Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 174


Ο Θεός δεν είναι παρά Αγάπη, άρα το ίδιο είμαι κι εγώ.


(157) Μέσα στην Παρουσία Του εισέρχομαι τώρα.

Ο Θεός δεν είναι παρά Αγάπη, άρα το ίδιο είμαι κι εγώ.

(158) Σήμερα μαθαίνω να δίνω καθώς λαμβάνω

Ο Θεός δεν είναι παρά Αγάπη, άρα το ίδιο είμαι κι εγώ.

…και μερικά σχόλια από μένα..

Όταν σκέφτεσαι για την ζωή σου και το τι θα γίνει στο μέλλον ή το τι έγινε στο παρελθόν, βρίσκεσαι σε πολύ χαμηλή συχνότητα ενέργειας. Όταν «κολλάς» σε κάποια συγκεκριμένα πράγματα που έγιναν στο παρελθόν, ή σου συμβαίνουν τώρα ή κάνεις σενάρια για το μέλλον, τότε βρίσκεσαι σε μέσα σε ένα σκοτεινό, πυκνό σύννεφο ενέργειας, σαν πυκνή ομίχλη. Και εκεί κολλάς. Δεν βλέπεις τι υπάρχει πιο πέρα, δεν βλέπεις το φως, βάζεις εμπόδια ανάμεσα σε σένα και την αγάπη, ανάμεσα σε σένα και την αλήθεια. Όταν σκέφτεσαι την ζωή σου, δεν σκέφτεσαι τον Θεό.

ΓΙΑ ΚΑΤΣΕ ΚΑΙ ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ.


Όταν σκέφτεσαι την ζωή σου, δεν σκέφτεσαι τον Θεό.


Και όταν σκέφτεσαι τον Θεό, δεν σκέφτεσαι τις λεπτομέρειες την ζωής σου. Είναι αδύνατον να περιθάλπεις αυτές τις δύο σκέψεις συγχρόνως. Μπορείς να σκέφτεσαι μόνο ένα πράγμα κάθε φορά.

Ίσως, λοιπόν, αυτό το μάθημα σε προτρέπει να κάνεις κάτι που αποφεύγεις. Να εισέλθεις στην Παρουσία του Θεού.

Αυτό το ξέρω από πρώτο χέρι. Αντιστάθηκα πολύ καιρό, έσερνα τα πόδια και σκεφτόμουνα: Απλά θα χρησιμοποιήσω τον Θεό για να βελτιώσω την ζωή μου. ΧΑ! Τι αστείο! Αυτό είναι ο θάνατος!

Ξέρεις τι έχω ανακαλύψει; Οι άνθρωποι τρελαίνονται να σκάφτονται για την ζωή τους. Και βάζω και τον εαυτό μου μέσα. Να κάνουν σχέδια, να μεμψιμοιρούν. Λατρεύουν την ιδέα να υλοποιούν σωματικές εμπειρίες, περισσότερα χρήματα, μία καλύτερη δουλειά, καλύτερη σχέση. Τους αρέσει πολύ να σκέπτονται για όλα αυτά που θα τους συμβούν στο μέλλον, για αυτά που θα αγοράσουν και θα αποκτήσουν.

Ένας δάσκαλος είπε κάποτε: Πρόσεχε όταν αρχίζεις και ταξιδεύεις στον δρόμο του να ζητάς πράγματα μέσα στον χώρο και το χρόνο διότι αν σκέφτεσαι για το χώρο και τον χρόνο, τότε παίρνεις αυτό που ζητάς ∙ δηλαδή περισσότερο χώρο και χρόνο. Δεν παίρνεις απλά ένα κομματάκι από αυτόν…τον παίρνεις όλο! Όταν ζητάς ένα καινούργιο αυτοκίνητο, δεν ζητάς πραγματικά ένα καινούριο αυτοκίνητο, ζητάς περισσότερο χώρο και χρόνο, και αυτό θα λάβεις. Το σύμπαν σου δίνει πάντα αυτό που ζητάς! Έτσι, λοιπόν, θα πάρεις το καινούργιο αυτοκίνητο και όλα τα άλλα που είναι με τον χώρο και τον χρόνο: απελπισία, αρρώστια, θάνατο, σύγχυση, μοναξιά και φόβο.

Γι αυτό πρόσεχε τι ζητάς.

Υπάρχει μόνο μία λύση: ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Όταν σκέφτεσαι για την ζωή σου, δεν σκέφτεσαι για τον Θεό.


Όλα όσα χρειάζεσαι για να εκπληρώσεις μία λειτουργία στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία (ένα καινούριο αυτοκίνητο, χρήματα, ένα σπίτι για να ζεις, ένας σύντροφος που θα σε αγαπά και θα σε στηρίζει) θα σου δοθούν εφόσον σου χρειάζονται για να εκπληρώσεις τον ρόλο σου στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία. Αλλά καταλαβαίνεις την διαφορά; Αφήνεις το Άγιο Πνεύμα να σου δώσει ό,τι σου χρειάζεται – και το μόνο για το οποίο νοιάζεσαι είναι να σκέφτεσαι τον Θεό!!

Εκπληκτικό, έτσι;

Άφησε τα Άγιο Πνεύμα να σου δίνει ό,τι χρειάζεσαι. Αυτός γνωρίζει τις ανάγκες σου! Και θα φροντίσει για όλες, φτάνει να μην χρησιμοποιείς αυτά τα πράγματα για να αργοπορείς στον χωροχρόνο και καθυστερείς τη επιστροφή σου στην Εστία και την Πηγή σου.

Στην Παρουσία Του εισέρχομαι τώρα.

Έχεις την ικανότητα να αλλάξεις την σκέψη σου όποτε θέλεις.

Έχεις την ικανότητα να ανυψωθείς από τις χαμηλές συχνότητες ενέργειας σε ανώτερες συχνότητες, εκεί όπου βρίσκεται μόνο η αγάπη.

Έχεις όλη την δύναμη. Σου την έχει δώσει ο Θεός ο Ίδιος.

Δεν είναι δύσκολο. Απλά άλλαξε το νου σου. Δείξε προθυμία να δεις τα πράγματα διαφορετικά

Μην κρατάς τόσο σφικτά την περιορισμένη ταυτότητά σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...