ΜΑΘΗΜΑ 109 Αναπαύομαι μέσα στον Θεό.

ΜΑΘΗΜΑ 109 Αναπαύομαι μέσα στον Θεό.

1. Ζητούμε ανάπαυση σήμερα, και ηρεμία ακλόνητη από τα φαινόμενα αυτού του κόσμου. Ζητούμε ειρήνη και ησυχία, καταμεσής όλης της φασαρίας από τα αλληλοσυγκρουόμενα όνειρα. Ζητούμε ασφάλεια και ευτυχία, παρόλο που φαίνεται ότι κοιτάζουμε τον κίνδυνο και την θλίψη. Και έχουμε την σκέψη που θα απαντήσει στο αίτημά μας με αυτό που ζητάμε.

2. «Αναπαύομαι μέσα στον Θεό.» Αυτή η σκέψη θα σου φέρει την ανάπαυση και την ησυχία, την ειρήνη και την ηρεμία, την ασφάλεια και την ευτυχία που αναζητάς. «Αναπαύομαι μέσα στον Θεό». Αυτή η σκέψη έχει την δύναμη να αφυπνίσει την κοιμώμενη αλήθεια μέσα στους πάντες και τα πάντα. Εδώ βρίσκεται το τέλος των βασάνων όλου του κόσμου, και όλων όσων έχουν έρθει ποτέ σε αυτόν ή θα έρθουν για να περάσουν λίγο χρόνο εδώ. Εδώ βρίσκεται η σκέψη με την οποία ο Υιός του Θεού γεννιέται ξανά, για να αναγνωρίσει τον εαυτό του.

3. «Αναπαύομαι μέσα στον Θεό». Εντελώς απρόσκοπτη, αυτή η σκέψη θα σε πάρει μέσα από φουρτούνες και διαμάχες, προσπερνώντας την δυστυχία και τον πόνο, την απώλεια και τον θάνατο, κατευθείαν προς την βεβαιότητα του Θεού. Δεν υπάρχει βάσανο που να μην μπορεί να θεραπεύσει. Δεν υπάρχει πρόβλημα που να μην μπορεί να λύσει. Και ούτε ένα φαινόμενο που να μην μπορεί να το μετατρέψει σε αλήθεια μπροστά στα μάτια αυτού που αναπαύεται στον Θεό.

4. Αυτή είναι η μέρα της ειρήνης. Αναπαύεσαι μέσα στον Θεό, και όσο ο κόσμος διαρρηγνύεται από ανέμους μίσους, η δική σου ανάπαυση παραμένει εντελώς αδιατάρακτη. Δική σου είναι η ανάπαυση της αλήθειας. Τα φαινόμενα δεν μπορούν να εισβάλλουν πάνω σου. Τους καλείς όλους να ενωθούν μαζί σου στην ανάπαυσή σου, και θ’ ακούσουν και θα έρθουν σε σένα διότι αναπαύεσαι μέσα στον Θεό. Δεν θ’ ακούσουν άλλη φωνή από την δική σου διότι έδωσες την φωνή σου στον Θεό, και τώρα αναπαύεσαι μέσα σε Αυτόν και Τον αφήνεις να μιλά μέσα από σένα.

5. Μέσα σε Αυτόν δεν έχεις έγνοιες και φροντίδες, ούτε φορτία, ούτε άγχος, ούτε πόνο, κανένα φόβο για το μέλλον και καμία τύψη για το παρελθόν. Αναπαύεσαι στην αιωνιότητα, ενώ ο χρόνος περνά δίπλα σου χωρίς να σ’ αγγίζει, διότι η ανάπαυσή σου δεν μπορεί να αλλάξει με κανένα τρόπο. Σήμερα αναπαύεσαι. Και καθώς κλείνεις τα μάτια σου βυθίζεσαι στην ηρεμία. Άφησε αυτές τις περιόδους ανάπαυσης και ανάπαυλας να καθησυχάσουν το νου σου βεβαιώνοντας τον ότι όλες οι φρενήρεις φαντασιώσεις του δεν είναι παρά όνειρα ενός πυρετού που τώρα έχει υποχωρήσει. Άφησέ τον να ησυχάσει και να δεχτεί με ευγνωμοσύνη την θεραπεία του. Κανένα τρομακτικό όνειρο δεν θα έρθει πια, τώρα που αναπαύεσαι μέσα στον Θεό. Αφιέρωσε χρόνο σήμερα να ξεγλιστρήσεις από τα όνειρά σου μέσα στην ειρήνη.

6. Κάθε ώρα που αναπαύεσαι σήμερα, κάποιος κουρασμένος νους ξαφνικά θα νιώσει χαρά, κάποιο πουλί με σπασμένα φτερά θα αρχίσει πάλι να τραγουδά, ένα ρυάκι από καιρό ξηρό θα αρχίσει πάλι το κελάρυσμα του. Ο κόσμος γεννιέται ξανά κάθε φορά που αναπαύεσαι, και θυμάσαι ανά ώρα ότι ήρθες για να φέρεις την ειρήνη του Θεού στον κόσμο, ώστε να μπορέσει κι αυτός να αναπαυτεί μαζί σου.

7. Με κάθε πέντε λεπτά που αναπαύεσαι σήμερα, ο κόσμος πλησιάζει στην αφύπνιση. Και η ώρα που η ανάπαυση θα είναι το μόνο πράγμα που θα υπάρχει πλησιάζει σε όλους τους κουρασμένους και καταπονημένους νόες, που τώρα είναι πολύ αποκαμωμένοι για να πορευτούν μονάχοι τους. Και αυτοί θ’ ακούσουν πάλι τα πουλιά που κελαηδούν και θα δουν τα ρυάκια να κελαρύζουν ξανά, με ελπίδα αναγεννημένη και ενέργεια ανανεωμένη για να περπατήσουν με βήματα ανάλαφρα στον δρόμο που άξαφνα φαίνεται εύκολος καθώς πορεύονται πάνω του.

8. Αναπαύεσαι μέσα στην ειρήνη του Θεού σήμερα, και καλείς τους αδερφούς σου να σε συντροφεύσουν στην ανάπαυσή σου. Θα είσαι πιστός σε όλους σήμερα και δεν θα ξεχάσεις ούτε έναν απέξω, φέρνοντας τους όλους μέσα στον χωρίς όρια κύκλο της ειρήνης σου, στο ιερό άδυτο όπου αναπαύεσαι. Άνοιξε τις πύλες του ναού και άφησέ τους να έρθουν από τα πέρατα του κόσμου, αλλά και από εδώ κοντά ∙ τους μακρινούς αδερφούς σου και τους στενούς σου φίλους ∙ κάλεσέ τους όλους να εισέλθουν και να αναπαυτούν μαζί σου.

9. Αναπαύεσαι μέσα στην ειρήνη του Θεού σήμερα, ήσυχος και άφοβος. Όλοι σου οι αδελφοί έρχονται εδώ να αναπαυτούν, και να προσφέρουν την ανάπαυσή τους σε σένα. Αναπαυόμαστε μαζί εδώ, διότι έτσι η ανάπαυσή μας ολοκληρώνεται, και αυτό που δίνουμε σήμερα το έχουμε ήδη λάβει. Ο χρόνος δεν είναι ο φρουρός αυτού που προσφέρουμε σήμερα. Δίνουμε σε αυτούς που δεν έχουν γεννηθεί και σε εκείνους που πέρασαν από εδώ, σε κάθε Σκέψη του Θεού, και στο Νου μέσα στον οποίο αυτές οι Σκέψεις γεννήθηκαν και αναπαύονται. Και τους υπενθυμίζουμε τον τόπο ανάπαυσης τους κάθε φορά που λέμε στον εαυτό μας, «Αναπαύομαι μέσα στον Θεό.»