Η Αποκάλυψη του Ιωάννη, σύμφωνα με την ερμηνεία του Edgar Cayce

Βασισμένο σε ένα άρθρο του Kevin Williams

Το Βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιωάννη περιέχει, όπως γνωρίζουμε, ένα τεράστιο ποσό συμβολισμών. Μοιάζει με τους συμβολισμούς των ονείρων, με ένα όραμα του κόσμου του πνεύματος. Στην πραγματικότητα, το Βιβλίο της Αποκάλυψης περιέχει παρόμοιο συμβολισμό με εκείνο του «Ονείρου του προφήτη Δανιήλ. Όλα τα βιβλικά όνειρα, όπως του Ιωσήφ, του Γεδεών, του Δανιήλ, του Παύλου, και του Πέτρου, είναι πολύ συμβολικά και γι αυτό είχαν μια απόκρυφη πνευματική σημασία και όχι κυριολεκτική. Τέτοιο είναι και το Βιβλίο της Αποκάλυψης.

Ο Edgar Cayce ήταν ένας δάσκαλος που είχε πολλές επιθανάτιες εμπειρίες. Σαν αποτέλεσμα αυτών των εμπειριών, μπόρεσε να «ξεκλειδώσει» τα μυστικά του συμβολισμού στο Βιβλίο της Αποκάλυψης. Έδωσε πολλές πληροφορίες ειδικά με τον σκοπό τα αποκωδικοποίησης της απόκρυφης σημασίας του βιβλίου.

Ο Κέησυ περίγραψε την αληθινή φύση ανάμεσα στην ανθρωπότητα και τον Θεό. Αποκάλυψε ότι η άνθρωποι έχουν τρία επίπεδα συνειδητότητας: την σωματική/φυσική συνειδητότητα (την προσωπικότητα), την υποσυνειδητότητα (την ψυχή) και την υπερσυνειδητότητα (το πνεύμα). Ένας από τους πιο σημαντικούς στόχους της ζωής είναι να «αφυπνιστεί» ο υπερσυνειδητός νους ώστε να επιτευχτεί «Ένωση» με τον Θεό.

Ο υπερσυνειδητός νους έχει ονομαστεί με πολλά ονόματα από πολλές θρησκείες σε πολλούς πολιτισμούς. Μερικά από αυτά τα ονόματα είναι: Η συνειδητότητα του Βούδα, η συνειδητότητα του Χριστού, ο Συλλογικός Νους, ο Συμπαντικός Νους, η Συλλογική Συνειδητότητα, το Άγιο Πνεύμα, το Βράχμα, ο Θεός, το Καθαρό Λευκό Φως, ο Αλλάχ, το Απολλώνειο Φως, ο Χριστικός Νους, και πολλά άλλα.
Οι αναφορές του Κέησυ στον «Χριστό», στην «Χριστική συνειδητότητα» και τον «Χριστικό Νου» πολύ λίγο έχουν να κάνουν με το άτομο που γνωρίζουμε ως Ιησού. Ο Κέησυ αποκάλυψε ότι ο Ιησούς έγινε «ο Χριστός», όταν έφτασε στην πλήρη επίτευξη της «Χριστικής συνειδητότητας» - την θεϊκή φύση όντας άνθρωπος. Είναι επιθυμία του Θεού για όλους τους ανθρώπους να γίνουν «Χριστοί» (ή «Βούδες» αν μιλάμε με την ανατολική κουλτούρα). Μια τέτοια κατάσταση θα φέρει πραγματικά την Βασιλεία του Θεού στην Γη. Ο Κέησυ αποκάλυψε ότι το Βιβλίο της Αποκάλυψης είναι η συμβολική ιστορία του τρόπου που η ανθρωπότητα γενικά (και κάποιος άνθρωπος συγκεκριμένα) φτάνει στην επίτευξη του θεϊκού.

Η συμβολική ερμηνεία του Βιβλίου της Αποκάλυψης περιέχεται σε ένα βιβλίο. Λέγεται Edgar Cayce's Commentary on the Revelation. Υπάρχει επίσης και ένα βίντεο από τον «Οργανισμό Κέησυ» ARE Foundation
Αυτό που ακολουθεί είναι μόνο μια πολύ μικρή περίληψη από τις πληροφορίες που περιέχει το βιβλίο.
Κεφάλαια 1-3: Γράμματα στις Εκκλησίες
Επί λέξη: Ο Ιωάννης, στο νησί της Πάτμου, εξηγεί ότι βρισκόταν μέσα στο Πνεύμα όταν ο Χριστός παρουσιάζεται σε αυτόν ανάμεσα σε επτά κηροστάτες. Ο Χριστός τότε λέει στον Ιωάννη να γράψει ό,τι βλέπει και ακούει σχετικά με τις επτά εκκλησίες.
Ερμηνεία:
Όταν διαλογιζόταν, ο συνειδητός νους του Ιωάννη άνοιγε προς τον υποσυνείδητο και υπερσυνείδητο νου. Οι επτά «εκκλησίες» και οι επτά «σφραγίδες» αντιπροσωπεύουν τα επτά «πνευματικά κέντρα» (ή τα τσάκρα) του σώματος όπου οι σωματικές, νοητικές και πνευματικές δυνάμεις ενώνονται. Ο υπερσυνειδητός νους μέσα στον Ιωάννη, του λέει ότι οποιοσδήποτε μπορέσει να ανακτήσει τον έλεγχο πάνω σε αυτά τα πνευματικά κέντρα μέσα στο σώμα του, θα μπορεί να έχει πρόσβαση στον υπερσυνειδητό νου, και δεν θα χρειαστεί να ενσαρκωθεί ξανά. (Αποκ. 3:12)
Κεφάλαια 4-11: Ο Χριστός ανοίγει τις σφραγίδες του βιβλίου στον Ουρανό.
Επί λέξη: Ο Ιωάννης τώρα παρουσιάζεται στον θρόνο του Θεού και βλέπει τέσσερα κτήνη και είκοσι τέσσερεις ηλικιωμένους γύρω του. Στον θρόνο κάθεται ο Θεός που έχει ένα βιβλίο με επτά σφραγίδες. Ο Ιωάννης θρηνεί όταν μαθαίνει ότι κανένας δεν μπορεί να ανοίξει τις σφραγίδες του βιβλίου. Ένας από τους γηραιούς λέει στον Ιωάννη ότι ο Χριστός μπορεί να ανοίξει τις σφραγίδες. Τότε ο Χριστός ανοίγει τις σφραγίδες, και αυτό έχει αποτέλεσμα να συμβούν πολλές αλλαγές στην Γη. Οι έβδομη σφραγίδα απελευθερώνει επτά αγγέλους που σαλπίζουν επτά σάλπιγγες που ακούγονται μία - μία.

Ερμηνεία:
Ο Ιωάννης έχει πνευματική αφύπνιση όταν επιτυγχάνει το πνευματικό επίπεδο του υπερσυνειδητού νου, μέσα στο θρόνο του δικού του σώματος. Τα τέσσερα κτήνη είναι τα τέσσερα κατώτερα πνευματικά κέντρα των κτηνωδών επιθυμιών και 12 γηραιοί είναι τα είκοσι τέσσερα νεύρα που οδηγούν από τον εγκέφαλο στις πέντε αισθήσεις. Ο υπερσυνειδητός νους έχει τώρα τον απόλυτο έλεγχο του σώματος του Ιωάννη. Το σώμα συμβολίζεται σαν βιβλίο με «επτά σφραγίδες» το οποίο κανένας δεν έχει την ικανότητα να το ανοίξει μόνος του. (Αποκ. 5:3). Μόνο με την εξέλιξη του υπερσυνειδητού νου μέσα στον άνθρωπο, μπορούν αυτά τα πνευματικά κέντρα να «ανοίξουν» μέσα στο σώμα. (δηλαδή να ενεργοποιηθούν πνευματικά)
Καθώς ενεργοποιείται κάθε πνευματικό κέντρο μέσα στο σώμα, διάφορα μέρη του σώματος εξαγνίζονται και συμβαίνουν ραγδαίες αλλαγές νοητικά, σωματικά, και πνευματικά. Ο υπερσυνειδητός νους πνευματικά ενεργοποιεί το έβδομο πνευματικό κέντρο (την υπόφυση, τον κύριο αδένα του σώματος). Το αποτέλεσμα είναι να γίνει «ησυχία στον Ουρανό για μιάμιση ώρα» (Αποκ. 9:1). Αυτό συμβολίζει τον πλήρη έλεγχο του νου για μιάμιση ώρα κατά τον διαλογισμό. Ακολουθούν μερικά σύμβολα της Αποκάλυψης όπως ερμηνεύονται από τον Κέησυ.


Ο Παράδεισος του Θεού: Η αρχική συνειδητότητα του ανθρώπου πριν την πτώση στην σάρκα.

Το Δέντρο της Ζωής: Τα πνευματικά κέντρα του σώματος, όπως η καρδιά και η υπόφυση, τα οποία συγχρονίζονται απόλυτα.
Ο Άγγελος της Εκκλησίας: Η νοητική δύναμη που κυβερνά ένα πνευματικό κέντρο μέσα στο σώμα.
Ο Σατανάς: Η εγωκεντρικότητα, το ενδιαφέρον μόνο για το εγώ, η αυταρέσκεια, η αυτό – αποθέωση, η αυτό – δικαίωση, η αυτό – καταδίκη, η θέληση του εγώ, το ΕΓΩ.
Το Βιβλίο της Ζωής: Το συλλογικό υποσυνείδητο αρχείο όλων των ψυχών (μνήμη)
Η Γη: Το φυσικό σώμα
Η Νέα Ιερουσαλήμ: Ο αφυπνισμένος υπερσυνειδητός νους.
Η Γύμνια: Το ξεσκέπασμα των σφαλμάτων.
Τα Επτά Φώτα: Η σοφία των επτά πνευματικών κέντρων μέσα στο σώμα.
Κεφάλαια 12 – 14: Μία γυναίκα, ένας δράκος, δύο κτήνη, και ένας αμνός.
Κατά λέξη: Ο Ιωάννης βλέπει μια γυναίκα με δώδεκα αστέρια έτοιμη να γεννήσει ένα παιδί. Δίπλα στην γυναίκα βρίσκεται ένας δράκος που είναι έτοιμος να κατασπαράξει το παιδί που θα γεννήσει. Αφού γεννηθεί το παιδί, το παιδί μεταφέρεται στον θρόνο του Θεού. έπειτα, συμβαίνει ένας πόλεμος στον Ουρανό και ο διάβολος και οι άγγελοί του αποβάλλονται από τον Ουρανό και εξορίζονται στην Γη. Ο Ιωάννης επίσης βλέπει ένα κτήνος να σηκώνεται από την θάλασσα και ο κόσμος το λατρεύει. Ο Ιωάννης τότε βλέπει έναν αμνό πάνω στην Γη και αγγέλους να προαναγγέλλουν την πτώση της Βαβυλώνας.
Ερμηνεία:
Του Ιωάννη του παρουσιάζεται μια εικόνα της ψυχής της ανθρωπότητας όπως αυτή εξελίχτηκε από τις μέρες της αιωνιότητας. Η «γυναίκα» συμβολίζει την ψυχή της ανθρωπότητας εστεμμένη με «δώδεκα αστέρια», τα δώδεκα βασικά στοιχεία της ανθρώπινης προσωπικότητας όπως περιγράφονται στον ζωδιακό. Το «παιδί που φέρει» είναι ο συνειδητός νους. Καθώς γεννιέται ο συνειδητός νους, συμβαίνει μια ανταγωνιστική σύγκρουση με το «εγώ», η οποία προκαλεί διαδοχικές περιόδους ανταρσιών στην ανθρωπότητα. Με θεϊκή παρέμβαση, ο συνειδητός νους προστατεύεται ενώ ο υποσυνείδητος νους από τον οποίο ξεπήδησε, αποτραβιέται κάτω από το συνειδητό επίπεδο. Αυτή είναι η ίδια ιστορία όπως συμβολίζεται από την πτώση του Αδάμ και της Εύας στον Κήπο της Εδέμ. Η ανταρσία από το σώμα φέρνει σύγκρουση στην ψυχή αλλά η ψυχή μπορεί να παραμείνει υπεράνω της σύγκρουσης παραμένοντας κρυφή από τις δυνάμεις της θέλησης του «εγώ».
Το «κτήνος που σηκώνεται από την θάλασσα» είναι η εγωιστικές κτηνώδεις επιθυμίες που προκαλούνται και είναι ικανές να διαφεντέψουν την ανθρωπότητα. Αυτές οι επιθυμίες προέρχονται από την εγωιστική θέληση της μη πνευματικής διάνοιας της ανθρωπότητας την οποία ο κόσμος λατρεύει σαν «σύμβολο επιτυχίας». Η ανθρώπινη διάνοια, όταν στερείται πνευματικού προσανατολισμού, αποκόπτεται από ό,τι θεϊκό. Ο «αμνός» που βλέπει ο Ιωάννης είναι οι δυνάμεις του υπερσυνειδητού που ενεργοποιούνται στον κόσμο. Η «Βαβυλών», η ανθρώπινη επιθυμία για Γήινα πλούτη και επιτυχία στην αυταρέσκεια της σάρκας, αρχίζει να «καταστρέφεται» όταν οι άνθρωποι μάθουν για τις συνέπειες της «εκπόρνευσης» των ανώτερων δυνατοτήτων τους.

Ο αριθμός της θεϊκότητας: επτά ( Πνεύματα του Θεού, κηροστάτες), τελειότητα
Ο αριθμός του ανθρώπου: έξι, μη τελειότητα
Το σημάδι του κτήνους: μη εξελιγμένη κτηνώδης συμπεριφορά στην ανθρωπότητα
Το σημάδι του αμνού: εξελιγμένη θεϊκή συμπεριφορά στην ανθρωπότητα.
Ο αριθμός του κτήνους (666): η μη εξελιγμένη συμπεριφορά (που συμβολίζεται από τον αριθμό 6) επηρεάζει όλες τις πλευρές της ανθρώπινης ύπαρξης (σωματική, νοητική και πνευματική), η οποία συμβολίζεται με τον αριθμό 666.

Κεφάλαια 15 – 18: Οι επτά άγγελοι, τα επτά φιαλίδια των επτά λοιμών, και μια σπουδαία πόρνη που ιππεύει ένα επτακέφαλο κτήνος.
Επί λέξη: Στον Ιωάννη παρουσιάζονται επτά άγγελοι που ο καθένας κρατά ένα φιαλίδιο που περιέχει ένα λοιμό τον οποίο χύνει πάνω στην Γη έναν κάθε φορά. Ο Ιωάννης βλέπει μια γυναίκα να κάθεται πάνω σε ένα επτακέφαλο κτήνος με δέκα κέρατα. Η γυναίκα έχει στο κεφάλι της το όνομα «Μυστήριο, η Μεγάλη Βαβυλώνα, η Μητέρα των πορνών και βδελυγμιών της Γης.» Λέγεται στον Ιωάννη ότι τα επτά κεφάλια συμβολίζουν τα επτά βουνά στα οποία κάθεται η γυναίκα και τα δέκα κέρατα συμβολίζουν δέκα βασιλιάδες. Αυτοί κάνουν πόλεμο εναντίον του αμνού και ο αμνός νικά.
Ερμηνεία:
Ο Ιωάννης βλέπει μέσα στην ψυχή της ανθρωπότητας, το συλλογικό υποσυνείδητο, ότι οι ψυχές των ατόμων εξαγνίζονται και δοκιμάζονται σε επτά επίπεδα συνειδητότητας που συμβολίζονται από τις «επτά επιδημίες» που ρίχνονται από τους «επτά αγγέλους». Όταν όλα τα επίπεδα συνειδητότητας έχουν «εξαγνιστεί», τότε, και μόνο τότε, μπορεί ένας άνθρωπος να ελέγξει τις σωματικές, νοητικές, και πνευματικές δυνάμεις μέσα στο σώμα.
Οι σωματικές ασθένειες προέρχονται από την κακή χρήση των δυνάμεων και την αυταρέσκεια της σάρκας, τους «πολέμους» ενάντια στην συμπαντική αλήθεια. Αυτό προκαλεί συγκρούσεις στον κόσμο εναντίον διαφόρων ομάδων και κυβερνήσεων. Το τέλος των «επτά δοκιμασιών» έρχεται όταν οι ανθρώπινοι κοινωνικοί θεσμοί και αντιλήψεις καταρρεύσουν, αφήνοντας την συμπαντική αλήθεια να συνειδητοποιηθεί.
Η «Πόρνη της Βαβυλώνας» συμβολίζει την επιθυμία της ανθρωπότητας για λαγνεία, πλούτη και αυταρέσκεια της σάρκας. Το «κτήνος» που ιππεύει είναι οι ιδέες οι επινοημένες από τον άνθρωπο που προέρχονται από την αυταρέσκεια. Εξηγείται στον Ιωάννη ότι αυτές οι δυνάμεις έχουν πάρει τον έλεγχο των επτά πνευματικών κέντρων του ανθρώπινου σώματος, το οποίο έχει πλέον καταλειφθεί και κυβερνάται από αυτές. Όμως, καθώς οι ανώτερες δυνάμεις της αναπτυσσόμενης ανθρωπότητας ξεπερνούν τις δυνάμεις του εγώ, ακόμα και οι βασικές ορμές του σώματος που συμβολίζονται από τα «δέκα κέρατα», με τον καιρό θα εκπληρώσουν το θεϊκό σχέδιο. Όσο η θεϊκή φύση του ανθρώπου γίνεται όλο και λιγότερο συνειδητή, η κοινωνία θα καταστρέφεται από το δικό της χέρι μέσα από την αυταρέσκεια.

Οι επτά λοιμοί: ο εξαγνισμός και η δοκιμασία που βιώνει η ψυχή και μπορεί να ξεπεράσει το κάρμα της .
Τα φιαλίδια της οργής του Θεού: Το κάρμα, οι συνέπειες, θερίζεις ό,τι σπέρνεις, οφθαλμός αντί οφθαλμού.
Αρμαγεδδών: Η πνευματική σύγκρουση μέσα σε έναν άνθρωπο.
Ψευδοπροφήτης: Αυταπάτες

Κεφάλαια 19 – 22: Αγαλλιάζουν οι Ουρανοί, ο διάβολος ρίπτεται σε ένα λάκκο χωρίς πυθμένα.
Κατά λέξη: Ο Ιωάννης βλέπει τώρα τους Ουρανούς ν’ αγαλλιάζουν και την εμφάνιση του Χριστού. Ένας άγγελος ρίχνει τον διάβολο σε ένα απύθμενο λάκκο για χίλια χρόνια. Ο Ιωάννης τώρα βλέπει ένα νέο Ουρανό και μια νέα Γη.
Ερμηνεία:
Αυτό που περιγράφηκε σαν η τελική σωτηρία των σωματικών, νοητικών, και πνευματικών δυνάμεων μέσα στον Ιωάννη, τώρα δείχνεται να λαμβάνει χώρα στην συλλογική ανθρωπότητα. Όταν η ανθρωπότητα αναγνωρίσει την θεϊκότητα μέσα στης σαν την κυριαρχούσα δύναμη του κόσμου, και στραφεί μακριά από τα δικά της εγωιστικά πρότυπα ζωής για το εγώ, τα παλαιά πρότυπα εξαφανίζονται και το πρότυπο του Χριστού αναδύεται και πάλι.
Λέγεται στον Ιωάννη ότι η συγχώνευση του εξελιγμένου εαυτού με την θεϊκή υπερσυνειδητότητα, η οποία έχει λάβει χώρα μέσα στον Ιωάννη, πρέπει επίσης να συμβεί και σε όλη την ανθρωπότητα ( Αποκ. 19:7). Το εκπληρωμένο πρότυπο της εξελιγμένης ανθρωπότητας, ο Χριστός (ο υπερσυνειδητός νους), τώρα παρουσιάζεται σε θέση δύναμης ( η «Δευτέρα Παρουσία»).
Τώρα το αρχέτυπο των συνεχών ανταρσιών της ανθρωπότητας, η εγωκεντρική διάνοια που συμβολίζεται σαν «διάβολος», περιορίζεται για μια φορά μέσα στον συλλογικό συνειδητό νου. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου των χιλίων ετών (η χιλιετής «κυριαρχία του Χριστού»), μόνο στις εξελιγμένες ψυχές θα επιτραπεί να ενσαρκωθούν στην Γη. (Αποκ. 20:4). Στο τέλος αυτής της περιόδου, οι εναπομείναντες ψυχές αρχίζουν να ενσαρκώνονται, φέρνοντας μαζί τους τις ανικανοποίητες φιλοδοξίες και επιθυμίες τους. Αυτό, φυσικά, ενεργοποιεί τις προηγούμενες συνθήκες αστάθειας (πολέμους και επιδημίες). Αυτές οι συνθήκες, όλες φτιαγμένες από τον άνθρωπο, τώρα από μόνες τους εκμηδενίζονται και όλες οι νοητικές μορφές και πρότυπα που δεν ήταν δημιουργημένα από την θεία θέληση εκκαθαρίζονται. (Αποκ. 20:14)
Ο ‘Νέος Ουρανός και η Νέα Γη» που βλέπει ο Ιωάννης είναι η τελειοποιημένη κατάσταση συνειδητότητας της ανθρωπότητας και το αναγεννημένο σώμα. Ο ανθρώπινος νους σε αυτό το σημείο είναι τώρα ένα με τον θεϊκό με την τελειότητα του ελέγχου και είναι ελεύθερος από εξωτερικούς περιορισμούς. Ο ανθρώπινος συνειδητός νους συγχωνεύεται με τον υπερσυνειδητό.
Ο Ιωάννης δηλώνει ότι αν κάποιος προσθέσει ή αφαιρέσει από αυτό το βιβλίο, αυτός ο άνθρωπος θα βιώσει τους λοιμούς που αναφέρονται σε αυτό το βιβλίο. Το «βιβλίο» είναι το σώμα, το οποίο είναι το όχημα για την ανθρώπινη εμπειρία στον κόσμο. Μέσα από αυτό, μαθαίνονται τα μαθήματα της ψυχής. Δεν υπάρχουν πιο σύντομοι δρόμοι ή παρακαμπτήριοι.
Ο Γάμος του αμνού: η ένωση του εαυτού με την Χριστική συνειδητότητα
Ο Λόγος του Θεού: Ο «Λόγος», η Χριστική συνειδητότητα, το εκπληρωμένο εξελογμένο πρότυπο της ανθρωπότητας.
Η Λίμνη του Πυρός: η περιοχή απώθησης του υποσυνείδητου, το «ιντ»
Η Πρώτη Ανάσταση: Η μετενσάρκωση των εξελιγμένων ψυχών.
Γκογκ και Μαγκογκ: Οι εγκόσμιες επιδράσεις.
Η Κόλαση: Οι τύψεις, η αυτοκαταδίκη, οι ενοχές και η απογοήτευση.
Ο Δεύτερος Θάνατος: Η καταστροφή όλων των μη εξελιγμένων καταστάσεων που έχουν φτιαχτεί από τον άνθρωπο.
Οι 12 φυλές του Ισραήλ, οι 12 πύλες, οι 12 άγγελοι, τα 12 θεμέλια, οι 12 μαθητές: τα 12 βασικά πρότυπα της ανθρώπινης προσωπικότητας, ο ζωδιακός.
Ο Ναός του Θεού: Ο υπερσυνειδητός νους, η Χριστική συνειδητότητα.
Η Νέα Ιερουσαλήμ: Η εξελιγμένη ψυχή που έχει γίνει ένα με το θείο.