ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΤΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

ΤΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

- Από το Κεφάλαιο 26, III. The Borderland –

1. Η περιπλοκότητα δεν είναι του Θεού. Πως θα μπορούσε να είναι, όταν όλα όσα γνωρίζει Αυτός είναι Ένα; Αυτός γνωρίζει μια δημιουργία, μια πραγματικότητα, μια αλήθεια και μόνο έναν Υιό. Τίποτα δεν συγκρούεται με την ενότητα. Πώς, λοιπόν, θα μπορούσε να υπάρχει περιπλοκότητα σε Αυτόν; Τι υπάρχει για να αποφασίσει; Γιατί η σύγκρουση είναι που κάνει την επιλογή δυνατή. Η αλήθεια είναι απλή ∙ είναι μία, χωρίς αντίθετο. Και πως θα μπορούσε να εισέλθει διαμάχη στην απλή της παρουσία, και να μεταφέρει την περιπλοκότητα εκεί όπου βρίσκεται η ενότητα; Η αλήθεια δεν παίρνει αποφάσεις, γιατί δεν υπάρχει τίποτα να επιλέξει ανάμεσα. Και μόνο εάν υπήρχε θα μπορούσε η επιλογή να είναι ένα απαραίτητο βήμα στην πρόοδο προς την ενότητα. Αυτό που είναι τα πάντα δεν αφήνει χώρο για τίποτα άλλο. Ωστόσο αυτό το μέγεθος είναι πέρα από τις βλέψεις αυτής της διδασκαλίας. Ούτε είναι απαραίτητο να επιμείνουμε σε κάτι που δεν μπορεί να γίνει άμεσα κατανοητό.

2. Υπάρχει ένας ενδιάμεσος χώρος σκέψης που βρίσκεται μεταξύ αυτού του κόσμου και του Ουρανού. Δεν είναι τοποθεσία, και όταν την φτάσεις είναι πέρα από τον χρόνο. Εδώ είναι το μέρος συνάντησης όπου οι σκέψεις συγκεντρώνονται ∙ όπου οι συγκρουόμενες αξίες συναντιούνται και όλες οι ψευδαισθήσεις τοποθετούνται δίπλα στην αλήθεια, και κρίνονται ότι είναι αναληθείς. Αυτός το μεταίχμιο είναι ακριβώς πέρα από τη πύλη του Ουρανού. Εδώ κάθε σκέψη εξαγνίζεται και γίνεται εντελώς απλή. Εδώ δεν αποδεχόμαστε την αμαρτία, και στην θέση της λαμβάνουμε τα πάντα.

3. Αυτό είναι το τέλος του ταξιδιού. Έχουμε αναφερθεί σε αυτό ως ο αληθινός κόσμος. Αλλά ωστόσο υπάρχει μια αντίθεση εδώ, στο ότι οι λέξεις υπονοούν μια περιορισμένη πραγματικότητα, μια μερική αλήθεια, ένα τμήμα του σύμπαντος που έγινε αληθινό. Αυτό συμβαίνει επειδή η γνώση δεν επιτίθεται στην αντίληψη. Συναντώνται, και μόνο η μία συνεχίζει πέρα από την πύλη όπου είναι η Ενότητα. Η σωτηρία είναι ένα μεταίχμιο όπου ο χώρος και ο χρόνος και η επιλογή εξακολουθούν να έχουν νόημα, όμως μπορείς να δεις ότι είναι προσωρινά, εκτός τόπου, και ότι όλες οι επιλογές έχουν ήδη γίνει.

4. Τίποτα από όσα πιστεύει ο Υιός του Θεού δεν μπορεί να καταστραφεί. Αλλά αυτό που είναι η αλήθεια γι αυτόν πρέπει να οδηγηθεί στην τελευταία σύγκριση που θα κάνει ποτέ ∙ στην τελευταία δυνατή αξιολόγηση, στην τελική κρίση γι αυτό τον κόσμο. Είναι η κρίση της αλήθειας επάνω στην ψευδαίσθηση, της γνώσης επάνω στην αντίληψη: «Δεν έχει νόημα, και δεν υπάρχει.» Αυτή δεν είναι δική σου απόφασή. Είναι μόνο μια απλή δήλωση ενός απλού γεγονότος. Αλλά σε αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχουν απλά γεγονότα, επειδή παραμένει αξεκαθάριστο το τί είναι όμοιο και το τί είναι διαφορετικό. Το μόνο ουσιαστικό πράγμα για να πάρεις μια απόφαση είναι αυτή η διάκριση. Κι εδώ βρίσκεται η διαφορά των δυο κόσμων. Σε αυτόν, η επιλογή έχει καταστεί αδύνατη. Στον πραγματικό κόσμο η επιλογή είναι απλοποιημένη.

5. Η σωτηρία σταματάει ακριβώς πριν τον Ουρανό, γιατί μόνο η αντίληψη χρειάζεται σωτηρία. Ο Ουρανός ποτέ δεν χάθηκε, κι έτσι δεν χρειάζεται να σωθεί. Ωστόσο ποιος μπορεί να επιλέξει μεταξύ της επιθυμίας για τον Ουρανό και της επιθυμίας για την κόλαση εκτός κι αν αναγνωρίζει ότι αυτά τα δύο δεν είναι το ίδιο; Αυτή η διαφορά είναι ο μαθησιακός στόχος που έχει τεθεί σε αυτά τα μαθήματα. Δεν θα πάνε πέρα από αυτό τον στόχο. Ο μόνος σκοπός τους είναι να διδάξουν τι είναι όμοιο και τι είναι διαφορετικό, αφήνοντας χώρο για να γίνει η μόνη επιλογή που μπορεί να γίνει.

6. Δεν υπάρχει βάση για επιλογή σε αυτό τον σύνθετο και υπέρ-περίπλοκο κόσμο. Γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει τι είναι όμοιο, και φαίνεται να επιλέγει εκεί που δεν υπάρχει πραγματικά επιλογή. Ο πραγματικός κόσμος είναι η περιοχή της επιλογής που έγινε πραγματικότητα, όχι στο αποτέλεσμα, αλλά στην αντίληψη των εναλλακτικών για επιλογή. Το ότι υπάρχει επιλογή είναι ψευδαίσθηση. Ωστόσο μέσα σε αυτή την ψευδαίσθηση βρίσκεται η κατάργηση κάθε ψευδαίσθησης, χωρίς να εξαιρείται και η ίδια.

7. Δεν είναι αυτό όπως η ιδιαίτερη λειτουργία σου, όπου ο διαχωρισμός καταργείται αλλάζοντας τον σκοπό αυτού που κάποτε ήταν η ιδιαιτερότητα, και τώρα είναι η ένωση; Όλες οι ψευδαισθήσεις δεν είναι παρά μία. Και στην αναγνώριση αυτού βρίσκεται η ικανότητα να εγκαταλείψεις όλες τις προσπάθειες επιλογής ανάμεσά τους, και να τις κάνεις διαφορετικές. Πόσο απλή είναι αυτή η επιλογή μεταξύ δυο πραγμάτων τόσο ξεκάθαρα ανόμοιων. Δεν υπάρχει καμιά σύγκρουση εδώ. Καμία θυσία δεν είναι δυνατή στην παραίτηση από μια ψευδαίσθηση σαν αυτή. Εκεί όπου η πραγματικότητα έχει αποχωρήσει από αυτό που ποτέ δεν ήταν αληθινό, θα μπορούσε να είναι δύσκολο να το εγκαταλείψεις, και να διαλέξεις αυτό που πρέπει να είναι αληθινό;