ΜΑΘΗΜΑ 194 Εναποθέτω το μέλλον στα Χέρια του Θεού.

ΜΑΘΗΜΑ 194

Εναποθέτω το μέλλον στα Χέρια του Θεού.

1. Η σημερινή ιδέα κάνει άλλο ένα βήμα προς την γρήγορη σωτηρία, και πραγματικά είναι ένα άλμα γιγαντιαίο! Τόσο μεγάλη είναι η απόσταση που καλύπτει, που σε αφήνει μόλις λίγο έξω από τον Ουρανό, με τον προορισμό μπροστά στα μάτια σου και τα εμπόδια πίσω σου. Το πόδι σου πατά  στις πρασιές που σε καλωσορίζουν στην θύρα του Ουρανού ∙ στον ήσυχο τόπο της ειρήνης, όπου αναμένεις με βεβαιότητα  το τελευταίο βήμα που κάνει ο Θεός. Πόσο έχουμε προχωρήσει αλήθεια από την γη! Πόσο κοντά πλησιάζουμε στον στόχο μας! Πόσο μικρό είναι το ταξίδι που έχουμε ακόμα να κάνουμε!

2. Αποδέξου την σημερινή ιδέα, και έχεις προσπεράσει όλο το άγχος, όλους τους λάκκους της κόλασης, όλη την μαυρίλα της κατάθλιψης, τις σκέψεις της αμαρτίας, και τον όλεθρο που προκαλεί η ενοχή. Δέξου την σημερινή ιδέα, και απελευθερώνεις τον κόσμο από την αιχμαλωσία λύνοντας τις βαριές αλυσίδες  που κλείδωναν την πόρτα προς την ελευθερία του. Σώζεσαι, και η σωτηρία σου γίνεται έτσι το δώρο που δίνεις στον κόσμο, διότι εσύ το έχεις λάβει.

3. Ούτε μία στιγμή δεν νιώθεις θλίψη, δεν βιώνεις πια πόνο ούτε αντιλαμβάνεσαι απώλεια. Ούτε για μία στιγμή δεν δίνεις θρόνο στην λύπη, όπου να λατρεύεται με πίστη. Ούτε μια στιγμή δεν μπορεί να πεθάνει κανένας. Κι επομένως η κάθε στιγμή που δίδεται στον Θεό καθώς περνά,  και η επόμενη που Του έχει ήδη δοθεί, γίνεται τώρα η ώρα της απελευθέρωσης σου από την δυστυχία, τον πόνο και από τον ίδιο τον θάνατο ακόμα.

4. Ο Θεός κρατά το μέλλον σου όπως κρατά και το παρελθόν και το παρόν. Είναι ένα γι Αυτόν, άρα θα πρέπει να είναι ένα και για σένα. Όμως, σε αυτό τον κόσμο, η προσωρινή ακολουθία φαίνεται ακόμα αληθινή. Επομένως δεν σου ζητείται να καταλάβεις την έλλειψη ακολουθίας που βρίσκεται πραγματικά στον χρόνο. Σου ζητείται, απλά, να απελευθερώσεις το μέλλον, και να το εναποθέσεις στα Χέρια του Θεού. Και θα νιώσεις ότι έχεις αφήσει και το παρελθόν και το παρόν στα Χέρια Του, διότι το παρελθόν δεν θα σε τιμωρεί πια, και ο τρόμος για το μέλλον θα είναι πια χωρίς νόημα.

5. Απελευθέρωσε το μέλλον. Γιατί το παρελθόν έχει φύγει, και αυτό που είναι παρόν, ελευθερωμένο από το κληροδότημα θλίψης και δυστυχίας, του πόνου και της απώλειας, γίνεται η στιγμή κατά την οποία ο χρόνος ξεφεύγει από τα δεσμά των ψευδαισθήσεων όπου μέχρι τώρα διένυε την αξιολύπητη αναπόφευκτη πορεία του. Τότε, κάθε στιγμή που ήταν μέχρι τώρα σκλάβα στον χρόνο μεταμορφώνεται σε άγια στιγμή, όπου το φως που υπήρχε κρυμμένο μέσα στον Υιό του Θεού ελευθερώνεται για να ευλογήσει τον κόσμο. Τώρα αυτός είναι ελεύθερος, και όλη του η δόξα λάμπει πάνω σε ένα κόσμο που έχει απελευθερωθεί μαζί του, για να μοιραστεί την αγιότητά του.

6. Αν μπορέσεις να δεις το σημερινό μάθημα ως την απελευθέρωση που είναι πραγματικά, δεν θα διστάσεις να του αφιερώσεις όση συνεπή προσπάθεια μπορείς, για να το κάνεις μέρος δικό σου. Καθώς αυτό θα γίνεται η σκέψη που κυβερνά το νου σου, μία συνήθεια στο ρεπερτόριο της επίλυσης των προβλημάτων σου, ένας τρόπος γρήγορης αντίδρασης στον πειρασμό, επεκτείνεις την μάθησή σου στον κόσμο. Και καθώς μαθαίνεις να βλέπεις την σωτηρία σε όλα τα πράγματα, έτσι και ο κόσμος θα αντιλαμβάνεται ότι σώζεται.

7. Ποια ανησυχία μπορεί να καταπονήσει τώρα αυτόν που παραδίδει το μέλλον του στα στοργικά Χέρια του Θεού; Τι είναι δυνατόν να υποφέρει; Τι μπορεί να του προξενήσει πόνο, ή να του φέρει εμπειρία απώλειας; Τι είναι δυνατόν να φοβηθεί; Και τι άλλο είναι δυνατόν να βλέπει εκτός από αγάπη; Γιατί αυτός που έχει ξεφύγει από τον φόβο για τον μελλοντικό πόνο έχει βρει τον δρόμο του προς την τωρινή ειρήνη, και την βεβαιότητα ότι απολαμβάνει μια φροντίδα που ο κόσμος δεν είναι δυνατόν να απειλήσει.. Είναι  σίγουρος ότι η αντίληψή του μπορεί να είναι εσφαλμένη, αλλά δεν θα του λείψει η διόρθωση. Είναι ελεύθερος να διαλέξει ξανά όταν πέφτει σε πλάνη ∙ ν’αλλάξει γνώμη όταν κάνει λάθος.

8. Εναπόθεσε, λοιπόν, το μέλλον σου στα Χέρια του Θεού. Γιατί έτσι καλείς την μνήμη Εκείνου να γυρίσει, αντικαθιστώντας όλες τις σκέψεις αμαρτίας, και κακού με την αλήθεια της αγάπης. Νομίζεις ότι ο κόσμος δεν θα κερδίσει από αυτό, και κάθε ζωντανό πλάσμα δεν θα ανταποκριθεί με θεραπευμένη αντίληψη; Όποιος εμπιστεύεται τον εαυτό του στον Θεό έχει επίσης εναποθέσει και τον κόσμο μέσα σε Χέρια τα οποία ο ίδιος έχει επικαλεστεί για παρηγοριά και ασφάλεια. Αφήνει κατά μέρος τις αρρωστημένες ψευδαισθήσεις του κόσμου μαζί με τις δικές του, και προσφέρει γαλήνη και στους δύο.

9. Τώρα σωζόμαστε πραγματικά. Γιατί στα Χέρια του Θεού αναπαυόμαστε ξέγνοιαστοι, σίγουροι ότι μόνο καλό μπορεί να έρθει σε μας. Αν ξεχαστούμε, θα ενθαρρυνθούμε ξανά, ευγενικά.. Αν δεχτούμε μια σκέψη μη συγχώρεσης, αυτή γρήγορα θα αντικατασταθεί με την αντανάκλαση της αγάπης. Και αν πέσουμε στον πειρασμό να επιτεθούμε, θα επικαλεστούμε Αυτόν που φρουρεί την ανάπαυσή μας να κάνει την επιλογή για λογαριασμό μας και ν’ αφήσει τον πειρασμό μακριά πίσω μας. Τώρα πια ο κόσμος δεν είναι εχθρός μας. γιατί έχουμε επιλέξει να είμαστε φίλοι του.