ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ - ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥς ΑΛΛΟΥς?

ΙΙΙ. Η Προσευχή για τους άλλους.

1. Είπαμε ότι η προσευχή είναι πάντα για τον εαυτό σου, κι έτσι είναι. Αν είναι έτσι, γιατί, λοιπόν, θα πρέπει να προσεύχεσαι για τους άλλους; Και αν πρέπει, γιατί θα πρέπει να κάνεις κάτι τέτοιο; Η προσευχή για τους άλλους αν γίνει σωστά κατανοητή, γίνεται ένα μέσο απομάκρυνσης των δικών σου προβολών ενοχής από τον αδελφό σου, δίνοντας σου έτσι την ικανότητα να αναγνωρίσεις ότι δεν είναι αυτός που σε πληγώνει. Πριν μπορέσεις να σωθείς από την ενοχή, πρέπει πρώτα ν’ απελευθερωθείς από την δηλητηριώδη σκέψη ότι αυτός είναι εχθρός σου, το μοχθηρό σου συμπλήρωμα, η νέμεση σου. Γι αυτό το σκοπό, το μέσο είναι η προσευχή, γιατί διαθέτει ανυψούμενη δύναμης , με ανερχόμενους στόχους, μέχρι να φτάσει τον Θεό.
2. Οι πρώτες μορφές προσευχής, στα πρώτα βήματα της κλίμακας, δεν είναι χωρίς φθόνο και μοχθηρία. Καλούν την εκδίκηση και όχι την αγάπη. Ούτε προέρχονται από κάποιον που αντιλαμβάνεται ότι είναι καλέσματα για θάνατο, κατασκευασμένα από φόβο από κάποιους που περιθάλπουν ενοχές. Επικαλούνται ένα εκδικητικό θεό, και αυτός είναι που θα τους απαντήσει. Την κόλαση δεν γίνεται να την ζητάς για κάποιον άλλον, και έπειτα εσύ που την ζήτησες να ξεφύγεις. Εκείνοι που έχουν συγχωρεθεί, και που δέχτηκαν την συγχώρεσή τους, ποτέ δεν θα μπορούσαν να κάνουν μια τέτοια προσευχή.
3. Σε αυτά τα επίπεδα, λοιπόν, ο μαθησιακός στόχος πρέπει να είναι η αναγνώριση ότι η προσευχή θα φέρει απάντηση μόνο στην μορφή στην οποία έγινε. Αυτό είναι αρκετό. Από εδώ το βήμα για τα επόμενα επίπεδα θα είναι εύκολο. Η επόμενη ανοδική διαδικασία αρχίζει έτσι:
Αυτό που ζήτησα για τον αδελφό μου δεν είναι αυτό που θα ήθελα να έχω εγώ.
Άρα τον έχω κάνει εχθρό μου.
Είναι προφανές ότι σ’ αυτό το βήμα δεν μπορεί να φτάσει όποιος δεν βλέπει κάποια αξία ή πλεονέκτημα για τον εαυτό του όταν απελευθερώνει τους άλλους. Αυτό μπορεί να καθυστερήσει κατά πολύ, διότι μπορεί να μοιάζει επικίνδυνο αντί για σπλαχνικό.
4. Η ενοχή πρέπει να απελευθερώνεται, και όχι να καλύπτεται. Και ούτε αυτό μπορεί να γίνει χωρίς κάποιο πόνο, και η θέαση της σπλαχνικής φύσης αυτού του βήματος μπορεί για κάποιο διάστημα να ακολουθείται από βαθύ φόβο. Διότι οι άμυνες του φόβου είναι από μόνες τους τρομακτικές, και όταν αναγνωρίζονται φέρνουν τον φόβο τους μαζί τους. Όμως τι όφελος έχει φέρει ποτέ μια ψευδαίσθηση απόδρασης σε ένα φυλακισμένο; Η πραγματική του απόδραση από την ενοχή μπορεί να βρίσκεται μόνο στην αναγνώριση ότι η ενοχή έχει φύγει. Και πως είναι δυνατόν να γίνει αυτή η αναγνώριση όσο κρύβει την ενοχή του μέσα σε κάποιον άλλο, και δεν την βλέπει σαν δική του; Ο φόβος για την απόδραση κάνει δύσκολο το καλωσόρισμα της ελευθερίας, και το να κάνεις κάποιον εχθρό δεσμοφύλακα, φαίνεται πως φέρνει ασφάλεια. Πως, λοιπόν, να μπορέσει ν’ απελευθερωθεί χωρίς να προκαλέσει ένα παρανοϊκό φόβο για τον εαυτό σου; Τον έχεις κάνει σωτηρία σου και απόδραση από την ενοχή. Η επένδυσή σου σε αυτή την απόδραση είναι βαριά, και ο φόβος σου να απελευθερώσεις είναι δυνατός.
5. Κάθισε ήσυχος για μια στιγμή, τώρα, και αναλογίσου τι έχεις κάνει. Μην ξεχνάς ότι εσύ είσαι αυτός που το έκανε, και άρα αυτός που μπορεί να το απελευθερώσει. Άπλωσε το χέρι σου. Αυτός ο εχθρός έχει έρθει για να σε ευλογήσει. Πάρε αυτή την ευλογία, και νιώσε πόσο ανυψώνεται η καρδιά σου και απελευθερώνεται ο φόβος σου. Μην κρατιέσαι σε αυτόν (τον φόβο), ούτε στον αδερφό σου. Είναι Υιός του Θεού, μαζί με σένα. Δεν είναι δεσμοφύλακας ∙ είναι μόνο αγγελιαφόρος του Χριστού. Γίνε αυτό κι εσύ γι αυτόν, ώστε να μπορέσεις να τον δεις έτσι.
6. Δεν είναι εύκολο να συνειδητοποιήσεις ότι οι προσευχές για πράγματα, κοινωνική θέση, ανθρώπινη αγάπη, για «εξωτερικά» δώρα οιουδήποτε είδους, είναι πάντα φτιαγμένες για να κατασκευάζουν δεσμοφύλακες και για να κρύβονται από την ενοχή. Αυτά τα πράγματα χρησιμοποιούνται για στόχους που υποκαθιστούν τον Θεό, και άρα διαστρεβλώνουν τον σκοπό της προσευχής. Η επιθυμία γι αυτά είναι η προσευχή. Κάποιος δεν χρειάζεται να τα ζητήσει συγκεκριμένα. Ο στόχος για τον Θεό χάνεται στην αναζήτηση κατώτερων στόχων οποιουδήποτε είδους, και η προσευχή γίνεται αίτημα για εχθρούς. Η δύναμη της προσευχής μπορεί να αναγνωριστεί πολύ καθαρά ακόμα και σε αυτή την περίπτωση. Κανένας που να θέλει ένα εχθρό δεν θα αποτύχει να τον βρει. Αλλά είναι το ίδιο σίγουρο ότι θα χάσει και τον μόνο αληθινό στόχο που του έχει δοθεί. Σκέψου το κόστος, και κατάλαβέ το καλά. Όλοι οι άλλοι στόχοι είναι εις βάρος του στόχου του Θεού.