Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ IV

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ IV

Εισαγωγή.

1. Τώρα ανακεφαλαιώνουμε ξανά, αυτή την φορά γνωρίζοντας ότι ετοιμαζόμαστε για το δεύτερο μέρος της μάθησής για το πώς μπορεί να εφαρμόζεται η αλήθεια. Σήμερα θ’ αρχίσουμε να συγκεντρωνόμαστε στην ετοιμότητα για το τι θ’ ακολουθήσει έπειτα. Αυτός είναι ο στόχος μας γι αυτή την επανάληψη, και για τα μαθήματα που ακολουθούν. Επομένως, ανακεφαλαιώνουμε τα τελευταία μαθήματα και τις κεντρικές τους σκέψεις με τέτοιο τρόπο που να διευκολύνει την ετοιμότητα που επιθυμούμε να πετύχουμε.

2. Υπάρχει ένα κεντρικό θέμα που ενοποιεί κάθε βήμα στην επανάληψη που αναλαμβάνουμε, το οποίο μπορεί να δηλώνεται απλά με αυτά τα λόγια:

Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

3. Αυτό είναι ένα γεγονός, και αντιπροσωπεύει την αλήθεια Αυτού που είσαι και Αυτού που είναι ο Πατέρας σου. Αυτή είναι η σκέψη με την οποία ο Πατέρας έδωσε δημιουργία στον Υιό, καθιερώνοντας τον Υιό ως συν – δημιουργό μαζί με τον Ίδιο. Αυτή είναι η σκέψη που εγγυάται πλήρως την σωτηρία στον Υιό. Διότι στο νου του δεν μπορεί να ενοικήσει καμία σκέψη εκτός από αυτές που μοιράζεται με τον Πατέρα του. Η έλλειψη συγχώρεσης μπλοκάρει αυτή την σκέψη από την επίγνωσή του. Εν τούτοις, είναι για πάντα αληθινή.

Ας αρχίσουμε την προετοιμασία μας με κάποια κατανόηση των πολλών μορφών με τις οποίες μπορεί να καλυφθεί η έλλειψη της αληθινής συγχώρεσης. Επειδή είναι ψευδαισθήσεις, δεν γίνονται αντιληπτές ως αυτό που είναι ∙ άμυνες που προστατεύουν τις σκέψεις μη συγχώρεσης από να γίνουν ορατές και να αναγνωριστούν. Σκοπός τους είναι να σου δείξουν κάτι άλλο, και να κρατήσουν μακριά την διόρθωση μέσα από αυταπάτες κατασκευασμένες για να πάρουν την θέση της.

4. Και όμως, ο νους σου κρατά μόνο ό,τι σκέφτεσαι μαζί με τον Θεό. Οι αυταπάτες δεν μπορούν να πάρουν την θέση της αλήθειας. Ούτε μπορεί ένα παιδί που πετά ένα ξύλο στον ωκεανό ν’ αλλάξει το πηγαινέλα της παλίρροιας, το ζέσταμα του νερού από τον ήλιο, το ασημί του φεγγαριού τη νύχτα. Έτσι αρχίζουμε κάθε περίοδο άσκησης σε αυτή την επανάληψη ετοιμάζοντας το νου μας να καταλάβει τα μαθήματα που διαβάζουμε, και να δει την σημασία που μας προσφέρουν.

5. Άρχισε κάθε μέρα αφιερώνοντας χρόνο στην προετοιμασία του νου σου για να μάθει τι μπορεί να σου προσφέρει σε ελευθερία και σε γαλήνη η κάθε ιδέα που ανακεφαλαιώνεις εκείνη την ημέρα. Άνοιξε το νου σου, και καθάρισε τον από όλες τις σκέψεις που επιχειρούν να εξαπατήσουν, και άφησε αυτή την σκέψη μόνο να τον απασχολεί αποκλειστικά, και αφαίρεσε τις υπόλοιπες:

Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

Πέντε λεπτά με αυτή την σκέψη θα είναι αρκετά για να ξεκινήσουν την ημέρα ευθυγραμμίζοντάς την σύμφωνα με την κατεύθυνση που όρισε ο Θεός, και να θέσουν τον δικό Του Νου επικεφαλής όλων των σκέψεων που θα λάβεις εκείνη την ημέρα.

6. Αυτές δεν θα έρχονται από σένα μόνο, διότι όλες θα τις μοιράζεσαι με Αυτόν. Και έτσι η κάθε μία θα φέρει το μήνυμα της Αγάπης Του σε σένα, επιστρέφοντας με δικά σου μηνύματα προς Αυτόν. Έτσι η κοινωνία με τον Κύριο των Ουρανών θα είναι δική σου, όπως Αυτός ο Ίδιος θέλησε να είναι. Και καθώς η δική Του ολοκλήρωση ενώνεται με Αυτόν, έτσι κι Αυτός θα ενώνεται μαζί με σένα που ολοκληρώνεσαι καθώς ενώνεσαι μαζί Του, και Αυτός μαζί σου.

7. Μετά την προετοιμασία σου, απλά διάβασε την κάθε μία από τις δύο ιδέες που είναι ορισμένες για ανακεφαλαίωση εκείνη την ημέρα. Έπειτα κλείσε τα μάτια σου, και πες τες αργά στον εαυτό σου. Δεν υπάρχει βιασύνη τώρα, διότι χρησιμοποιείς τον χρόνο για τον σκοπό που πρέπει. Άφησε κάθε λέξη να λάμψει με την σημασία που της έχει δώσει ο Θεός, έτσι όπως σου δόθηκε μέσω της Φωνής Του. Άφησε κάθε ιδέα που ανακεφαλαιώνεις εκείνη την ημέρα να σου δίνει το δώρο που Αυτός της έχει αφήσει για σένα να λάβεις από Αυτόν. Και δεν θα χρησιμοποιήσουμε άλλο σχήμα για την πρακτική μας από αυτό:

8. Κάθε ώρα της ημέρας, φέρε στο νου σου την σκέψη με την οποία άρχισε η μέρα, και πέρασε μία ήσυχη στιγμή μαζί της. Έπειτα επανάλαβε τις δύο ιδέες στις οποίες ασκείσαι εκείνη την ημέρα, χωρίς βιασύνη, με αρκετό χρόνο να δεις τα δώρα που περιέχουν για σένα, και άφησέ τες να γίνουν δεκτές εκεί για όπου προορίζονται.

9. Δεν προσθέτουμε άλλες σκέψεις, μόνο αφήνουμε αυτές να είναι τα μηνύματα που είναι. Δεν χρειαζόμαστε τίποτα άλλο εκτός από αυτό για να μας δώσει ευτυχία και ανάπαυση, ησυχία δίχως τέλος, απόλυτη βεβαιότητα, και όλα όσα επιθυμεί ο Πατέρας μας να λάβουμε ως κληρονομιά μας από Αυτόν. Κάθε μέρα πρακτικής, καθώς ανακεφαλαιώνουμε, κλείνουμε έτσι όπως αρχίσαμε, επαναλαμβάνοντας πρώτα την σκέψη που έκανε την μέρα ιδιαίτερο χρόνο ευλογιών και ευτυχίας για μας ∙ και που μέσω της πίστης μας επανέφερε τον κόσμο από το σκοτάδι στο φως, από την θλίψη στην χαρά, από τον πόνο στην γαλήνη, από την αμαρτία στην ιερότητα.

10. Ο Θεός προσφέρει σε σένα τις ευχαριστίες Του που ασκείσαι με αυτό τον τρόπο στο Λόγο Του. Και καθώς εσύ δίνεις το νου σου στις ιδέες της ημέρας ξανά πριν κοιμηθείς, η ευγνωμοσύνη Του σε περιβάλλει με την γαλήνη στην οποία Αυτός επιθυμεί να βρίσκεσαι πάντα, και τώρα μαθαίνεις να διεκδικείς ξανά ως κληρονομιά σου.

ΜΑΘΗΜΑ 141

«Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.»

(121) Η συγχώρεση είναι το κλειδί της ευτυχίας.

(122) Η συγχώρεση προσφέρει όλα όσα θέλω.

……ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΣΚΕΨΕΙΣ---

Ο μόνος σκοπός μου σε αυτό τον κόσμο είναι να κρατώ το νου μου ευθυγραμμισμένο με τον Θεό. Κανένα άλλο σκοπό δεν έχω σε αυτό τον κόσμο των ψευδαισθήσεων. Το μόνο πράγμα που πρέπει να αναζητώ είναι να «δεχτώ την Επανόρθωση για τον εαυτό μου.»

Αυτή είναι η μόνη μου λειτουργία.

Δεν χρειάζεται να πάω πουθενά, δεν χρειάζεται να κάνω τίποτα. Δεν υπάρχει κάποιο μέρος άλλο από αυτό που βρίσκομαι που να είναι καλύτερο και να χρειάζεται να πάω για να «λειτουργήσω» καλύτερα. Κανένα μέρος δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, μόνο ο Θεός βρίσκεται μέσα στο μυαλό μου.

Δεν χρειάζεται να βρεθώ με άλλους ανθρώπους από αυτούς που βρίσκομαι τώρα γιατί αυτοί που είναι τώρα κοντά μου εμποδίζουν την λειτουργία μου. Δεν υπάρχουν άλλοι άνθρωποι. Υπάρχουν μόνο οι προβολές των σκέψεών μου. Υπάρχω μόνο μαζί με τον Θεό.

Τα πάντα συμβαίνουν μέσα στο μυαλό μου!

Όλα συμβαίνουν εδώ και τώρα!

«Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό»

Δεν χρειάζεται να προσπαθώ να θεραπεύσω τα πράγματα. Δεν χρειάζεται να σπαταλώ τον χρόνο μου και την ενέργειά μου σε μαγικά, προλήψεις και στην «παραγωγή θαυματουργών θεραπειών». Όλα αυτά πρέπει να σταματήσουν.

Δεν χρειάζεται να προσπαθώ να «φύγω από το σώμα μου», να κάνω αστρικά ταξίδια και να ταξιδέψω σε άλλες διαστάσεις του χωροχρόνου. Ο χωροχρόνος δεν υπάρχει. Είναι και αυτός μια ψευδαίσθηση.

Δεν μου χρειάζονται άλλες ψευδαισθήσεις με τις οποίες να αντικαταστήσω αυτές που ήδη έχω.

Ας σταματήσουν οι σκέψεις που δεν μοιράζομαι με τον Θεό.

Θέλω να «ανυψωθώ και να μεταμορφωθώ» χωρίς να κάνω κανένα σχέδιο. Χωρίς να πάρω καμιά πρωτοβουλία. Χωρίς να παρεμβαίνω.

Ας αφήσω ν’ αναλάβει Άλλος.

Ας πάρω την απόφαση να ησυχάσω και να μην «κάνω τίποτα», απλά να εφαρμόζω το μάθημα μέσα στο μυαλό μου – ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΩ - και να «αποφασίσω να μην παίρνω μόνος μου καμιά απόφαση».

Και τότε τα θαύματα ακολουθούν.

Η μόνη μου λειτουργία στον κόσμο του χωροχρόνου είναι να συγχωρώ.

Να συγχωρώ τον εαυτό μου. Να συγχωρώ τους άλλους.

Ας αφήσω όλα μου τα άλλα σχέδια. Ας είμαι στο «εδώ και τώρα» και ας συγχωρώ τις δικές μου ψευδαισθήσεις και τις ψευδαισθήσεις των αδελφών μου. Ας συγχωρώ τον εαυτό μου για όλες τις πικρίες του.

Τίποτα από ό,τι κάνω ή λέω δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Όλες οι καλές πράξεις μου απλά μου υπενθυμίζουν την αλήθεια. Αυτό είναι όλο. Ό,τι και να κάνω στον χωρόχρονο είτε με φέρνει πιο κοντά στον Θεό Ή είναι μια φρενίτιδα βιασύνης και προγραμματισμών. Αυτές είναι οι μόνες μου επιλογές.

Μπορώ να χαλαρώσω σήμερα. Μπορώ να σταματήσω όλα τα σχέδια και να αφήσω να μου ΔΕΙΧΤΕΙ τι να κάνω. Ή ακόμα καλύτερα…να αφήσω το Άγιο Πνεύμα να το κάνει για μένα, και εγώ να κοιτάω!!!

Σήμερα μου δίνονται όλα τα δώρα του Θεού, καθώς ασκώ αυτά τα μαθήματα της συγχώρεσης.

Και «Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι με τον Θεό.»

«Πέντε λεπτά με αυτή την σκέψη θα είναι αρκετά για να ξεκινήσεις την μέρα σου ευθυγραμμίζοντάς την με την γραμμή που σου όρισε ο Θεός, και να βάλεις το Νου Του υπεύθυνο όλων των σκέψεων που θα δεχτείς την ημέρα.»

Και «Κάθε ώρα της ημέρας, φέρε στο νου σου την σκέψη με την οποία ξεκίνησες την ημέρα σου – Ο ΝΟΥΣ ΜΟΥ ΚΡΑΤΑ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ – και πέρασε μια ήσυχη στιγμή μαζί της. Έπειτα επανέλαβε χωρίς βιασύνη τις δύο ιδέες της ημέρας

1. Η συγχώρεση είναι το κλειδί της ευτυχίας.

2. η συγχώρεση προσφέρει όλα όσα θέλω.

Και πέρασε αρκετή ώρα ώστε να δεις το δώρο που περιέχουν για σένα, και άφησέ τες να γίνουν δεκτές εκεί όπου προορίζονταν.»

Δεν προσθέτουμε άλλες σκέψεις, παρά αφήνουμε αυτά τα μηνύματα να είναι αυτά που είναι. Δεν χρειαζόμαστε τίποτα άλλο εκτός από αυτό για να έχουμε:

1. Ευτυχία.

2. και ανάπαυση

3. και ησυχία χωρίς τέλος

4. απόλυτη βεβαιότητα

5. και όλα όσα ο Πατέρας μας επιθυμεί να λάβουμε σαν κληρονομία από Αυτόν.

Και ο Θεός μου προσφέρει τις ευχαριστίες Του, που ασκώ τον Λόγο Του.

Και το βράδυ πριν κοιμηθώ αφιερώνω στις ιδέες που ξεκίνησα την ημέρα μου, άλλα πέντε λεπτά, πριν κοιμηθώ.

Ο ΝΟΥΣ ΜΟΥ ΚΡΑΤΑ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ.

1.Η συγχώρεση είναι το κλειδί της ευτυχίας.

2. Η συγχώρεση προσφέρει όλα όσα θέλω.

Και η ευγνωμοσύνη Του με περιβάλλει με την γαλήνη που Αυτός επιθυμεί να βρίσκομαι αιώνια, και μαθαίνω τώρα να την διεκδικώ ξανά σαν κληρονομιά μου.

Αμήν.

Με πολύ αγάπη

Χριστίνα--

1 σχόλιο:

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...