ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ

VI. Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ

Εσύ που θέλεις την γαλήνη μπορείς να την βρεις μόνο με την απόλυτη συγχώρεση. Κανένας δεν μπορεί να μάθει τίποτα εκτός κι αν θέλει να το μάθει και πιστεύει ότι το χρειάζεται κατά κάποιο τρόπο. Αν και η έλλειψη δεν υπάρχει στην δημιουργία του Θεού, είναι πασιφανής σε αυτό που έχεις φτιάξει εσύ. Μάλιστα, αυτή είναι και η κύρια διαφορά ανάμεσά τους. Η έλλειψη υπονοεί ότι επιθυμείς να βρισκόσουν σε μια καλύτερη κατάσταση διαφορετική από ότι είσαι τώρα.

Μέχρι τον «διαχωρισμό», που είναι και η σημασία της «πτώσης», τίποτα δεν βρισκόταν σε έλλειψη. Δεν υπήρχαν καθόλου ανάγκες. Οι ανάγκες προκύπτουν μόνο όταν υποβάλεις τον εαυτό σου σε στέρηση. Ενεργείς σύμφωνα με μια συγκεκριμένη σειρά αναγκών την οποία εσύ έχεις καταρτίσει. Αυτό, με την σειρά του εξαρτάται από το τι αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι.

Η αίσθηση διαχωρισμού από τον Θεό είναι η μόνη έλλειψη που πραγματικά χρειάζεσαι να διορθώσεις. Αυτή η αίσθηση του διαχωρισμού ποτέ δεν θα είχε προκύψει αν εσύ δεν είχες παραμορφώσει την αντίληψή σου για την αλήθεια, αντιλαμβανόμενος έτσι τον εαυτό σου σε έλλειψη.
Η ιδέα της σειράς αναγκών προέκυψε διότι, έχοντας κάνει αυτό το θεμελιώδες σφάλμα, είχες ήδη θρυμματίσει τον εαυτό σου σε επίπεδα με διαφορετικές ανάγκες. Καθώς ενοποιείσαι γίνεσαι ένα, και οι ανάγκες σου γίνονται ένα κατά τον ίδιο τρόπο. Οι ενοποιημένες ανάγκες οδηγούν σε ενοποιημένη δράση, διότι αυτό παράγει έλλειψη σύγκρουσης.

Η ιδέα της σειράς των αναγκών, η οποία είναι επακόλουθο του αρχικού σφάλματος ότι κάποιος μπορεί να είναι διαχωρισμένος από τον Θεό, χρειάζεται διόρθωση στο δικό της επίπεδο διότι το σφάλμα της αντίληψης επιπέδων πρέπει να διορθωθεί ολοκληρωτικά. Δεν μπορείς να συμπεριφέρεσαι αποτελεσματικά ενώσω λειτουργείς σε διαφορετικά επίπεδα. Όμως, όσο το κάνεις αυτό, η διόρθωση πρέπει να εφαρμοστεί κάθετα από κάτω προς τα πάνω. Αυτό επειδή νομίζεις ότι ζεις στον χώρο, όπου ιδέες όπως «πάνω» και «κάτω» έχουν νόημα. Τελικά ο χώρος είναι εξίσου χωρίς νόημα όπως ο χρόνος. Και τα δύο είναι απλές πεποιθήσεις.

Ο πραγματικός σκοπός αυτού του κόσμου είναι να τον χρησιμοποιήσεις για να διορθώσεις την απιστία σου. Ποτέ δεν θα μπορείς να ελέγξεις τις επιδράσεις του φόβου εσύ ο ίδιος, διότι εσύ είσαι αυτός που έφτιαξε τον φόβο και πιστεύεις σε αυτό που έφτιαξες. Στην στάση, αν και όχι στο περιεχόμενο, μοιάζεις με τον Δημιουργό σου, ο Οποίος έχει απόλυτη πίστη στις δημιουργίες Του διότι Αυτός τις δημιούργησε. Η πίστη παράγει την αποδοχή της ύπαρξης. Αυτός είναι ο λόγος που μπορείς να πιστεύεις αυτό που κανένας άλλος δεν πιστεύει ότι είναι αληθινό.

Είναι αληθινό για σένα διότι το έφτιαξες εσύ.

Όλες οι πλευρές του φόβου είναι αναληθείς διότι δεν υπάρχουν σε δημιουργικό επίπεδο, άρα δεν υπάρχουν καθόλου. Σε όποια έκταση είσαι πρόθυμος να παραδώσεις τις πεποιθήσεις σου σε αυτή την δοκιμασία, σε αυτό τον βαθμό οι αντιλήψεις θα διορθώνονται. Ξεκαθαρίζοντας το ψεύτικο από το αληθινό, το θαύμα έχει αυτή την πορεία:

Η τέλεια αγάπη αποβάλλει τον φόβο.
Αν ο φόβος υπάρχει,
Τότε δεν υπάρχει τέλεια αγάπη.

Αλλά:

Μόνο η τέλεια αγάπη υπάρχει.
Αν υπάρχει φόβος,
Προξενεί μια κατάσταση που δεν υπάρχει.

Πίστεψέ το αυτό και θα είσαι ελεύθερος. Μόνο ο Θεός μπορεί να ορίσει αυτή την λύση, και αυτή η πίστη είναι το δώρο Του.