Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ - ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ




1. Η ψευδής θεραπεία θεραπεύει το σώμα εν μέρει, αλλά ποτέ σαν σύνολο. Οι διαχωρισμένοι στόχοι της γίνονται πολύ ξεκάθαροι εδώ, διότι δεν έχει αφαιρέσει την κατάρα της αμαρτίας που βρίσκεται σε αυτό. Επομένως, εξακολουθεί να εξαπατά. Ούτε γίνεται από κάποιον που αντιλαμβάνεται τον άλλον ακριβώς σαν τον εαυτό του. Γιατί αυτό κάνει δυνατή την αληθινή θεραπεία. Όταν είναι ψευδής, υπάρχει κάποια δύναμη που την έχει κάποιος άλλος, και δεν έχει δοθεί εξίσου και στους δύο ως ένα. Εδώ φαίνεται ο διαχωρισμός. Και εδώ η σημασία της αληθινής θεραπείας έχει χαθεί, και τα είδωλα έχουν ανεγερθεί για να αποκρύψουν την ενότητα που είναι ο Υιός του Θεού.

2. Η θεραπεία – με σκοπό – να διαχωρίζει μπορεί να φαίνεται σαν παράξενη ιδέα. Και όμως έτσι μπορεί να ονομαστεί κάθε μορφή θεραπείας που είναι βασισμένη σε οποιοδήποτε είδος ανισότητας. Αυτές οι μορφές μπορεί να θεραπεύουν το σώμα, και πραγματικά περιορίζονται σε αυτό. Κάποιος γνωρίζει καλύτερα, έχει εκπαιδευτεί καλύτερα, ή ίσως έχει περισσότερο ταλέντο και σοφία. Η θεραπεία του σώματος μπορεί να γίνει με αυτό διότι, στα όνειρα, η ισότητα δεν μπορεί να είναι μόνιμη. Οι αλλαγές και οι μεταβολές είναι αυτό από το οποίο έχει κατασκευαστεί το όνειρο. Το να θεραπευτείς φαίνεται πως σημαίνει να βρεις κάποιον που είναι σοφότερος ο οποίος, με την τέχνη και την μάθησή του, θα πετύχει.

3. Κάποιος γνωρίζει καλύτερα, αυτή είναι η μαγική φράση με την οποία το σώμα φαίνεται πως είναι ο στόχος της θεραπείας έτσι όπως την αντιλαμβάνεται ο κόσμος. Και σε αυτόν τον πιο σοφό πηγαίνει κάποιος για να ωφεληθεί από την μάθηση και την ικανότητά του ∙ για να βρει σε αυτόν την γιατρειά του για τον πόνο. Πως μπορεί να γίνει αυτό όμως; Η αληθινή θεραπεία δεν μπορεί να προέρχεται από ανισότητα που προσλαμβάνεται και έπειτα γίνεται δεκτή ως αλήθεια, και χρησιμοποιείται για να βοηθήσει να θεραπευτούν οι πληγές και για να γαληνέψει ο νους που υποφέρει από αγωνία και αμφιβολία.

4. Υπάρχει, λοιπόν, κάποιος ρόλος για την θεραπεία, που κάποιος να μπορεί να χρησιμοποιήσει για να προσφέρει βοήθεια για κάποιον άλλον; Στην αλαζονεία η απάντηση πρέπει να είναι «όχι». Αλλά στην ταπεινότητα υπάρχει πραγματικά μία θέση για αυτούς που βοηθούν. Είναι σαν τον ρόλο που βοηθά στην προσευχή, και αφήνει την συγχώρεση να γίνει αυτό για το οποίο προοριζόταν. Δεν κάνεις τον εαυτό σου κομιστή του ειδικού δώρου που φέρνει την θεραπεία. Εσύ μόνο αναγνωρίζεις την ενότητά σου με αυτόν που σε καλεί για βοήθεια. Γιατί με αυτή την ενότητα αποβάλλεται η αίσθηση που έχει ότι είναι διαχωρισμένος, και αυτό είναι που τον κάνει ασθενή. Δεν υπάρχει νόημα στο να δίνεις θεραπεία ξεχωριστά από εκεί που είναι η πηγή της ασθένειας, διότι έτσι ποτέ δεν θα μπορέσει να θεραπευτεί πραγματικά.

5. Θεραπευτές υπάρχουν, διότι είναι Υιοί του Θεού που αναγνωρίζουν την Πηγή τους, και κατανοούν ότι όλα όσα δημιουργεί η Πηγή τους είναι ένα μ’ αυτούς. Αυτή είναι η θεραπεία που επιφέρει ανακούφιση που δεν γίνεται ν’ αποτύχει. Θα παραμείνει να ευλογεί σε όλη την αιωνιότητα. Δεν θεραπεύει κανένα κομμάτι, παρά συνολικά και για πάντα. Τώρα η αιτία για ασθένεια έχει αποκαλυφθεί ακριβώς έτσι όπως είναι. Και σε εκείνη την θέση γράφεται τώρα ο ιερός Λόγος του Θεού. Η ασθένεια και ο διαχωρισμός πρέπει θεραπευτούν από την αγάπη και την ενότητα. Τίποτα άλλο δεν μπορεί να θεραπεύσει έτσι όπως καθιέρωσε την θεραπεία ο Θεός. χωρίς Αυτόν δεν υπάρχει θεραπεία, διότι δεν υπάρχει αγάπη.

6. Η Φωνή του Θεού και μόνο μπορεί να σου πει πώς να θεραπεύεις. Άκου, και ποτέ δεν θα αποτύχεις να φέρεις την γενναιόδωρη θεραπεία Του σε εκείνους που σου στέλνει, για να Τον αφήσεις να τους θεραπεύσει, και να ευλογήσει όλους εκείνους που υπηρετούν μαζί Του στο όνομα της θεραπείας. Η θεραπεία του σώματος θα συμβεί διότι η αιτία της ασθένειας θα έχει φύγει. Και τώρα χωρίς αιτία, δεν μπορεί να έρθει πάλι σε διαφορετική μορφή. Ούτε ο θάνατος πια θα προξενεί φόβο διότι θα έχει γίνει κατανοητός. Δεν υπάρχει κανένας φόβος μέσα σε κάποιον που έχει θεραπευτεί πραγματικά, διότι η αγάπη τώρα έχει εισέλθει εκεί όπου κάποτε στεκόντουσαν τα είδωλα, και ο φόβος έχει υποχωρήσει επιτέλους και έχει δώσει την θέση του στον Θεό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...