ΜΑΘΗΜΑ 144

« Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό»
(127) Δεν υπάρχει άλλη αγάπη από του Θεού
(128)Ο κόσμος που βλέπω δεν κρατά τίποτα που να θέλω.
«Κάλεσε τον Πατέρα σου, βέβαιος ότι η Φωνή Του θα απαντήσει. Αυτός ο Ίδιος σου το έχει υποσχεθεί.»
«Ο κόσμος γεννιέται πάλι από την αρχή. Και εμείς θα τον παρατηρούμε να αναπτύσσεται με υγεία και δύναμη, να σκορπίζει την ευλογία του σε όλους όσου έρχονται για να μάθουν να αποβάλλουν τον κόσμο που πίστευαν ότι ήταν φτιαγμένος με μίσος για να γίνει ο εχθρός της αγάπης. Τώρα όλοι απελευθερώνονται, μαζί με μας.»

----ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ…-----
Στεκόμαστε σε ένα νέο κόσμο…ενώ ακόμα πιστεύομε ότι είναι ο παλιός που ξέραμε από παλιά. Προσέχουμε να μην σύρουμε ιδέες από το παρελθόν στις καινούργιες στιγμές.
Είμαστε Αβέβαιοι και Αδαείς.
Είναι σπουδαίο να βρισκόμαστε σε αυτό τον τόπο, και να μην έχουμε την παραμικρή ιδέα ποιο θα είναι το επόμενο βήμα μας.
Απλά να βρισκόμαστε σε επαγρύπνηση
Μαζί μας είναι Ένας, ένας τέλειος οδηγός που γνωρίζει την συνολική εικόνα, ο Οποίος θα μας δείξει που να πάμε και τι να κάνουμε…. και ό,τι χρειάζεται να γίνει, θα το κάνει Αυτός.
Εμείς απλά παρουσιαζόμαστε στο εδώ και τώρα. Είμαστε παρόντες. Αφήνουμε το Άγιο Πνεύμα να κινείται και να εργάζεται μέσα από εμάς.
Πατέρα, είμαι δικός Σου.
Μπορεί να κάποιες φορές όταν υπάρξει κάποια διάσπαση, να θέλεις να κολλήσεις ξανά τα κομμάτια. Αλλά θυμήσου, η διάσπαση έγινε για κάποιο λόγο. Δια να διαλύσει το παλιό και φθαρμένο. Μην σπαταλήσεις το χρόνο και την ενέργειά σου για να μαζεύεις τα κομμάτια. Μπορεί στιγμιαία να νιώσεις φόβο μπροστά στην νέα κατάσταση, χωρίς να έχεις ιδέα το τι θα κάνεις μετά. Μπορεί να νιώθεις «άστεγος» για λίγο. Ο Ιησούς στην Βίβλο λέει «Οι αλεπούδες έχουν την τρύπες τους, και τα πουλιά τις φωλιές τους ∙ αλλά ο Υιός του ανθρώπου δεν έχει που να ξαπλώσει.»
Αυτός ο κόσμος δεν είναι το σπίτι σου. Μην ανησυχείς γι αυτό. Ό,τι χρειάζεσαι όσο βρίσκεσαι εδώ για να εκπληρώνεις το σκοπό του Αγίου Πνεύματος θα σου δοθεί, εφόσον δεν το χρησιμοποιείς για να χρονοτριβείς.
«Ο κόσμος που βλέπω δεν κρατά τίποτα που να θέλω».
Αυτό είναι γεγονός. Το καθετί εδώ στο τέλος καταλήγει σε σκόνη και απογοήτευση. Τα σώματα αρρωσταίνουν και πεθαίνουν. Οι σχέσεις τελειώνουν. Φιλίες διαλύονται. Αυτός ο κόσμος δεν σου προσφέρει τίποτα που η αξία του να διαρκεί.
Αλλά πίσω από τα φαινόμενα είναι η πραγματικότητα, και η σωτηρία σου βρίσκεται στο να ευθυγραμμίζεσαι μόνο με ό,τι είναι αιώνιο και αναλλοίωτο.
«Σήμερα, μην αφήσεις τίποτα που να έχει σχέση με σκέψεις για το σώμα να καθυστερήσει την πορεία σου προς την σωτηρία, ούτε να επιτρέψεις τον πειρασμό να πιστέψεις ότι ο κόσμος έχει τίποτα που να θέλεις, ώστε να σε κρατήσει. Τίποτα δεν υπάρχει εδώ για να περιθάλψεις. Τίποτα εδώ δεν αξίζει ούτε ένα λεπτό καθυστέρησης και πόνου ∙ ένα λεπτό αβεβαιότητας και αμφιβολίας.»
«Σήμερα, αφήνουμε τον κόσμο χωρίς κανένα σκοπό, και τον απελευθερώνουμε από όλα όσα επιθυμούσαμε να είναι. Τον αφήνουμε ελεύθερο από τους σκοπούς που δώσαμε στις πλευρές και τις φάσεις του και στα όνειρά του.»
Δεν είναι υπέροχο;
Μπορείς να χαλαρώσεις και να αποδεσμεύσεις κάθε ιδέα περί σκοπού και λειτουργίας αυτού του κόσμου, και απλά να είσαι στο παρόν.
Κάνε μια παύση.
Κάνε μια παύση και μείνε ήρεμος για λίγο, και δες πόσο ψηλά μπορείς να υψωθείς από τον κόσμο, όταν αποδεσμεύεις το νου σου από τις αλυσίδες και τον αφήνεις να αναζητήσει το επίπεδο όπου βρίσκεται σπίτι του.
Ο νους σου θα σου χρωστά ευγνωμοσύνη, γιατί ξέρει που ανήκει.
Ξέρει που να πάει αν εσύ τον αφήσεις ελεύθερο να ανοίξει τα φτερά του. Θα πετάξει κατευθείαν στην αγκαλιά της αιώνιας Αγάπης και θα ενωθεί με τον ιερό σκοπό του.
Και αυτό γιατί «Δεν υπάρχει άλλη αγάπη από του Θεού».
« Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό»