Τι άμυνα θα μπορούσαν να χρειάζονται εκείνοι που βρίσκονται ανάμεσα στους εκλεκτούς του Θεού, από επιλογή δική Του αλλά και δική τους;

11. Είναι η λειτουργία των εκπροσώπων του Θεού να βοηθούν τους αδελφούς τους να επιλέξουν όπως επέλεξαν κι αυτοί. Ο Θεός τους έχει διαλέξει όλους, αλλά λίγοι είναι αυτοί που συνειδητοποιούν ότι η Θέλησή Του είναι ίδια με την δική τους. Και όσο δεν μπορείς να διδάξεις αυτό που έχεις μάθει, η σωτηρία περιμένει και το σκοτάδι κρατά τον κόσμο σε αμείλικτη αιχμαλωσία. Ούτε θα μάθεις πως το φως έχει έρθει σε σένα, και ότι η απελευθέρωση σου έχει επιτευχθεί. Διότι δεν θα βλέπεις το φως, μέχρι να το προσφέρεις στους αδερφούς σου. Καθώς εκείνοι θα το παίρνουν από τα χέρια σου έτσι θα το αναγνωρίζεις σαν δικό σου.

12. Η σωτηρία μπορεί να θεωρηθεί σαν ένα παιχνίδι που παίζουν χαρούμενα παιδιά. Σχεδιάστηκε από Αυτόν που αγαπά τα παιδιά Του, και που θέλει ν’ αντικαταστήσει τα τρομακτικά τους παιχνίδια με χαρούμενα, που να τους διδάξουν ότι το παιχνίδι του φόβου έχει τελειώσει. Το παιχνίδι Του οδηγεί στην ευτυχία γιατί δεν υπάρχει χαμένος. Όλοι όσοι παίζουν θα κερδίσουν, και με το κέρδος τους διασφαλίζεται το όφελος όλων. Το παιχνίδι του φόβου με χαρά παραμερίζεται, όταν τα παιδιά καταλάβουν τα οφέλη που φέρνει η σωτηρία.

13. Εσύ που έπαιζες ότι έχεις χάσει κάθε ελπίδα, και ότι έχεις εγκαταλειφθεί από τον Πατέρα σου, και έχεις απομείνει μόνος και τρομαγμένος μέσα σε ένα τρομακτικό κόσμο που είναι τρελός από ενοχή και αμαρτία ∙ μπορείς να χαρείς τώρα. Το παιχνίδι τελείωσε. Τώρα έχει έρθει η γαλήνια ώρα που θ’ αφήσουμε τα παιχνίδια της ενοχής, και θα διώξουμε τις αλλόκοτες και παιδαριώδεις σκέψεις της αμαρτίας μια για πάντα από τον αγνό και άγιο νου των παιδιών του Ουρανού και του Υιού του Θεού.

14. Θα σταματήσουμε για μια στιγμή μόνο, για να παίξουμε το τελικό, χαρούμενο παιχνίδι πάνω σ’ αυτήν την γη. Και μετά πηγαίνουμε να πάρουμε την δικαιωματική μας θέση εκεί όπου κατοικεί η αλήθεια και τα παιχνίδια δεν έχουν νόημα. Έτσι τελειώνει η ιστορία. Ας αφήσουμε αυτήν την ημέρα να φέρει το τελευταίο κεφάλαιο πιο κοντά στον κόσμο, ώστε ο κάθε ένας να μάθει ότι το παραμύθι που διαβάζει για το τρομακτικό πεπρωμένο, την συντριβή όλων των ελπίδων του και την αξιοθρήνητη άμυνα ενάντια σε μια εκδίκηση από την οποία δεν μπορεί να ξεφύγει, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η δική του παραπλανημένη φαντασία. Οι εκπρόσωποι του Θεού έχουν έρθει να τον ξυπνήσουν από τα σκοτεινά όνειρα που έχει προκαλέσει αυτή η ιστορία μέσα στην συγχυσμένη, χαοτική του ανάμνηση αυτού του διαστρεβλωμένου παραμυθιού. Ο Υιός του Θεού μπορεί επιτέλους να χαμογελάσει, μαθαίνοντας ότι δεν είναι αλήθεια.

15. Σήμερα ασκούμαστε με μια μορφή που θα κρατήσουμε για αρκετό διάστημα. Θα αρχίζουμε κάθε μέρα δίνοντας την προσοχή μας στην ημερήσια σκέψη όσο το δυνατόν για περισσότερη ώρα. Τα πέντε λεπτά προετοιμασίας τώρα είναι το ελάχιστο που μπορούμε να δώσουμε για την ημέρα όπου ο μόνος μας στόχος είναι η σωτηρία. Δέκα θα ήταν καλύτερα ∙ και δεκαπέντε ακόμα καλύτερα. Και καθώς οι αντιπερισπασμοί παύουν να μας αποτρέπουν από τον σκοπό μας, θα βρούμε ότι μισή ώρα είναι πολύ λίγος χρόνος για να περάσουμε μαζί με τον Θεό. Ούτε θα διαθέσουμε λιγότερο χρόνο την νύχτα, με ευγνωμοσύνη και χαρά.

16. Κάθε ώρα προσθέτει στην αυξανόμενη γαλήνη μας, καθώς θυμόμαστε να είμαστε πιστοί στην Θέληση που μοιραζόμαστε με τον Θεό. Κάποιες φορές, ίσως, για ένα λεπτό ίσως και λιγότερο, μπορεί να είναι το πιο πολύ που μπορούμε να προσφέρουμε στην αρχή της κάθε ώρας. Μερικές φορές θα το ξεχάσουμε. Άλλες φορές οι ασχολίες του κόσμου θα μας απορροφήσουν, και δεν θα μπορέσουμε να αποτραβηχτούμε για λίγο για να στρέψουμε τις σκέψεις μας προς τον Θεό.

17. Ωστόσο, όταν μπορούμε, θα τηρούμε την θέση μας ως εκπρόσωποι του Θεού, και θα θυμόμαστε κάθε ώρα την αποστολή μας και την Αγάπη Του. Και θα αποτραβιόμαστε ήσυχα και θα είμαστε στην υπηρεσία Εκείνου και θ’ ακούμε την Φωνή Του, και θα μάθουμε τι επιθυμεί Αυτός να κάνουμε την ώρα που έρχεται ∙ ενώ Τον ευχαριστούμε για όλα τα δώρα που μας έδωσε την ώρα που πέρασε.

18. Με τον χρόνο, και με την εξάσκηση, ποτέ δεν θα σταματάς να Τον σκέφτεσαι, και ν’ ακούς την αγαπημένη Του Φωνή να οδηγεί τα βήματά σου σε ήσυχους δρόμους, όπου θα περπατάς με πραγματική απουσία κάθε άμυνας. Γιατί θα γνωρίζεις ότι ο Ουρανός βαδίζει μαζί σου. Και δεν θα θέλεις να κρατάς το νου σου μακριά από Αυτόν ούτε για μια στιγμή, ακόμα και όταν περνάς τον χρόνο σου προσφέροντας σωτηρία στον κόσμο. Νομίζεις ότι Αυτός δεν θα το κάνει αυτό δυνατό για σένα που επέλεξες να φέρεις σε πέρας το σχέδιό Του για την σωτηρία του κόσμου και την δική σου;

19. Σήμερα το θέμα μας είναι η απουσία κάθε άμυνας. Καλύπτουμε τον εαυτό μας με αυτό, καθώς προετοιμαζόμαστε για την ημέρα μας. Σηκωνόμαστε ισχυροί μέσα στον Χριστό, και αφήνουμε την αδυναμία μας να εξαφανιστεί, καθώς θυμόμαστε ότι η δύναμή Του κατοικεί μέσα μας. Θα υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας ότι Αυτός παραμένει δίπλα μας όλη την ημέρα, και ποτέ δεν αφήνει την αδυναμία μας χωρίς την υποστήριξη της δύναμης Του. Επικαλούμαστε την δύναμή Του κάθε φορά που νιώθουμε την απειλή της άμυνας μας να υπονομεύει την βεβαιότητα του σκοπού μας. Θα σταματήσουμε μια στιγμή, καθώς Αυτός θα μας λέει, «Είμαι εδώ.»

20. Η πρακτική σου τώρα θα πάρει την ειλικρίνεια της αγάπης, για να σε βοηθήσει να κρατήσεις το νου σου εστιασμένο στον σκοπό του. Μην φοβάσαι και μην δειλιάζεις. Οι εκπρόσωποι του Θεού δεν γίνεται ποτέ να αποτύχουν, διότι η αγάπη, η δύναμη και η γαλήνη που εκπέμπουν προς όλους τους αδερφούς τους προέρχονται από Αυτόν. Αυτά είναι τα δώρα Του προς εσένα. Και το μόνο που χρειάζεται να Του δώσεις γι αντάλλαγμα είναι η απουσία κάθε άμυνας. Αφήνεις κατά μέρος μόνο κάτι που δεν ήταν ποτέ πραγματικό, και κοιτάς τον Χριστό και βλέπεις την αθωότητά Του.