ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΠΕΝΘΟΥΝΤΕΣ..

ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΕΝΘΟΥΝΤΕΣ.

"Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται (Μακάριοι όσοι θλίβονται για το κακό που κυριαρχεί στον κόσμο, γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν από τον Θεό)"

(Ματθαίος Ε', 4)

Το πένθος ή η λύπη δεν είναι καλά πράγματα, γιατί το θέλημα του Θεού είναι να βιώνουν όλοι την ευτυχία και τη χαρά της επιτυχίας. Λέει ο Ιησούς: "Εγώ ήλθον ίνα ζωήν έχωσι και περισσόν έχωσιν". (Εγώ ήρθα για να έχουν ζωή και να την έχουν άφθονη).

(Ιωάννης Ι', 10)

Όμως, τα βάσανα και ο πόνος μπορεί να αποδειχτούν χρήσιμα, γιατί πολλοί άνθρωποι δεν κάνουν τον κόπο να μάθουν την Αλήθεια παρά μόνον όταν οδηγηθούν σ' αυτήν από την θλίψη και την αποτυχία. Σ' αυτήν την περίποτωση, η θλίψη γίνεται κάτι που είναι σχετικά καλό. Αργά ή γρήγορα, ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει ν' ανακαλύψει την Αλήθεια για τον Θεό και να έρθει σε προσωπική επαφή μαζί Του. Θα είναι υποχρεωμένος να κατανοήσει την Αλήθεια που θα τιν ελευθερώσει από τους περιορισμούς του εγώ και του τρισδιάστατου κόσμου κι από τα συνεπακόλουθά τους: την αμαρτία, την ασθένεια και τον θάνατο.
Δεν υπάρχει στην ουσία λόγος να βασανίζεται ο άνθρωπος, γιατί αν πρώτα απ' όλα αναζητά τον Θεό, δεν πρόκειται ποτέ του να αντιμετωπίσει προβλήματα. Έχει πάντα τη δυνατότητα να μαθαίνει μέσω της πνευματικής αναδίπλωσης, ή μέσω οδυνηρών εμπειριών.