ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ – ΟΤΑΝ ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Ο Θεός μας δημιούργησε τέλειους.

Πως αλλιώς θα μπορούσε να δημιουργήσει τα Παιδιά Του;

Μας δημιούργησε κατ’ εικόνα και ομοίωσή Του και μας χάρισε τις ιδιότητές Του. Μας έδωσε άφθονα τα δώρα Του.

Και ό,τι δημιουργεί Αυτός είναι αιώνιο. Και τα δώρα Του είναι κι αυτά αιώνια.

Ποια είναι τα δώρα Του;

Τα δώρα Του είναι η απεριόριστη γαλήνη και χαρά και η χωρίς όρους Αγάπη. Τι άλλο θα ήταν δυνατόν να ζητήσουμε;

Μας δημιούργησε με την Ουσία Του ∙ την Αγάπη. Είμαστε η Σκέψη Του που χάρη στην ουσία Της επεκτείνεται. Είμαστε μια επέκταση της Θεϊκής Σκέψης, της Θεϊκής Ουσίας. Είμαστε οι Αχτίδες του Ήλιου.

Είμαστε οι σταγόνες του ωκεανού.

Είμαστε αστέρια μέσα σε ένα Σύμπαν Άπειρης Αγάπης.

Είμαστε Ένα με Εκείνον.

Είμαστε όλοι Ένα, γιατί προερχόμαστε από την ίδια Ουσία, την ίδια Σκέψη.

Στην πραγματικότητα, είμαστε κύτταρα του Θεϊκού Νου.

Δεν υπάρχουμε χωρίς Αυτόν.

Υπάρχουν οι αχτίδες χωρίς τον Ήλιο;

Υπάρχουν οι σταγόνες του Ωκεανού χωρίς τον Ωκεανό;

Πως μπορούν να υπάρχουν τα αστέρια χωρίς το Σύμπαν;

Είναι δυνατόν να υπάρχουμε εμείς χωριστά από την Πηγή μας; Αποκομμένοι από την Σκέψη από την Οποία προερχόμαστε;

Ό,τι είναι του Θεού είναι δικό Του για πάντα και εμείς είμαστε από τον Θεό. Θα άφηνε ποτέ Εκείνος τα Παιδιά Του που τόσο αγαπά; Είναι ποτέ δυνατόν Εκείνος να θέλει τα παιδιά Του να υποφέρουν; Θα πρόσφερε ποτέ Αυτός στα παιδιά Του κάτι που δεν θα ήταν αποδεκτό πρώτα – πρώτα από τον Ίδιο;

Τότε μπορεί να ρωτήσει κάποιος: «Τότε γιατί οι άνθρωποι υποφέρουν;»

Υποφέρουν γιατί δεν αποδέχονται τον Εαυτό τους όπως Εκείνος τους δημιούργησε. Όλη η βία και παράνοια που βλέπουμε στον κόσμο, είναι αποτέλεσμα μιας μαζικής αντανάκλασης «σύγχυσης ταυτότητας».

Αν αποδεχτούμε την ιερότητά του πραγματικού μας Εαυτού όπως μας δημιούργησε ο Θεός είναι αδύνατον να υποφέρουμε.

Τότε πάλι, μπορεί κάποιος να ρωτήσει: «Γιατί, λοιπόν, δεν Τον αποδεχόμαστε; Ποιος είναι αυτός που θέλει να υποφέρει;» ή «Γιατί ο Θεός αφήνει τα παιδιά Του να υποφέρουν και δεν επεμβαίνει, όπως θα έκανε κάθε σωστός πατέρας; Μας τιμωρεί γιατί δεν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας, όπως πραγματικά είναι;»

Όχι! Ο Θεός, ο Πατέρας μας, δεν μας τιμωρεί!

Αυτός μας δημιούργησε εξ’ ολοκλήρου αναμάρτητους, εντελώς χωρίς πόνο και χωρίς καθόλου βάσανα. Το Θέλημά Του για μας, είναι η απόλυτη ευτυχία και γαλήνη.

Όταν Τον αρνιόμαστε, τότε εμείς είμαστε αυτοί που φέρνουμε τον πόνο, την αμαρτία και τα βάσανα στο νου μας, και αυτό γιατί ο νους μας έχει μεγάλη δύναμη και ελευθερία θέλησης, μιας και είναι μέρος δικό Του. Έχει την δύναμη να δημιουργεί ό,τι επιθυμήσει. Εξαρτάται από ποια φωνή θ’ ακούσει. Θ’ ακούσει την στριγκή, οχλοβοή που προκαλεί η άξεστη, αλαζονική φωνή του «εγώ»;

Το «εγώ» μας θέλει πάντα αποχωρισμένους από την Πηγή μας, από τον Δημιουργό μας, γιατί αλλιώς δεν έχει λόγο ύπαρξης.

Ή θ’ ακούσει την ήπια και απαλή Φωνή του Αγίου Πνεύματος που ενοικεί στο μέρος του μυαλού μας που Τον θυμάται, ακόμα;

Το μυαλό μας, λοιπόν, είναι ικανό να δημιουργεί κόσμους, αλλά μπορεί, επίσης, και να αρνηθεί αυτό που δημιουργεί, γιατί είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟ.

Δεν συνειδητοποιούμε το πόσο έχουμε αρνηθεί τον πραγματικό μας Εαυτό. Ούτε καταλαβαίνουμε πως αυτό δεν είναι το Θέλημα του Θεού για μας.

Και όμως, Εκείνος ποτέ δεν θα παρέμβει γιατί το Τέκνο Του είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟ. Αν παρέμβαινε στις επιλογές του θα ήταν σαν να επιτίθεται στον Εαυτό Του, και ο Θεός δεν είναι παράφρων για να κάνει κάτι τέτοιο.

Ο Θεός ποτέ δεν έπαψε ν’ αγαπά το Τέκνο Του, ούτε και το Τέκνο Του έπαψε ποτέ να Τον αγαπά στην πραγματικότητα .

Αυτή ήταν η κατάσταση της δημιουργίας του Τέκνου Του, και έτσι παραμένει ακόμα, στον Θεϊκό Νου.

Περάστε να γνωριστούμε και στο facebook, εδώ:

http://www.facebook.com/home.php?ref=home#/profile.php?id=624984825&ref=name

ή για ένα καφεδάκι στο καφέ των θαυμάτων

http://truthseeker.themiraclecafe.com/