Κεφάλαιο 9 Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΞΙΛΕΩΣΗΣ. Ι. Η Αποδοχή της Πραγματικότητας

Ι. Η Αποδοχή της Πραγματικότητας

1. Ο φόβος για το Θέλημα του Θεού είναι μία από τις πιο παράξενες πεποιθήσεις που έχει φτιάξει ο ανθρώπινος νους. Δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί αν ο νους δεν είχε ένα πολύ σημαντικό διχασμό, κάνοντας έτσι δυνατόν να φοβάται αυτό που είναι ο ίδιος. Η πραγματικότητα δεν μπορεί να «απειλεί» τίποτα εκτός από τις ψευδαισθήσεις, εφόσον η πραγματικότητα μπορεί μόνο να στηρίξει την αλήθεια. Το ίδιο το γεγονός ότι το Θέλημα  του Θεού, που είναι αυτό που είσαι, το  αντιλαμβάνεσαι με φόβο, αποδεικνύει ότι όντως φοβάσαι αυτό που είσαι. Δεν φοβάσαι, λοιπόν, το Θέλημα του Θεού, αλλά το  δικό  σου.

2. Το  δικό σου θέλημα δεν είναι του εγώ, και αυτός είναι ο λόγος που το εγώ είναι εναντίον σου. Αυτό που φαίνεται ότι είναι φόβος για τον Θεό είναι στην πραγματικότητα φόβος για την δική σου πραγματικότητα. Είναι αδύνατον να μάθεις κάτι με συνέπεια όταν είσαι σε κατάσταση πανικού. Αν ο σκοπός αυτών των μαθημάτων είναι να σε βοηθήσουν να θυμηθείς τι είσαι, κι αν πιστεύεις ότι αυτό που είσαι είναι τρομακτικό, τότε είναι επακόλουθο ότι δεν θα τα μάθεις. Εν τούτοις, ο λόγος που γίνονται αυτά τα μαθήματα είναι επειδή δεν ξέρεις ποιoς είσαι.

3. Αφού δεν ξέρεις ποια είναι η πραγματικότητά σου, πως είσαι τόσο σίγουρος ότι είναι τρομακτική; Η συσχέτιση της  αλήθειας με τον φόβο, που είναι  σε μεγάλο βαθμό τεχνητή, είναι ιδιαίτερα ακατάλληλη για τους νόες εκείνων που δεν γνωρίζουν την αλήθεια. Όλο αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι εσύ αυθαίρετα συνδέεις κάτι πέρα από την επίγνωσή σου με κάτι που δεν θέλεις. Άρα είναι προφανές ότι κρίνεις κάτι για το οποίο δεν έχεις  ιδέα. Έχεις στήσει αυτή την παράξενη κατάσταση έτσι ώστε να είναι αδύνατον να ξεφύγεις  από αυτή δίχως ένα Οδηγό που να γνωρίζει πραγματικά ποια είναι η πραγματικότητά σου. Ο σκοπός αυτού του Οδηγού είναι απλά να σου υπενθυμίσει τι θέλεις. Δεν προσπαθεί να σου επιβάλλει μια ξένη θέληση. Απλά καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια μέσα στα όρια που Του θέτεις, να εδραιώσει ξανά  την δική σου θέληση στην  επίγνωσή σου.

4. Έχεις φυλακίσει την θέλησή σου πέρα από την επίγνωσή σου, εκεί όπου παραμένει, αλλά δεν μπορεί να σε βοηθήσει.  Όταν είπα ότι η λειτουργία του Αγίου Πνεύματος είναι να ξεκαθαρίσει την αλήθεια από το ψέμα  μέσα στο νου σου, εννοούσα ότι έχει την δύναμη να κοιτάξει μέσα σε αυτό που έχεις  κρύψει και ν’ αναγνωρίσει εκεί το Θέλημα του Θεού. Η δική Του αναγνώριση αυτού του Θελήματος μπορεί να το  κάνει αληθινό για σένα διότι το Άγιο Πνεύμα είναι μέσα στο νου σου, κι επομένως είναι η πραγματικότητά σου. Αν η δική Του αντίληψη για τον νου σου φέρνει σε σένα την πραγματικότητά του, τότε το Άγιο Πνεύμα σε βοηθά να θυμηθείς τι είσαι. Η μόνη πηγή φόβου σε αυτή την διαδικασία είναι αυτό που νομίζεις ότι θα χάσεις. Εν τούτοις, αυτό που μπορείς ποτέ να έχεις,  είναι μόνο αυτό που βλέπει το Άγιο Πνεύμα.

5. Πολλές φορές έχω τονίσει ότι το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν θα σου ζητήσει  να θυσιάσεις τίποτα. Αλλά αν εσύ ζητάς την θυσία της πραγματικότητας του εαυτού σου, το Άγιο Πνεύμα πρέπει να σου υπενθυμίζει ότι δεν είναι αυτό το Θέλημα του Θεού επειδή δεν είναι το δικό σου. Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο δικό σου θέλημα και του Θεού. Αν δεν είχες διχασμένο νου, θα αναγνώριζες ότι η λειτουργία της βούλησης είναι η σωτηρία επειδή είναι επικοινωνία.

6. Είναι αδύνατον να επικοινωνείς σε μια γλώσσα ξένη προς εσένα. Εσύ και ο Δημιουργός σου μπορείτε να επικοινωνείτε μέσω της δημιουργίας, επειδή  αυτή και μόνο αυτή είναι η κοινή σας Βούληση. Ένας διχασμένος νους δεν μπορεί να επικοινωνεί, επειδή  μιλά για διαφορετικά πράγματα στον ίδιο νου. Αυτό εξαφανίζει την ικανότητα επικοινωνίας απλά επειδή η συγκεχυμένη επικοινωνία δεν σημαίνει τίποτα. Κανένα  μήνυμα δεν μπορεί να γίνει  κατανοητό αν δεν  βγάζει νόημα. Πόση  λογική μπορεί να έχουν τα δικά σου μηνύματα, όταν ζητάς κάτι που δεν θέλεις; Κι όμως αυτό ακριβώς ζητάς , όσο φοβάσαι την ίδια σου την θέληση

7. Εσύ μπορεί να επιμένεις ότι το Άγιο Πνεύμα δεν σου απαντά, αλλά μπορεί να ήταν πιο συνετό να αναλογιστείς τι είδους αιτήματα κάνεις. Δεν ζητάς μόνο αυτό που θέλεις. Αυτό συμβαίνει επειδή φοβάσαι ότι μπορεί και να το λάβεις, και πραγματικά θα το λάμβανες. Αυτός είναι ο λόγος που επιμένεις να ζητάς από τον δάσκαλο που δεν θα μπορούσε να σου δώσει αυτό που θέλεις. Από αυτόν ποτέ δεν μπορείς να μάθεις τι είναι αυτό που θέλεις, και αυτό σου δίνει την ψευδαίσθηση της ασφάλειας. Εν τούτοις δεν μπορείς να είσαι ασφαλής από την αλήθεια, αλλά μόνο μέσα στην αλήθεια. Η πραγματικότητα είναι η μόνη ασφάλεια. Η θέλησή σου είναι η σωτηρία σου επειδή είναι ίδια με τη θέληση του Θεού. Ο διαχωρισμός δεν είναι τίποτα άλλο από την πίστη ότι είναι διαφορετικές.

8.  Κανένας ορθός νους δεν μπορεί να πιστεύει ότι το δικό του θέλημα είναι ισχυρότερο από του Θεού. Αν λοιπόν, κάποιος νους πιστεύει ότι το  θέλημα του  είναι διαφορετικό από το Θέλημα του Θεού , μπορεί μόνο να αποφασίσει ή ότι δεν υπάρχει Θεός ή ότι το Θέλημα του Θεού είναι τρομακτικό. Ο πρώτος περιγράφει τον άθεο και ο τελευταίος τον μάρτυρα, που πιστεύει ότι ο Θεός απαιτεί θυσίες. Και οι δύο αυτές παρανοϊκές καταστάσεις θα προκαλούν πανικό, επειδή  ο άθεος πιστεύει ότι είναι μόνος, και ο μάρτυρας πιστεύει ότι ο Θεός τον σταυρώνει. Παρόλα αυτά, κανένας δεν θέλει ούτε την εγκατάλειψη ούτε τα αντίποινα, παρόλο που πολλοί ψάχνουν και για τα δύο. Γίνεται  να ζητάς από το Άγιο Πνεύμα «δώρα» σαν και αυτά, και να περιμένεις πραγματικά ότι θα τα λάβεις; Δεν μπορεί να σου δώσει  κάτι που δεν θέλεις. Όταν ζητάς από τον Συμπαντικό Χορηγό αυτό που δεν θέλεις, ζητάς κάτι που δεν μπορεί να δοθεί επειδή ποτέ δεν δημιουργήθηκε. Ποτέ δεν δημιουργήθηκε, επειδή  ποτέ δεν ήταν αυτό  που ήθελες  για τον εαυτό σου .

9. Στο τέλος όλοι πρέπει να θυμηθούνε το Θέλημα του Θεού, διότι τελικά όλοι πρέπει να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους. Αυτή η αναγνώριση είναι η αναγνώριση ότι το Θέλημα του Θεού και το δικό σου είναι ένα. Στην παρουσία της αλήθειας, δεν υπάρχουν άπιστοι ούτε και θυσίες. Μέσα στην ασφάλεια της πραγματικότητας, ο φόβος είναι ολότελα χωρίς νόημα. Το να αρνείσαι αυτό που υπάρχει μπορεί να προκαλεί φόβο  μόνο  φαινομενικά. Ο φόβος δεν μπορεί να είναι πραγματικός δίχως αιτία, και ο Θεός είναι η μόνη Αιτία. Ο Θεός είναι Αγάπη και εσύ Τον θέλεις πραγματικά. Αυτή είναι η θέληση σου. Ζήτησε το και θα σου δοθεί, διότι θα ζητάς μόνο αυτό που σου ανήκει.

10. Όταν ζητάς από το Άγιο Πνεύμα κάτι που θα σε βλάψει δεν μπορεί να ανταποκριθεί επειδή τίποτα δεν μπορεί να σε βλάψει, άρα δεν ζητάς τίποτα. Κάθε επιθυμία που  προέρχεται από το εγώ είναι μια επιθυμία για το τίποτα, και το να την ζητάς δεν είναι αίτημα. Είναι απλά μια άρνηση με την μορφή αιτήματος. Το Άγιο Πνεύμα δεν ασχολείται με την μορφή, εφόσον γνωρίζει μόνον ό,τι έχει νόημα. Το εγώ δεν μπορεί να ζητήσει τίποτα από το Άγιο Πνεύμα, επειδή η επικοινωνία ανάμεσα τους είναι ολοκληρωτικά αποτυχημένη. Εν τούτοις, μπορείς να ζητήσεις τα πάντα από το Άγιο Πνεύμα, διότι τα αιτήματά σου είναι πραγματικά εφόσον προέρχονται από τον ορθό νου σου. Θα αρνιόταν το Άγιο Πνεύμα το Θέλημα του Θεού; Και θα ήταν δυνατόν να μην το αναγνωρίσει στον Υιό Του;

11.  Δεν αναγνωρίζεις την τεράστια σπατάλη ενέργειας που φέρνει η  άρνηση της αλήθειας. Τι θα έλεγες για κάποιον που επιμένει να επιχειρεί το αδύνατο, πιστεύοντας ότι το να το κατορθώσει  θα σημαίνει ότι είναι επιτυχημένος ; Η πίστη ότι πρέπει να έχεις αυτό που είναι αδύνατον για να είσαι χαρούμενος είναι σε απόλυτη αντίθεση με την αρχή της δημιουργίας. Ο Θεός δεν θα ήθελε να εξαρτάται η ευτυχία σου από αυτό που δεν θα μπορούσες να έχεις. Το γεγονός ότι ο Θεός είναι Αγάπη δεν απαιτεί πίστη, απαιτεί όμως αποδοχή. Είναι πραγματικά δυνατόν να αρνείσαι την πραγματικότητα, αν και είναι αδύνατον να την αλλάξεις. Όταν με τα χέρια σου σκεπάζεις  τα μάτια σου,  δεν θα μπορέσεις να δεις,  επειδή παρεμβαίνεις στους νόμους που διέπουν την  όραση. Αν αρνείσαι την αγάπη, δεν θα την γνωρίσεις επειδή η δική σου συνεργασία είναι ο νόμος για την ύπαρξη της. Δεν μπορείς να αλλάξεις νόμους που δεν έφτιαξες, και οι νόμοι της ευτυχίας δημιουργήθηκαν για σένα, όχι από σένα.

12. Κάθε προσπάθεια να αρνηθείς αυτό που υπάρχει πρέπει να είναι τρομακτική, και αν η προσπάθεια είναι έντονη θα προκαλεί πανικό. Το να επιθυμείς ενάντια στην πραγματικότητα, αν και αδύνατο, μπορεί να γίνει ένας πολύ επίμονος στόχος ακόμα κι αν δεν τον θέλεις. Αλλά αναλογίσου το αποτέλεσμα αυτής της παράξενης απόφασης. Αφοσιώνεις το νου σου σε αυτό που δεν θέλεις. Πόσο αληθινή μπορεί να είναι αυτή η αφοσίωση; Αν δεν το θέλεις, τότε ποτέ δεν δημιουργήθηκε. Αν δεν δημιουργήθηκε ποτέ, δεν είναι τίποτα. Μπορείς πραγματικά να αφοσιωθείς στο τίποτα;

13. Ο Θεός με την αφοσίωσή Του σε σένα σε δημιούργησε αφοσιωμένο στα πάντα, και σου έδωσε αυτό στο οποίο είσαι αφοσιωμένος. Ειδάλλως δεν θα είχες δημιουργηθεί τέλειος. Η πραγματικότητα είναι τα πάντα, και εσύ έχεις τα πάντα επειδή  είσαι αληθινός. Δεν μπορείς να φτιάξεις κάτι που δεν είναι πραγματικό επειδή η απουσία πραγματικότητας προκαλεί φόβο, και ο φόβος δεν μπορεί να δημιουργηθεί. Όσο πιστεύεις ότι ο φόβος είναι πιθανός, δεν θα δημιουργείς. Αντικρουόμενα επίπεδα πραγματικότητας κάνουν την πραγματικότητα δίχως νόημα, αλλά η πραγματικότητα είναι το ίδιο το νόημα.

14. Να θυμάσαι, λοιπόν, ότι μόνο το Θέλημα του Θεού είναι πάντα δυνατό, και τίποτα άλλο δεν πρόκειται να είναι  ποτέ. Αυτή είναι η απλή αποδοχή της πραγματικότητας, επειδή μόνο αυτή είναι αληθινή. Δεν μπορείς να διαστρεβλώνεις  την πραγματικότητα και να την γνωρίσεις στ’ αλήθεια. Και αν όντως διαστρεβλώνεις την πραγματικότητα θα βιώνεις άγχος, θλίψη και τελικά πανικό, επειδή  προσπαθείς να κάνεις τον εαυτό σου μη πραγματικό. Όταν νιώθεις αυτά τα πράγματα, μην προσπαθείς να ψάξεις για την αλήθεια έξω από τον εαυτό σου, διότι η αλήθεια μπορεί να είναι μόνο μέσα σου. Πες, λοιπόν:

Ο Χριστός βρίσκεται μέσα μου, και εκεί που είναι Αυτός  εκεί πρέπει να είναι και ο Θεός, διότι ο Χριστός είναι μέρος Του.