ΜΑΘΗΜΑ 105 Η ειρήνη και η χαρά του Θεού είναι δικές μου

ΜΑΘΗΜΑ 105

Η ειρήνη και η χαρά του Θεού είναι δικές μου

1. Η ειρήνη και η χαρά του Θεού είναι δικές σου. Σήμερα θα τις δεχτούμε γνωρίζοντας ότι μας ανήκουν. Και θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ότι αυτά τα δώρα αυξάνονται καθώς τα λαμβάνουμε. Δεν μοιάζουν με τα δώρα που μπορεί να δώσει ο κόσμος, στα οποία ο δότης χάνει καθώς δίνει το δώρο ∙ και ο αποδέκτης γίνεται πλουσιότερος από την απώλειά του δότη. Αυτά δεν είναι δώρα, παρά δοσοληψίες βασισμένες στην ενοχή. Το πραγματικό δώρο δεν περιέχει καμιά απώλεια. Είναι αδύνατον να κερδίσει κάποιος όταν ο άλλος χάνει. Αυτό υπαινίσσεται περιορισμό και ανεπάρκεια.

2. Κανένα δώρο δεν δίνεται έτσι. Τέτοια «δώρα» δεν είναι παρά μια ανταλλαγή που περιμένει κάτι ακόμα πιο πολύτιμο σε αντίτιμο ∙ ένα δάνειο με τόκο να ξεπληρωθεί στο ακέραιο ∙ ένα προσωρινό δανεισμό, που έχει σκοπό να χρησιμοποιηθεί σαν ενέχυρο για να ξεπληρωθεί με κάτι περισσότερο από εκείνον που πήρε το δώρο. Αυτή η παράδοξη παραμόρφωση για το τι σημαίνει να δίνεις, επικρατεί σε όλα τα επίπεδα του κόσμου που βλέπεις. Απογυμνώνει από κάθε νόημα όλα τα δώρα που δίνεις, και δεν αφήνει τίποτα σε αυτά που λαμβάνεις.

3. Ένας μείζων στόχος αυτών των Μαθημάτων είναι να αναιρέσει την άποψη που έχεις όσον αφορά το να δίνεις, έτσι ώστε να μπορείς να λάβεις. Γιατί το να δίνεις έχει γίνει μια πηγή φόβου, και έτσι επιθυμείς να αποφύγεις το μόνο μέσο με το οποίο μπορείς και να λάβεις. Δέξου την ειρήνη και την χαρά του Θεού, και θα μάθεις να βλέπεις διαφορετικά τα δώρα. Τα δώρα του Θεού ποτέ δεν μειώνονται καθώς δίνονται. Αντίθετα, αυξάνονται με αυτό τον τρόπο.

4. ¨Όπως η ειρήνη και η χαρά του Ουρανού δυναμώνουν όταν τις δέχεσαι ως δώρα του Θεού σε σένα, έτσι και η χαρά του Δημιουργού σου αυξάνεται όταν δέχεσαι την χαρά Του και την ειρήνη Του ως δικές σου. Ή αληθινή προσφορά είναι δημιουργία. Επεκτείνει το απεριόριστο στο άπειρο, το αιώνιο στο άχρονο, και την αγάπη στον εαυτό της. Προσθέτει σε αυτό που είναι ήδη ολοκληρωμένο, όχι με την έννοια ότι προσθέτει περισσότερα, διότι αυτό υπονοεί ότι ήταν λιγότερο πριν. Προσθέτει αφήνοντας αυτό που δεν μπορεί να περιοριστεί μέσα στον εαυτό του, να εκπληρώσει τον στόχο του να χαρίσει όλα όσα έχει, διασφαλίζοντάς τα έτσι για πάντα για τον εαυτό του.

5. Σήμερα δέξου την ειρήνη και την χαρά του Θεού ως δικές σου. Άφησέ Τον να ολοκληρωθεί έτσι όπως Αυτός ορίζει την ολοκλήρωση. Θα καταλάβεις ότι αυτό που ολοκληρώνει Αυτόν πρέπει να ολοκληρώνει και τον Υιό Του. Αυτός δεν μπορεί να δίνει μέσω της απώλειας. Ούτε κι εσύ μπορείς. Δέξου τα δώρα Του της χαράς και της ειρήνης σήμερα, και Αυτός θα σε ευχαριστήσει για τα δώρα σου προς Αυτόν.

6. Σήμερα οι ασκήσεις μας θα αρχίσουν λίγο διαφορετικά. Σήμερα, άρχισε φέρνοντας στο νου σου εκείνους τους αδερφούς στους οποίους έχεις αρνηθεί την ειρήνη και την χαρά του Θεού, οι οποίες είναι δικαίωμά τους σύμφωνα με τους νόμους ισότητας του Θεού. Εδώ τις αρνήθηκες στον εαυτό σου. Και εδώ πρέπει να επιστρέψεις για να τις διεκδικήσεις για δικές σου..

7. Σκέψου τους «εχθρούς» σου για λίγο, και πες στον κάθε ένα, έτσι όπως σου έρχονται στο νου:

Αδερφέ μου, ειρήνη και χαρά προσφέρω σε σένα, ώστε να μπορώ να έχω δικές μου την ειρήνη και την χαρά του Θεού.

Έτσι προετοιμάζεσαι για να αναγνωρίσεις τα δώρα του Θεού προς εσένα, και ν’ αφήσεις το νου σου να ελευθερωθεί από όλα όσα θα μπορούσαν να εμποδίσουν την επιτυχία σου σήμερα. Τώρα είσαι έτοιμος να βιώσεις την χαρά και την ειρήνη που έχεις αρνηθεί στον εαυτό σου. Τώρα μπορείς να πεις, «Η ειρήνη και η χαρά του Θεού είναι δικές μου», διότι έχεις δώσει αυτό που επιθυμείς να λάβεις.

8. Σήμερα πρέπει να πετύχεις, αν προετοιμάσεις το νου σου έτσι όπως προτείνουμε. Διότι έχεις αφήσει όλα τα εμπόδια προς την ειρήνη και την χαρά να ανασηκωθούν, και αυτό που είναι δικό σου μπορείς να έρθει σε σένα επιτέλους. Έτσι πες στον εαυτό σου, «Η ειρήνη και η χαρά του Θεού είναι δικές μου,» και κλείσε τα μάτια σου για λίγο, και άφησε την Φωνή Του να σε βεβαιώσει ότι τα λόγια που λες είναι αληθινά.

9. Πέρνα τα πέντε λεπτά μαζί Του κάθε φορά που μπορείς σήμερα, αλλά μην νομίζεις ότι λιγότερο δεν αξίζει καθόλου τον κόπο όταν δεν καταφέρεις να Του αφιερώσεις περισσότερο χρόνο. Τουλάχιστον ας θυμάσαι κάθε ώρα να πεις τα λόγια που Τον καλούν να σου δώσει ό,τι Εκείνος θέλει να σου δώσει, και θέλει να λάβεις. Να είσαι αποφασισμένος να μην αναμιχθείς σε αυτό που Εκείνος θέλει. Και αν κάποιος αδερφός φανεί ότι σε βάζει σε πειρασμό να αρνηθείς τα δώρα του Θεού σε αυτόν, δες το σαν μια ευκαιρία να αφήσεις τον εαυτό σου να λάβει τα δώρα του Θεού για δικά σου. Έπειτα ευλόγησε τον αδερφό σου με ευγνωμοσύνη, και πες:

Αδερφέ μου, ειρήνη και χαρά προσφέρω σε σένα, ώστε να μπορώ να έχω δικές μου την ειρήνη και την χαρά του Θεού.