ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Ο «ΗΡΩΑΣ» ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ.

VIII. Ο «ΗΡΩΑΣ» ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ.

- Από το Κεφάλαιο 27, VIII. The "Hero" of the Dream -

1. Το σώμα είναι η κεντρική μορφή στο ονείρεμα του κόσμου. Δεν υπάρχει όνειρο χωρίς αυτό, ούτε αυτό υπάρχει χωρίς το όνειρο στο οποίο ενεργεί σαν να ήταν ένα πρόσωπο για να το δεις και να το πιστέψεις. Καταλαμβάνει το κεντρικό μέρος σε κάθε όνειρο, το οποίο λέει την ιστορία για το πώς φτιάχτηκε από άλλα σώματα, γεννήθηκε στον κόσμο έξω από το σώμα, ζει για λίγο και πεθαίνει, για να ενωθεί στο χώμα με άλλα σώματα που πεθαίνουν όπως και το ίδιο. Στον σύντομο χρόνο που του δίνεται για να ζήσει, αναζητά άλλα σώματα για φίλους κι εχθρούς του. Η ασφάλειά του είναι το κύριο μέλημά του. Η άνεσή του είναι ο κανόνας που το οδηγεί. Προσπαθεί να αναζητά απολαύσεις, και να αποφεύγει τα πράγματα που θα ήταν οδυνηρά. Αλλά πάνω απ’ όλα, προσπαθεί να διδάξει τον εαυτό του ότι οι πόνοι και οι χαρές του είναι διαφορετικές και μπορούν να ξεχωρίζουν.

2. Το ονείρεμα του κόσμου παίρνει πολλές μορφές, επειδή το σώμα αναζητά να αποδείξει με πολλούς τρόπους ότι είναι αυτόνομο και πραγματικό. Τοποθετεί πράγματα πάνω του που τα έχει αγοράσει με μικρούς μεταλλικούς δίσκους ή στενόμακρα κομμάτια χαρτιού που ο κόσμος τα ανακηρύσσει σαν πολύτιμα και πραγματικά. Εργάζεται για να τα αποκτήσει, και τα ανταλλάσσει με ανόητα πράγματα που δεν χρειάζεται και ούτε καν τα θέλει. Προσλαμβάνει άλλα σώματα, για να θα το προστατέψουν και να συγκεντρώσουν περισσότερα ανόητα πράγματα που να μπορεί να τα ονομάζει δικά του. Κοιτάζει τριγύρω να βρει τα κατάλληλα σώματα που να μοιράζονται το όνειρό του. Μερικές φορές ονειρεύεται ότι είναι ένας κατακτητής σωμάτων που είναι πιο αδύναμα από ό,τι είναι το ίδιο. Αλλά σε κάποιες φάσεις του ονείρου, είναι ο σκλάβος σωμάτων που θέλουν να το πληγώνουν και θα το βασανίζουν.

3. Οι διαδοχικές περιπέτειες του σώματος, από τον καιρό της γέννησης μέχρι το θάνατο είναι το θέμα του κάθε ονείρου που είχε ποτέ ο κόσμος. Ο «ήρωας» αυτού του ονείρου ποτέ δεν θα αλλάξει, ούτε ο σκοπός του. Αν και το όνειρο το ίδιο παίρνει πολλές μορφές, και φαίνεται να προβάλλει μια μεγάλη ποικιλία τοποθεσιών και γεγονότων όπου βρίσκεται ο «ήρωας» του, το όνειρο δεν έχει παρά μόνο ένα σκοπό, διδαγμένο με πολλούς τρόπους. Αυτό το μάθημα προσπαθεί να διδάξει πάλι, και ξανά πάλι, και ακόμα μια φορά ∙ ότι είναι αιτία και όχι αποτέλεσμα. Και ότι εσύ είσαι το αποτέλεσμά του, και δεν μπορείς να είσαι η αιτία του.

4. Έτσι δεν είσαι ο ονειρευτής, αλλά το όνειρο. Και περιφέρεσαι μάταια μέσα και έξω από τις τοποθεσίες και τα γεγονότα που αυτό επινοεί. Γιατί είναι αλήθεια ότι αυτό είναι όλο κι όλο που κάνει το σώμα, γιατί δεν είναι παρά μια φιγούρα μέσα σε ένα όνειρο. Αλλά ποιός αντιδρά στις φιγούρες σε ένα όνειρο, εκτός και εάν τις βλέπει σαν να είναι αληθινές; Την στιγμή που θα τις δει όπως είναι δεν θα έχουν πια καμιά επίδραση επάνω του, επειδή καταλαβαίνει ότι αυτός τους έδωσε τα αποτελέσματά τους προκαλώντας τα και κάνοντάς τα να φαίνονται πραγματικά.

5. Πόσο πρόθυμος είσαι να ξεφύγεις από τα αποτελέσματα όλων των ονείρων που ο κόσμος είχε ποτέ; Είναι η επιθυμία σου να μην αφήσεις κανένα όνειρο να φαίνεται πως είναι η αιτία αυτού που κάνεις; Τότε ας κοιτάξουμε απλώς στην αρχή του ονείρου, γιατί το μέρος που βλέπεις δεν είναι παρά το δεύτερο μέρος, του οποίου η αιτία βρίσκεται στο πρώτο. Κανείς που κοιμάται και ονειρεύεται στον κόσμο δεν θυμάται την επίθεση ενάντια στον εαυτό του. Κανείς δεν πιστεύει ότι πράγματι κάποτε δεν ήξερε τίποτα για το σώμα, και δεν μπορούσε να διανοηθεί αυτό τον κόσμο σαν πραγματικό. Θα είχε δει αμέσως ότι αυτές οι ιδέες είναι μια ψευδαίσθηση, πολύ γελοίες για να τις πάρει σοβαρά και αξίζουν μόνο να τις διώξει γελώντας. Πόσο σοβαρές φαίνονται πως είναι τώρα! Και κανείς δεν μπορεί να θυμηθεί πότε αντιμετωπίσθηκαν με γέλιο και με δυσπιστία. Μπορούμε να το θυμηθούμε αυτό, εάν μόνο κοιτάξουμε κατευθείαν στην αιτία τους. Και θα δούμε έναν λόγο να γελάσουμε, και όχι μια αιτία για φόβο.

6. Ας επιστρέψουμε το όνειρο που αυτός παρέδωσε στον ονειρευτή, ο οποίος αντιλαμβάνεται το όνειρο ως ξεχωριστό από τον εαυτό του και ότι συμβαίνει σε αυτόν. Στην αιωνιότητα, όπου όλα είναι ένα, εκεί ξεπρόβαλλε απαρατήρητη μια μικρή, τρελή ιδέα, στην οποία ο Υιός του Θεού δεν θυμήθηκε να γελάσει. Μέσα στην λησμονιά του αυτή η σκέψη έγινε μια σοβαρή ιδέα ικανή και για εκπλήρωση και για πραγματικά αποτελέσματα. Μαζί, μπορούμε να τα αποδιώξουμε γελώντας και τα δυο, και να καταλάβουμε ότι ο χρόνος δεν μπορεί να εισβάλει στην αιωνιότητα. Είναι αστείο να νομίζεις ότι ο χρόνος μπορεί να έλθει και να παρακάμψει την αιωνιότητα, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι δεν υπάρχει χρόνος.

7. Το άχρονο μέσα στο οποίο ο χρόνος γίνεται πραγματικός ∙ το μέρος του Θεού που μπορεί να επιτεθεί στον εαυτό του ∙ ένας χωριστός αδελφός σαν εχθρός ∙ ένας νους μέσα σε ένα σώμα όλα είναι μορφές της κυκλικότητας της οποίας το τέλος είναι στην αρχή της, τελειώνοντας στην αιτία της. Ο κόσμος που βλέπεις απεικονίζει ακριβώς αυτό που νόμισες ότι έκανες. Μόνο που τώρα νομίζεις ότι αυτό που έκανες εσύ το έχει κάνει κάποιος άλλος σε σένα. Η ενοχή γι αυτό που σκέφτηκες έχει τοποθετηθεί έξω από τον εαυτό σου, και πάνω σε έναν ένοχο κόσμο που ονειρεύεται τα δικά σου όνειρα και σκέφτεται τις δικές σου σκέψεις αντί για σένα. Αυτός φέρνει την δική του εκδίκησή, όχι την δική σου. Σε κρατάει στενά περιορισμένο μέσα σε ένα σώμα, το οποίο τιμωρεί λόγω όλων των αμαρτωλών πραγμάτων που το σώμα κάνει μέσα στο όνειρό του. Δεν έχεις την δύναμη να κάνεις το σώμα να σταματήσει τις κακές του πράξεις επειδή δεν το έφτιαξες εσύ, και δεν μπορείς να ελέγξεις τις πράξεις του ούτε τον σκοπό του ούτε την μοίρα του.

8. Ο κόσμος μόνο παρουσιάζει μιαν πανάρχαια αλήθεια ∙ θα πιστεύεις ότι οι άλλοι κάνουν σε σένα ακριβώς ότι νομίζεις ότι έκανες σε αυτούς. Αλλά μόλις πέσεις στην πλάνη να τους κατηγορείς δεν θα βλέπεις την αιτία γι αυτό που κάνουν, επειδή θέλεις η ενοχή να πέσει επάνω τους. Πόσο παιδιάστικο είναι αυτό το ιδιότροπο τέχνασμα που χρησιμοποιείς για να κρατήσεις την αθωότητά σου σπρώχνοντας την ενοχή έξω από τον εαυτό σου, αλλά μην αφήνοντας την να φύγει ποτέ! Δεν είναι εύκολο να αντιληφθείς το αστείο όταν παντού γύρω σου τα μάτια σου βλέπουν τις βαριές της συνέπειες, αλλά χωρίς την μηδαμινή αιτία της. Χωρίς την αιτία τα αποτελέσματά της φαίνονται πράγματι σοβαρά και λυπηρά. Ωστόσο αυτά μόνο έπονται. Και είναι η αιτία τους αυτή που δεν ακολουθεί τίποτα και δεν είναι παρά μόνο ένα αστείο.

9. Γελώντας ευγενικά το Άγιο Πνεύμα αντιλαμβάνεται την αιτία, και δεν κοιτάζει τα αποτελέσματα. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να διορθώσει το δικό σου λάθος, που έχεις παραβλέψει εντελώς την αιτία; Το Άγιο Πνεύμα σε προσκαλεί να φέρεις κάθε φοβερό αποτέλεσμα σε Αυτό και να κοιτάξετε μαζί την ανόητη αιτία του και να γελάσεις μαζί Του για λίγο. Εσύ κρίνεις τα αποτελέσματα, αλλά Αυτό έχει κρίνει την αιτία τους. Και με την κρίση Του τα αποτελέσματα απομακρύνονται. Ίσως να έρθεις με δάκρυα. Αλλά άκουσέ Το να λέει «Αδελφέ μου, ιερέ Υιέ του Θεού, δες το μάταιο όνειρό σου, μέσα στο οποίο αυτό θα μπορούσε να συμβεί.» Και θα αφήσεις την ιερή στιγμή με το γέλιο το δικό σου και του αδελφού σου ενωμένα με το δικό Του.

10. Το μυστικό της σωτηρίας είναι μόνο αυτό: ότι το κάνεις αυτό στον εαυτό σου. Άσχετα με την μορφή της επίθεσης, αυτό εξακολουθεί να είναι αλήθεια. Όποιος και να παίρνει τον ρόλο του εχθρού και του επιτιθέμενου, αυτή εξακολουθεί να είναι η αλήθεια. Όποια κι αν φαίνεται ότι είναι η αιτία του πόνου και της ταλαιπωρίας που αισθάνεσαι, αυτό εξακολουθεί να είναι αληθινό. Γιατί δεν θα αντιδρούσες καθόλου στις φιγούρες ενός ονείρου που ήξερες ότι ονειρευόσουν. Άφησέ τες να είναι όσο μισητές και όσο διεφθαρμένες θέλουν, δεν θα μπορούσαν να έχουν καμία επίδραση επάνω σου εκτός κι αν δεν μπορέσεις να αναγνωρίσεις ότι αυτό είναι το δικό σου όνειρό.

11. Όταν αυτό το μοναδικό μάθημα μαθευτεί θα σε ελευθερώσει από τα βάσανα, όποια μορφή κι αν παίρνουν. Το άγιο Πνεύμα θα επαναλαμβάνει αυτό το περιεκτικό μάθημα της απελευθέρωσης μέχρι να έχει μαθευτεί, ασχέτως της μορφής του βασάνου που σου προκαλεί πόνο. Όποια πληγή φέρεις σε Αυτό θα απαντήσει με αυτή την απλή αλήθεια. Γιατί αυτή η απάντηση και μόνο απομακρύνει την αιτία κάθε μορφής λύπης και πόνου. Η μορφή δεν επηρεάζει την απάντησή Του καθόλου, γιατί Αυτό θέλει να σε διδάξει την μοναδική αιτία όλων αυτών, ασχέτως της μορφής τους. Και θα καταλάβεις ότι τα θαύματα αντανακλούν την απλή δήλωση, «Εγώ έχω κάνει αυτό το πράγμα, και είναι αυτό που θέλω να καταργήσω.»

12. Φέρε, λοιπόν, όλες τις μορφές πόνου σε Αυτόν ο Οποίος γνωρίζει ότι η κάθε μια είναι όπως οι υπόλοιπες. Αυτό δεν βλέπει διαφορές εκεί όπου δεν υπάρχει καμία, και θα σε διδάξει πως προκαλείται η κάθε μία από αυτές. Καμία δεν έχει διαφορετική αιτία από τις υπόλοιπες, και όλες τους καταργούνται εύκολα από ένα μόνο μάθημα αληθινά μαθημένο. Η σωτηρία είναι ένα μυστικό που το έχεις στερήσει μόνο από τον εαυτό σου. Το σύμπαν διακηρύσσει ότι έτσι είναι. Ωστόσο στους μάρτυρές του δεν δίνεις καμία προσοχή. Γιατί επιμαρτυρούν αυτό που δεν θέλεις να ξέρεις. Φαίνονται πως το κρατούν μυστικό από σένα. Ωστόσο δεν χρειάζεται παρά να μάθεις ότι εσύ διάλεξες να μην ακούς, να μην βλέπεις.

13. Πόσο διαφορετικά θα αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο όταν αναγνωρίσεις αυτό! Όταν συγχωρέσεις στον κόσμο την ενοχή σου, θα απελευθερωθείς από αυτήν. Η αθωότητά του δεν απαιτεί την ενοχή σου, ούτε η αθωότητά σου στηρίζεται στις αμαρτίες του. Αυτό είναι τo προφανές ∙ ένα μυστικό που δεν κρατήθηκε κρυφό από κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό σου. Και είναι αυτό που σε έχει διατηρήσει χωριστά από τον κόσμο, και κράτησε τον αδελφό σου χωριστά από εσένα. Τώρα χρειάζεσαι μόνο να μάθεις ότι και οι δυο σας είστε είτε αθώοι ή ένοχοι. Το μόνο πράγμα που είναι αδύνατο είναι να είστε διαφορετικοί ο ένας από τον άλλο ∙ ότι και οι δυο είστε αληθινοί. Αυτό είναι το μόνο μυστικό που έχεις ακόμα να μάθεις. Και δεν θα είναι μυστικό ότι θεραπεύεσαι.