Η ΔΟΛΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑΣ
- Από το Κεφάλαιο 24, II. The Treachery of Specialness -
1. Η σύγκριση πρέπει να είναι ένα τέχνασμα του εγώ, διότι η αγάπη δεν κάνει καμιά. Η ιδιαιτερότητα πάντα κάνει συγκρίσεις. Εδραιώνεται από μια έλλειψη που βλέπει σε κάποιον άλλον, και συντηρείται αναζητώντας, και κρατώντας πεντακάθαρα στην θέασή της όλες τις ελλείψεις που μπορεί να αντιληφθεί. Αυτό αναζητά, και αυτό αντικρίζει. Και πάντα αυτός που μειώνει με αυτό τον τρόπο θα ήταν ο σωτήρας σου, αν δεν είχες επιλέξει αντί για σωτήρα σου να τον κάνεις ένα ασήμαντο μέτρο σύγκρισης για την ιδιαιτερότητά σου. Ενάντια στην μικρότητα που βλέπεις σε αυτόν, εσύ στέκεις ψηλός και επιβλητικός, καθαρός και έντιμος, αγνός και άσπιλος, σε σύγκριση με αυτό που βλέπεις. Και ούτε καταλαβαίνεις ότι, με αυτό τον τρόπο, τον εαυτό σου είναι που υποτιμάς.
2. Η επιδίωξη της ιδιαιτερότητας έχει πάντα κόστος την ειρήνη. Ποιος μπορεί να επιτίθεται στον σωτήρα του και να τον αναχαιτίζει, και παρόλα αυτά να αναγνωρίζει την ισχυρή του στήριξη; Ποιος μπορεί να αφαιρεί από την παντοδυναμία του, και παρόλα αυτά να μοιράζεται την δύναμή του; Και ποιος μπορεί να τον χρησιμοποιεί ως αποτίμηση της μικρότητας, και να απελευθερώνεται από τους περιορισμούς; Έχεις μια λειτουργία στην σωτηρία. Η αναζήτησή της θα σου φέρνει χαρά. Αλλά η αναζήτηση της ιδιαιτερότητας πρέπει να σου φέρνει πόνο. Εδώ βρίσκεται ένας στόχος που θέλει να κατανικήσει την σωτηρία, κι έτσι να πάει αντίθετα με την Θέληση του Θεού. Το να δίνεις αξία στην ιδιαιτερότητα σημαίνει ότι εκτιμάς μια ξένη θέληση κατά την οποία προτιμάς τις ψευδαισθήσεις του εαυτού σου από την αλήθεια.
3. Η ιδιαιτερότητα είναι η ιδέα της αμαρτίας που γίνεται αληθινή. Την αμαρτία δεν μπορείς ούτε να την φανταστείς χωρίς αυτή την βάση. Διότι η αμαρτία προέκυψε από αυτήν, από το τίποτα ∙ ένα άνθος του κακού χωρίς καθόλου ρίζες. Εδώ βρίσκεται ο αυτοδημιούργητος «σωτήρας», ο «δημιουργός» που δημιουργεί διαφορετικά από τον Πατέρα, και που έφτιαξε τον Υιό Εκείνου σαν τον ίδιο και όχι σαν Αυτόν. Οι «ιδιαίτεροι» υιοί Του είναι πολλοί, ποτέ ένας, ο καθένας εξόριστος από τον εαυτό του, και από Αυτόν του Οποίου είναι μέρος. Ούτε αγαπούν την Ενότητα που τους δημιούργησε σαν ένα μαζί Του. Διάλεξαν την ιδιαιτερότητα τους αντί για τον Ουρανό και αντί για την ειρήνη, και την περιτύλιξαν προσεκτικά με την αμαρτία, για να την κρατήσουν «ασφαλή» από την αλήθεια.
4. Δεν είσαι ιδιαίτερος. Αν νομίζεις ότι είσαι, και θέλεις να υπερασπιστείς την ιδιαιτερότητά σου ενάντια στην αλήθεια αυτού που είσαι πραγματικά, πώς μπορείς να γνωρίζεις την αλήθεια; Ποια απάντηση από αυτές που δίνει το Άγιο Πνεύμα μπορεί να φτάσει σε σένα, όταν εσύ ακούς την ιδιαιτερότητά σου, και αυτή είναι που ρωτά και απαντά; Η μικρή της απάντηση, βουβή μέσα στην μελωδία που ξεχύνεται από τον Θεό προς εσένα αιώνια υμνώντας με αγάπη αυτό που είσαι, είναι η μόνη που ακούς. Και αυτό το τεράστιο τραγούδι της τιμής και της αγάπης γι αυτό που είσαι φαίνεται σιωπηλό και δεν ακούγεται μπροστά στην «ισχύ» της. Τεντώνεις τα αυτιά σου για ν’ ακούσεις την βουβή φωνή του, ενώ το Κάλεσμα του Θεού του Ίδιου είναι βουβό για σένα.
5. Μπορείς να υπερασπίζεσαι την ιδιαιτερότητά σου, αλλά ποτέ δεν θα ακούσεις την Φωνή του Θεού δίπλα της. Μιλούν μια διαφορετική γλώσσα και καταλήγουν σε διαφορετικά αυτιά. Για κάθε ιδιαίτερο, η αλήθεια είναι ένα διαφορετικό μήνυμα, κάποιο με διαφορετικό νόημα για τον καθένα. Όμως πως μπορεί η αλήθεια να είναι διαφορετική για τον καθένα; Τα ιδιαίτερα μηνύματα που ακούν οι ιδιαίτεροι τους πείθουν ότι είναι διαφορετικοί και ξεχωριστοί ∙ ο κάθε ένας μέσα στις ιδιαίτερες αμαρτίες του και «ασφαλής» από την αγάπη, η οποία δεν βλέπει καθόλου την ιδιαιτερότητά του. Η όραση του Χριστού είναι ο «εχθρός» τους, διότι δεν βλέπει αυτό που αυτοί κοιτάζουν, και θα τους έδειχνε ότι η ιδιαιτερότητα που νομίζουν ότι βλέπουν είναι μια ψευδαίσθηση.
6. Τι θα έβλεπαν αντί γι αυτό; Την λαμπρή ακτινοβολία του Υιού του Θεού, τόσο όμοια με του Πατέρα του ώστε η ενθύμησή Του αναδύεται άμεσα στο νου. Και με αυτή την ανάμνηση, ο Υιός θυμάται τις δικές του δημιουργίες, τις τόσο όμοιες με αυτόν όπως και αυτός είναι όμοιος με τον Πατέρα του. Και όλος ο κόσμος που έφτιαξε, και όλη η ιδιαιτερότητά του, και όλες οι αμαρτίες που κρατούσε αμυνόμενος ενάντια στον εαυτό του, θα εξαφανιστούν καθώς ο νους του δέχεται την αλήθεια για τον εαυτό του, καθώς αυτή επιστρέφει να πάρει την θέση τους. Αυτό είναι το μόνο «τίμημα» της αλήθειας: Δεν θα βλέπεις πια αυτό που ποτέ δεν υπήρχε, ούτε θ’ ακούς αυτό που δεν βγάζει κανέναν ήχο. Είναι θυσία να παρατήσεις το τίποτα, και να λάβεις την παντοτινή Αγάπη του Θεού;
7. Εσύ που έχεις αλυσοδέσει τον σωτήρα σου στην ιδιαιτερότητά σου, και της έχεις δώσει την δική του θέση, να θυμάσαι αυτό: Αυτός δεν έχει χάσει την δύναμη να σου συγχωρήσει όλες τις αμαρτίες που νομίζεις ότι τοποθέτησες ανάμεσα σε αυτόν και την λειτουργία της σωτηρίας που του δόθηκε για σένα. Ούτε θα αλλάξεις την λειτουργία του, περισσότερο από ό,τι μπορείς να αλλάξεις την αλήθεια μέσα σε αυτόν και τον εαυτό σου. Αλλά να είσαι σίγουρος ότι η αλήθεια είναι ακριβώς η ίδια και για τους δύο. Δεν δίνει διαφορετικά μηνύματα, και έχει μία σημασία. Και είναι κάποια που και εσύ και ο αδελφός σου μπορείτε να καταλάβετε, και που φέρνει απελευθέρωση και στους δυο σας. Εδώ στέκεται ο αδελφός σου με το κλειδί για τον Ουρανό στο χέρι του, και σου το προσφέρει. Μην αφήνεις το όνειρο της ιδιαιτερότητας να παραμένει ανάμεσά σας. Αυτό που είναι ένα ενώνεται στην αλήθεια.
8. Σκέψου την ομορφιά που θα δεις μέσα σου, όταν τον έχεις κοιτάξει σαν φίλο. Αυτός είναι εχθρός της ιδιαιτερότητας, αλλά μόνο φίλος σε αυτό που είναι πραγματικό μέσα σου. Ούτε μια επίθεση που νομίζεις ότι έκανες εναντίον του δεν του έχει πάρει το δώρο που ο Θεός θα ήθελε αυτός να σου δώσει. Η ανάγκη του να το δώσει είναι τόσο μεγάλη όσο και η δική σου να το έχεις. Άφησέ τον να σου συγχωρήσει όλη την ιδιαιτερότητά σου, και να σε κάνει ολοκληρωμένο στο νου και ένα μαζί του. Αυτός περιμένει την συγχώρεσή σου μόνο για να μπορέσει να σου την επιστρέψει. Δεν είναι ο Θεός που έχει καταδικάσει τον Υιό Του, αλλά εσύ, για να σώσεις την ιδιαιτερότητά του και να σκοτώσεις τον Εαυτό του.
9. Έχεις προχωρήσει μακριά στην ατραπό της αλήθειας ∙ πολύ μακριά για να διστάζεις τώρα. Κάνε άλλο ένα βήμα μόνο, και κάθε ίχνος του φόβου για τον Θεό θα λιώσει μέσα στην αγάπη. Η ιδιαιτερότητα του αδελφού σου και η δική σου είναι εχθροί, και είναι αποφασισμένες να σκοτώνουν με μίσος η μία την άλλη και να αρνούνται ότι είναι οι ίδιες. Εν τούτοις, δεν είναι οι ψευδαισθήσεις που έχουν φτάσει σε αυτό το τελευταίο εμπόδιο που φαίνεται πως κάνει τον Θεό και τον Ουρανό Του τόσο απόμακρους και απρόσιτους. Εδώ σε αυτόν τον ιερό τόπο στέκεται η αλήθεια περιμένοντας να δεχτεί εσένα και τον αδελφό σου με σιωπηλή ευλογία, και με ειρήνη τόσο πραγματική που περιλαμβάνει τα πάντα ώστε τίποτα δεν μένει απέξω. Άφησε όλες τις ψευδαισθήσεις για τον εαυτό σου έξω από αυτό το μέρος, στο οποίο έρχεσαι με ελπίδα και ειλικρίνεια.
10. Εδώ βρίσκεται ο σωτήρας σου από την ιδιαιτερότητα σου. Έχει ανάγκη να τον αποδεχτείς ως μέρος από σένα, όπως κι εσύ είσαι μέρος από αυτόν. Είσαι όμοιος με τον Θεό όπως ο Θεός με τον Εαυτό Του. Αυτός δεν είναι ιδιαίτερος, διότι δεν θέλησε να κρατήσει ένα κομμάτι αυτού που είναι για τον Εαυτό Του, που να μην το δώσει στον Υιό Του και να το κρατήσει μόνο για τον Ίδιο. Και αυτό είναι που φοβάσαι, διότι αν Αυτός δεν είναι ιδιαίτερος, τότε η Βούλησή Του ήταν και ο Υιός Του να είναι σαν Αυτόν, και ο αδελφός σου είναι σαν εσένα. Όχι ιδιαίτερος, αλλά να έχει τα πάντα, συμπεριλαμβανομένου κι εσένα. Δώσε του μόνο αυτό που έχει, ενθυμούμενος ότι ο Θεός έδωσε τον Εαυτό Του σε σένα και τον αδελφό σου με ίση αγάπη. Ώστε και οι δύο να μπορείτε να μοιραστείτε το σύμπαν μαζί με Αυτόν που επέλεξε η αγάπη να μην μπορεί ποτέ να είναι διαιρεμένη και απομακρυσμένη από αυτό που είναι και πρέπει να είναι παντοτινά.
11. Εσύ είσαι του αδελφού σου ∙ μέρος της αγάπης που του ανήκει. Αλλά είναι δυνατόν εσύ να είσαι χαμένος επειδή αυτός είναι ολοκληρωμένος; Αυτό που έχει δοθεί σε αυτόν ολοκληρώνει κι εσένα, όπως κι αυτόν. Η Αγάπη του Θεού σε έδωσε σε αυτόν και αυτόν σε σένα διότι Αυτός έδωσε τον Εαυτό Του. Αυτό που είναι το ίδιο όπως ο Θεός είναι ένα μαζί Του. Και μόνο η ιδιαιτερότητα θα μπορούσε να κάνει την αλήθεια του Θεού και την δική σου που είναι μία να φαίνεται σαν οτιδήποτε άλλο εκτός από τον Ουρανό, με την ελπίδα να φανεί επιτέλους η προοπτική της ειρήνης.
12. Η ιδιαιτερότητα είναι η σφραγίδα της δολιότητας πάνω στο δώρο της αγάπης. Ό,τι και να εξυπηρετεί τον σκοπό της πρέπει να δοθεί για να σκοτώσει. Κάθε δώρο που φέρει την σφραγίδα της προσφέρει την δολιότητα και στον δότη και στον αποδέκτη. Τα μάτια που σκεπάζει κοιτάζουν μόνο το θέαμα του θανάτου. Δεν υπάρχει ούτε ένας πιστός στην ισχύ της που να μην ψάχνει για δοσοληψίες και συμβιβασμούς που θα εδραίωναν την αμαρτία το υποκατάστατο της αγάπης, και θα το υπηρετούσαν πιστά. Και κάθε σχέση που κρατά με στοργή τον σκοπό της προσκολλάται στον φόνο ως όπλο για την ασφάλειά της, και στον μεγάλο υπερασπιστή όλων των ψευδαισθήσεων από την «απειλή» της αγάπης.
13. Η ελπίδα της ιδιαιτερότητας κάνει να φαίνεται δυνατόν πως ο Θεός έφτιαξε το σώμα ως φυλακή που κρατά τον Υιό Του χώρια από Αυτόν. Διότι απαιτεί ένα ειδικό μέρος όπου ο Θεός δεν μπορεί να εισέλθει, και μια κρυψώνα όπου κανένας δεν είναι ευπρόσδεκτος εκτός από τον μικροσκοπικό εαυτό σου. Τίποτα δεν είναι ιερό εδώ παρά μόνο ό,τι είναι για σένα, και μόνο για σένα, χωριστά από όλους τους αδελφούς σου ∙ ασφαλής και διαχωρισμένος από όλους τους αδελφούς σου ∙ ασφαλής από όλες τις εισβολές της σωφροσύνης πάνω στις ψευδαισθήσεις ∙ ασφαλής από τον Θεό και ασφαλής στην διάθεση της σύγκρουσης παντοτινά. Εδώ βρίσκονται οι πύλες της κόλασης που κλείστηκες πίσω τους, για να κυβερνάς παρανοϊκά μέσα στην μοναξιά το ιδιαίτερο βασίλειό σου, χώρια από τον Θεό, μακριά από την αλήθεια και από την σωτηρία.
14. Το κλειδί που εσύ πέταξες ο Θεός το έδωσε στον αδελφό σου, του οποίου τα ιερά χέρια θέλουν να σου το προσφέρουν όταν είσαι έτοιμος να δεχτείς το δικό Του σχέδιο για την σωτηρία σου, αντί για το δικό σου. Πως αλλιώς θα μπορούσες να φτάσεις σε αυτή την ετοιμότητα εκτός κι αν έβλεπες όλη σου τη δυστυχία, και καταλάβαινες ότι το δικό σου σχέδιο έχει αποτύχει, και θα αποτυγχάνει πάντα να σου φέρει οποιαδήποτε ειρήνη και χαρά; Μέσα από αυτή την απελπισία ταξιδεύεις τώρα, ωστόσο δεν είναι παρά ψευδαίσθηση απελπισίας. Ο θάνατος της ιδιαιτερότητας δεν είναι ο δικός σου θάνατος, αλλά η αφύπνισή σου στην αιώνια ζωή. Απλά ανασηκώνεσαι από μια ψευδαίσθηση αυτού που είσαι κι έρχεσαι στην αποδοχή του εαυτού σου έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου