ΠΛΑΤΩΝ ΔΡΑΚΟΥΛΗΣ - Η ΑΛΛΗΛΕΥΜΕΝΕΙΑ ΚΑΙ Η ΜΕΡΙΜΝΑ

ΠΛΑΤΩΝ ΔΡΑΚΟΥΛΗΣ

Μερικοί ακόμα πνευματικοί θησαυροί από τον μεγάλο Έλληνα πρωτοπόρο του πνεύματος, Πλάτωνα Δρακούλη.

Η Αλληλευμένεια

Η γέννηση μιας νέας ιδέας φέρει σθένος στο πνεύμα. Όσο πλουσιότερο είναι σε ιδέες το πνεύμα τόσο κραταιότερα είναι τα έργα του σώματος. Όπως το σώμα τρέφεται δια νέων τροφών έτσι και το πνεύμα τρέφεται δια των νέων ιδεών. Λεισμόνει τα οπίσω, ενθυμού τα πρόσω, αυτό είναι το κλειδί της αιώνιας ζωής. Το γήρας είναι προϊόν αφοσίωσης εις τα οπίσω. Η αειθαλής νεότητα είναι προϊόν αφοσίωσης εις τα πρόσω.

Η αφοσίωση εις τα πρόσω γεννά ιδέες διότι φέρει τους στοχασμούς εις επιγαμία προς τους στοχασμούς όντων τα οποία κατοικούν εις τις σφαίρες του υπέρτερου πνεύματος. Προαπαιτείται όμως η τέχνη του λησμονείν τις νεκρές ιδέες πριν γίνει δυνατόν να ελπίσεις την γέννηση νέων ιδεών. Και όταν αποκτήσεις νέες ιδέες, είναι απόλυτος ανάγκη – είναι νόμος του βίου η ανάγκη αυτή- να εκφράσεις αυτές. Σε καθιστά ευδαιμονέστερο και ισχυρότερο η έκφρασις, διότι άνοιξες πύλες άλλων διανοιών, και εξ αυτών ακτινοβολήθηκε προς εσένα ισχύς και γηθοσύνη. Αλλά αν παρέλειψες να εκφράσεις, αποκλείστηκες από αυτήν την ακτινοβόληση, και η ζωή σου μειώνεται. Μόνον ο δίδων δώρα λαμβάνει δώρα.

Όσο περισσότερα δίδεις τόσο περισσότερα έχεις. Πλούσιος είναι αυτός που έχει το θάρρος να δίδει.

Η αφιλαυτία είναι στοιχείο ζωτικό της πρωτοτυπίας των ιδεών τις οποίες δανείζεσαι. Ο φίλαυτος αρκείται να δανείζεται και δεν προσφέρει κάτι πρωτότυπο. Ο αφίλαυτος δανείζεται και παράγει πρωτότυπα. Δεν προσφέρει τα δανεισθέντα ως πρωτότυπα, αλλά γεννά εκ της χρήσεως του δανείου.

Ο γνωρίζων να κάνει την δέουσα χρήση της τεράστιας δύναμης την οποία ονομάζουμε στοχασμό διεξάγει πολύ πιο επικερδή εργασία εντός μιας ώρας, παρά ο μη γνωρίζων εντός ενός έτους.

Η διάνοια όχι μόνο ελκύει στοχασμούς, αλλά και εξαποστέλλει. Η ατμόσφαιρα βρίθει στοχασμών εξαποστελόμενων από κάθε είδους διάνοιες. Οι ομοφυείς στοχασμοί συναντώνται και οι διάνοιες που τους εξαποστέλλουν φέρονται εις συνάφεια. Αναλόγως του ποιου των στοχασμών που εξαποστέλλεις θα είναι και οι σχέσεις που προορίζεσαι να συνάψεις. Ο υστερόβουλος στοχασμός σου θα αφυπνίσει μια υστερόβουλη χορδή και στους άλλους. Οι υστερόβουλοι όταν συναντώνται βλάπτουν αλλήλους. Επίσης οι φίλαυτοι και οι άδικοι.

Οι μεγάλες αρμονίες προέκυψαν μόνον εκ της αλληλεπικοινωνίας των αφίλαυτων. Οι θρίαμβοι της Ειρήνης (οι οποίοι, αντίθετα με τους θριάμβους του πολέμου, είναι αιώνιοι), είναι τέκνα της ανεξιδοξίας. Μόνον οι ανεξίδοξοι δύνανται να συνεννοηθούν και να συνεργαστούν.

Κάθε στοχασμός τον οποίο εξαποστέλλεις σου φέρει ακριβώς τις αντίστοιχες αξίες. Αλλά μη σπαταλάς τις ικμάδες σου με ανυπομονησία ή ταραχή. Η δύναμη του στοχασμού σου αρκεί. Η νοερά γαλήνια (επίμονη αλλά όχι ανυπόμονη) αίτηση είναι η μόνη δύναμη που κινεί όρη. Φρόντιζε να θέτεις σε ενέργεια αυτή την δύναμη λίγο προ του ύπνου σου. Θα συναντηθείς με πρόσωπα στον αόρατο κόσμο, τα οποία θα ενώσουν τις δυνάμεις τους με τις δικές σου, και θα είσαι σε θέση όταν ξυπνήσεις να κάνεις αποτελεσματικότερη χρήση του σώματός σου.

Ο μόνος τρόπος να αμυνθείς και να ματαιώσεις την επιρροή των στοχασμών δυσμένειας που ξαποστέλλονται εναντίον σου είναι να αντεξαποστείλεις στοχασμούς φιλίας. Όσο δίκαια παράπονα και αν έχεις εναντίον οιουδήποτε, μην τον κηρύξεις εχθρό σου. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Νοερά κήρυξέ τον φίλο σου. Αν τον κηρύξεις εχθρός σου, θα ελκύσεις προς τον εαυτό σου ρεύματα εχθρότητας από κάθε γωνιά του Σύμπαντος. Αν τον κηρύξεις φίλο σου το σθένος σου πολλαπλασιάζεται. Πάσα αρμονική και αλληλευμενής ομήγυρης είναι δίνη ξαποστέλλουσα κύματα ευεργετικού αιθέρα. Ζήτα γαλήνια ότι ποθείς και έρχεται. Πρόσεχε μόνο να ποθείς τα άξια πόθου.

Η Μέριμνα.

Ο στοχασμός είναι ουσία η οποία δεν πρέπει να σπαταλάται, διότι η σπατάλη της φέρει μείωση όχι μόνο του διανοητικού σθένους αλλά και της σωματικής ρώμης. Σε κάθε πράξη, έστω και την παραμικρή, είναι καλό να κατευθύνεται επαρκής δόση στοχασμού, για να γίνει κατορθωτή η δέουσα σύμπραξη μεταξύ μυώνος και νου προς ικανοποιητική εκτέλεση της πράξης. Αν ο στοχασμός αποστέλλεται αλλού την στιγμή που επιχειρείται η πράξη, συμβαίνει σπατάλη στοχασμού. Κάθε ανυπομονησία στην πράξη ή στην σκέψη είναι σπατάλη στοχασμού. Συγκέντρωση του στοχασμού είναι νόμος του βίου.

Για να λησμονήσεις μια ταραχή ή θλίψη, συγκέντρωσε τον στοχασμό σου σε κάτι άλλο και θα αντλήσεις από αυτό αρκετή αγαλλίαση ώστε να εξουδετερώσεις την ταραχή ή τη θλίψη σου. Η συχνή προς τούτο προσπάθεια φέρει την ευχέρεια της συγκέντρωσης. Διηνεκώς στον καθημερινό μας βίο έχομε αφορμές τέτοιας προσπάθειας.

Θέλεις να δέσεις ένα κόμπο. Έχεις πολύτιμη ευκαιρία να εξασκήσεις την δύναμη της συγκέντρωσης αν θυμηθείς ότι είναι ουσιώδες να μη διαλογίζεσαι τίποτα άλλο παρά μόνο την πράξη της δέσης του κόμπου. Ο νους γυμναζόμενος από τέτοιες καθημερινές αφορμές εύκολα κατόπιν θα δύναται να αποσπάται από δυσάρεστα συγκεντρούμενος σε ευάρεστα.

Σπαταλάς πολύτιμη ενέργεια δια της ανυπομονησίας, ενώ αν γαλήνια συγκεντρώσεις τον νου σου στην πράξη, και η θύρα θα κλείσει και η σπατάλη της δύναμης σου θα αποσοβηθεί.

Η εναλλαγή των δράσεων είναι ανάπαυση. Συμφέρει σπουδαία να μεταφέρομε τους διαλογισμούς μας περιοδικά σε άλλα θέματα. Το ουσιώδες είναι η εναλλαγή, όχι η παύση της δράσης και για να κατορθώσουμε αυτή την εναλλαγή είναι πολύ σπουδαίο το γύμνασμα στην συγκέντρωση σε οτιδήποτε εκτελούμε στον καθημερινό μας βίο.

Η μέριμνα για το αύριο είναι σπατάλη στοχασμού και ελαττώνει την ελκτική δύναμη της διάνοιας. Όπως το κρίνο του αγρού, αμέριμνο για το αύριο, έλκει όλα τα απαραίτητα για ευδαίμονα και έκλαμπρο βίο, έτσι και ο ανθρώπινος νους αν επικέντρωνε τους στοχασμούς του εις τα της σήμερον, χωρίς να αδημονεί για το αύριο και μη φοβούμενος το μέλλον, θα είλκε προς τον εαυτό του πάντα τα χρειώδη προς ευδαίμονα και έκλαμπρο βίο. Οι χρείες της σήμερον είναι οι μόνες πραγματικές χρείες. Έχεις ανάγκη του σημερινού γεύματος. Του αυριανού γεύματος δεν έχεις σήμερον ανάγκη. Σπαταλάς τις δυνάμεις σου όταν μεριμνάς περί της αυριανής ανάγκης.

Η ελκτική δύναμη της διάνοιας η ενοικούσα εις τον άνθρωπο ενοικεί και εις τον κρίνον, και αν σπαταλάς αυτήν εις μέριμνες πέραν των αναγκών της ημέρας, αποκόπτεις από τον εαυτό σου τις αρτηρίες δια μέσου των οποίων το Σύμπαν προθυμοποιείται να σου παρέχει με αφθονία παν το χρειώδες προς εξασφάλιση της αύξησής σου, της υγείας σου, της ισχύος σου, και της ευπορίας σου κάθε ημέρα.

Η μέριμνα για το αύριο και η συσσώρευση θησαυρών από φόβο προς την πτώχεια έχει καταστρεπτικά αποτελέσματα. Διαλογίσου αίσια για το μέλλον, και θα έλκεις αίσια.

Έκαστος δια μέσου της διαίσθησης δύναται να βρει τις μεθόδους προς εκμάθηση οιουδήποτε πράγματος, αρκεί να είναι γαλήνιος κατά την διάρκεια της έρευνας του θέματός του, και να τηρεί τις λειτουργίες του σώματος σε αδράνεια κατά τον χρόνο της μελέτης. Ανεπιγνώτως όλοι μελετάμε και σπουδάζομε και μαθαίνομε. Κάθε πρόσωπο με το οποίο σχετιζόμαστε είναι ένα βιβλίο το οποίο αναγιγνώσκουμε, και η γνώση την οποία αποκτούμε από αυτή την ανάγνωση είναι χρυσός, διότι είναι γνώση της ανθρώπινης φύσης.

Μελετάς και σπουδάζεις και μαθαίνεις ακατάπαυστα και ανεπιγνώτως όσο διατηρείς το πνεύμα γαλήνιο και το σώμα ήρεμο διότι όταν βρίσκεσαι σε αυτήν την κατάσταση, απορροφάς και μετουσιώνεις και αφομοιώνεις ιδέες τις οποίες έλκεις από παντού. Αλλά η δύναμη του να έλκεις αυτές ελαττώνεται αν μεριμνάς απλά για την συσσώρευση γνώσεων. Εκείνος ο οποίος αγωνίζεται να συσσωρεύει γνώσεις μένει αμαθής, ακριβώς όπως εκείνος ο οποίος αγωνίζεται να συσσωρεύει χρυσό μένει πτωχός.