ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ; - ΜΑΘΗΜΑ 251

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ;

1. Η αμαρτία είναι παράνοια. Είναι ένα μέσο με το οποίο ο νους οδηγείται στην τρέλα, και επιδιώκει να αφήσει τις ψευδαισθήσεις να πάρουν την θέση της αλήθειας. Και όντας τρελός, βλέπει ψευδαισθήσεις εκεί όπου θα έπρεπε να είναι η αλήθεια, και εκεί όπου βρίσκεται πραγματικά. Η αμαρτία έδωσε μάτια στο σώμα, γιατί τι υπάρχει που θα ήθελαν να δουν οι αναμάρτητοι; Τι ανάγκη έχουν αυτοί από θεάματα, ήχους ή άγγιγμα; Τι θα ήθελαν ν’ ακούσουν ή να πιάσουν; Τι θα ένιωθαν; Το να νιώθεις (* δίνοντας βάση στις αισθήσεις του σώματος) σημαίνει ότι δεν γνωρίζεις. Και η αλήθεια μπορεί να πληρωθεί με την γνώση, και με τίποτα άλλο.
   
   2. Το σώμα είναι το όργανο που έφτιαξε ο νους στην προσπάθειά του να εξαπατήσει τον εαυτό του. Σκοπός του είναι να κοπιάζει. Εν τούτοις, ο στόχος των κόπων του μπορεί ν’ αλλάζει. Και τώρα το σώμα υπηρετεί ένα διαφορετικό στόχο για να αγωνίζεσαι. Αυτό που επιζητά τώρα επιλέγεται από τον στόχο που έχει πάρει ο νους στην θέση του στόχου της αυταπάτης. Η αλήθεια μπορεί να γίνει ο στόχος του όπως και τα ψέματα. Τότε οι αισθήσεις θα αναζητούν μαρτυρίες της αλήθειας και όχι των ψευδαισθήσεων.
   
   3. Η αμαρτία είναι ο οίκος όλων των ψευδαισθήσεων, οι οποίες το μόνο που κάνουν είναι να εκπροσωπούν πράγματα φανταστικά, προερχόμενα από σκέψεις αναληθείς. Είναι οι «αποδείξεις» ότι αυτό που δεν έχει πραγματικότητα είναι πραγματικό. Η αμαρτία «αποδεικνύει» ότι ο Υιός του Θεού είναι κακός ∙ ότι η αιωνιότητα είναι πεπερασμένη∙ και ότι η αιώνια ζωή πρέπει να πεθαίνει. Και ο Θεός ο Ίδιος έχει χάσει τον Υιό που αγαπά, και αυτό που έχει απομείνει για να Τον ολοκληρώνει είναι η φθορά, ότι η Θέλησή Του έχει ξεπεραστεί για πάντα από τον θάνατο, η αγάπη έχει σφαγιαστεί από τα μίσος, και δεν υπάρχει πια ειρήνη.
   
   4. Τα όνειρα ενός τρελού είναι τρομακτικά, και η αμαρτία πραγματικά μοιάζει να τρομοκρατεί. Εν τούτοις, αυτό που αντιλαμβάνεται η αμαρτία δεν είναι παρά ένα παιδικό παιχνίδι. Ο Υιός του Θεού μπορεί να παίζει ότι έχει γίνει σώμα, θήραμα του κακού και της ενοχής, με μια μικρή ζωή που λήγει με τον θάνατο. Αλλά όλο αυτό το διάστημα ο Πατέρας του εξακολουθεί να λάμπει επάνω σ’ αυτόν, και τον αγαπά με αιώνια Αγάπη που οι μυθοπλασίες του δεν μπορούν καθόλου ν’ αλλάξουν.
   
   5. Ω Υιέ του Θεού, για πόσο ακόμα θα παίζεις το παιχνίδι της αμαρτίας; Μήπως πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος αυτά τα αιχμηρά παιδικά παιχνίδια; Πόσο σύντομα θα είσαι έτοιμος να έρθεις στο σπίτι σου; Μήπως σήμερα; Δεν υπάρχει αμαρτία. Η δημιουργία είναι αμετάβλητη. Ακόμα θέλεις να καθυστερείς την επιστροφή σου στον Ουρανό; Για πόσο ακόμα, ω Υιέ του Θεού, για πόσο ακόμα;

* Συμπληρωματική επεξήγηση δική μου

ΜΑΘΗΜΑ 251

Δεν χρειάζομαι τίποτα, παρά μόνο την αλήθεια.

Έψαξα για πολλά πράγματα και βρήκα απελπισία. Τώρα αναζητώ μόνο ένα, γιατί σε αυτό το ένα βρίσκονται όλα όσα χρειάζομαι. Όλα όσα αναζητούσα πριν δεν τα χρειαζόμουν, ούτε καν τα ήθελα. Την μοναδική μου ανάγκη δεν την αναγνώριζα. Αλλά τώρα βλέπω ότι χρειάζομαι μόνο την αλήθεια. Με αυτή όλες οι ανάγκες ικανοποιούνται, όλες οι λαχτάρες τελειώνουν, όλες οι ελπίδες τελικά εκπληρώνονται και τα όνειρα φεύγουν. Τώρα έχω όλα όσα θα μπορούσα να χρειάζομαι. Τώρα έχω όλα όσα θα μπορούσα να θέλω. Και τώρα επιτέλους βρίσκομαι σε γαλήνη.

Και γι αυτή την γαλήνη, Πατέρα μας, προσφέρουμε τις ευχαριστίες μας. Αυτό που αρνηθήκαμε στον εαυτό μας Εσύ το επανέφερες, και μόνο αυτό είναι που πραγματικά θέλουμε.