ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

- Από το Κεφάλαιο 25, IX. The Justice of Heaven -

1. Τι άλλο εκτός από αλαζονεία μπορεί να είναι το να νομίζεις ότι τα μικρά σου σφάλματα δεν μπορούν να εξαλειφθούν από την δικαιοσύνη του Ουρανού; Και τι θα μπορούσε αυτό να σημαίνει εκτός του ότι είναι αμαρτίες και όχι λάθη, για πάντα αδιόρθωτες, και ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν με εκδίκηση και όχι με δικαιοσύνη; Είσαι πρόθυμος να απελευθερωθείς από όλα τα αποτελέσματα της αμαρτίας; Δεν μπορείς να δώσεις απάντηση σε αυτό μέχρι να δεις όλα αυτά που η απάντηση πρέπει να περιέχει, Γιατί εάν απαντήσεις «ναι» σημαίνει ότι ξεπερνάς όλες τις αξίες αυτού του κόσμου προς όφελος της ειρήνης του Ουρανού. Δεν θέλεις να διατηρήσεις ούτε μια αμαρτία. Και δεν θα περιθάλπεις ούτε μια αμφιβολία ότι αυτό θα είναι δυνατό ώστε η αμαρτία να παραμείνει. Εννοείς ότι η αλήθεια έχει μεγαλύτερη αξία τώρα από όλες τις ψευδαισθήσεις. Και αναγνωρίζεις ότι η αλήθεια πρέπει να σου αποκαλυφθεί, επειδή εσύ δεν την γνωρίζεις.

2. Όταν δίνεις απρόθυμα δεν κερδίζεις το δώρο, επειδή είσαι απρόθυμος να το δεχτείς. Αυτό φυλάσσεται για σένα μέχρι να εξαφανιστεί η απροθυμία σου να το λάβεις, και να είσαι πρόθυμος να σου δοθεί. Η δικαιοσύνη του Θεού εγγυάται ευγνωμοσύνη, όχι φόβο. Τίποτα από όσα δίνεις δεν χάνεται για σένα ή για οποιονδήποτε, αλλά φροντίζεται και είναι φυλαγμένο στον Ουρανό, εκεί όπου όλοι οι θησαυροί που δόθηκαν στον Υιό του Θεού φυλάσσονται για αυτόν, και προσφέρονται στον καθένα ο οποίος απλώνει το χέρι του με προθυμία για να τους λάβει. Αυτός ο θησαυρός δεν λιγοστεύει όταν δίδεται. Κάθε δώρο προσθέτει στο απόθεμα. Γιατί ο Θεός είναι δίκαιος. Δεν μάχεται ενάντια στην απροθυμία του Υιού Του να αντιληφθεί την σωτηρία σαν ένα δώρο από Αυτόν. Ωστόσο η δικαιοσύνη Του δεν θα ικανοποιηθεί μέχρις ότου γίνει δεκτή από όλους.

3. Να είσαι βέβαιος ότι κάθε απάντηση σε ένα πρόβλημα που λύνει το Άγιο Πνεύμα πάντοτε θα είναι κάποια με την οποία κανένας δεν χάνει. Και αυτό πρέπει να είναι αλήθεια, επειδή Αυτό δεν ζητάει καμία θυσία από κανέναν. Μια απάντηση η οποία απαιτεί την ακόμα και την παραμικρή απώλεια από κάποιον δεν έχει λύσει το πρόβλημα, αλλά έχει προσθέσει σε αυτό και το έχει κάνει μεγαλύτερο, πιο δύσκολο να λυθεί και πιο άδικο. Το Άγιο Πνεύμα είναι αδύνατον να βλέπει την αδικία σαν λύση. Για το Άγιο Πνεύμα, αυτό που είναι άδικο πρέπει να διορθωθεί επειδή είναι άδικο. Και κάθε σφάλμα είναι μια αντίληψη σύμφωνα με την οποία βλέπεις τουλάχιστον έναν με άδικο τρόπο. Έτσι η δικαιοσύνη δεν είναι σύμφωνη με τον Υιό του Θεού. Όταν κάποιος φαίνεται πως χάνει, τότε έχει καταδικαστεί. Και η τιμωρία γίνεται η αμοιβή του αντί της δικαιοσύνης.

4. Η θέαση της αθωότητας κάνει την τιμωρία αδύνατη, και την δικαιοσύνη βέβαιη. Η αντίληψη του Αγίου Πνεύματος δεν αφήνει έδαφος για επίθεση. Μόνο η απώλεια θα μπορούσε να δικαιολογήσει την επίθεση, και Αυτό δεν μπορεί να δει καμία απώλεια οιουδήποτε είδους. Ο κόσμος λύνει τα προβλήματα με έναν άλλο τρόπο. Βλέπει την λύση σαν μια κατάσταση στην οποία αποφασίζεται ποιος θα κερδίσει και ποιος θα χάσει ∙ πόσα θα πάρει ο ένας, και πόσα μπορεί ο χαμένος ακόμα να υπερασπιστεί. Ωστόσο το πρόβλημα εξακολουθεί να παραμένει άλυτο, γιατί μόνο η δικαιοσύνη μπορεί να φτιάξει μια κατάσταση στην οποία δεν θα υπάρχει χαμένος ∙ όπου κανείς δεν θα έχει άδικη μεταχείριση και δεν θα στερηθεί, και έτσι δεν θα υπάρχει έδαφος για εκδίκηση. Η λύση των προβλημάτων δε μπορεί να είναι η εκδίκηση, η οποία στη καλύτερη περίπτωση φέρνει ακόμα άλλο ένα πρόβλημα που προστίθεται στο πρώτο, στo οποίo ο φόνος δεν είναι προφανής.

5. Η επίλυση του προβλήματος από το Άγιο Πνεύμα είναι ο τρόπος που το πρόβλημα τελειώνει. Έχει λυθεί επειδή αντιμετωπίσθηκε με δικαιοσύνη. Μέχρι να γίνει αυτό θα επανέρχεται, γιατί δεν έχει λυθεί ακόμα. Η αρχή ότι δικαιοσύνη σημαίνει κανείς να μην μπορεί να χάνει είναι κρίσιμη σε αυτή τη διδασκαλία. Γιατί τα θαύματα βασίζονται στη δικαιοσύνη. Όχι όπως φαίνεται μέσα από τα μάτια αυτού του κόσμου, αλλά όπως ο Θεός τη γνωρίζει και όπως η γνώση αντανακλάται στην οπτική που δίνει το Άγιο Πνεύμα.

6. Κανενός δεν του αξίζει να χάνει. Και κάτι που θα ήταν άδικο γι αυτόν δεν μπορεί να συμβεί. Η θεραπεία πρέπει να είναι για τον καθένα, γιατί σε κανέναν δεν αξίζει επίθεση κανενός είδους. Τι διαβάθμιση μπορεί να υπάρχει στα θαύματα, εκτός κι αν κάποιος αξίζει να υποφέρει περισσότερο ενώ άλλος λιγότερο; Και είναι αυτό δικαιοσύνη για τον ολοκληρωτικά αθώο; Το θαύμα είναι δικαιοσύνη. Δεν είναι ένα ιδιαίτερο δώρο για κάποιους, ενώ παρακρατείται από κάποιους άλλους ως λιγότερο άξιοι πιο καταδικασμένοι, και έτσι μακριά από την θεραπεία. Υπάρχει κανείς που μπορεί να διαχωριστεί από τη σωτηρία, όταν σκοπός της είναι το τέλος της ιδιαιτερότητας; Πού είναι η δικαιοσύνη της σωτηρίας εάν κάποια λάθη είναι ασυγχώρητα, και εγγυώνται την εκδίκηση στη θέση της θεραπείας και της επιστροφής της ειρήνης;

7. Η σωτηρία δε μπορεί να ζητά να βοηθήσει τον Υιό του Θεού να είναι πιο άδικος από ό,τι ο ίδιος έχει ζητήσει. Εάν τα θαύματα, το δώρο του Αγίου Πνεύματος, δίδονταν ειδικά σε μια επιλεγμένη και ιδιαίτερη ομάδα, και παρακρατούνταν από άλλους ως λιγότερο άξιοι, τότε το Άγιο Πνεύμα είναι σύμμαχος της ιδιαιτερότητας. Αυτό δεν φέρνει μάρτυρες για κάτι που δεν μπορεί να αντιληφθεί. Και ο κάθε ένας δικαιούται εξίσου τα δώρα Του της θεραπείας ,της λύτρωσης και της ειρήνης. Όταν δίνεις ένα πρόβλημα στο Άγιο Πνεύμα για να το λύσει για λογαριασμό σου σημαίνει ότι θέλεις να λυθεί. Όταν το κρατάς για τον εαυτό σου για να το λύσεις χωρίς την βοήθειά Του σημαίνει ότι αποφασίζεις πως πρέπει να παραμείνει χωρίς να λυθεί, και να κρατήσει την δύναμη της αδικίας και της επίθεσης. Κανείς δεν μπορεί να είναι άδικος σε σένα, εκτός και εάν έχεις αποφασίσει εσύ πρώτος να είσαι άδικος. Και τότε τα προβλήματα θα αναδύονται για να εμποδίσουν τον δρόμο σου, και η ειρήνη θα διασκορπίζεται από τους ανέμους του μίσους.

8. Εκτός κι αν θεωρείς ότι όλοι οι αδελφοί σου έχουν ίσα δικαιώματα στα θαύματα με σένα, δεν θα διεκδικείς το δικαίωμά σου σε αυτούς γιατί υπήρξες άδικος με κάποιον που έχει ίσα δικαιώματα με σένα. Αν επιζητάς την άρνηση τότε θα την υποστείς κι εσύ. Αν επιδιώκεις την στέρηση τότε θα βρεθείς στερημένος. Ποτέ δεν μπορεί να λάβεις ένα θαύμα επειδή κάποιος άλλος δεν μπόρεσε να το λάβει. Μόνο η συγχώρεση προσφέρει θαύματα. Και η άφεση πρέπει να είναι δίκαιη σε όλους.

9. Τα μικρά προβλήματα που κρατάς και κρύβεις γίνονται οι μυστικές αμαρτίες σου, επειδή δεν επέλεξες να τα αφήσεις να απομακρυνθούν για λογαριασμό σου. Και έτσι συσσωρεύουν σκόνη και αυξάνουν, μέχρι που καλύπτουν όλα όσα αντιλαμβάνεσαι και δεν σε αφήνουν να είσαι δίκαιος με κανέναν. Δεν πιστεύεις ότι έχεις ούτε ένα δικαίωμα. Και η πίκρα, με την εκδίκηση δικαιολογημένη και το έλεος χαμένο, σε καταδικάζει σαν ανάξιο συγχώρεσης. Οι ασυγχώρητοι δεν έχουν κανένα έλεος για κανέναν άλλον. Γι αυτό το λόγο η μοναδική σου ευθύνη πρέπει να είναι η αποδοχή της συγχώρεσης για τον εαυτό σου.

10. Το θαύμα που λαμβάνεις, το δίνεις. Το κάθε ένα γίνεται η απεικόνιση του νόμου στον οποίο στηρίζεται η σωτηρία ∙ ότι η δικαιοσύνη πρέπει να εφαρμοστεί σε όλους, αν είναι κάποιος να θεραπευτεί. Κανείς δεν μπορεί να χάνει, και όλοι πρέπει να είναι κερδισμένοι. Κάθε θαύμα είναι ένα παράδειγμα του τι μπορεί να καταφέρει η δικαιοσύνη όταν προσφέρεται στον καθένα εξίσου. Λαμβάνεται και δίδεται εξ ίσου. Είναι η επίγνωση ότι η προσφορά και η λήψη είναι το ίδιο. Επειδή δεν κάνει το όμοιο ανόμοιο, δεν βλέπει διαφορές εκεί όπου δεν υπάρχουν. Και έτσι είναι το ίδιο για τον καθένα, γιατί δεν βλέπει διαφορές σε αυτούς. Η προσφορά του είναι συμπαντική, και διδάσκει μόνο ένα μήνυμα:

Αυτό που είναι του Θεού ανήκει στον καθένα, και είναι δικαίωμά του.