ΜΑΘΗΜΑ 138 Ο Ουρανός είναι η απόφαση που πρέπει να πάρω.

ΜΑΘΗΜΑ 138

Ο Ουρανός είναι η απόφαση που πρέπει να πάρω.

1. Σε αυτό τον κόσμο ο Ουρανός είναι μια επιλογή, επειδή εδώ πιστεύουμε ότι υπάρχουν εναλλακτικές από τις οποίες μπορούμε να διαλέξουμε. Νομίζουμε ότι όλα τα πράγματα έχουν ένα αντίθετο, και ότι διαλέγουμε αυτό που θέλουμε. Αν υπάρχει ο Ουρανός πρέπει να υπάρχει και η κόλαση, γιατί οι αντιθέσεις είναι ο τρόπος με τον οποίο φτιάχνουμε ό,τι αντιλαμβανόμαστε, και ό,τι νομίζουμε ότι είναι αληθινό.

2. Η Δημιουργία δεν γνωρίζει αντίθετα. Αλλά εδώ η αντίθεση είναι μέρος της «πραγματικότητάς» μας. Αυτή η περίεργη αντίληψη της αλήθειας είναι που κάνει την επιλογή του Ουρανού να φαίνεται το ίδιο με την παραίτηση από την κόλαση. Δεν είναι έτσι στην πραγματικότητα. Όμως, ό,τι είναι αληθινό στην δημιουργία του Θεού δεν μπορεί να εισέλθει εδώ μέχρι που να γίνει η αντανάκλασή του σε κάποια μορφή που να μπορεί να την καταλάβει ο κόσμος. Η αλήθεια δεν μπορεί να έρθει εκεί όπου θα γινόταν αντιληπτή με φόβο. Διότι αυτό θα ήταν το σφάλμα ότι η αλήθεια μπορεί να έρθει στις ψευδαισθήσεις. Η αντίθεση κάνει την αλήθεια ανεπιθύμητη, και δεν μπορεί να έρθει.

3. Η επιλογή είναι η προφανής διαφυγή από αυτό που παίρνει την μορφή αντιθέτων. Η απόφαση αφήνει έναν από τους συγκρουόμενους στόχους να γίνει ο στόχος των προσπαθειών και της κατανάλωσης του χρόνου. Χωρίς απόφαση, ο χρόνος δεν είναι παρά σπατάλη και χαμένη προσπάθεια. Ο χρόνος σπαταλιέται χωρίς κανένα αντάλλαγμα και περνά χωρίς αποτελέσματα.. Δεν υπάρχει καμία αίσθηση βελτίωσης, γιατί τίποτα δεν επιτυγχάνεται ∙ τίποτα δεν μαθαίνεται.

4. Χρειάζεται να σου υπενθυμίσουν ότι ενώ νομίζεις ότι αντιμετωπίζεις χιλιάδες επιλογές, στην πραγματικότητα υπάρχει μόνο μια. Ακόμα και αυτό φαίνεται σαν επιλογή. Μην μπερδεύεσαι με όλες τις αμφιβολίες που σου επιφέρουν οι μυριάδες αποφάσεις. Παίρνεις μόνο μία. Και όταν πάρεις μόνο μια, τότε θα καταλάβεις ότι δεν υπήρχε πραγματικά καμία άλλη. Γιατί η αλήθεια είναι αληθινή, και τίποτα άλλο δεν είναι αληθινό. Δεν υπάρχει κάτι το αντίθετο για να διαλέξεις. Δεν υπάρχουν αντιθέσεις στην αλήθεια.

5. Το να επιλέγεις βασίζεται στην μάθηση. Και η αλήθεια δεν μπορεί να μαθευτεί, παρά μόνο να αναγνωριστεί. Η αποδοχή της βρίσκεται στην αναγνώρισή της, και καθώς την δέχεσαι σου γίνεται γνωστή. Αλλά η γνώση είναι πέρα από τους στόχους που αναζητούμε να διδάξουμε σε αυτά τα μαθήματα. Οι δικοί μας στόχοι είναι διδακτικοί, και επιτυγχάνονται με την μάθηση του πώς να τους φτάσουμε, τι είναι, και τι σου προσφέρουν. Οι αποφάσεις είναι το επακόλουθο της μάθησής σου, διότι βασίζονται στο τι έχεις δεχτεί ως αλήθεια για το τι είσαι, και το ποιες πρέπει να είναι οι ανάγκες σου.

6. Μέσα σε αυτόν τον παρανοϊκά περίπλοκο κόσμο, ο Ουρανός φαίνεται πως παίρνει την μορφή επιλογής, αντί να είναι μόνο αυτό που είναι. Από όλες τις επιλογές που έχεις δοκιμάσει να κάνεις αυτή είναι η πιο απλή, η πιο ξεκάθαρη και πρωτότυπη από όλες τις υπόλοιπες, αυτή που τακτοποιεί όλες τις αποφάσεις. Αν αποφασίσεις τις υπόλοιπες, αυτή η μία θα παραμείνει ανεπίλυτη. Αλλά όταν επιλύσεις αυτήν, οι άλλες λύνονται μαζί με αυτή, διότι το μόνο που κάνουν όλες οι επιλογές είναι να κρύβουν αυτή, παίρνοντας διαφορετικές μορφές. Εδώ βρίσκεται η τελική και μόνη επιλογή στην οποία η αλήθεια γίνεται αποδεκτή ή απορρίπτεται.

7. Επομένως σήμερα αρχίζουμε να σκεφτόμαστε αυτή την επιλογή για την οποία φτιάχτηκε ο χρόνος για να βοηθήσει να κάνουμε. Τέτοιος είναι ο ιερός σκοπός της, που είναι τώρα μεταμορφωμένος από την πρόθεση που του έδωσες, ώστε έχει γίνει ένα μέσο για να δηλώνει ότι η κόλαση είναι αληθινή, η ελπίδα γίνεται απελπισία, και η ζωή η ίδια πρέπει στο τέλος να νικηθεί από τον θάνατο. Μόνο στον θάνατο επιλύονται τα αντίθετα, διότι το τέλος των αντιθέσεων σημαίνει ότι πεθαίνεις. Κι έτσι η σωτηρία βλέπεται σαν θάνατος, διότι η ζωή βλέπεται σαν σύγκρουση. Και η επίλυση της σύγκρουσης δεν είναι παρά το τέλος και της ίδιας της ζωής σου.

8. Αυτές οι τρελές πεποιθήσεις μπορούν ν’ αποκτήσουν μεγάλη δύναμη στο υποσυνείδητό σου, και να σφίγγουν το νου σου με τρόμο και άγχος τόσο μεγάλο που πραγματικά δεν θα θέλει να απελευθερώσει τις ιδέες που έχει για την προστασία του. Πρέπει να σωθεί από την σωτηρία, απειλούμενος από την ασφάλεια, και να θωρακιστεί ενάντια στην αλήθεια χρησιμοποιώντας μαγικά τερτίπια. Και αυτές τις αποφάσεις τις παίρνεις χωρίς επίγνωση, για να τις κρατήσεις ανενόχλητες και ασφαλείς ∙ μακριά από αμφισβήτηση, λογική και αμφιβολία.

9. Ο Ουρανός επιλέγεται συνειδητά. Αυτή η επιλογή δεν μπορεί να γίνει μέχρι που να δούμε προσεκτικά τις εναλλακτικές και να τις καταλάβουμε. Όλα όσα είναι καλυμμένα στις σκιές πρέπει να ανασυρθούν στην επιφάνεια για να γίνουν κατανοητά, να κριθούν ξανά αυτή τη φορά με την βοήθεια του Ουρανού. Και όλα τα λάθη στην κρίση που έχει κάνει ο νους στο παρελθόν είναι ανοιχτά για διόρθωση, καθώς η αλήθεια τα αποβάλλει ως αναίτια. Τώρα είναι και χωρίς αποτελέσματα. Δεν μπορούν να κρυφτούν, διότι αναγνωρίζεται η ανυπαρξία τους.

10. Αυτή η συνειδητή επιλογή του Ουρανού είναι τόσο βέβαιη όσο και το τέλος του φόβου για την κόλαση, όταν υψωθεί πάνω από την προστατευτική ασπίδα της μη επίγνωσης, και έρθει στο φως. Ποιος μπορεί να αποφασίσει ανάμεσα στο ξεκάθαρα ορατό και στο μη αναγνωρίσιμο; Και ποιος γίνεται να αποτύχει να κάνει μια επιλογή ανάμεσα σε εναλλακτικές όταν μόνο μία φαίνεται ως πολύτιμη ∙ ενώ η άλλη είναι ένα εξ ολοκλήρου άχρηστο πράγμα, που δεν είναι τίποτα άλλο από μια φανταστική πηγή ενοχής και φόβου; Ποιος διστάζει να κάνει μια τέτοια επιλογή; Και θα διστάσουμε εμείς να επιλέξουμε σήμερα;

11. Κάνουμε την επιλογή του Ουρανού καθώς ξυπνάμε, και περνάμε πέντε λεπτά σιγουρεύοντας ότι έχουμε πάρει την μία και μοναδική απόφαση που είναι υγιής. Αναγνωρίζουμε ότι κάναμε μια συνειδητή επιλογή ανάμεσα στο τι έχει ύπαρξη και αυτού που δεν έχει τίποτα παρά ένα παρουσιαστικό της αλήθειας. Η ψευδό-ύπαρξή του, όταν βρεθεί ενώπιον αυτού που είναι αληθινό, είναι ανάξια λόγου και διάφανη στο φως. Δεν κρατά πια κανένα στοιχείο τρόμου, γιατί αυτό που φάνταζε τεράστιο, εκδικητικό, ανελέητο από μίσος χρειάζεται το σκοτάδι για να το φοβάται κανείς. Τώρα αναγνωρίζεται σαν ένα ανόητο και ασήμαντο λάθος.

12. Πριν κλείσουμε τα μάτια μας σήμερα για να κοιμηθούμε το βράδυ, θα επιβεβαιώσουμε για μια ακόμα φορά την επιλογή που κάναμε κάθε ώρα αυτής της ημέρας. Και τώρα δίνουμε τα τελευταία πέντε λεπτά της μέρας μας στην απόφαση με την οποία ξυπνήσαμε. Καθώς περνούσε κάθε ώρα, δηλώναμε την επιλογή μας ξανά, αφιερώνοντας λίγο χρόνο στην διατήρηση της σωφροσύνης μας. Και τελικά, κλείνουμε την μέρα μας με αυτό, αναγνωρίζοντας ότι διαλέξαμε αυτό που θέλαμε:

Ο Ουρανός είναι η απόφαση που πρέπει να πάρω. Την παίρνω τώρα, και δεν θα αλλάξω γνώμη, διότι αυτό είναι το μόνο πράγμα που θέλω.