ΜΑΘΗΜΑ 133

Δεν θα δίνω αξία σε ό,τι είναι ανάξιο.

1. Μερικές φορές στην διδασκαλία υπάρχει όφελος, ειδικά αφού περάσεις αυτό που φαίνεται θεωρητικό και απομακρυνθείς από ό,τι έχει ήδη μάθει ο μαθητής, για να τον επαναφέρεις σε πρακτικές μέριμνες. Αυτό θα κάνουμε σήμερα. Δεν θα μιλήσουμε για υψηλές, παγκόσμιες ιδέες, παρά θα μείνουμε στα δικά σου οφέλη.

2. Δεν ζητάς πολλά από την ζωή, αντίθετα ζητάς πάρα πολύ λίγα. Όταν αφήνεις το μυαλό σου να απασχολείται με έννοιες που αφορούν το σώμα, πράγματα να αγοράσεις, και για θέματα περιωπής που δίνει αξία τούτος ο κόσμος, ζητάς την θλίψη, και όχι την ευτυχία. Αυτά τα Μαθήματα δεν επιχειρούν να σου πάρουν τα λίγα που έχεις. Δεν προσπαθούν να αναπληρώσουν τις ουτοπικές ιδέες με ικανοποιήσεις που περιέχει ο κόσμος. Δεν υπάρχουν ικανοποιήσεις σε αυτό τον κόσμο.

3. Σήμερα αναφέρουμε τα αληθινά κριτήρια με τα οποία δοκιμάζουμε όλα τα πράγματα που νομίζεις ότι θέλεις. Εκτός κι αν εκπληρώνουν κάποιους πολύ σημαντικούς όρους, δεν αξίζει να τα επιθυμείς καθόλου, γιατί μόνο αντικαθιστούν κάποια άλλα που μπορούν να σου προσφέρουν πολύ περισσότερα. Τους νόμους που κυβερνούν την επιλογή δεν τους έφτιαξες εσύ, ούτε μπορείς να φτιάξεις περισσότερες εναλλακτικές ως προς το τι να διαλέξεις. Την επιλογή μπορείς να την κάνεις – πραγματικά, πρέπει να την κάνεις. Αλλά είναι σοφό να μάθεις τους νόμους που ενεργοποιείς όταν επιλέγεις, και ανάμεσα σε ποιες εναλλακτικές μπορείς να διαλέξεις.

4. Έχουμε ήδη τονίσει ότι δεν παρά δύο, όσο πολλές και να φαίνονται ότι είναι. Η αχτίνα δράσης μας είναι καθορισμένη, και αυτό δεν μπορεί ν’ αλλάξει. Θα ήταν πολύ άδικο να σε αφήσουμε να έχεις απεριόριστες εναλλακτικές, και να καθυστερείς έτσι την τελική σου επιλογή μέχρι να σκεφτείς όλες τις άλλες μέσα στο χρόνο ∙ και να μην οδηγηθείς ξεκάθαρα στον τόπο όπου δεν υπάρχει παρά μία επιλογή που πρέπει να γίνει.

5. Ένας άλλος σχετικός και ευεργετικός νόμος είναι ότι δεν υπάρχει κανένας συμβιβασμός στο τι θα επιφέρει η επιλογή σου. Δεν μπορεί να σου φέρει μόνο λίγα, γιατί δεν υπάρχει μεσαία κατάσταση. Κάθε επιλογή που κάνεις σου φέρνει ή τα πάντα ή τίποτα. Άρα, αν μάθεις τα κριτήρια με τα οποία μπορείς να ξεχωρίσεις το «όλα» από το «τίποτα», θα κάνεις την καλύτερη επιλογή.

6. Πρώτον, αν διαλέξεις ένα πράγμα που δεν θα κρατήσει για πάντα, αυτό που διάλεξες είναι άνευ αξίας. Μια προσωρινή αξία ισούται με καθόλου αξία. Ο χρόνος ποτέ δεν μπορεί να αφαιρέσει μια αξία που είναι αληθινή. Ό,τι ξεθωριάζει και πεθαίνει δεν βρισκόταν ποτέ εκεί, και δεν προσφέρει τίποτα σε αυτόν που το επιλέγει. Εξαπατάται από το τίποτα με μια μορφή που νομίζει ότι του αρέσει.

7. Έπειτα, αν επιλέξεις να αφαιρέσεις ένα πράγμα από κάποιον άλλο, δεν θα σου μείνει τίποτα. Αυτό συμβαίνει διότι όταν αρνείσαι το δικαίωμά του στα πάντα, το αρνείσαι και στο εαυτό σου. Άρα δεν αναγνωρίζεις τα πράγματα που έχεις πραγματικά, αρνούμενος ότι βρίσκονται εκεί. Όποιος αναζητά να αποσπάσει έχει εξαπατηθεί ο ίδιος από την ψευδαίσθηση ότι η απώλεια κάποιου άλλου θα του επιφέρει κέρδος. Όμως η απώλεια προσφέρει απώλεια, και τίποτα άλλο.

8. Ο επόμενος παράγοντας είναι αυτός στον οποίο βασίζονται όλοι οι άλλοι. Γιατί η επιλογή που κάνεις έχει αξία για σένα; Τι είναι αυτό που ελκύει το νου σου σε αυτή; Ποιο σκοπό εξυπηρετεί; Εδώ είναι το πιο εύκολο να εξαπατηθείς. Γιατί αυτό που θέλει το εγώ δεν μπορεί να το αναγνωρίσει. Ούτε καν λέει την αλήθεια όπως την αντιλαμβάνεται, γιατί χρειάζεται να κρατήσει το φωτοστέφανο με το οποίο προστατεύει τους στόχους του από την φθορά και από την σκουριά, ώστε εσύ να μπορείς να βλέπεις πόσο «αθώο» είναι.

9. Το καμουφλάζ του όμως δεν είναι παρά ένα λεπτό λουστράρισμα, που δεν μπορεί να εξαπατήσει άλλους από εκείνους που τους ικανοποιεί να εξαπατούνται. Οι στόχοι του είναι προφανείς σε όποιο ενδιαφέρεται να τους αναζητήσει. Εδώ η απάτη διπλασιάζεται, γιατί αυτός που πλανάται δεν θα αντιληφθεί ότι απλά έχει αποτύχει να ωφεληθεί. Θα πιστεύει ότι έχει υπηρετήσει τους κρυφούς στόχους του εγώ.

10. Όμως παρόλο που προσπαθεί να κρατήσει το φωτοστέφανό του καθαρό μέσα στην θέασή του, ακόμα θα αντιλαμβάνεται τις γυαλισμένες άκρες του και τον σκουριασμένο πυρήνα του. Τα ασήμαντα λάθη του φαντάζουν σαν αμαρτίες σ’ αυτόν, διότι βλέπει το λούστρο τους ως δικό του ∙ την σκουριά σαν σημάδι βαθιάς αναξιότητας μέσα του. Αυτός που ακόμα θέλει να διατηρήσει τους στόχους του εγώ και να τους υπηρετεί ως δικούς του δεν κάνει λάθη, σύμφωνα με τις προσταγές του καθοδηγητή του. Αυτή η καθοδήγηση διδάσκει ότι είναι σφάλμα να πιστεύεις ότι οι αμαρτίες δεν είναι παρά λάθη, γιατί ποιος τότε θα υπέφερε για τια αμαρτίες του αν ήταν έτσι;

11. Κι έτσι ερχόμαστε στο κριτήριο για επιλογή που είναι το πιο δύσκολο να γίνει πιστευτό, διότι η φανερότητά του είναι καλυμμένη από πολλά επίπεδα ασάφειας. Αν νιώθεις οποιαδήποτε ενοχή για την επιλογή σου, έχεις επιτρέψει στους στόχους του εγώ να μπουν ανάμεσα στις πραγματικές εναλλακτικές επιλογές σου. Κι έτσι δεν συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν μόνο δύο επιλογές, και οι εναλλακτικές που νομίζεις ότι επέλεξες σου φαίνονται τρομακτικές, και πολύ επικίνδυνες για να είναι το «τίποτα» που είναι πραγματικά.

12. Όλα τα πράγματα ή έχουν αξία, ή δεν έχουν, είναι άξια ή όχι να τα αναζητάς, απόλυτα επιθυμητά ή εντελώς ανάξια της παραμικρής προσπάθειάς σου να τα αποκτήσεις. Η επιλογή είναι εύκολη εξαιτίας αυτού. Η πολυπλοκότητα δεν είναι τίποτα άλλο από ένα προπέτασμα καπνού, που κρύβει το πολύ απλό γεγονός ότι καμιά απόφαση δεν μπορεί να είναι δύσκολη. Ποιο είναι το όφελος για σένα αν μάθεις αυτό; Είναι πολύ μεγαλύτερο από το να μπορείς απλά να κάνεις τις επιλογές σου εύκολα και δίχως πόνο.

13. Στον Ουρανό τον ίδιο φτάνεις με άδεια χέρια και ανοιχτό νου, που έρχονται με τίποτα για να βρουν τα πάντα και να τα διεκδικήσουν ως δικά τους. Σήμερα θα επιχειρήσουμε να φτάσουμε σε αυτή την κατάσταση, αφήνοντας πίσω μας τις αυταπάτες, με ειλικρινή προθυμία να δίνουμε αξία μόνο όπου υπάρχει πραγματικά. Οι δύο εκτεταμένες ασκήσεις των δεκαπέντε λεπτών ας αρχίζουν έτσι:

- Δεν θα δίνω αξία σε αυτό που δεν έχει καμία, και αναζητώ μόνο αυτό που έχει αξία, γιατί μόνο αυτό επιθυμώ να βρω.

14. Και έπειτα λάβε αυτό που περιμένει τον κάθε ένα που το ζητά, ερχόμενος χωρίς βάρη, στην θύρα του Ουρανού, η οποία ανοίγει καθώς αυτός έρχεται. Και κατά την διάρκεια της ημέρας έτσι και περιπέσεις στην περισυλλογή άχρηστων εμποδίων, ή πιστέψεις ότι βλέπεις κάποιες δύσκολες αποφάσεις να σε αντιμετωπίζουν, πολύ γρήγορα απάντησε με αυτή την απλή σκέψη:

- Δεν θα δώσω αξία σε αυτό που δεν έχει καμία, γιατί μόνο αυτό που έχει αξία μου ανήκει.