VI. ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
- Από το Κεφάλαιο 27, VI. The Witnesses to Sin -
1. Ο πόνος δείχνει ότι το σώμα πρέπει να είναι πραγματικό. Είναι μια θορυβώδης, ασαφής φωνή της οποίας οι διαπεραστικές κραυγές θα αποσιωπήσουν αυτό που λέει το Άγιο Πνεύμα, και θα κρατήσουν τα λόγια Του μακριά από την επίγνωσή σου. Ο πόνος εξαναγκάζει την προσοχή, αποσπώντας την από Αυτό και εστιάζοντάς την επάνω του. Ο σκοπός του είναι ο ίδιος με την απόλαυση, γιατί και τα δυο είναι μέσα για να κάνουν το σώμα πραγματικό. Αυτά που μοιράζονται έναν κοινό σκοπό είναι ίδια. Αυτός είναι ο νόμος του σκοπού, ο οποίος ενώνει όλους αυτούς που τον μοιράζονται μέσα στον ίδιον. Απόλαυση και πόνος είναι εξίσου μη πραγματικά, γιατί ο σκοπός τους δεν μπορεί να επιτευχθεί. Έτσι είναι μέσα για το τίποτα, γιατί έχουν έναν στόχο χωρίς νόημα. Και μοιράζονται την έλλειψη του νοήματος που έχει ο σκοπός τους.
2. Η αμαρτία μετακινείται από τον πόνο στην απόλαυση, και πάλι στον πόνο. Γιατί και οι δύο μαρτυρίες είναι το ίδιο, και φέρνουν μόνο ένα μήνυμα: «Εσύ είσαι εδώ, μέσα σε αυτό το σώμα, και μπορείς να πληγωθείς. Μπορείς να έχεις απολαύσεις, επίσης, αλλά μόνο με το τίμημα του πόνου.» Αυτές οι μαρτυρίες ενώνονται με πολλές άλλες. Κάθε μια φαίνεται διαφορετική επειδή έχει διαφορετικό όνομα, και έτσι φαίνεται πως απαντά σε έναν διαφορετικό ήχο. Εκτός από αυτό, οι μαρτυρίες της αμαρτίας είναι όλες το ίδιο. Ονόμασε την ευχαρίστηση πόνο, και θα πονέσεις. Ονόμασε τον πόνο ευχαρίστηση, και ο πόνος πίσω από την ευχαρίστηση δεν θα είναι πια αισθητός. Οι μάρτυρες της αμαρτίας μετακινούνται από όνομα σε όνομα, καθώς ο ένας κάνει ένα βήμα μπροστά και ο άλλος κάνει ένα βήμα πίσω. Ωστόσο ποιος είναι πρώτος δεν έχει καμία διαφορά. Οι μάρτυρες της αμαρτίας ακούνε μόνο το κάλεσμα του θανάτου.
3. Αυτό το σώμα, χωρίς σκοπό από μόνο του, κρατάει όλες τις αναμνήσεις σου και όλες τις ελπίδες σου. Χρησιμοποιείς τα μάτια του για να βλέπεις, τα αφτιά του για να ακούς, και το αφήνεις να σου λέει τι είναι αυτό που αισθάνεται. Αυτό δεν γνωρίζει. Σου λέει μόνο τα ονόματα που του έδωσες εσύ για να χρησιμοποιεί, όταν καλείς τους μάρτυρες για την πραγματικότητά του. Δεν μπορείς να επιλέξεις ανάμεσά τους ποιοι είναι αληθινοί, γιατί όποιον κι αν διαλέξεις είναι όπως οι υπόλοιποι. Διαλέγεις το ένα όνομα ή το άλλο, αλλά τίποτα περισσότερο. Δεν κάνεις έναν μάρτυρα αληθινό επειδή τον κάλεσες στο όνομα της αλήθειας. Η αλήθεια βρίσκεται σε αυτόν αν αυτό που αντιπροσωπεύει είναι η αλήθεια. Διαφορετικά αυτός ψεύδεται, ακόμα και εάν τον καλέσεις με το ιερό Όνομα του Ίδιου του Θεού.
4. Ο Μάρτυρας του Θεού δεν βλέπει μαρτυρίες ενάντια στο σώμα. Ούτε δίνει προσοχή τους μάρτυρες με άλλα ονόματα που μιλούν με άλλους τρόπους για την πραγματικότητά του. Αυτός γνωρίζει ότι δεν είναι αληθινό. Γιατί κανένα πράγμα δεν θα μπορούσε να περιέχει αυτό που πιστεύεις ότι κρατάει μέσα του. Ούτε θα μπορούσε να πει σε ένα μέρος του Ίδιου του Θεού τι πρέπει να αισθάνεται και ποια είναι η λειτουργία του. Ωστόσο Αυτός πρέπει να αγαπάει ό,τι κρατάς εσύ με αγάπη. Και για κάθε μάρτυρα του θανάτου του σώματος Αυτός σου στέλνει έναν μάρτυρα της ζωής σου μέσα σε Αυτόν ο Οποίος δεν γνωρίζει θάνατο. Κάθε θαύμα που φέρνει Αυτός είναι ένας μάρτυρας ότι το σώμα δεν είναι πραγματικό. Τους πόνους και τις απολαύσεις Αυτός τις θεραπεύει το ίδιο, γιατί οι δικές Του μαρτυρίες αντικαθιστούν όλες τις μαρτυρίες της αμαρτίας.
5. Το θαύμα δεν κάνει καμία διάκριση στα ονόματα με τα οποία καλούνται οι μάρτυρες της αμαρτίας. Απλά αποδεικνύει ότι αυτό που αντιπροσωπεύουν δεν έχει επιπτώσεις. Και αυτό το αποδεικνύει επειδή τα δικά του αποτελέσματα έχουν έλθει να πάρουν την θέση τους. Δεν έχει καμία σημασία το όνομα με το οποίο καλούσες τα βάσανά σου. Δεν υπάρχουν πια. Ο Ένας ο Οποίος φέρνει το θαύμα τα αντιλαμβάνεται όλα σαν ένα, και με το όνομα του φόβου. Όπως ο φόβος είναι μάρτυρας για τον θάνατο, έτσι το θαύμα είναι ο μάρτυρας για την ζωή. Είναι ένας μάρτυρας που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί, γιατί φέρνει τα αποτελέσματα της ζωής. Οι ετοιμοθάνατοι ζουν, και οι νεκροί ανασταίνονται, και ο πόνος έχει εξαφανιστεί. Ωστόσο ένα θαύμα δεν μιλάει μόνο για τον εαυτό του, αλλά για ό,τι αντιπροσωπεύει.
6. Η Αγάπη, επίσης, έχει σύμβολα σε έναν κόσμο της αμαρτίας. Το θαύμα συγχωρεί γιατί αντιπροσωπεύει κάτι που είναι πέρα από την συγχώρεση και είναι αληθινό. Πόσο ανόητο και παράλογο είναι να νομίζει κανείς ότι ένα θαύμα δεσμεύεται από νόμους τους οποίους ήρθε μόνο να καταργήσει! Οι νόμοι της αμαρτίας έχουν διαφορετικούς μάρτυρες με διαφορετικές δυνάμεις. Και επιμαρτυρούν διαφορετικές ταλαιπωρίες. Ωστόσο για τον Ένα ο Οποίος στέλνει τα θαύματα για να ευλογήσουν τον κόσμο, μια μικρή σουβλιά πόνου, μια μικρή κοσμική απόλαυση, και οι οδύνες του ίδιου του θανάτου δεν είναι παρά ένας και μοναδικός ήχος ∙ ένα κάλεσμα για θεραπεία, μια σπαρακτική κραυγή για βοήθεια μέσα σε έναν κόσμο δυστυχίας. Την ομοιότητά τους είναι που το θαύμα επιβεβαιώνει. Την ομοιότητά τους είναι που αποδεικνύει. Οι νόμοι που τα ονομάζουν διαφορετικά διαλύονται, και φαίνονται ανίσχυροι. Ο σκοπός του θαύματος είναι να εκπληρώσει αυτό. Και ο Θεός ο Ίδιος έχει εγγυηθεί την δύναμη των θαυμάτων γι αυτό που μαρτυρούν.
7. Γίνε εσύ λοιπόν μάρτυρας για το θαύμα, και όχι για τους νόμους της αμαρτίας. Δεν υπάρχει ανάγκη να υποφέρεις πια. Αλλά υπάρχει ανάγκη να θεραπευτείς, επειδή τα βάσανα και η θλίψη του κόσμου τον έχουν κάνει κουφό στην σωτηρία και την απελευθέρωσή του.
8. Η ανάσταση του κόσμου περιμένει την δική σου θεραπεία σου και ευτυχία, ώστε να μπορέσεις να διαδηλώσεις την θεραπεία του κόσμου. Η ιερή στιγμή θα αντικαταστήσει όλη την αμαρτία εάν μόνο φέρεις τα αποτελέσματά της μαζί σου. Και κανείς δεν θα επιλέγει να υποφέρει πια. Τι καλύτερη λειτουργία θα μπορούσες να υπηρετήσεις από αυτή; Θεραπεύσου για να μπορείς να θεραπεύεις, και μην υποφέρεις από την εφαρμογή των νόμων της αμαρτίας επάνω σου. Και η αλήθεια θα αποκαλυφθεί σε σένα που διάλεξες τα σύμβολα της αγάπης να πάρουν τη θέση της αμαρτίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου