ΜΑΘΗΜΑ 126

«Ό,τι δίνω δίνεται στον εαυτό μου»

1. Η σημερινή ιδέα, εντελώς ξένη για το εγώ και την σκέψη του κόσμου, είναι αποφασιστική για την μεταστροφή του τρόπου σκέψης που προωθούν αυτά τα Μαθήματα. Αν πίστευες σε αυτή την δήλωση, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα για την απόλυτη συγχώρεση, την βεβαιότητα σκοπού, και την σίγουρη κατεύθυνση. Θα καταλάβαινες το μέσο με το οποίο έρχεται σε σένα η σωτηρία, και δεν θα δίσταζες να το χρησιμοποιήσεις τώρα.

2. Ας αναλογιστούμε τι πιστεύεις τώρα, αντί γι αυτή την ιδέα. Σου φαίνεται ότι οι άλλοι άνθρωποι είναι ξεχωριστοί από σένα, και ότι μπορούν να συμπεριφέρονται με τρόπους που δεν έχουν καμία σχέση με τις σκέψεις σου, ούτε οι δικές σου με τις δικές τους. Άρα, η στάση σου δεν έχει καμία επίδραση επάνω τους, και οι εκκλήσεις τους για βοήθεια δεν σχετίζονται καθόλου με τις δικές σου. Ακόμα νομίζεις ότι μπορούν να αμαρτήσουν χωρίς να επηρεάσουν την αντίληψή σου προς τον εαυτό σου, ενώ εσύ μπορείς να κρίνεις την αμαρτία τους, και παρόλα αυτά να παραμένεις σε γαλήνη μακριά από κατάκριση.

3. Όταν «συγχωρείς» μια αμαρτία, δεν υπάρχει άμεσο όφελος προς τα σένα. Δίνεις ευσπλαχνία σε κάποιον ανάξιο, απλά για να επισημάνεις ότι είσαι καλύτερος, σε ανώτερο επίπεδο από αυτόν που συγχωρείς. Αυτός δεν έχει κερδίσει την φιλεύσπλαχνη ανεκτικότητα σου, την οποία χαρίζεις σε κάποιον ανάξιο του δώρου σου, διότι οι αμαρτίες του τον έχουν υποβιβάσει κάτω από το επίπεδο πραγματικής ισότητας με σένα. Αυτός δεν έχει καμία αξίωση στην συγχώρεσή σου. Αυτή προσφέρει ένα δώρο σε αυτόν, αλλά όχι σε σένα.

4. Έτσι η συγχώρεση δεν έχει πραγματική βάση ∙ ένα φιλεύσπλαχνο καπρίτσιο, καλοπροαίρετο μεν, αλλά ανάξιο, ένα δώρο που κάποιες φορές δίνεται και άλλες παρακρατείται. Εφόσον είναι αδικαιολόγητο, η παρακράτηση του είναι δίκαιη, ούτε είναι σωστό να υποφέρεις όταν παρακρατείται. Η αμαρτία που συγχωρείς δεν είναι η δική σου. Κάποιος έξω από σένα την έχει διαπράξει. Και αν λοιπόν, είσαι μεγαλόψυχος μαζί του και του δώσεις κάτι που δεν το αξίζει, το δώρο δεν είναι δικό σου περισσότερο από ότι ήταν και η αμαρτία του.

5. Αν αυτό είναι αλήθεια, η συγχώρεση δεν έχει κανένα έδαφος στο οποίο να βασιστεί αξιόπιστα και με βεβαιότητα. Είναι μία εκκεντρικότητα, κατά την οποία μερικές φορές επιλέγεις να παρέχεις πλουσιοπάροχα μια χάρη σε κάποιον που δεν την αξίζει. Όμως παραμένει δικαίωμά σου να μην αφήσεις τον αμαρτωλό να διαφύγει από την δίκαιη τιμωρία του για την αμαρτία του. Νομίζεις ότι ο Κύριος των Ουρανών θα άφηνε την σωτηρία του κόσμου να εξαρτάται από κάτι τέτοιο; Η φροντίδα Του για σένα δεν θα ήταν πραγματικά μικρή, αν η σωτηρία σου βασιζόταν σε ένα καπρίτσιο;

6. Εσύ δεν καταλαβαίνεις την συγχώρεση. Έτσι όπως την βλέπεις, δεν είναι παρά μία επιφυλακή προς κάποια απροκάλυπτη επίθεση, χωρίς να χρειάζεται διόρθωση μέσα στο νου σου. Δεν μπορεί να σου δώσει γαλήνη έτσι όπως την αντιλαμβάνεσαι. Δεν είναι μέσο για την απελευθέρωσή σου από αυτό που βλέπεις σε κάποιον άλλο από τον εαυτό σου. Δεν έχει την δύναμη να επανορθώσει την ενότητά σου με αυτόν στην επίγνωσή σου. Δεν είναι αυτό που ο Θεός σκόπευε να είναι για σένα.

7. Όταν δεν Του δίνεις το δώρο που σου ζητά, δεν μπορείς να αναγνωρίσεις και τα δικά Του δώρα, και θα νομίζεις ότι δεν σου τα έδωσε. Και όμως, Εκείνος θα σου ζητούσε ένα δώρο αν δεν ήταν για σένα; Θα μπορούσε ποτέ να ικανοποιηθεί με κενές χειρονομίες, και να δώσει αξία σε τόσο μηδαμινά δώρα ανάξια του Υιού Του; Η σωτηρία είναι καλύτερο δώρο από αυτό. Και η αληθινή συγχώρεση σαν το μέσο με το οποίο επιτυγχάνεται, πρέπει να θεραπεύει το νου που δίνει, γιατί το να δίνεις σημαίνει ότι λαμβάνεις. Αυτό που δεν λαμβάνεται δεν έχει δοθεί, αλλά αυτό που έχει δοθεί πρέπει να έχει παραληφθεί.

8. Σήμερα προσπαθούμε να καταλάβουμε την αλήθεια ότι ο χορηγός και ο παραλήπτης είναι ο ίδιος. Θα χρειαστείς βοήθεια για να αποκτήσει αυτό κάποιο νόημα για σένα, διότι είναι τόσο ξένο προς τις σκέψεις με τις οποίες είσαι εξοικειωμένος. Αλλά η Βοήθεια που χρειάζεσαι βρίσκεται εκεί. Δώσε Του την πίστη σου σήμερα, και ζήτησε Του να μοιραστεί μαζί σου την άσκησή σου στην αλήθεια σήμερα. Και αν κατορθώσεις να ρίξεις έστω μία μικρή βιαστική ματιά στην απελευθέρωση που βρίσκεται στην ιδέα που ασκούμαστε σήμερα, αυτή είναι μία μέρα δόξας για τον κόσμο.

9. Δώσε δεκαπέντε λεπτά δύο φορές σήμερα στην προσπάθεια να κατανοήσεις την σημερινή ιδέα. Είναι η σκέψη με την οποία η συγχώρεση παίρνει την θέση που της αρμόζει στις προτεραιότητές σου. Είναι η σκέψη που θα απελευθερώσει το νου σου από κάθε φραγμό για την σημασία της συγχώρεσης, και θα σε αφήσει να συνειδητοποιήσεις την αξία της για σένα.

10. Σιωπηλά, κλείσε τα μάτια σου στον κόσμο που δεν καταλαβαίνει την συγχώρεση, και αναζήτησε το άδυτο μέσα στον ήσυχο τόπο όπου οι σκέψεις αλλάζουν και οι λανθασμένες πεποιθήσεις παραμερίζονται. Επαναλάμβανε την σημερινή ιδέα, και ζήτησε βοήθεια για να καταλάβεις τι σημαίνει πραγματικά. Δείξε προθυμία να διδαχθείς. Να χαίρεσαι που ακούς την Φωνή της αλήθειας και της θεραπείας να σου μιλά, και θα καταλάβεις τα λόγια που σου λέει και θ’ αναγνωρίσεις ότι σου λέει τα δικά σου.

11. Όσο πιο συχνά μπορείς, υπενθύμιζε στον εαυτό σου ότι έχεις ένα στόχο σήμερα ∙ ένα σκοπό που δίνει σε αυτή την ημέρα ειδική αξία για σένα και όλους τους αδελφούς σου. Μην αφήσεις το νου σου να ξεχάσει αυτό το στόχο για πολύ ώρα, παρά λέγε στον εαυτό σου:

Ό,τι δίνω δίδεται στον εαυτό μου. Η Βοήθεια που χρειάζομαι για να μάθω ότι αυτό είναι αλήθεια είναι μαζί μου τώρα. Και θα έχω εμπιστοσύνη σε Αυτήν.

Έπειτα πέρασε μια στιγμή σε ησυχία, ανοίγοντας το νου σου στην διόρθωση και την αγάπη Του. Και ό,τι ακούσεις από Αυτόν θα το πιστέψεις, γιατί αυτό που Εκείνος δίνει το λαμβάνεις εσύ.

☼☺♫♥♥

…και κάποια σχόλια

Σήμερα πειραματίσου. Εφάρμοσε αυτό το μάθημα στην καθημερινότητά σου.

Αν θέλεις πολλά, δίνε πολλά.

Ό,τι δίνεις δίνεται στον εαυτό σου.

Αν θέλεις αγάπη, δίνε αγάπη.

Αν θέλεις χαρά, δίνε χαρά.

Αν θέλεις εκτίμηση, δίνε εκτίμηση.

Πολλοί άνθρωποι λένε ότι δεν έχουν να δώσουν τίποτα γιατί νομίζουν ότι το να δίνουν είναι να δίνουν υλικά πράγματα. Αυτό είναι σφάλμα.

Μπορείς να δώσεις πάρα πολλά!

Μπορείς να δώσεις τα πάντα!

Κάθε φορά που δίνεις, παίρνεις τουλάχιστον 50 φορές περισσότερο από αυτό που έδωσες!

Αυτό είναι το «μυστικό» που δεν είναι καθόλου μυστικό. Τα πάντα είναι ενέργεια. Θα αρχίσεις να γίνεσαι μάρτυρας θαυμάτων όταν αρχίσεις να κινείς αυτή την ενέργεια.

Απλά, δίνε!

Μην αφήνεις την ενέργεια να τελματώνει!

Δώσε κίνηση!

Πες ένα καλό λόγο σε κάποιον.

Στείλε ένα μήνυμα αγάπης.

Συγχώρεσε μια πικρία.

Καθάρισε τα εισερχόμενα μηνύματά σου.

Μάζεψε τα πράγματα που δεν χρειάζεσαι και χάρισέ τα κάπου. Στην εκκλησία, σε κάποιους που τα χρειάζονται, όπου θες. Τα δικά σου άχρηστα μπορεί να είναι θησαυρός σε για κάποιον άλλο. Δίνεις, λοιπόν, ένα θησαυρό.

Δίνε.

Άνοιξε χώρο στην ζωή σου για να συμβεί κάτι καινούριο.

Συγχώρεσε!

Δίνε χωρίς να αποσκοπείς σε αντάλλαγμα. Δεν δίνεις με σκοπό να σε ξεπληρώσουν με κάτι άλλο. Αυτός είναι ο τρόπος σκέψης του κόσμου.

Αυτό κι αν δεν είναι σπουδαίο πείραμα!

Δεν υπάρχει κανένας εκεί έξω!

Δεν θα σου δώσει κανένας «άλλος» τίποτα.

Ό,τι δίνεις δίδεται σε σένα!