ΜΑΘΗΜΑ 298
Πατέρα, Σε αγαπώ, και αγαπώ και τον Υιό Σου.
Η ευγνωμοσύνη μου επιτρέπει στην αγάπη μου να γίνει δεκτή χωρίς φόβο. Και έτσι, επιτέλους επαναφέρομαι στην πραγματικότητά μου. Όλα όσα εισέβαλλαν στην ιερή μου όραση η συγχώρεση τα παίρνει μακριά. Κι εγώ φτάνω κοντά στο τέλος των ανούσιων ταξιδιών, των παρανοϊκών σταδιοδρομιών και των τεχνητών αξιών. Στην θέση τους δέχομαι αυτό που ο Θεός ορίζει για δικό μου, βέβαιος ότι μόνο με αυτό θα σωθώ∙ βέβαιος ότι περνώ μέσα από τον φόβο για να συναντήσω την Αγάπη μου.
Πατέρα, έρχομαι σε Σένα σήμερα, διότι δεν επιθυμώ να ακολουθώ τον δικό μου δρόμο, παρά μόνο τον δικό Σου. Εσύ είσαι δίπλα μου. Βέβαιος είναι ο δρόμος Σου. Κι εγώ είμαι ευγνώμων για τα ιερά Σου δώρα του ασφαλούς ιερού άδυτου, και της διαφυγής από όλα όσα επισκιάζουν την αγάπη μου για τον Θεό τον Πατέρα μου και τον ιερό Του Υιό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου