ΜΑΘΗΜΑ 168

Η χάρη Σου μου δίδεται. Την διεκδικώ τώρα

1. Ο Θεός μας μιλάει. Εμείς δεν θα Του μιλήσουμε; Δεν είναι απόμακρος. Δεν κάνει καμιά προσπάθεια να κρυφτεί από εμάς. Εμείς προσπαθούμε να κρυφτούμε από Αυτόν, και υποφέρουμε από αυταπάτες. Αυτός παραμένει απόλυτα προσιτός. Αγαπά τον Υιό Του. Τίποτα άλλο εκτός από αυτό δεν είναι βέβαιο, αλλά αυτή η βεβαιότητα είναι επαρκής. Αυτός θ’ αγαπά τον Υιό Του για πάντα. Και όταν ο νους του παραμένει κοιμισμένος, Αυτός ακόμα τον αγαπά. Και όταν ο νους του αφυπνιστεί, τον αγαπά με την αιώνια αναλλοίωτη Αγάπη Του.

2. Αν μόνο ήξερες την σημασία της Αγάπης Του, η ελπίδα και η απελπισία θα ήταν αδύνατον να σε αγγίξουν. Γιατί κάθε ελπίδα θα εκπληρωνόταν μια για πάντα, και η απελπισία κάθε μορφής θα ήταν αδιανόητη. Η απάντησή Του σε κάθε απελπισία είναι η χάρις Του, γιατί μέσα σε αυτή βρίσκεται η ανάμνηση της Αγάπης Του. Δεν θα έδινε με χαρά το μέσο με το οποίο το Θέλημά Του αναγνωρίζεται; Η χάρις Του είναι δική σου από την στιγμή που θα την αναγνωρίσεις. Και η θύμηση Εκείνου αφυπνίζεται στο νου που ζητά από Αυτόν το μέσο με το οποίο τελειώνει ο ύπνος του.

3. Σήμερα ζητούμε από τον Θεό το δώρο που με τόση προσοχή έχει διατηρήσει μέσα στην καρδιά μας, περιμένοντας ν’ αναγνωριστεί. Αυτό είναι το δώρο με το οποίο ο Θεός σκύβει προς εμάς και μας σηκώνει, κάνοντας το τελικό βήμα της σωτηρίας ο Ίδιος. Όλα τα άλλα βήματα εκτός από αυτό τα μαθαίνουμε με την καθοδήγηση της Φωνής Του. Αλλά στο τέλος έρχεται ο Ίδιος, και μας παίρνει στην αγκαλιά Του και καθαρίζει τους ιστούς αράχνης μέσα στους οποίους κοιμόμαστε. Η χάρη Του είναι κάτι παραπάνω από μια απάντηση. Επανορθώνει όλες τις μνήμες που έχει λησμονήσει ο κοιμισμένος νους ∙ όλη την βεβαιότητα της σημασίας της Αγάπης Του.

4. Ο Θεός αγαπά τον Υιό Του. Ζήτησέ Του να σου δώσει το μέσο με το οποίο εξαφανίζεται αυτός ο κόσμος, και έρχεται στην αρχή η όραση, με την γνώση μία μόνο στιγμή αργότερα. Γιατί με την χάρη Του βλέπεις ένα φως που καλύπτει όλο τον κόσμο με αγάπη, και παρακολουθείς τον φόβο να εξαφανίζεται από κάθε πρόσωπο καθώς οι καρδιές εξυψώνονται και διεκδικούν για δικό τους αυτό το φως. Τι άλλο μένει τώρα που να καθυστερεί τον Ουρανό έστω και για μια στιγμή; Τι άλλο μένει που δεν έχει γίνει όταν η συγχώρεσή σου αναπαύεται πάνω σε όλα τα πράγματα;

5. Σήμερα είναι μια νέα ιερή μέρα, διότι λαμβάνουμε αυτό που μας έχει δοθεί. Η πίστη μας βρίσκεται στον Χορηγό, και όχι στην δική μας αποδοχή. Αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, αλλά Αυτός στον Οποίο κάθε σφάλμα είναι άγνωστο είναι επίσης και Αυτός ο Οποίος απαντά στα λάθη μας δίνοντάς μας το μέσον να τα παραδώσουμε, και να εξυψωθούμε προς Αυτόν με ευγνωμοσύνη και αγάπη.

6. Και Αυτός κατεβαίνει για να μας συναντήσει, καθώς εμείς ερχόμαστε προς Αυτόν. Διότι αυτό που έχει προετοιμάσει για μας, Αυτός το δίνει και εμείς λαμβάνουμε. Αυτό είναι το Θέλημά Του, διότι αγαπά τον Υιό Του. Σε Αυτόν προσευχόμαστε σήμερα, επιστρέφοντας μόνο τον λόγο που μας έδωσε μέσω της δική Του Φωνής, τον Λόγο Του, την Αγάπη Του:

Η χάρη Σου μου δίδεται. Την διεκδικώ τώρα. Πατέρα, έρχομαι σε Σένα. Και Εσύ θα έρθεις σε μένα που Σε ζητώ. Είμαι ο Υιός που αγαπάς.