ΜΑΘΗΜΑ 158

Σήμερα μαθαίνω να δίνω καθώς λαμβάνω

1. Τι σου έχει δοθεί; Η γνώση ότι είσαι ένας νους, μέσα σε Νου και καθαρά νους, για πάντα αναμάρτητος, απόλυτα άφοβος, διότι δημιουργήθηκες από αγάπη. Ούτε έχεις αφήσει την Πηγή σου, έχοντας παραμείνει έτσι όπως δημιουργήθηκες. Αυτό σου δόθηκε ως γνώση που δεν είναι δυνατόν να χάσεις. Δόθηκε επίσης και σε κάθε ζωντανό πράγμα, διότι από αυτή την γνώση μόνο ζει.

2. Όλα αυτά τα έχεις λάβει. Ο κάθε ένας που περπατά σε αυτό τον κόσμο τα έχει λάβει. Δεν δίνεις εσύ αυτή την γνώση, διότι αυτό είναι η δημιουργία. Όλα αυτά δεν μαθαίνονται. Τι είναι, λοιπόν, αυτό που θα μάθεις σήμερα; Το μάθημά μας χτες επικαλέστηκε ένα θέμα που το συναντήσαμε νωρίς στο κείμενο. Η εμπειρία δεν είναι δυνατόν να μοιραστεί άμεσα, με τον τρόπο που μπορεί να μοιραστεί η όραση. Η αποκάλυψη ότι ο Πατέρας και ο Υιός είναι ένα θα έρθει την κατάλληλη ώρα σε κάθε νου. Όμως αυτή η ώρα καθορίζεται από τον ίδιο το νου, και δεν διδάσκεται.

3. Η ώρα έχει ήδη οριστεί. Μπορεί να φαίνεται αυθαίρετη. Και όμως, δεν υπάρχει βήμα σε όλη την διαδρομή που να είναι τυχαίο. Το κάθε βήμα έχει ήδη γίνει, παρόλο που ακόμα δεν έχει ξεκινήσει. Διότι ο χρόνος φαίνεται πως πηγαίνει προς μία κατεύθυνση. Όμως κάνουμε ένα ταξίδι που ήδη έχει τελειώσει. Εν τούτοις, φαίνεται σαν να έχει ένα μέλλον άγνωστο σε μας ακόμη.

4. Ο χρόνος είναι ένα κόλπο, ένα ταχυδακτυλουργικό τέχνασμα, μία τεράστια ψευδαίσθηση στην οποία φιγούρες πηγαινοέρχονται ως δια μαγείας. Και όμως, υπάρχει ένα σχέδιο πίσω από τα φαινόμενα, που δεν αλλάζει. Το σενάριο είναι γραμμένο. Είναι καθορισμένο το πότε θα έρθει η εμπειρία να δώσει τέλος στις αμφιβολίες σου. Διότι εμείς μόνο βλέπουμε το ταξίδι από το σημείο που έχει τελειώσει, κοιτάζοντας πίσω προς αυτό, και φανταζόμαστε ότι το ξανακάνουμε γι άλλη μια φορά ∙ και να κάνουμε ένα νοερό απολογισμό από το τι έχει περάσει.

5. Ένας δάσκαλος δεν δίνει εμπειρία, διότι δεν την έμαθε. Του αποκαλύφθηκε την καθορισμένη στιγμή. Αλλά η όραση είναι το δώρο του. Αυτό μπορεί να δοθεί κατευθείαν, διότι η γνώση του Χριστού δεν είναι χαμένη, διότι Αυτός έχει μια όραση που μπορεί να την δώσει στον κάθε ένα που την ζητά. Η Θέληση του Πατέρα και η δική Του είναι ενωμένες στην γνώση. Εν τούτοις υπάρχει μια θέαση την οποία βλέπει το Άγιο Πνεύμα
διότι την βλέπει και ο Χριστικός Νους.

6. Εδώ γίνεται η ένωση του κόσμου της αμφιβολίας και των σκιών με το άπιαστο. Εδώ βρίσκεται ένα ήσυχο μέρος μέσα στον κόσμο, που έχει καθαγιαστεί από την συγχώρεση και από την αγάπη. Εδώ συμφιλιώνονται όλες οι αντιθέσεις, διότι εδώ το ταξίδι τελειώνει. Η εμπειρία – που δεν μαθαίνεται, δεν διδάσκεται, και δεν είναι ορατή – απλά υπάρχει. Είναι πέρα από τον στόχο μας, διότι υπερβαίνει αυτό που χρειάζεται να πετύχουμε. Αυτό που μας αφορά τώρα είναι η όραση του Χριστού. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε.

7. Η όραση του Χριστού έχει έναν νόμο. Δεν βλέπει ένα σώμα, και το παρερμηνεύει για τον Υιό που δημιούργησε ο Θεός. Βλέπει ένα φως πέρα από το σώμα ∙ μια ιδέα πέρα από αυτό που μπορείς να αγγίξεις, μια αγνότητα αμείωτη από σφάλματα, αξιοθρήνητα λάθη, και τρομακτικές σκέψεις ενοχής από όνειρα αμαρτίας. Δεν βλέπει διαχωρισμό. Και τους βλέπει όλους, κάθε περίσταση, όλα τα συμβάντα και όλα τα γεγονότα, χωρίς την παραμικρή σκίαση του φωτός που βλέπει.

8. Αυτή μπορεί να διδαχθεί ∙ και πρέπει να διδαχθεί από όλους όσους την πετυχαίνουν. Δεν απαιτεί παρά την αναγνώριση ότι ο κόσμος δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα που να μπορεί να συγκριθεί έστω και αμυδρά με αυτό σε αξία ∙ ούτε να ορίσει ένα στόχο που δεν θα εξαφανιστεί αμέσως μόλις αυτό γίνει αντιληπτό. Και αυτό δίνεις σήμερα: Μην βλέπεις κανένα σαν σώμα. Χαιρέτισέ τον ως Υιό του Θεού που είναι, αναγνωρίζοντας ότι είναι ένα μαζί σου σε ιερότητα.

9. Έτσι συγχωρούνται όλες οι αμαρτίες του, διότι η όραση του Χριστού έχει αυτή την δύναμη να τις παραβλέπει όλες. Με την συγχώρεσή Του αυτές φεύγουν. Και εφόσον δεν τις βλέπει ο Ένας απλά εξαφανίζονται, διότι η θέαση της ιερότητας που βρίσκεται πέρα από αυτές έρχεται να πάρει την θέση τους. Δεν έχει σημασία τι μορφή πήραν, ή πόσο τεράστιες φάνταζαν, ούτε σε ποιον φαινόταν ότι έκαναν κακό. Δεν υφίστανται πια. Και όλες οι επιδράσεις που είχαν φαινομενικά, φεύγουν κι αυτές μαζί τους, ακυρώνονται για να μην ισχύσουν ποτέ πια.

10. Έτσι μαθαίνεις να δίνεις καθώς λαμβάνεις. Κι έτσι η όραση του Χριστού βλέπει κι εσένα. Αυτό το μάθημα δεν είναι δύσκολο να το μάθεις, αν θυμάσαι ότι στον αδερφό σου δεν βλέπεις παρά τον εαυτό σου. Αν αυτός είναι χαμένος μέσα στην ενοχή, τότε χαμένος πρέπει να είσαι κι εσύ ∙ αν βλέπεις το φως μέσα του, οι αμαρτίες σου συγχωρούνται από εσένα τον ίδιο. Κάθε αδερφός που συναντάς σήμερα σου παρέχει άλλη μια ευκαιρία να αφήσεις την όραση του Χριστού να λάμψει πάνω σου, και να σου προσφέρει την ειρήνη του Θεού.

11. Δεν έχει σημασία πότε θα έρθει η αποκάλυψη, διότι αυτό δεν αφορά τον χρόνο. Όμως ο χρόνος έχει ακόμα ένα δώρο να δώσει, στο οποίο η αληθινή γνώση αντανακλάται με ένα τρόπο τόσο ακριβή που η εικόνα της μοιράζεται την αόρατη ιερότητά της ∙ η ομοιότητά της λάμπει με την αθάνατη αγάπη της. Σήμερα ασκούμαστε να βλέπουμε με τα μάτια του Χριστού. Και με τα ιερά δώρα που δίνουμε, η όραση του Χριστού βλέπει κι εμάς.