ΜΑΘΗΜΑ 137 Όταν θεραπεύομαι, δεν θεραπεύομαι μόνο εγώ.

ΜΑΘΗΜΑ 137

Όταν θεραπεύομαι, δεν θεραπεύομαι μόνο εγώ.

1. Η σημερινή ιδέα παραμένει η κεντρική σκέψη πάνω στη οποία βασίζεται η σωτηρία. Γιατί η θεραπεία είναι το αντίθετο από όλες τις ιδέες του κόσμου που επικεντρώνονται στην αρρώστια και στις διαχωρισμένες καταστάσεις. Η αρρώστια είναι μια απομάκρυνση από τους άλλους, ένας αποκλεισμός της ένωσης. Γίνεται μια πόρτα που κλείνει σε ένα διαχωρισμένο εαυτό, και τον κρατά απομονωμένο και μόνο.

2. Η αρρώστια είναι απομόνωση. Γιατί φαίνεται σαν να κρατά τον εαυτό ξεχωριστά από τους υπόλοιπους, για να υποφέρει κάτι που οι άλλοι δεν νιώθουν. Δίνει στο σώμα την τελική δύναμη να κάνει τον διαχωρισμό πραγματικό, και κρατά το νου διασπασμένο και μοιρασμένο σε κομμάτια, σε μια μοναχική φυλακή, από ένα συμπαγή τοίχο αρρωστημένης σάρκας, την οποία δεν μπορεί να υπερβεί.

3. Ο κόσμος υπακούει τους νόμους που υπηρετεί η αρρώστια, αλλά η θεραπεία λειτουργεί ξέχωρα από αυτούς. Είναι αδύνατον κάποιος να θεραπευτεί μόνος του. Στην αρρώστια είναι μόνος και διαχωρισμένος. Αλλά η θεραπεία είναι η δική του απόφαση να γίνει πάλι ένα, και να δεχτεί τον Εαυτό του με όλα Του τα τμήματα ακέραια και άθικτα. Στην αρρώστια αυτός ο Εαυτός φαίνεται να είναι διαμελισμένος, και χωρίς την ενότητα που Του δίνει ζωή. Αλλά η θεραπεία επιτυγχάνεται καθώς βλέπει ότι το σώμα δεν έχει καμιά δύναμη να επιτεθεί στην συμπαντική Ενότητα του Υιού του Θεού.

4. Η αρρώστια θέλει να αποδείξει ότι τα ψέματα είναι αλήθεια. Αλλά η θεραπεία αποδεικνύει ότι η αλήθεια είναι αληθινή. Ο διαχωρισμός που επιβάλλει η αρρώστια δεν συνέβη στην πραγματικότητα ποτέ. Το να θεραπευτείς σημαίνει απλά να δεχτείς αυτό που πάντα ήταν αλήθεια, και έτσι ακριβώς θα παραμείνει πάντα. Όμως, στα μάτια που είναι συνηθισμένα στις ψευδαισθήσεις, πρέπει να αποδειχτεί ότι αυτό που κοιτούν είναι εσφαλμένο. Άρα η θεραπεία, που ποτέ δεν χρειάζεται η αλήθεια, πρέπει να αποδείξει ότι η αρρώστια δεν είναι πραγματική.

5. Η θεραπεία, λοιπόν, μπορεί να ονομαστεί αντί- όνειρο, το οποίο ακυρώνει το όνειρο της αρρώστιας στο όνομα της αλήθειας, αλλά όχι την ίδια την αλήθεια. Ακριβώς όπως η συγχώρεση παραβλέπει όλες τις αμαρτίες που ποτέ δεν επιτελέστηκαν, έτσι και η θεραπεία διώχνει τις ψευδαισθήσεις που ποτέ δεν συνέβησαν. Ακριβώς έτσι όπως ο αληθινός κόσμος θα ανυψωθεί να πάρει την θέση αυτού που ποτέ δεν υπήρξε καθόλου, η θεραπεία προσφέρει αποκατάσταση για τις φανταστικές καταστάσεις και τις ψευδείς ιδέες τις οποίες τα όνειρα ύφαναν περίτεχνα πάνω στις εικόνες της αλήθειας.

6. Όμως, μην νομίζεις ότι η θεραπεία είναι ανάξια της λειτουργίας σου εδώ. Γιατί ο αντί- Χριστός γίνεται ισχυρότερος από τον Χριστό για εκείνους που ονειρεύονται ότι ο κόσμος είναι πραγματικός. Το σώμα μοιάζει να είναι πιο στέρεο και σταθερό από το νου. Και η αγάπη γίνεται ένα όνειρο, ενώ ο φόβος παραμένει η μοναδική πραγματικότητα που μπορεί κανείς να δει, να δικαιολογήσει και να καταλάβει πλήρως .

7. Ακριβώς όπως η συγχώρεση διώχνει με την λάμψη της κάθε αμαρτία και ο πραγματικός κόσμος θα καταλάβει τον χώρο του κόσμου που έφτιαξες εσύ, έτσι και η θεραπεία πρέπει να αντικαταστήσει τις φαντασιώσεις της αρρώστιας που κρατάς μπροστά στην απλή αλήθεια. Όταν δεις την αρρώστια να εξαφανίζεται παρά τους νόμους που υποστηρίζουν ότι είναι αληθινή, τότε τα ερωτήματα θα έχουν απαντηθεί. Και τότε δεν θα περιθάλπεις ούτε θα υπακούς πια σ’ αυτούς τους νόμους.

8. Η θεραπεία είναι ελευθερία. Γιατί αποδεικνύει ότι τα όνειρα δεν θα επικρατήσουν ενάντια στην αλήθεια. Η θεραπεία μοιράζεται. Και με αυτή την ιδιότητα αποδεικνύει ότι οι νόμοι που είναι διαφορετικοί από αυτούς που υποστηρίζουν ότι η αρρώστια είναι αναπόφευκτη είναι ισχυρότεροι από τους αρρωστημένους αντίθετούς τους. Η θεραπεία είναι δύναμη. Διότι με το ευγενικό της χέρι ξεπερνιέται η αδυναμία, και οι νόες που ήταν εγκλωβισμένοι μέσα στους τοίχους ενός σώματος, είναι ελεύθεροι να ενωθούν με άλλους νόες, για να είναι για πάντα δυνατοί.

9. Η θεραπεία, η συγχώρεση, και η χαρούμενη ανταλλαγή όλου του κόσμου της θλίψης με ένα κόσμο όπου η λύπη δεν μπορεί να εισέλθει, είναι το μέσον με το οποίο το Άγιο Πνεύμα σε παρακινεί να Τον ακολουθήσεις. Τα ευγενικά του μαθήματα διδάσκουν το πόσο εύκολα η σωτηρία μπορεί να γίνει δική σου ∙ πόσο λίγο χρειάζεται να εξασκηθείς για να αφήσεις τους νόμους Του ν’ αντικαταστήσουν αυτούς που έφτιαξες εσύ για να κρατήσεις τον εαυτό σου αιχμάλωτο στον θάνατο. Η ζωή Του γίνεται δική σου, καθώς προεκτείνεις την μικρή βοήθεια που Αυτός ζητά για να σε ελευθερώσει από όλα όσα σου προκάλεσαν ποτέ πόνο.

10. Και καθώς αφήνεις τον εαυτό σου να θεραπευτεί, βλέπεις όλους αυτούς που είναι γύρω σου, ή που περνούν από το νου σου, ή αυτούς που αγγίζεις ή εκείνους με τους οποίους φαίνεται ότι δεν έχεις καμία επαφή, να θεραπεύονται μαζί σου. Ίσως δεν τους αναγνωρίζεις όλους, ούτε συνειδητοποιείς το πόσο μεγάλη είναι η προσφορά σου σε όλο τον κόσμο, όταν αφήνεις να έλθει σε σένα η θεραπεία. Αλλά ποτέ δεν θεραπεύεσαι μόνος σου. Και πάρα πολλοί θα λάβουν το δώρο που λαμβάνεις εσύ καθώς θεραπεύεσαι.

11. Εκείνοι που θεραπεύονται γίνονται όργανα θεραπείας. Ούτε μεσολαβεί καθόλου χρόνος ανάμεσα στην στιγμή που θεραπεύονται, και σε όλη την χάρη της θεραπείας που τους δίνεται για να δώσουν. Ό,τι έρχεται σε αντίθεση με τον Θεό δεν υπάρχει, και όποιος δεν δέχεται την αντίθεση μέσα στο νου του γίνεται ένα καταφύγιο όπου οι κουρασμένοι μπορούν να σταθούν για να αναπαυθούν. Διότι εδώ χαρίζεται η αλήθεια, και εδώ όλες οι ψευδαισθήσεις φέρονται στην αλήθεια.

12. Δεν θα πρόσφερες καταφύγιο στο Θέλημα του Θεού; Τον Εαυτό σου προσκαλείς έτσι να νοιώσει άνετα. Και είναι δυνατόν να αρνηθείς αυτή την πρόσκληση; Ζήτησε να συμβεί το αναπόφευκτο και είναι αδύνατον να αποτύχεις. Η άλλη επιλογή δεν είναι παρά να ζητήσεις αυτό που δεν μπορεί να γίνει, και αυτό δεν μπορεί ποτέ να πετύχει. Σήμερα θα ζητήσουμε να κατοικήσει στο νου μας μόνο η αλήθεια ∙ σκέψεις θεραπείας αυτή τη μέρα θα ξεκινήσουν από αυτό που έχει θεραπευτεί προς αυτό που πρέπει να θεραπευτεί, γνωρίζοντας ότι και τα δύο συμβαίνουν ταυτόχρονα ως ένα.

13. Θα θυμόμαστε καθώς ξεκινά η ώρα, ότι η λειτουργία μας είναι να αφήσουμε το νου μας να θεραπευτεί, ώστε να μπορέσουμε να φέρουμε την θεραπεία στον κόσμο, ανταλλάσσοντας την κατάρα με ευλογία, τον πόνο με την χαρά, και τον διαχωρισμό με την ειρήνη του Θεού. Δεν αξίζει να δώσουμε ένα λεπτό κάθε ώρα για να λάβουμε ένα δώρο σαν αυτό; Δεν είναι αυτός ο πολύ λίγος χρόνος ένα μικρό έξοδο που θα προσφέρουμε για το δώρο που περιλαμβάνει τα πάντα;

14. Ωστόσο, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο δώρο. Κι έτσι θ’ αρχίσουμε την ημέρα με αυτό, και θα δώσουμε δέκα λεπτά σε αυτές τις σκέψεις με τις οποίες θα κλείσουμε και την νύχτα:

 Όταν θεραπεύομαι δεν θεραπεύομαι μόνο εγώ. Και θέλω να μοιραστώ την θεραπεία μου με τον κόσμο, ώστε η αρρώστια να εξοριστεί από το νου του ενός και μοναδικού Υιού του Θεού, ο Οποίος είναι ο ένας και μοναδικός μου Εαυτός.

15. Άφησε να γίνει η θεραπεία μέσα από σένα αυτή την ημέρα. Και καθώς αναπαύεσαι ήσυχα, να είσαι έτοιμος να δίνεις καθώς λαμβάνεις, να κρατάς αυτό που δίνεις, και να λαμβάνεις το Λόγο του Θεού για να πάρει την θέση όλων των ανόητων σκέψεων που φαντάστηκες ποτέ. Τώρα συναντιόμαστε για να κάνουμε καλά ό,τι ασθενεί, και να προσφέρουμε ευλογίες εκεί όπου υπήρχε επίθεση. Και δεν θ’ αφήσουμε αυτή την λειτουργία να ξεχαστεί καθώς περνά κάθε ώρα της ημέρας, φέρνοντας στο νου μας τον σκοπό μας, με αυτή την σκέψη:

Όταν θεραπεύομαι δεν θεραπεύομαι μόνο εγώ. Και θέλω να ευλογήσω τους αδελφούς μου, γιατί θα ήθελα να θεραπευτώ μαζί τους, όπως και αυτοί θεραπεύονται μαζί μου.Η αρρώστια είναι μια άμυνα ενάντια στην αλήθεια.