Ι. Στην Εστία σου, με τον Θεό
1. Δεν γνωρίζεις τις δημιουργίες σου επειδή απλά όσο ο νους σου είναι
διχασμένος θα αποφάσιζες εναντίον τους, και είναι αδύνατον να
επιτίθεσαι σε αυτό που έχεις δημιουργήσει. Αλλά να θυμάσαι ότι αυτό
είναι εξίσου αδύνατον και για τον Θεό. Ο νόμος της
δημιουργίας είναι να αγαπάς τις δημιουργίες σου όπως τον εαυτό σου,
επειδή είναι κομμάτι δικό σου. Επομένως, ότι δημιουργήθηκε είναι απόλυτα
ασφαλές, επειδή οι νόμοι του Θεού το προστατεύουν με την Αγάπη Του.
Όποιο μέρος του νου σου δεν το γνωρίζει αυτό έχει αυτό-εξοριστεί από την γνώση,
επειδή δεν εκπληρώνει τις προϋποθέσεις της. Ποιος άλλος θα μπορούσε να το έχει
κάνει αυτό εκτός από σένα; Αναγνώρισέ το αυτό με χαρά, επειδή σε αυτή την
αναγνώριση βρίσκεται η συνειδητοποίηση ότι η εξορία σου δεν προέρχεται από τον
Θεό, και επομένως δεν υπάρχει.
2. Βρίσκεσαι στην εστία στον Θεό, να ονειρεύεσαι την εξορία, απόλυτα
όμως ικανός να ξυπνήσεις στην πραγματικότητα. Είναι αυτή η απόφασή σου;
Αναγνωρίζεις, έχοντας την εμπειρία, ότι αυτό που βλέπεις στα όνειρα το θεωρείς
πραγματικό όσο κοιμάσαι. Όμως, την στιγμή που ξυπνάς συνειδητοποιείς ότι όλα
όσα σου φαινόταν ότι συνέβησαν στο όνειρο δεν συνέβησαν καθόλου. Αυτό δεν το
θεωρείς παράξενο, παρόλο που όλοι οι νόμοι που είναι σε ισχύ όσο είσαι
ξύπνιος, παραβιάζονται όσο κοιμάσαι. Δεν είναι δυνατόν απλά να πηγαίνεις από το
ένα όνειρο στο άλλο, χωρίς να ξυπνάς πραγματικά;
3. Θα σε ένοιαζε, λοιπόν, να συμφιλιώσεις αυτό που συνέβη σε
αλληλοσυγκρουόμενα όνειρα, ή θα τα άφηνες και τα δύο εντελώς αν ανακάλυπτες ότι
η πραγματικότητα δεν βρίσκεται σε συμφωνία με κανένα από αυτά; Δεν θυμάσαι πως
είναι το να είσαι ξύπνιος. Όταν ακούς το Άγιο Πνεύμα μπορεί να νιώθεις καλύτερα
επειδή αυτές τις στιγμές σου φαίνεται ότι είναι δυνατόν να
αγαπάς, αλλά ακόμα δεν θυμάσαι ότι έτσι ήταν κάποτε. Και με αυτή την ενθύμηση
θα γνωρίσεις ότι μπορεί να γίνει έτσι και πάλι. Αυτό που είναι δυνατόν να γίνει
δεν έχει επιτευχθεί ακόμα. Εν τούτοις, αυτό που κάποτε ήταν έτσι, είναι έτσι
και τώρα, αν είναι αιώνιο. Όταν θυμηθείς, θα γνωρίσεις ότι αυτό που θυμάσαι
είναι αιώνιο, κι επομένως συμβαίνει τώρα.
4. Θα θυμηθείς τα πάντα την στιγμή που θα το επιθυμήσεις απόλυτα και
ολοκληρωτικά, διότι αν το να επιθυμείς ολοκληρωτικά είναι να δημιουργείς, τότε
θα έχεις επιθυμήσει να φύγει ο διαχωρισμός, επιστρέφοντας τον νου σου
ταυτόχρονα στον Δημιουργό σου και στις δημιουργίες σου. Όταν τις γνωρίσεις
δεν θα έχεις καμιά επιθυμία να κοιμηθείς, παρά μόνο τον πόθο να ξυπνήσεις
και να είσαι χαρούμενος. Τα όνειρα θα είναι πλέον αδύνατα επειδή θα
θέλεις μόνο την αλήθεια και με το να είναι επιτέλους η θέληση σου, γίνεται δική
σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου