ΜΑΘΗΜΑ 155

Θα κάνω πίσω και θα αφήσω Αυτόν να μου δείχνει το δρόμο.

1. Υπάρχει ένας τρόπος να ζεις στον κόσμο που δεν είναι εδώ, παρόλο που φαίνεται σαν να είναι. Δεν αλλάζεις εμφάνιση, παρόλο που χαμογελάς πολύ πιο συχνά. Το μέτωπό σου είναι γαλήνιο ∙ τα μάτια σου είναι ήσυχα. Και αυτοί που περπατούν στον κόσμο όπως εσύ αναγνωρίζουν τον δικόν τους. Όμως αυτοί που δεν έχουν ακόμα αντιληφτεί τον τρόπο θα σε αναγνωρίζουν επίσης, και θα πιστεύουν πως είσαι σαν αυτούς, όπως ήσουν πριν.

2. Ο κόσμος είναι μια ψευδαίσθηση. Αυτοί που επιλέγουν να έρθουν σε αυτόν αναζητούν ένα μέρος όπου μπορούν να είναι ψευδαισθήσεις, και να αποφεύγουν την δική τους πραγματικότητα. Εν τούτοις όταν βρουν ότι η πραγματικότητά τους βρίσκεται ακόμα κι εδώ, τότε κάνουν πίσω και την αφήνουν να τους δείχνει τον δρόμο. Ποια άλλη επιλογή έχουν; Να αφήσουν τις ψευδαισθήσεις να πηγαίνουν μπροστά από την αλήθεια είναι τρέλα. Αλλά το να αφήσουν τις ψευδαισθήσεις να βυθιστούν πίσω από την αλήθεια και ν’ αφήσουν την αλήθεια να ηγείται ως αυτό που είναι, είναι απλά πνευματική υγεία.

3. Αυτή είναι η απλή επιλογή που κάνουμε σήμερα. Η παρανοϊκή ψευδαίσθηση θα παραμείνει για λίγο στο φάσμα της αντίληψης, για να την κοιτούν εκείνοι που επέλεξαν να έρθουν εδώ, και δεν έχουν ακόμα αγαλλιάσει ανακαλύπτοντας ότι έκαναν λάθος στην επιλογή τους. Δεν μπορούν να μάθουν απευθείας από την αλήθεια, διότι έχουν αρνηθεί ότι είναι έτσι. Γι αυτό χρειάζονται έναν Δάσκαλο που να αντιλαμβάνεται την τρέλα τους, αλλά που ακόμα μπορεί να βλέπει πέρα από την ψευδαίσθηση προς την απλή αλήθεια μέσα τους.

4. Αν η αλήθεια απαιτούσε να παρατήσουν τον κόσμο, θα τους φαινόταν σαν τους ζητείται να θυσιάσουν κάτι που είναι αληθινό. Πολλοί έχουν επιλέξει να αποκηρύξουν τον κόσμο ενώ ακόμα πιστεύουν την πραγματικότητά του. Και υποφέρουν από μια αίσθηση απώλειας, και δεν έχουν απελευθερωθεί ανάλογα. Άλλοι δεν έχουν επιλέξει τίποτα άλλο από τον κόσμο, και υποφέρουν από μια αίσθηση απώλειας ακόμα βαθύτερη, την οποία δεν την καταλαβαίνουν.

5. Ανάμεσα σε αυτά τα μονοπάτια υπάρχει ένας άλλος δρόμος που οδηγεί μακριά από κάθε είδους απώλεια, γιατί η θυσία και η στέρηση μένουν γρήγορα και οι δύο πίσω. Αυτός είναι ο δρόμος ο ορισμένος για σένα τώρα. Περπατάς σε αυτό το μονοπάτι όπως περπατούν και άλλοι, ούτε φαίνεσαι να ξεχωρίζεις από αυτούς, παρόλο που όντως ξεχωρίζεις. Έτσι μπορείς να τους υπηρετείς όσο υπηρετείς και τον εαυτό σου, και να οδηγήσεις τα βήματά τους στον δρόμο που έχει ανοίξει ο Θεός σε σένα, και σ’ αυτούς μέσα από σένα.

6. Οι ψευδαισθήσεις ακόμα φαίνεται πως είναι προσκολλημένες σε σένα, έτσι ώστε να τις φτάνεις. Εν τούτοις, έχουν οπισθοχωρήσει. Και δεν σε ακούν πια να μιλάς για ψευδαισθήσεις, ούτε κατευθύνεις το βλέμμα τους σε αυτές ούτε και τις στέλνεις στο νου τους για να τις καταλάβουν. Ούτε μπορεί η αλήθεια που πηγαίνει μπροστά από σένα, να μιλήσει σ’ αυτούς μέσα από ψευδαισθήσεις, διότι ο δρόμος οδηγεί πέρα από αυτές τώρα, ενώ στην διαδρομή εσύ τους καλείς να σε ακολουθήσουν.

7. Όλοι οι δρόμοι θα οδηγήσουν σε αυτόν εδώ στο τέλος. Διότι η θυσία και η στέρηση είναι μονοπάτια που δεν οδηγούν πουθενά, είναι επιλογές ήττας, και στόχοι που πάντα θα παραμένουν αδύνατοι. Όλα αυτά υποχωρούν καθώς η αλήθεια πλησιάζει και έρχεται προς τα σένα, για να οδηγήσεις τους αδελφούς σου μακριά από τους δρόμους του θανάτου, και να τους πας στον δρόμο προς την ευτυχία. Τα βάσανά τους δεν είναι παρά ψευδαίσθηση. Εν τούτοις χρειάζονται έναν οδηγό για να τους οδηγήσει μακριά από αυτά, διότι παρερμηνεύουν την ψευδαίσθηση γι αλήθεια.

8. Αυτό είναι το κάλεσμα της σωτηρίας, και τίποτα άλλο. Σου ζητά να δεχτείς την αλήθεια, και να την αφήσεις να πηγαίνει μπροστά σου, φωτίζοντας το μονοπάτι της λύτρωσης από την ψευδαίσθηση. Αυτή δεν είναι λύτρωση με τίμημα. Δεν υπάρχει κόστος, παρά μόνο κέρδος. Η ψευδαίσθηση μπορεί μόνο φαινομενικά να κρατά αλυσοδεμένο τον Υιό του Θεού. Από τις ψευδαισθήσεις είναι που σώζεται. Και καθώς αυτές οπισθοχωρούν, αυτός ξαναβρίσκει τον εαυτό του.

9. Περπάτα με ασφάλεια τώρα, προσεκτικά όμως, διότι αυτό το μονοπάτι είναι καινούργιο για σένα. Και μπορεί να βρεις ότι μπαίνεις στον πειρασμό ακόμα να περπατήσεις εσύ μπροστά από την αλήθεια, και ν’ αφήσεις τις ψευδαισθήσεις να είναι οδηγός σου. Τα ιερά σου αδέλφια σου έχουν δοθεί, για ν’ ακολουθούν τα βήματά σου καθώς εσύ περπατάς με βεβαιότητα σκοπού προς την αλήθεια. Αυτή πηγαίνει μπροστά από σένα τώρα, έτσι ώστε αυτοί να μπορούν να βλέπουν κάτι με το οποίο να μπορούν ταυτιστούν ∙ κάτι που να καταλαβαίνουν για να τους δείχνει το δρόμο.

10. Όμως στο τέλος του ταξιδιού δεν υπάρχει κενό, ούτε απόσταση ανάμεσα στην αλήθεια κι εσένα. Και όλες οι ψευδαισθήσεις που ήταν στον δρόμο που ταξίδευες θα αποχωρήσουν από σένα κι αυτές, και δεν θα απομείνει τίποτα που να κρατά την αλήθεια χωριστά από την ολοκλήρωση του Θεού, ιερή όπως κι ο Ίδιος. Κάνε πίσω με πίστη και άφησε την αλήθεια να σε οδηγεί. Εσύ δεν ξέρεις που πηγαίνεις. Αλλά Ένας που ξέρει πηγαίνει μαζί σου. Άφησέ Τον να σε οδηγήσει με τα υπόλοιπα.

11. Όταν τα όνειρα τελειώσουν, ο χρόνος έχει κλείσει την πόρτα σε όλα τα πράγματα που περνούν και τα θαύματα δεν έχουν πια κανένα σκοπό, ο ιερός Υιός του Θεού δεν θα κάνει κανένα ταξίδι. Δεν θα προτιμάς πια τις ψευδαισθήσεις από την αλήθεια. Κι εμείς πηγαίνουμε μπροστά προς αυτό, καθώς προχωράμε στον δρόμο που μας δείχνει η αλήθεια. Αυτό είναι το τελικό ταξίδι που το κάνουμε για όλους. Δεν πρέπει να χάσουμε τον δρόμο μας. Γιατί καθώς η αλήθεια πηγαίνει μπροστά μας, το ίδιο πηγαίνει και μπροστά από τους αδελφούς μας που μας ακολουθούν.

12. Πηγαίνουμε προς τον Θεό. Σταμάτησε για λίγο και αναλογίσου το. Θα μπορούσε άλλος δρόμος να είναι ιερότερος και πιο άξιος των προσπαθειών σου, ή της αγάπης σου και της απόλυτης προσήλωσής σου; Ποιος δρόμος θα μπορούσε να σου δώσει περισσότερα από τα πάντα, ή να προσφέρει λιγότερα και όμως να ικανοποιεί τον ιερό Υιό του Θεού; Πορευόμαστε προς τον Θεό. Η αλήθεια που πορεύεται μπροστά μας τώρα είναι ένα με Αυτόν, και μας οδηγεί εκεί όπου βρίσκεται από πάντα Αυτός. Ποιον άλλος δρόμος θα μπορούσε να είναι το μονοπάτι που επιλέγεις;

13. Τα πόδια σου βαδίζουν με ασφάλεια σε ένα δρόμο που οδηγεί τον κόσμο στον Θεό. Μην κοιτάς δρόμους που φαίνεται ότι σε οδηγούν αλλού. Τα όνειρα δεν είναι αντάξιοι οδηγοί για σένα που είσαι ο Υιός του Θεού. Μην ξεχνάς ότι Αυτός έχει θέσει το Χέρι Του μέσα στο δικό σου, και σου έχει αναθέσει τους αδερφούς σου με εμπιστοσύνη. Αυτός δεν μπορεί να εξαπατάται. Η εμπιστοσύνη Του έχει κάνει το μονοπάτι σου ασφαλές και τον στόχο σου σίγουρο. Δεν θα φανείς ανάξιος των αδερφών σου ούτε του Εαυτού σου.

14. Και τώρα Αυτός σου ζητά να Τον σκέφτεσαι λίγο κάθε μέρα, ώστε να μπορεί να σου μιλήσει και να σου πει για την Αγάπη Του, υπενθυμίζοντάς σου πόσο μεγάλη είναι η εμπιστοσύνη Του ∙ πόσο απεριόριστη είναι η Αγάπη Του. Με το όνομά σου και το δικό Του, που είναι το ίδιο, ασκούμαστε χαρούμενα με αυτή τη σκέψη σήμερα:

- Θα κάνω πίσω και θα αφήσω Αυτόν να δείχνει τον δρόμο,

- Γιατί επιθυμώ να πορεύομαι στον δρόμο που οδηγεί σ’ Αυτόν.