ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ; ΜΑΘΗΜΑΤΑ 291-300

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ;

ΜΑΘΗΜΑΤΑ 291-300

1. Ο πραγματικός κόσμος είναι ένα σύμβολο, σαν τα υπόλοιπα που προσφέρει η αντίληψη. Ωστόσο, συμβολίζει αυτό που είναι αντίθετο με ό,τι έφτιαξες εσύ. Τον δικό σου κόσμο τον βλέπεις μέσα από τα μάτια του φόβου, και φέρνει πειστήρια του τρόμου στο νου σου. Ο πραγματικός κόσμος δεν μπορεί να γίνει αντιληπτός παρά μόνο μέσα από μάτια που ευλογεί η συγχώρεση, έτσι ώστε να δουν ένα κόσμο όπου ο τρόμος είναι αδύνατος, και δεν μπορούν να βρεθούν μαρτυρίες φόβου.

2. Ο πραγματικός κόσμος έχει μια αντισταθμιστική σκέψη για κάθε δυστυχισμένη σκέψη που αντανακλάται στον κόσμο σου ∙ μια σίγουρη διόρθωση για τα θεάματα του φόβου και τους ήχους της μάχης που περιέχει ο κόσμος σου. Ο πραγματικός κόσμος δείχνει ένα κόσμο που γίνεται ορατός διαφορετικά, μέσα από ήσυχη ματιά και με ειρηνικό νου. Τίποτα άλλο εκτός από ανάπαυση δεν βρίσκεται εδώ. Δεν ακούγονται κραυγές πόνου και θλίψης, διότι τίποτα άλλο δεν απομένει εδώ εκτός από την συγχώρεση. Και τα θεάματα είναι ευγενικά. Μόνο χαρούμενα θεάματα και ήχοι μπορούν να φτάσουν στο νου που έχει συγχωρήσει τον εαυτό του.

3. Τι ανάγκη έχει ένας τέτοιος νους για σκέψεις θανάτου, επίθεσης και φόνου; Τι άλλο μπορεί να αντιληφθεί ότι τον περιβάλλει εκτός από ασφάλεια, αγάπη και χαρά; Τι υπάρχει που θα μπορούσε να επιλέξει να καταδικάσει, και τι υπάρχει που να μπορούσε να κατακρίνει; Ο κόσμος που βλέπει προέρχεται από ένα νου που βρίσκεται σε ειρήνη με τον εαυτό του. Κανένας κίνδυνος δεν καραδοκεί σε τίποτα από ό,τι βλέπει, διότι είναι καλός, και μόνο καλοσύνη βλέπει.

4. Ο πραγματικός κόσμος είναι το σύμβολο ότι το όνειρο της αμαρτίας και της ενοχής έχει τελειώσει, και ο Υιός του Θεού δεν κοιμάται πια. Τα μάτια του που ξυπνούν αντιλαμβάνονται την αγνή αντανάκλαση της Αγάπης του Πατέρα του ∙ την βέβαιη υπόσχεση ότι έχει σωθεί. Ο πραγματικός κόσμος σηματοδοτεί το τέλος του χρόνου, διότι η αντίληψή του κάνει τον χρόνο άσκοπο.

5. Το Άγιο Πνεύμα δεν θα έχει ανάγκη τον χρόνο όταν έχει υπηρετήσει τον σκοπό Του. Τώρα περιμένει μόνο μια στιγμή ακόμα, ώστε ο Θεός να κάνει το τελικό Του βήμα, και ο χρόνος εξαφανίζεται, και παίρνει μαζί του και την αντίληψη καθώς φεύγει, αφήνοντας μόνο την αλήθεια να είναι ο εαυτός της. Εκείνη η στιγμή είναι ο στόχος μας, διότι περιέχει την ενθύμηση του Θεού. Και καθώς κοιτάμε ένα κόσμο που έχει συγχωρεθεί, Αυτός είναι που μας καλεί και έρχεται να μας πάρει σπίτι μας, θυμίζοντάς μας την Ταυτότητά μας που η συγχώρεση επανόρθωσε.