ΜΑΘΗΜΑ 217
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε
ο Θεός
Ποιος άλλος εκτός από εμένα θα έπρεπε να δίνει ευχαριστίες για την
σωτηρία μου; Και πώς αλλιώς εκτός από την σωτηρία μπορώ να βρω τον Εαυτό μου
στον Οποίο οφείλω τις ευχαριστίες μου;
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε
ο Θεός
------------ και για να θυμόμαστε τον τρόπο που πρέπει να
ασκούμαστε-----
Απλά κλείνουμε τα μάτια μας, και έπειτα ξεχνάμε όλα όσα
νομίζαμε ότι ξέραμε και καταλαβαίναμε. Γιατί έτσι μας δίδεται ελευθερία από όλα
όσα δεν ξέραμε και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε.
Μην επιτρέπεις σε καμία νωθρή σκέψη να περάσει
αναμφισβήτητη. Αν παρατηρήσεις κάποια, μην δεχτείς να σε κρατήσει και σπεύσε να
διαβεβαιώσεις το νου σου ότι αυτό δεν είναι εκείνο που επιθυμεί να έχει. Τότε,
απαλά, άφησε την σκέψη που αρνήθηκες να παραιτηθεί, με βέβαιη και γρήγορη
ανταλλαγή της με την ιδέα που ασκούμε σήμερα.
Μόνο την δική μου ευγνωμοσύνη γίνεται να κερδίσω.
Όταν μπαίνεις σε πειρασμό, σπεύσε να διακηρύξεις την
ελευθερία σου από τον πειρασμό, καθώς λες:
Αυτή την σκέψη δεν την θέλω. Στην
θέση της διαλέγω:
Μόνο την δική μου ευγνωμοσύνη γίνεται να κερδίσω.
Θα δώσουμε, όμως, αυτές τις στιγμές ησυχίας στον Δάσκαλο που μας
διδάσκει με ησυχία, μας μιλά για ειρήνη, και δίνει στις σκέψεις μας το όποιο
νόημα μπορεί να έχουν.
Σε Αυτόν πρόσφερε αυτή την σκέψη. Τοποθέτησε τον εαυτό σου στην ευθύνη Του,
και άφησέ Τον να σε διδάξει τι να κάνεις, να πεις και να σκεφτείς, κάθε φορά
που στρέφεσαι προς Αυτόν. Αυτός πάντα θα είναι στην διάθεσή σου, κάθε φορά που
Τον καλείς να σε βοηθήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου