Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑΤΑ 237, 238, 239, 240

( Αυτά είναι τα μαθήματα για τις 25, 26, 27, 28 Αυγούστου)


ΜΑΘΗΜΑ 237

Τώρα θέλω να είμαι έτσι όπως με δημιούργησε ο Θεός.

Σήμερα θα δεχτώ την αλήθεια για μένα. Θα ανυψωθώ με μεγαλείο, και θα αφήσω το φως μέσα μου να λάμπει πάνω στον κόσμο, όλη την ημέρα. Φέρνω στον κόσμο τα νέα της σωτηρίας τα οποία ακούω καθώς ο Πατέρας μου μού μιλά. Και βλέπω τον κόσμο που ο Χριστός θέλει να δω, γνωρίζοντας ότι το πικρό όνειρο του θανάτου φτάνει στο τέλος του ∙ γνωρίζοντας ότι αυτό είναι το Κάλεσμα του Πατέρα μου προς εμένα.

Ο Χριστός είναι τα μάτια μου σήμερα, και Αυτός είναι τα αυτιά με τα οποία ακούω την Φωνή του Θεού σήμερα. Πατέρα, έρχομαι σε Σένα μέσω Εκείνου ο Οποίος είναι ο Υιός Σου, και ο αληθινός μου Εαυτός. Αμήν.


ΜΑΘΗΜΑ 238

Στην απόφασή μου βασίζεται ολόκληρη η σωτηρία.

Πατέρα, η εμπιστοσύνη σου προς εμένα είναι τόσο μεγάλη, που πρέπει να είμαι άξιος. Εσύ με δημιούργησες, και με γνωρίζεις έτσι όπως είμαι. Και όμως ανέθεσες την σωτηρία του Υιού Σου στα χέρια μου, και την άφησες να βασίζεται στην απόφασή μου. Πρέπει να με αγαπάς πραγματικά. Και αγιότητά μου πρέπει να είναι ακλόνητη κι αυτή, εφόσον μου έδωσες τον Υιό Σου με την βεβαιότητα ότι είναι ασφαλής, Αυτός που είναι μέρος δικό Σου, αλλά είναι και δικός μου, διότι Αυτός είναι ο Εαυτός μου.

Κι έτσι, γι άλλη μια φορά σήμερα, σταματούμε για να αναλογιστούμε πόσο μας αγαπά ο Πατέρας μας. Και πόσο αγαπητός παραμένει σε Αυτόν ο Υιός Του, ο δημιουργημένος από την Αγάπη Του και του Οποίου η Αγάπη ολοκληρώνεται μέσα σ’ αυτόν.

ΜΑΘΗΜΑ 239

Η δόξα του Πατέρα μου είναι δική μου.

Σήμερα η αλήθεια ας μην μείνει κρυμμένη πίσω από μια ψεύτικη ταπεινότητα. Αντί γι αυτό ας είμαστε ευγνώμονες για τα δώρα που μας έδωσε ο Πατέρας μας. Είναι δυνατόν να βλέπουμε σε εκείνους που Αυτός μοιράζεται την δόξα Του μαζί τους κανένα ίχνος αμαρτίας και ενοχής; Και είναι δυνατόν να μην βρισκόμαστε κι εμείς ανάμεσά τους, όταν Αυτός αγαπά τον Υιό Του για πάντα και με τέλεια συνέπεια, γνωρίζοντας ότι είναι έτσι όπως Αυτός τον δημιούργησε;

Σε ευχαριστούμε, Πατέρα, για το φως που λάμπει μέσα μας. Και το τιμούμε, διότι Εσύ το μοιράζεσαι μαζί μας. Μέσα σε αυτό το φως είμαστε ένα, ενωμένοι και ένα μαζί Σου, σε ειρήνη με όλη την δημιουργία και με τον εαυτό μας.

ΜΑΘΗΜΑ 240

Ο φόβος δεν δικαιολογείται σε καμία μορφή.

Ο φόβος είναι αυταπάτη. Επιμαρτυρεί ότι βλέπεις τον εαυτό σου έτσι όπως ποτέ δεν γίνεται να είναι, άρα βλέπεις ένα κόσμο που είναι αδύνατον να υπάρχει. Ούτε ένα πράγμα σε αυτό τον κόσμο δεν είναι αληθινό. Δεν έχει σημασία η μορφή με την οποία μπορεί να εμφανίζεται. Απλά φέρει μαρτυρίες των ψευδαισθήσεων που έχεις για τον εαυτό σου. Σήμερα ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Είμαστε οι Υιοί του Θεού. δεν υπάρχει φόβος μέσα μας, γιατί ο κάθε ένας από εμάς είναι μέρος της Ίδιας της Αγάπης.

Πόσο ανόητοι είναι οι φόβοι μας! Θα άφηνες Εσύ ποτέ τον Υιό Σου να υποφέρει; Δώσε μας πίστη σήμερα να αναγνωρίσουμε τον Υιό Σου, και να τον απελευθερώσουμε. Ας τον συγχωρήσουμε στο Όνομά Σου, ώστε να μπορέσουμε να καταλάβουμε την αγιότητά μας, και να νιώσουμε την αγάπη γι αυτόν που είναι και Δικός Σου.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...