ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Ο ΒΡΑΧΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

Ο ΒΡΑΧΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

- Από το Κεφάλαιο 25, VII. The Rock of Salvation -

1. Ωστόσο εάν το Άγιο Πνεύμα μπορεί να μετουσιώσει κάθε καταδίκη που επέβαλες στον εαυτό σου σε ευλογία, τότε δεν μπορεί να είναι αμαρτία. Η αμαρτία είναι το μόνο πράγμα σε ολόκληρο τον κόσμο που δεν μπορεί να αλλάξει. Είναι αμετάβλητη. Και στην αμεταβλητότητα της βασίζεται ο κόσμος. Η μαγεία του κόσμου μπορεί να φαίνεται πως κρύβει τον πόνο της αμαρτίας από τους αμαρτωλούς, και να εξαπατά με την λάμψη και τον πονηριά. Ωστόσο ο καθένας γνωρίζει ότι το κόστος της αμαρτίας είναι ο θάνατος. Κι έτσι είναι. Γιατί η αμαρτία είναι ένα αίτημα για θάνατο, μια επιθυμία για να κάνει το θεμέλιο αυτού του κόσμου βέβαιο όπως η αγάπη, αξιόπιστο όπως ο Ουρανός, και τόσο δυνατό όσο ο Θεός ο Ίδιος. Ο κόσμος τώρα είναι ασφαλής από την αγάπη για τον καθένα που θεωρεί την αμαρτία δυνατή. Ούτε θα αλλάξει. Ωστόσο είναι δυνατόν αυτό που ο Θεός δεν δημιούργησε να μοιράζεται τις ιδιότητες της δημιουργίας Του, τη στιγμή που της αντιτίθεται με κάθε τρόπο;

2. Δεν μπορεί να είναι η επιθυμία των «αμαρτωλών» για θάνατο το ίδιο δυνατή όσο είναι η Θέληση του Θεού για ζωή. Ούτε μπορεί να είναι το θεμέλιο ενός κόσμου που Αυτός δεν έφτιαξε σταθερό και βέβαιο όσο ο Ουρανός. Πως θα μπορούσαν η κόλαση και ο παράδεισος να είναι το ίδιο; Και είναι δυνατόν αυτό που Αυτός δεν θέλησε να μην μπορεί να αλλάξει; Τι είναι αμετάβλητο εκτός από την Θέλησή Του; Και τι μπορεί να μοιραστεί τις ιδιότητές του εκτός από το ίδιο; Ποια επιθυμία μπορεί να αντιτίθεται στην Θέλησή Του, και να είναι αμετάβλητη; Εάν μπορούσες να συνειδητοποιήσεις ότι τίποτα δεν είναι αμετάβλητο εκτός από τη Θέληση του Θεού, αυτά τα μαθήματα δεν θα ήταν δύσκολα για σένα. Γιατί αυτό είναι που δεν πιστεύεις. Ωστόσο δεν υπάρχει τίποτα άλλο που θα μπορούσες να πιστέψεις, εάν μόνο έβλεπες τι πραγματικά είναι.

3. Ας επανέλθουμε σε αυτό που είπαμε πριν, και σκέψου το με πιο μεγάλη προσοχή. Είτε πρέπει ο Θεός να είναι τρελός, ή αυτός ο κόσμος είναι ένα τόπος παράνοιας. Ούτε μια Σκέψη δική Του δεν βγάζει κανένα μέσα νόημα σε αυτόν τον κόσμο. Και τίποτα από όσα πιστεύει αυτός ο κόσμος σαν αλήθεια δεν έχει κανένα απολύτως νόημα στον Δικό Του Νου. Αυτό που δεν έχει καμία λογική και κανένα νόημα είναι παράνοια. Και αυτό που είναι τρέλα δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Εάν μια πίστη που της αποδίδεται τόσο μεγάλη αξία εδώ ήταν αληθινή, τότε κάθε Σκέψη που ο Θεός έκανε ποτέ είναι μια ψευδαίσθηση. Αλλά αν έστω και μια Σκέψη Του είναι αληθινή, τότε όλες οι πεποιθήσεις που ο κόσμος τους δίνει κάποιο νόημα είναι λανθασμένες, και δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα. Αυτή είναι η επιλογή που κάνεις. Μην προσπαθείς να το δεις διαφορετικά, ούτε να το διαστρεβλώσεις σε κάτι που δεν είναι. Γιατί μόνο αυτή την απόφαση μπορείς να πάρεις. Τα υπόλοιπα εξαρτώνται από τον Θεό, και όχι από εσένα.

4. Το να δικαιολογείς μιαν αξία που στηρίζει ο κόσμος σημαίνει ότι αρνείσαι την σωφροσύνη του Πατέρα σου και την δική σου. Γιατί ο Θεός και ο πολυαγαπημένος Του Υιός δεν σκέφτονται διαφορετικά. Και είναι αυτή η συμφωνία της σκέψης τους που κάνει τον Υιό συν-δημιουργό με τον Νου του Οποίου η Σκέψη τον δημιούργησε. Έτσι εάν αυτός επιλέξει να πιστέψει μια σκέψη που αντιτίθεται στην αλήθεια, έχει αποφασίσει ότι δεν είναι ο Υιός του Πατέρα του επειδή ο Υιός είναι τρελός, και η σωφροσύνη πρέπει να βρίσκεται μακριά και από τον Πατέρα και από τον Υιό. Αυτό πιστεύεις. Μην νομίζεις ότι αυτή η πεποίθηση εξαρτάται από τη μορφή που παίρνει. Όποιος νομίζει ότι ο κόσμος είναι λογικός με οποιοδήποτε τρόπο, ότι είναι δικαιολογημένος σε κάτι που σκέπτεται, ή ότι επιβεβαιώνεται από κάποια μορφή λογικής, πιστεύει ότι αυτό είναι αλήθεια. Η αμαρτία δεν είναι πραγματική επειδή ο Πατέρας και ο Υιός δεν είναι παράφρονες. Αυτός ο κόσμος δεν έχει νόημα επειδή στηρίζεται στην αμαρτία. Ποιος θα μπορούσε να δημιουργήσει το αναλλοίωτο εάν αυτό δεν βασίζεται στην αλήθεια;

5. Το Άγιο Πνεύμα έχει τη δύναμη να αλλάξει όλο το θεμέλιο του κόσμου που βλέπεις σε κάτι άλλο ∙ σε μια βάση όχι παρανοϊκή, στην οποία μια λογική αντίληψη μπορεί να στηριχθεί, ένας άλλος κόσμος να γίνει αντιληπτός. Κάποιος στον οποίο τίποτα δεν αντικρούεται που θα οδηγούσε τον Υιό του Θεού στη σωφροσύνη και στη χαρά. Σε αυτό τον κόσμο τίποτα δεν επιβεβαιώνει τον θάνατο και την σκληρότητα ∙ τον διαχωρισμό και τις διαφορές. Γιατί εδώ τα πάντα γίνονται αντιληπτά σαν ένα, και κανείς δεν χάνει ώστε ο καθένας να μπορεί να ωφελείται.

6. Δοκίμασε όλα όσα πιστεύεις ενάντια σε αυτή μόνο την απαίτηση, και κατάλαβε ότι το καθετί που ικανοποιεί αυτή και μόνο την απαίτηση αξίζει την πίστη σου. Αλλά τίποτα άλλο. Αυτό που δεν είναι αγάπη είναι αμαρτία, και η καθεμία από τις δυο αντιλαμβάνεται την άλλη σαν παρανοϊκή και χωρίς νόημα. Η Αγάπη είναι η βάση για έναν κόσμο που γίνεται αντιληπτός ολοκληρωτικά σαν παράφρων για τους αμαρτωλούς, οι οποίοι πιστεύουν ότι ο δικός τους είναι ο δρόμος προς την σωφροσύνη. Αλλά η αμαρτία είναι εξ ίσου παρανοϊκή μέσα από την οπτική της αγάπης, της οποίας τα ευγενικά μάτια θα κοιτάζουν πέρα από την τρέλα και θα αναπαύονται ειρηνικά στην αλήθεια. Η κάθε μία βλέπει έναν κόσμο αμετάβλητο, καθώς η κάθε μία περιγράφει το αμετάβλητο και την αιώνια αλήθεια γι αυτό που είσαι. Και η κάθε μία αντανακλά μια άποψη του τι πρέπει να είναι ο Πατέρας και ο Υιός, για να δώσει σε αυτή την άποψη νόημα και λογική.

7. Η ιδιαίτερη λειτουργία σου είναι η ιδιαίτερη μορφή στην οποία το γεγονός ότι ο Θεός δεν είναι παράφρων φαίνεται πιο λογική και με περισσότερο νόημα για σένα. Το περιεχόμενο είναι το ίδιο. Η μορφή ταιριάζει στις ιδιαίτερες ανάγκες σου, και στον ιδιαίτερο χρόνο και τόπο στον οποίο νομίζεις ότι βρίσκεσαι, και όπου μπορείς να είσαι ελεύθερος από τον τόπο και τον χρόνο, και όλα όσα πιστεύεις ότι σε περιορίζουν. Ο Υιός του Θεού δεν μπορεί να δεσμεύεται από τον χρόνο ούτε από τον τόπο ούτε από τίποτα που ο Θεός δεν θέλησε. Ωστόσο εάν βλέπεις την Θέλησή Του σαν τρέλα, τότε η μορφή της σωφροσύνης η οποία την κάνει περισσότερο αποδεκτή για όσους είναι παρανοϊκοί απαιτεί ιδιαίτερη επιλογή. Ούτε μπορεί αυτή η επιλογή να γίνει από τους παρανοϊκούς, των οποίων το πρόβλημα είναι ότι οι επιλογές τους δεν είναι ελεύθερες, και δεν γίνονται κρίνοντας με βάση το φως της λογικής.

8.. Θα ήταν τρέλα να εμπιστευτείς την σωτηρία στους παρανοϊκούς. Επειδή δεν είναι τρελός ο Θεός έχει ορίσει Έναν τόσο σώφρονα όσο Αυτός για να αναδείξει έναν κόσμο πιο λογικό για να συναντήσει την οπτική του καθενός που επέλεξε την παράνοια για σωτηρία του. Σε αυτόν τον Ένα δίδεται η επιλογή της πιο κατάλληλης μορφής για αυτόν ∙ κάποιας που δεν θα επιτεθεί στον κόσμο που βλέπει, αλλά να εισέλθει σε αυτόν με ηρεμία και να του δείξει ότι είναι παράφρων. Αυτός ο Ένας δείχνει μόνο προς κάτι εναλλακτικό, έναν άλλο τρόπο να κοιτάζει αυτό που έβλεπε πριν, και να το αναγνωρίζει σαν τον κόσμο που ζει, και νόμιζε ότι καταλάβαινε πριν.

9. Τώρα αυτός πρέπει να αμφισβητήσει αυτό, επειδή η μορφή της εναλλακτικής είναι κάποια που δεν μπορεί να αρνηθεί, ούτε να παραβλέψει, ούτε να μην μπορέσει να την αντιληφθεί εντελώς . Στον καθένα η ιδιαίτερη λειτουργία του είναι σχεδιασμένη για να γίνεται αντιληπτή σαν δυνατή, και όλο και περισσότερο επιθυμητή, καθώς του αποδεικνύει ότι είναι μια εναλλακτική που πραγματικά την θέλει. Από αυτή τη θέση η ανηθικότητά του, και όλη η αμαρτία που βλέπει μέσα στον κόσμο, του προσφέρουν όλο και λιγότερα. Μέχρι που να καταλάβει ότι αυτό του στοιχίζει την νοητική του διαύγεια, και στέκεται ανάμεσα σε αυτόν και σε όποια ελπίδας έχει για να είναι σώφρων. Ούτε έχει εγκαταλειφθεί χωρίς διαφυγή από την τρέλα, γιατί έχει ένα ιδιαίτερο ρόλο στην διαφυγή του καθενός. Δεν μπορεί να αφεθεί απέξω, χωρίς μια ιδιαίτερη λειτουργία στην ελπίδα για ειρήνη, περισσότερο από ό,τι ο Πατέρας θα μπορούσε να παραβλέψει τον Υιό Του, και να τον προσπεράσει με αδιαφορία.

10. Τι άλλο είναι αξιόπιστο εκτός από την Αγάπη του Θεού; Και που αλλού διαμένει η σωφροσύνη εκτός από Αυτόν; Εκείνος ο Οποίος μιλάει γι Αυτόν μπορεί να σου το δείξει αυτό , με τον εναλλακτικό τρόπο που επέλεξε ειδικά για σένα. Είναι η Θέληση του Θεού να το θυμηθείς αυτό, και έτσι να αναδυθείς από το βαθύτατο πένθος στη τέλεια χαρά. Αποδέξου την λειτουργία που σου έχει ανατεθεί από το σχέδιο του Θεού του Ίδιου να δείξει στον Υιό Του ότι η κόλαση και ο Ουρανός είναι διαφορετικοί, όχι ίδιοι. Και ότι στον Ουρανό είναι όλοι το ίδιο, χωρίς τις διαφορές οι οποίες θα είχαν φτιάξει μια κόλαση από τον Ουρανό και έναν ουρανό από την κόλαση, εάν μια τέτοια παράνοια ήταν δυνατή.

11. Η όλη πίστη ότι κάποιος χάνει αντανακλά μόνο το βασικό αξίωμα ότι ο Θεός πρέπει να είναι παράφρων. Γιατί σε αυτό τον κόσμο φαίνεται ότι πρέπει κάποιος να κερδίζει επειδή ένας άλλος χάνει. Εάν αυτό ήταν αληθινό, τότε ο Θεός είναι πράγματι τρελός! Αλλά τι είναι αυτή η πίστη εκτός από μια μορφή του πιο βασικού αξιώματος, «Η αμαρτία είναι αληθινή, και κυβερνάει τον κόσμο»; Για κάθε μικρό κέρδος πρέπει κάποιος να χάνει, και να πληρώνει το ακριβές αντίτιμο σε αίμα και ταλαιπωρία. Διαφορετικά το κακό θα θριάμβευε, και η καταστροφή θα ήταν το συνολικό κόστος για οποιοδήποτε κέρδος. Εσύ που πιστεύεις ότι ο Θεός είναι τρελός, κοίταξε προσεχτικά αυτό, και κατάλαβε ότι πρέπει είτε ο Θεός είτε αυτό να είναι παρανοϊκό, αλλά όχι και τα δύο.

12. Η σωτηρία είναι η αναγέννηση της ιδέας ότι κανείς δεν μπορεί να χάνει επειδή κάποιος άλλος κερδίζει. Αλλά ο καθένας πρέπει να κερδίζει, εάν πρέπει κάποιος να είναι κερδισμένος. Εδώ η σωφροσύνη αποκαθίσταται. Και επάνω σε αυτόν τον μοναδικό βράχο της αλήθειας μπορεί η πίστη στην αιώνια σωφροσύνη του Θεού να αναπαύεται με απόλυτη εμπιστοσύνη και τέλεια ειρήνη. Η λογική είναι ικανοποιημένη, γιατί όλα τα παρανοϊκά πιστεύω μπορούν εδώ να διορθωθούν. Και η αμαρτία πρέπει να είναι αδύνατη, εάν αυτό είναι αλήθεια. Αυτός είναι ο βράχος επάνω στον οποίο η σωτηρία στηρίζεται, το πλεονεκτικό σημείο από το οποίο το Άγιο Πνεύμα δίνει νόημα και κατεύθυνση στο σχέδιο στο οποίο η ιδιαίτερη λειτουργία σου έχει μια θέση. Γιατί εδώ η ιδιαίτερη λειτουργία σου είναι ολοκληρωμένη επειδή μοιράζεται την λειτουργία του όλου.

13. Να θυμάσαι ότι όλοι οι πειρασμοί δεν είναι παρά αυτό ∙ μια τρελή πίστη ότι η παραφροσύνη του Θεού θα καταστήσει εσένα νοητικά διαυγή και θα σου δώσει αυτό που θέλεις ∙ ότι είτε ο Θεός είτε εσύ πρέπει να είσαι τρελός επειδή οι στόχοι σας δεν μπορούν να συμφιλιωθούν. Ο θάνατος απαιτεί ζωή, αλλά η ζωή δεν διατηρείται με κανένα κόστος. Κανείς δεν μπορεί να υποφέρει για να εκπληρωθεί η Θέληση του Θεού. Η Σωτηρία είναι η Θέλησή Του επειδή την μοιράζεσαι. Όχι για σένα μόνο, αλλά για τον Εαυτό που είναι ο Υιός του Θεού. Αυτός δεν μπορεί να χάσει, γιατί εάν μπορούσε η απώλεια θα ήταν του Πατέρα του, και σε Αυτόν καμιά απώλεια δεν είναι δυνατή. Και αυτό είναι λογικό επειδή είναι η αλήθεια .