ΜΑΘΗΜΑ 148

«Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

(135) Αν υπερασπίζομαι τον εαυτό μου δέχομαι επίθεση.

(136) Η ασθένεια είναι μια άμυνα ενάντια στην αλήθεια.

----ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΟΛΙΑ----

Αυτό είναι ένα από τα σπουδαία μαθήματα που μπορείς να εφαρμόσεις στην καθημερινότητά σου και να δεις ότι έτσι είναι. Την επόμενη φορά που κάποιος σου επιτεθεί, μην ανταποκριθείς. Μείνε ακίνητος. Μην κάνεις τίποτα. Να είσαι σαν παιδί, εντελώς ανυπεράσπιστος.

Μπορεί στην αρχή να νιώθεις σαν βλάκας – σαν κορόιδο να κάθεσαι έτσι χωρίς να αντιδράς – αλλά αμέσως θα δεις ότι όταν δεν αμύνεσαι και δεν ανταπαντάς υπερασπίζοντας τον εαυτό σου, τότε η επίθεση σταματά αμέσως.

Όταν δεν απαντάς στις φραστικές επιθέσεις κάποιου, τότε δεν υπάρχει καυγάς και η κουβέντα σταματάει αμέσως. Όταν ακούς πραγματικά, αυτό που λέει κάποιος, πραγματικά όμως με την πλήρη προσοχή σου, και δεν συμμετέχεις για να αμυνθείς ή να επιτεθείς…τότε στ’ αλήθεια συμβαίνει κάτι θαυμαστό.

Δοκίμασέ το.

Απλά να είσαι στο τώρα με κάποιον. Άρχισε ν’ ακούς.

Ένα πράγμα που θα παρατηρήσεις, όταν αρχίσεις να εξασκείς αυτή την πρακτική, είναι ότι τον περισσότερο χρόνο πριν, την ώρα που μιλούσε κάποιος, τον περνούσες προσπαθώντας να σχηματίσεις τις δικές σου ιδέες, ώστε να αντιδράσεις «κατάλληλα». Θα συνειδητοποιήσεις ότι ποτέ δεν ήσουν πλήρως παρών. Βρισκόσουν μέσα στο δικό σου κεφάλι, σκεπτόμενος τι θα πεις μετά.

Αυτό κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Όταν βρίσκονται σε μια συζήτηση, περιμένουν να τελειώσει ο συνομιλητής τους, για να πουν αυτοί τα δικά τους.

Ακόμα και όταν κάποιος σου επιτίθεται, απλά άκου. Δέξου το με ευγνωμοσύνη. Αυτός είναι ο λόγος που δεν χρειάζεται να αμυνθείς. Διότι είσαι ανοιχτός στις νέες πληροφορίες που σου δίνονται.

Αν απαιτήσουν να απαντήσεις, «Τι έχεις να πεις γι αυτό;» εσύ μπορείς να πεις «ακούω».

Απλά να είσαι στο τώρα και ν’ ακούς. Αυτό είναι το κλειδί. Το κλειδί της σωτηρίας είναι αυτή η σκέψη: Ό,τι κάνω το κάνω στον εαυτό μου.

Πολύ γρήγορα θα συνειδητοποιήσεις ότι ο άλλος «εκεί έξω» δεν είναι καθόλου εκεί έξω. Είναι εσύ. Είναι μια εικόνα, μια αντανάκλαση της δικής σου κατάστασης του νου. Το κάνεις στον εαυτό σου. Δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα. Αυτό είναι η συγχώρεση.

Έτσι δεν χρειάζεται ν’ αντιδράς στις φιγούρες που πρωταγωνιστούν στο όνειρό σου. «Άφησέ τες να είναι όσο εμπαθείς θέλουν, δεν μπορούν να έχουν καμιά επίδραση επάνω σου εκτός κι αν δεν μπορέσεις να αναγνωρίσεις ότι αυτό δεν είναι παρά το όνειρό σου.»

Δεν υπάρχει λόγος να αμύνεσαι.

Μπορεί ο αδερφός σου που σου φωνάζει να έχει κάτι να σου πει. Άκουσέ τον.

Έτσι θεραπεύεσαι και θεραπεύεις.

«Ένας θεραπευμένος νους δεν κάνει σχέδια. Διεκπεραιώνει τα σχέδια που έχει δεχτεί ακούγοντας μια σοφία που δεν είναι η δική του. Περιμένει μέχρι να διδαχθεί τι πρέπει να κάνει, και έπειτα προχωρεί στην πράξη.»

«Δεν βασίζεται στον εαυτό του για τίποτα εκτός από την επάρκειά του στο να εκπληρώσει τα σχέδια που του έχουν ανατεθεί. Είναι ασφαλής μέσα στην βεβαιότητα ότι τα εμπόδια δεν μπορούν να εμποδίσουν την πορεία της διεκπεραίωσης όποιου στόχου υπηρετεί το ανώτερο σχέδιο το ορισμένο για το καλό όλων.»

Η κάθε πράξη σου ας «υπηρετεί το ανώτερο σχέδιο το ορισμένο για το καλό όλων.»

Ο Τόνυ Πάρσον λέει: «Μια στιγμή παρουσίας στο τώρα φέρνει περισσότερο φως στον κόσμο από χίλια χρόνια «καλών πράξεων». Στην παρουσία, κάθε πράξη είναι ξεκαθαρισμένη και αμόλυντη. Είναι αυθορμητισμός που προέρχεται από την ηρεμία.»

Ο Έκχαρτ Τολ λέει για τον σερβιτόρο που είναι απόλυτα παρών καθώς βάζει ένα πιάτο στο τραπέζι μπροστά από έναν πελάτη. Αγνή παρουσία. Αυτή είναι η λειτουργία ενός δασκάλου του Θεού. Να είναι απόλυτα στο παρόν σε κάθε κατάσταση, και να μην περιμένει για κάποιο «απώτερο μέλλον» στο οποίο ν’ αρχίσει την ζωή του.

Η ζωή σου συμβαίνει τώρα. Το τώρα είναι το μόνο που υπάρχει.

Εσύ είσαι ο κομιστής της σωτηρίας:

Σήμερα είναι η μέρα της πλήρης εκπλήρωσης. Σήμερα είναι η μέρα που εκπληρώνεις την λειτουργία σου φέρνοντας το σκοτάδι στο φως. Το σκοτάδι μέσα σου έχει έρθει στο φως. Πάρε το μαζί σου στο σκοτάδι, από την ιερή στιγμή από την οποία το πήρες. Ολοκληρώνεσαι με την επιθυμία σου να γίνεις ολοκληρωμένος. Άφησε το φως σου να συμπεριλάβει όλες σου τις πράξεις. Αυτή είναι η μόνη μέρα που έχεις. Δώσε της το 100% της προσοχής σου.

Καταπληκτικό όσο και απλούστατο!

Η σωτηρία δεν είναι πολύπλοκη.

Και φυσικά οδηγούμαστε στο δεύτερο σκέλος της επανάληψής μας.

«Η ασθένεια είναι μια άμυνα ενάντια στην αλήθεια.»

Όταν δεν αμύνεσαι είναι αδύνατον να υποστείς οποιαδήποτε ασθένεια.

Ο μόνος λόγος που αρρωσταίνουμε είναι επειδή αμυνόμαστε. Η ασθένεια είναι μια άμυνα ενάντια στην αλήθεια.

Ας επιτρέψουμε, λοιπόν, στον εαυτό μας να θυμηθεί την αλήθεια.

«Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.»