ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ IV Εισαγωγή.

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ IV

Εισαγωγή.

1. Τώρα ανακεφαλαιώνουμε ξανά, αυτή την φορά γνωρίζοντας ότι ετοιμαζόμαστε για το δεύτερο μέρος της μάθησης για το πώς μπορεί να εφαρμοστεί η αλήθεια. Σήμερα θ’ αρχίσουμε να συγκεντρωνόμαστε στην ετοιμότητα γι αυτό που θ’ ακολουθήσει έπειτα. Αυτός είναι ο στόχος μας γι αυτή την επανάληψη, και για τα μαθήματα που ακολουθούν. Επομένως, ανακεφαλαιώνουμε τα τελευταία μαθήματα και τις κεντρικές τους σκέψεις με τέτοιο τρόπο που να διευκολύνει την ετοιμότητα που επιθυμούμε να πετύχουμε.

2. Υπάρχει μια κεντρική ιδέα που ενοποιεί κάθε βήμα στην επανάληψη που αναλαμβάνουμε, και η οποία μπορεί να εκφραστεί απλά με αυτά τα λόγια:

Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

Αυτό είναι ένα γεγονός, και αντιπροσωπεύει την αλήθεια Αυτού που είσαι και Αυτού που είναι ο Πατέρας σου. Αυτή είναι η σκέψη με την οποία ο Πατέρας έδωσε την δημιουργία στον Υιό, καθιερώνοντας τον Υιό ως συν – δημιουργό μαζί με τον Ίδιο. Αυτή είναι η σκέψη που εγγυάται πλήρως την σωτηρία στον Υιό. Διότι στο νου του δεν μπορεί να ενοικήσει καμία σκέψη εκτός από αυτές που μοιράζεται με τον Πατέρα του. Η έλλειψη συγχώρεσης εμποδίζει αυτή την σκέψη από την επίγνωσή του. Ωστόσο, είναι για πάντα αληθινή.

3. Ας αρχίσουμε την προετοιμασία μας με κάποια κατανόηση των πολλών μορφών με τις οποίες μπορεί να καλυφθεί η έλλειψη της αληθινής συγχώρεσης. Επειδή είναι ψευδαισθήσεις, δεν γίνονται αντιληπτές ως αυτό που είναι ∙ άμυνες που προστατεύουν τις σκέψεις μη συγχώρεσης από το να γίνουν ορατές και να αναγνωριστούν. Σκοπός τους είναι να σου δείξουν κάτι άλλο, και να κρατήσουν μακριά την διόρθωση μέσα από αυταπάτες κατασκευασμένες για να πάρουν την θέση της.

4. Και όμως, ο νους σου κρατά μόνο ό,τι σκέφτεσαι μαζί με τον Θεό. Οι αυταπάτες δεν μπορούν να πάρουν την θέση της αλήθειας. Όχι περισσότερο από ό,τι μπορεί ένα παιδί που πετά ένα ξύλο στον ωκεανό ν’ αλλάξει το πηγαινέλα της παλίρροιας, το ζέσταμα του νερού από τον ήλιο, το ασημί του φεγγαριού τη νύχτα. Έτσι αρχίζουμε κάθε περίοδο άσκησης σε αυτή την επανάληψη ετοιμάζοντας το νου μας να καταλάβει τα μαθήματα που διαβάζουμε, και να δει την σημασία που μας προσφέρουν.

5. Άρχισε κάθε μέρα αφιερώνοντας χρόνο στην προετοιμασία του νου σου για να μάθει τι μπορεί να σου προσφέρει σε ελευθερία και σε γαλήνη η κάθε ιδέα που ανακεφαλαιώνεις εκείνη την ημέρα. Άνοιξε το νου σου, και καθάρισε τον από όλες τις σκέψεις που επιχειρούν να εξαπατήσουν, και άφησε αυτή την σκέψη μόνο να τον απασχολεί αποκλειστικά, και αφαίρεσε τις υπόλοιπες:

Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

Πέντε λεπτά με αυτή την σκέψη θα είναι αρκετά για να ξεκινήσει η ημέρα ευθυγραμμίζοντάς την σύμφωνα με την κατεύθυνση που όρισε ο Θεός, και να θέσουν τον δικό Του Νου επικεφαλής όλων των σκέψεων που θα λάβεις μέσα στην ημέρα.

6. Αυτές δεν θα έρχονται από σένα μόνο, διότι όλες θα τις μοιράζεσαι με Αυτόν. Και έτσι η κάθε μία θα φέρει το μήνυμα της Αγάπης Του σε σένα, επιστρέφοντας με δικά σου μηνύματα προς Αυτόν. Έτσι η κοινωνία με τον Κύριο των Ουρανών θα είναι δική σου, όπως Αυτός ο Ίδιος θέλησε να είναι. Και καθώς η δική Του ολοκλήρωση ενώνεται με Αυτόν, έτσι κι Αυτός θα ενώνεται μαζί με σένα που ολοκληρώνεσαι καθώς ενώνεσαι μαζί Του, και Αυτός μαζί σου.

7. Μετά την προετοιμασία σου, απλά διάβασε την κάθε μία από τις δύο ιδέες που είναι ορισμένες για ανακεφαλαίωση εκείνη την ημέρα. Έπειτα κλείσε τα μάτια σου, και πες τες αργά στον εαυτό σου. Δεν υπάρχει βιασύνη τώρα, διότι χρησιμοποιείς τον χρόνο για τον σκοπό που πρέπει. Άφησε κάθε λέξη να λάμψει με την σημασία που της έχει δώσει ο Θεός, έτσι όπως σου δόθηκε μέσω της Φωνής Του. Άφησε κάθε ιδέα που ανακεφαλαιώνεις εκείνη την ημέρα να σου δώσει το δώρο που Αυτός της έχει αφήσει για σένα να λάβεις από Αυτόν. Και δεν θα χρησιμοποιήσουμε άλλο σχήμα για την πρακτική μας από αυτό:

8. Κάθε ώρα της ημέρας, φέρε στο νου σου την σκέψη με την οποία άρχισε η μέρα, και πέρασε μία ήσυχη στιγμή μαζί της. Έπειτα επανάλαβε τις δύο ιδέες στις οποίες ασκείσαι εκείνη την ημέρα, χωρίς βιασύνη, με αρκετό χρόνο να δεις τα δώρα που περιέχουν για σένα, και άφησέ τες να γίνουν δεκτές εκεί για όπου προορίζονται.

9. Δεν προσθέτουμε άλλες σκέψεις, μόνο αφήνουμε αυτές να είναι τα μηνύματα που είναι. Δεν χρειαζόμαστε τίποτα άλλο εκτός από αυτό για να μας δώσει ευτυχία και ανάπαυση, ατέλειωτη γαλήνη, απόλυτη βεβαιότητα, και όλα όσα επιθυμεί ο Πατέρας μας να λάβουμε ως κληρονομιά μας από Αυτόν. Κάθε μέρα πρακτικής, καθώς ανακεφαλαιώνουμε, κλείνουμε έτσι όπως αρχίσαμε, επαναλαμβάνοντας πρώτα την σκέψη που έκανε την μέρα ιδιαίτερο χρόνο ευλογιών και ευτυχίας για εμάς ∙ και που μέσω της πίστης μας επανέφερε τον κόσμο από το σκοτάδι στο φως, από την θλίψη στην χαρά, από τον πόνο στην γαλήνη, από την αμαρτία στην αγιότητα.

10. Ο Θεός προσφέρει σε σένα τις ευχαριστίες Του που ασκείσαι με αυτό τον τρόπο στο Λόγο Του. Και καθώς εσύ δίνεις το νου σου στις ιδέες της ημέρας ξανά πριν κοιμηθείς, η ευγνωμοσύνη Του σε περιβάλλει με την ειρήνη στην οποία Αυτός θέλει να βρίσκεσαι πάντα, και τώρα μαθαίνεις να διεκδικείς ξανά ως κληρονομιά σου.