ΜΑΘΗΜΑ 332
Ο φόβος κρατά τον κόσμο δέσμιο. Η συγχώρεση τον απελευθερώνει.
Το εγώ φτιάχνει ψευδαισθήσεις. Η αλήθεια ακυρώνει τα άσχημα όνειρά του διώχνοντάς τα μακριά με την λάμψη της. Η αλήθεια ποτέ δεν κάνει επίθεση. Απλά είναι. Και με την παρουσία της ο νους ανακαλείται από τις φαντασιώσεις, ξυπνώντας στην πραγματικότητα. Η συγχώρεση προσκαλεί αυτή την παρουσία να εισέλθει, και να πάρει τη δικαιωματική της θέση μέσα στο νου. Χωρίς συγχώρεση ο νους είναι αλυσοδεμένος, πιστεύοντας στην δική του ματαιότητα. Όμως με την συγχώρεση το φως λάμπει μέσα από το όνειρο του σκότους, προσφέροντας του ελπίδα, και δίνοντάς του το μέσο να συνειδητοποιήσει την ελευθερία που είναι η κληρονομιά του.
Δεν επιθυμούμε να κρατήσουμε δέσμιο ξανά τον κόσμο σήμερα. Ο φόβος τον κρατά αιχμάλωτο. Και όμως η Αγάπη Σου μας έχει δώσει τα μέσα να τον ελευθερώσουμε. Πατέρα, επιθυμούμε να τον απελευθερώσουμε τώρα. Διότι καθώς προσφέρουμε ελευθερία, δίδεται και σε μας. Και δεν επιθυμούμε να μείνουμε φυλακισμένοι, ενώ Εσύ μας προσφέρεις την ελευθερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου