Παρασκευή 13 Ιουλίου 2018

Κεφάλαιο 6.ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ. Ι . Το Μήνυμα της Σταύρωσης



Ι . Το Μήνυμα της Σταύρωσης
1. Ας αναλογιστούμε πάλι την σταύρωση για σκοπούς μαθησιακούς. Δεν επέμεινα σε αυτή εξαιτίας των τρομακτικών συνειρμών με τους οποίους μπορεί να την συνδέσεις. Η μόνη έμφαση που έχει δοθεί μέχρι τώρα ήταν η διευκρίνιση ότι δεν ήταν κάποια μορφή τιμωρίας. Όμως, τίποτα δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο με αρνητικούς όρους. Υπάρχει μία θετική ερμηνεία της σταύρωσης που είναι εξ ολοκλήρου δίχως φόβο, κι επομένως απόλυτα καλοσυνάτη στο μήνυμα που διδάσκει, αν γίνει σωστά κατανοητή.
2. Η σταύρωση δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακραίο παράδειγμα. Η αξία της, σαν την αξία οποιουδήποτε διδακτικού εργαλείου, βρίσκεται μόνο στο είδος μάθησης που διευκολύνει. Μπορεί να παρεξηγηθεί, όπως και παρεξηγήθηκε. Αυτό συμβαίνει μόνο επειδή οι φοβισμένοι έχουν την τάση να αντιλαμβάνονται φοβισμένα. Σου έχω ήδη πει ότι πάντα μπορείς να με επικαλείσαι για να μοιραστείς την απόφαση μου, κι έτσι να την κάνεις ισχυρότερη. Σου έχω επίσης πει ότι η σταύρωση ήταν το τελευταίο άχρηστο ταξίδι που χρειάστηκε να κάνει η Υιότητα, και ότι αντιπροσωπεύει την απελευθέρωση από τον φόβο σε όσους την καταλαβαίνουν. Ενώ πριν έδωσα έμφαση μόνο στην ανάσταση, ο σκοπός της σταύρωσης και το πώς οδήγησε στην ανάσταση δεν ξεκαθαρίστηκε. Παρόλα αυτά, συμβάλλει καθοριστικά στην ζωή σου, και αν την αναλογιστείς χωρίς φόβο, θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τον ρόλο σου ως δάσκαλος.
3. Πιθανόν για χρόνια αντιδρούσες σαν να σταυρωνόσουν. Αυτή είναι μια χαρακτηριστική τάση των διαχωρισμένων, που πάντα αρνούνται να αναλογιστούν τι έχουν κάνει στον εαυτό τους. Η προβολή σημαίνει θυμό, ο θυμός δημιουργεί την επίθεση, και η επίθεση παράγει τον φόβο. Η αληθινή σημασία της σταύρωσης βρίσκεται στην φαινομενική ένταση της επίθεσης κάποιων Υιών του Θεού εναντίον κάποιων άλλων. Αυτό, φυσικά είναι αδύνατον, και πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό ως αδύνατον. Ειδάλλως, δεν μπορώ να γίνω για σένα  πρότυπο για μάθηση.
4. Η επίθεση, σε τελική ανάλυση, μπορεί να γίνει μόνο στο σώμα. Λίγες αμφιβολίες υπάρχουν για το ότι ένα σώμα μπορεί να επιτεθεί σε ένα άλλο, και μπορεί ακόμα και να το καταστρέψει. Εν τούτοις, αν η καταστροφή η ίδια είναι αδύνατη, οτιδήποτε μπορεί να καταστραφεί δεν μπορεί να είναι αληθινό. Επομένως, η καταστροφή του δεν δικαιολογεί  τον θυμό. Στο βαθμό που πιστεύεις ότι ο θυμός είναι δικαιολογημένος, δέχεσαι ψευδείς ισχυρισμούς και τους διδάσκεις και σε άλλους. Το μήνυμα της σταύρωσης είχε την πρόθεση να σε διδάξει ότι δεν είναι ανάγκη να αντιλαμβάνεσαι οποιαδήποτε μορφή επίθεσης όταν διώκεσαι, διότι δεν είναι δυνατόν να καταδιώκεσαι. Αν ανταποκριθείς με θυμό, τότε εξισώνεις τον εαυτό σου με αυτό που είναι δυνατόν να καταστραφεί, και επομένως βλέπεις τον εαυτό σου μέσα από μια παρανοϊκή οπτική.
5. Έχω ξεκαθαρίσει απόλυτα ότι κι εγώ είμαι σαν εσένα κι εσύ είσαι σαν εμένα, αλλά η θεμελιώδης ομοιότητά μας μπορεί να εκδηλωθεί μόνο μέσω της κοινής μας απόφασης. Είσαι ελεύθερος να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου ως διωκόμενο αν αυτό επιλέγεις. Όταν το κάνεις αυτό επιλέγεις να αντιδράς με αυτό τον τρόπο, όμως θυμήσου ότι κι εγώ καταδιώχτηκα σύμφωνα με την κρίση του κόσμου, κι ότι εγώ ο ίδιος δεν μοιράστηκα αυτή την κρίση για μένα. Και επειδή δεν την μοιράστηκα, δεν την ενδυνάμωσα. Επομένως πρόσφερα μία διαφορετική ερμηνεία της επίθεσης, αυτή που θέλω να μοιραστώ και μαζί σου. Αν την πιστέψεις, θα με βοηθήσεις να την διδάξω.
6. Όπως έχω πει και παλαιότερα, «Αυτό που διδάσκεις, αυτό μαθαίνεις.» Αν αντιδράς σαν να έχεις διωχθεί, τότε διδάσκεις την καταδίωξη. Αυτό δεν είναι ένα μάθημα που θα ήθελε να διδάξει ένας Υιός του Θεού αν πρόκειται να συνειδητοποιήσει την δική του σωτηρία. Αντί γι αυτό, δίδασκε την δική σου απόλυτη ασφάλεια, η οποία είναι η αλήθεια μέσα σου, και συνειδητοποίησε  ότι  αυτή δεν είναι δυνατόν να υποστεί επίθεση. Μην προσπαθείς να την προστατέψεις ο ίδιος, γιατί έτσι πιστεύεις ότι είναι δυνατόν να υποστεί επίθεση. Δεν σου ζητείται να σταυρωθείς, πράγμα το οποίο ήταν μέρος της δικής μου διδακτικής προσφοράς. Απλά σου ζητείται να ακολουθήσεις το παράδειγμά μου  αντιμετωπίζοντας  πολύ λιγότερο ακραίους  πειρασμούς να  αντιλαμβάνεσαι εσφαλμένα, και χωρίς να τους δέχεσαι ως ψευδείς δικαιολογίες για να εκδηλώνεις θυμό. Δεν γίνεται να υπάρχει δικαιολογία για το αδικαιολόγητο. Μην πιστεύεις ότι υπάρχει, και μην διδάσκεις ότι υπάρχει. Να θυμάσαι πάντα ότι θα διδάσκεις αυτό που πιστεύεις. Πίστευε μαζί με μένα, και θα γίνουμε ίσοι ως διδάσκαλοι.
7. Η ανάστασή σου είναι η αφύπνισή σου. Εγώ είμαι το πρότυπο για την αναγέννηση, αλλά η ίδια η αναγέννηση είναι απλά η αυγή μέσα στο νου σου αυτού που ήδη βρίσκεται εκεί. Ο Θεός ο Ίδιος το τοποθέτησε εκεί, άρα είναι αληθινό για πάντα. Εγώ πίστεψα σε αυτό, και επομένως το δέχτηκα ως αληθινό για τον εαυτό μου. Βοήθησέ με να το διδάξω στους αδελφούς μας στο όνομα της Βασιλείας του Θεού, αλλά πρώτα πίστεψε ότι είναι η αλήθεια και για σένα, αλλιώς η διδασκαλία σου θα είναι λανθασμένη. Οι αδελφοί μου κοιμόντουσαν κατά την διάρκεια της επονομαζόμενης «αγωνίας στον κήπο», αλλά δεν μπορούσα να θυμώσω μαζί τους διότι ήξερα ότι δεν γινόταννα εγκαταλειφθώ.
8. Λυπάμαι όταν οι αδελφοί μου δεν μοιράζονται την απόφασή μου να ακούν μόνο μία Φωνή, διότι αυτό τους εξασθενεί ως διδασκάλους και ως μαθητές. Εν τούτοις, γνωρίζω ότι δεν γίνεται να προδώσουν πραγματικά τους εαυτούς τους ή εμένα, και ότι μέσα τους θα κτίσω τη εκκλησία μου. Δεν υπάρχει επιλογή σε αυτό, διότι μόνο εσύ μπορείς να είσαι το θεμέλιο της εκκλησίας του Θεού. Μια εκκλησία βρίσκεται εκεί που βρίσκεται ένας βωμός, και η παρουσία του βωμού είναι αυτό που κάνει την εκκλησία ιερή. Μία εκκλησία που δεν εμπνέει αγάπη έχει ένα κρυφό βωμό που δεν υπηρετεί τον σκοπό για τον οποίο το προόρισε ο Θεός. Πρέπει να ιδρύσω την εκκλησία Του πάνω σε σένα, διότι εκείνοι που με δέχονται ως πρότυπο είναι στην κυριολεξία μαθητές μου. Οι μαθητές είναι οπαδοί, και αν το πρότυπο που ακολουθούν έχει επιλέξει να τους σώσει  από τον πόνο με κάθε τρόπο, τότε δεν είναι συνετό να μην τον ακολουθήσουν.
9. Εγώ επέλεξα, για χάρη δική σου και δική μου, να αποδείξω ότι και η πιο εξωφρενική επίθεση, σύμφωνα με την κρίση του εγώ, δεν έχει καμία σημασία. Έτσι όπως κρίνει αυτά τα πράγματα ο κόσμος, αλλά όχι έτσι όπως τα γνωρίζει ο Θεός, προδόθηκα, εγκαταλείφτηκα, μαστιγώθηκα, βασανίστηκα, και τελικά θανατώθηκα. Ήταν ξεκάθαρο ότι αυτό έγινε μόνο εξαιτίας της προβολής των άλλων πάνω σε μένα, εφόσον δεν έβλαψα κανέναν και θεράπευσα  πολλούς.
10. Ακόμα είμαστε ίσοι ως μαθητές, παρόλο που δεν χρειάζεται να έχουμε τις ίδιες εμπειρίες. Το Άγιο Πνεύμα χαίρεται όταν μαθαίνεις από τις δικές μου εμπειρίες, και όταν αφυπνίζεσαι  από αυτές. Αυτός είναι και ο μοναδικός τους σκοπός, και αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορώ να είμαι  η οδός , η αλήθεια και η ζωή. Όταν ακούς μόνο μία Φωνή ποτέ δεν καλείσαι να κάνεις θυσίες. Αντίθετα, όταν μπορείς και ακούς το Άγιο Πνεύμα μέσα σε άλλους μπορείς να μαθαίνεις από τις εμπειρίες τους, και μπορείς να ωφελείσαι από αυτές χωρίς να τις βιώνεις άμεσα ο ίδιος. Αυτό συμβαίνει διότι το Άγιο Πνεύμα είναι Ένα, και όποιος το ακούει αναπόφευκτα οδηγείται να δείχνει τον δικό Του δρόμο σε  όλους τους άλλους.
11. Δεν καταδιώκεσαι, όπως ούτε κι εγώ καταδιώχτηκα. Δεν σου ζητείται να επαναλάβεις τις δικές μου εμπειρίες διότι το Άγιο Πνεύμα, το Οποίο μοιραζόμαστε, το  καθιστά μη αναγκαίο. Για να χρησιμοποιήσεις όμως τις δικές μου εμπειρίες δημιουργικά, πρέπει να ακολουθήσεις το παράδειγμά μου ως προς το πώς να τις αντιληφθείς. Οι αδελφοί μου και οι δικοί σου είναι συνεχώς απασχολημένοι στο να δικαιολογούν το αδικαιολόγητο. Το ένα μάθημα, που πρέπει να διδάξω όπως το έμαθα, είναι ότι καμία αντίληψη που δεν είναι σύμφωνη με την κρίση του Αγίου Πνεύματος δεν μπορεί να είναι δικαιολογημένη. Ανέλαβα να δείξω ότι αυτό ήταν αλήθεια σε μια ακραία περίπτωση, απλά για να αποτελέσει ένα καλό διδακτικό βοήθημα για εκείνους στους οποίους ο πειρασμός να ενδώσουν στον θυμό και την επίθεση δεν θα ήταν τόσο ακραίος. Θέλω, όπως και ο Θεός,  να μην υποφέρει κανένας από τους Υιούς Του.
12. Η σταύρωση δεν μπορεί να μοιραστεί διότι είναι ένα σύμβολο προβολής, αλλά η ανάσταση είναι το σύμβολο του μοιράσματος διότι η αφύπνιση κάθε Υιού του Θεού είναι αναγκαία ώστε η Υιότητα να γνωρίσει την Ολότητά της. Αυτό και μόνο είναι γνώση.
13. Το μήνυμα της σταύρωσης είναι απόλυτα ξεκάθαρο:
Δίδασκε μόνο αγάπη, γιατί αυτό μόνο είσαι.
14. Αν ερμηνεύσεις την σταύρωση με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, την χρησιμοποιείς σαν όπλο για επίθεση παρά σαν κάλεσμα για ειρήνη που ήταν ο προορισμός της. Οι Απόστολοι συχνά την παρεξήγησαν, για τον ίδιο λόγο που την παρεξηγούν όλοι. Η δική τους ατελής αγάπη τους έκανε ευάλωτους σε προβολή, και μίλησαν για την «οργή του Θεού» ως δικό Του όπλο εκδίκησης, λόγω του δικού τους φόβου. Και δεν μπόρεσαν να μιλήσουν για την σταύρωση χωρίς καθόλου θυμό, επειδή η δική τους αίσθηση ενοχής τους έκανε να θυμώνουν.
15. Αυτά είναι μερικά από τα παραδείγματα αντίστροφης σκέψης στην Καινή Διαθήκη, παρόλο που το ευαγγέλιό της είναι μόνο το μήνυμα της αγάπης. Αν οι Απόστολοι δεν είχαν νιώσει ένοχοι, ποτέ δεν θα είχαν αναφέρει ότι είπα, «Δεν ήρθα για να φέρω ειρήνη αλλά μάχαιρα». Αυτό είναι ξεκάθαρα το αντίθετο όλων όσων δίδαξα. Ούτε θα είχαν περιγράψει τις αντιδράσεις μου προς τον Ιούδα έτσι όπως έκαναν, αν με είχαν πραγματικά καταλάβει. Δεν θα μπορούσα να είχα πει, «Προδίδεις εσύ τον Υιό του ανθρώπου με ένα φιλί;» εκτός κι αν πίστευα στην προδοσία. Ολόκληρο το μήνυμα της σταύρωσης ήταν απλά ότι δεν το πίστευα. Η «τιμωρία» που λέχτηκε ότι επικαλέστηκα για τον Ιούδα ήταν ένα παρόμοιο λάθος. Ο Ιούδας ήταν αδελφός μου και ένας Υιός του Θεού, μέρος της Υιότητας  όσο και εγώ ο ίδιος. Ήταν ποτέ δυνατόν να τον καταδικάσω ενώ  ήμουν έτοιμος να αποδείξω ότι η καταδίκη είναι αδύνατη;
16. Όταν διαβάζεις τους Αποστόλους, να θυμάσαι ότι εγώ ο ίδιος τους είπα ότι υπήρχαν πολλά που θα τα καταλάβαιναν αργότερα, διότι δεν ήταν απόλυτα έτοιμοι να με ακολουθήσουν εκείνο τον καιρό. Δεν θέλω να επιτρέψω να εισέλθει καθόλου φόβος στο σύστημα σκέψης προς το οποίο σε καθοδηγώ. Δεν καλώ μάρτυρες, μόνο δασκάλους. Κανένας δεν τιμωρείται για αμαρτίες, και οι Υιοί του Θεού δεν είναι αμαρτωλοί. Οποιαδήποτε ιδέα τιμωρίας έχει να κάνει με την προβολή κατηγορίας , και ενισχύει την ιδέα ότι οι κατηγορίες είναι δικαιολογημένες. Το αποτέλεσμα είναι ένα μάθημα πάνω στην μομφή, διότι όλη η συμπεριφορά διδάσκει τα πιστεύω που την κινητοποιούν. Η σταύρωση ήταν το αποτέλεσμα ξεκάθαρα αντικρουόμενων συστημάτων σκέψης ∙ το τέλειο σύμβολο της σύγκρουσης ανάμεσα στο εγώ και τον Υιό του Θεού. Αυτή η σύγκρουση φαίνεται το ίδιο αληθινή τώρα, και τα μαθήματά της πρέπει να μαθευτούν το ίδιο καλά όσο τότε.
17. Εγώ δεν χρειάζομαι ευγνωμοσύνη, αλλά εσύ χρειάζεται να αναπτύξεις την εξασθενημένη σου ικανότητα να είσαι ευγνώμων, αλλιώς δεν θα εκτιμάς τον Θεό. Αυτός δεν χρειάζεται την δική σου εκτίμηση, αλλά εσύ την χρειάζεσαι. Δεν μπορείς να αγαπάς αυτό που δεν εκτιμάς, διότι ο φόβος κάνει την εκτίμηση αδύνατη. Όταν φοβάσαι αυτό που είσαι δεν το εκτιμάς, και επομένως θα το απορρίπτεις. Και το αποτέλεσμα θα είναι να διδάσκεις την απόρριψη.
18. Η δύναμη των Υιών του Θεού είναι παρούσα όλη την ώρα, διότι δημιουργήθηκαν ως δημιουργοί. Η επίδραση που έχουν ο ένας στον άλλο είναι δίχως όρια, και πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την κοινή σωτηρία τους. Ο κάθε ένας πρέπει να μάθει να διδάσκει ότι όλες οι μορφές απόρριψης δεν έχουν νόημα. Ο διαχωρισμός είναι η ιδέα της απόρριψης. Όσο το διδάσκεις αυτό  θα το πιστεύεις. Αυτός δεν είναι ο τρόπος που σκέφτεται ο Θεός, και εσύ πρέπει να σκέφτεσαι όπως Αυτός αν θέλεις να Τον γνωρίσεις ξανά.
19. Να θυμάσαι ότι το Άγιο Πνεύμα είναι ο Σύνδεσμος Επικοινωνίας ανάμεσα στον Θεό -Πατέρα και τους διαχωρισμένους Υιούς Του. Αν ακούσεις την Φωνή Του θα γνωρίσεις ότι δεν μπορείς να πληγωθείς ούτε να πληγώσεις, και ότι πολλοί είναι αυτοί που χρειάζονται την ευλογία σου για να τους βοηθήσει να μάθουν το ίδιο για τον εαυτό τους. Όταν αντιλαμβάνεσαι μόνο αυτή την ανάγκη σε αυτούς, και δεν ανταποκρίνεσαι σε καμία άλλη, θα έχεις διδαχθεί  από εμένα και θα είσαι εξίσου έτοιμος να μοιραστείς αυτό που έμαθες  με τους άλλους  όπως κι εγώ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...