ΜΑΘΗΜΑ 152 Η δύναμη της απόφασης είναι δική μου

ΜΑΘΗΜΑ 152

Η δύναμη της απόφασης είναι δική μου

1. Κανένας δεν υφίσταται απώλεια εκτός κι αν είναι δική του απόφαση. Κανένας δεν δοκιμάζεται από πόνο εκτός και αν βρεθεί σε αυτή την κατάσταση από επιλογή του. Kανένας δεν μπορεί να θλίβεται ούτε να φοβάται ή να θεωρεί τον εαυτό του ασθενή εκτός και αν αυτά είναι τα αποτελέσματα που θέλει. Και κανένας δεν πεθαίνει χωρίς την δική του συναίνεση. Τίποτα δεν συμβαίνει που να μην αντιπροσωπεύει την επιθυμία σου, και τίποτα από ό,τι επιλέγεις δεν παραλείπεται. Εδώ είναι ο κόσμος σου, ολοκληρωμένος σε όλες του τις λεπτομέρειες. Εδώ βρίσκεται ολόκληρη η πραγματικότητά του για σένα. Και μόνο εδώ βρίσκεται η σωτηρία.

2. Μπορεί να πιστεύεις ότι αυτή η θέση είναι ακραία, και πολύ απόλυτη για να είναι αλήθεια. Και όμως γίνεται η αλήθεια να έχει εξαιρέσεις; Αν έχεις το δώρο που περιέχει τα πάντα, είναι δυνατόν η απώλεια να είναι αληθινή; Γίνεται ο πόνος να είναι κομμάτι της ειρήνης, ή η θλίψη κομμάτι της χαράς; Μπορεί ο φόβος και η ασθένεια να εισέλθουν σε ένα νου όπου κατοικούν η αγάπη και η τέλεια αγιότητα; Η αλήθεια πρέπει να περιέχει τα πάντα, αν είναι όντως αλήθεια. Μην δέχεσαι κανένα αντίθετο και καμία εξαίρεση, διότι αν κάνεις κάτι τέτοιο σημαίνει ότι αντιτίθεσαι στην αλήθεια ολοκληρωτικά.

3. Η σωτηρία είναι η αναγνώριση ότι η αλήθεια είναι αληθινή, και τίποτα άλλο δεν είναι αληθινό. Αυτό το έχεις ακούσει και στο παρελθόν, αλλά μπορεί να μην δέχεσαι και τα δύο σκέλη του. Χωρίς το πρώτο, το δεύτερο δεν έχει νόημα. Αλλά χωρίς το δεύτερο, ούτε και το πρώτο είναι πια αληθινό. Η αλήθεια δεν γίνεται να έχει αντίθετο. Αυτό όσες φορές και να το πούμε ή να το σκεφτούμε δεν μπορεί να είναι υπερβολή. Διότι αν αυτό που δεν είναι αληθές είναι αληθές σαν αυτό που είναι πραγματικά αληθές, τότε μέρος της αλήθειας είναι ψεύτικο. Και η αλήθεια χάνει την σημασία της. Τίποτα δεν είναι αληθινό εκτός από την αλήθεια, και αυτό που είναι ψεύτικο είναι εσφαλμένο.

4. Αυτή είναι η πιο απλή διάκριση, αν και η πιο δυσνόητη. Όχι όμως επειδή είναι δύσκολο να αντιληφθείς την διάκριση. Είναι καλυμμένη πίσω από μία αχανή σειρά επιλογών που δεν φαίνονται να είναι εξ ολοκλήρου δικές σου. Και έτσι η αλήθεια φαίνεται σαν να έχει κάποιες πλευρές που διαψεύδουν την συνέπειά της, που φαίνεται όμως ότι δεν είναι τίποτα άλλο από αντιφάσεις που έχεις εισάγει εσύ.

5. Έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός, πρέπει να παραμένεις αμετάβλητος, και τα μεταβατικά στάδια είναι εξ ορισμού εσφαλμένα. Και αυτό περιλαμβάνει όλες τις εναλλαγές συναισθημάτων, τις μεταβολές στις καταστάσεις του σώματος και του νου ∙ σε όλη την επίγνωση και σε κάθε ανταπόκριση. Αυτή η περιεκτικότητα των πάντων είναι που κάνει την αλήθεια να ξεχωρίζει από το ψέμα, και το σφάλμα να μένει ξέχωρο από την αλήθεια, όντας αυτό που είναι.

6. Δεν είναι παράξενο να πιστεύεις το ότι να θεωρείς ότι εσύ έφτιαξες τον κόσμο που βλέπεις είναι αλαζονεία; Ο Θεός δεν τον έφτιαξε. Γι αυτό μπορείς να είσαι σίγουρος. Τι μπορεί Αυτός να ξέρει για το εφήμερο, για τους αμαρτωλούς και τούς ένοχους, τους φοβισμένους, τους βασανισμένους και τους απομονωμένους, και για το νου που ζει μέσα σε ένα σώμα και πρέπει να πεθάνει; Αυτό που κάνεις είναι να Τον κατηγορείς για παραφροσύνη, με το να νομίζεις ότι Αυτός έφτιαξε ένα κόσμο όπου τέτοια πράγματα φαίνεται ότι έχουν πραγματικότητα. Αυτός δεν είναι τρελός. Όμως μόνο η τρέλα φτιάχνει ένα κόσμο σαν αυτό.

7. Το να νομίζεις ότι ο Θεός έφτιαξε το χάος, επινόησε τα αντίθετα προς την αλήθεια, και ανέχεται ο θάνατος να νικά την ζωή αντικρούει το Θέλημά Του ∙ όλα αυτά είναι αλαζονεία. Η ταπεινοφροσύνη θα έβλεπε ότι όλα αυτά τα πράγματα δεν είναι από Αυτόν. Και είναι δυνατόν να βλέπεις κάτι που δεν δημιούργησε ο Θεός; Το να θεωρείς ότι μπορείς σημαίνει απλά ότι πιστεύεις ότι μπορείς ν’ αντιληφθείς αυτό που ο Θεός δεν θέλησε να υπάρχει. Τι άλλο θα μπορούσε να είναι πιο αλαζονικό από αυτό;

8. Σήμερα, ας είμαστε πραγματικά ταπεινοί, και ας δεχτούμε αυτό που φτιάξαμε ως αυτό που είναι. Η δύναμη της απόφασης είναι δική μας. Αποφάσισε μόνο να αποδεχτείς την δικαιωματική σου θέση σαν συν-δημιουργός του σύμπαντος, και όλα όσα νομίζεις ότι έφτιαξες θα εξαφανιστούν. Αυτό που θα ανατείλει τώρα στην επίγνωση σου θα είναι όλα αυτά που υπήρχαν από πάντα, αιώνια ακριβώς όπως είναι και τώρα. Και θα πάρουν την θέση των ψευδαισθήσεων που έφτιαξες για να σφετεριστείς τον ιερό βωμό του Πατέρα και του Υιού.

9. Σήμερα ασκούμαστε στην αληθινή ταπεινοφροσύνη, εγκαταλείποντας την ψευδή προσποίηση με την οποία το εγώ επιζητεί να την αποδείξει αλαζονεία. Μόνο το εγώ μπορεί να είναι αλαζονικό. Αλλά η αλήθεια είναι ταπεινή αναγνωρίζοντας την ισχύ της, την σταθερότητά της και την αιώνια ολότητά της που περιλαμβάνει τα πάντα, το τέλειο δώρο του Θεού προς τον αγαπημένο Του Υιό. Αφήνουμε κατά μέρος την αλαζονεία που λέει ότι είμαστε αμαρτωλοί, ένοχοι και φοβισμένοι, ντροπιασμένοι για αυτό που είμαστε ∙ αντί γι αυτό, ανυψώνουμε τις καρδιές μας με αληθινή ταπεινότητα προς Αυτόν ο Οποίος μας δημιούργησε άμεμπτους, σαν τον Ίδιο σε δύναμη και σε αγάπη.

10. Η δύναμη της απόφασης είναι δική μας. Και δεχόμαστε από Εκείνον αυτό το οποίο είμαστε, και ταπεινά αναγνωρίζουμε τον Υιό του Θεού. Το να αναγνωρίζεις τον Υιό του Θεού υπονοεί ακόμα ότι όλες οι ιδέες που είχες για τον εαυτό σου έχουν παραμεριστεί, και αναγνωριστεί ως λανθασμένες. Η αλαζονεία τους έχει γίνει αντιληπτή. Και με ταπεινότητα η ακτινοβολία του Υιού του Θεού, η ευγένειά του, η τέλεια αθωότητά του, η Αγάπη του Πατέρα του, το δικαίωμά του για τον Ουρανό  και η απελευθέρωση του από την κόλαση, γίνονται χαρούμενα αποδεκτά ως δικές μας .

11. Τώρα ενωνόμαστε με χαρμόσυνη αναγνώριση ότι τα ψέματα είναι ψεύτικα, και ότι μόνο η αλήθεια είναι αληθινή. Σκεφτόμαστε μόνο την αλήθεια καθώς σηκωνόμαστε, και περνάμε πέντε λεπτά στην εξάσκηση της καθοδήγησης της, ενθαρρύνοντας τον τρομαγμένο νου μας με αυτό:

Η δύναμη της απόφασης είναι δική μου. Αυτή την ημέρα θα δεχτώ τον εαυτό μου όπως η Βούληση του Πατέρα μου με δημιούργησε .

Έπειτα θα περιμένουμε σιωπηλά, αφήνοντας τις αυταπάτες, καθώς ταπεινά ζητούμε από τον Εαυτό μας να αποκαλυφθεί σε εμάς. Και Αυτός ο Οποίος ποτέ δεν έφυγε θα έρθει πάλι στην επίγνωση μας, ευγνώμων που αποκαθιστά την εστία Του στον Θεό, έτσι όπως έχει οριστεί να είναι.

12. Με υπομονή περίμενέ Τον όλη την ημέρα, και κάθε ώρα προσκάλεσε Τον με τα λόγια που άρχισε η μέρα, και τελείωσε την με την ίδια πρόσκληση προς τον Εαυτό σου. Η Φωνή του Θεού θα απαντήσει, διότι μιλά για σένα και για τον Πατέρα σου. Θα αντικαταστήσει όλες τις ξέφρενες σκέψεις σου με την ειρήνη του Θεού, όλες σου τις αυταπάτες με την αλήθεια του Θεού, και όλες σου τις ψευδαισθήσεις για τον εαυτό σου με τον Υιό του Θεού.