ΜΑΘΗΜΑ 151 Όλα τα πράγματα είναι απόηχοι της Φωνής του Θεού

ΜΑΘΗΜΑ 151

Όλα τα πράγματα είναι απόηχοι της Φωνής του Θεού

1. Κανένας δεν μπορεί να κρίνει βασισμένος σε μεροληπτικές μαρτυρίες. Αυτό δεν είναι κρίση. Είναι απλά μία γνώμη βασισμένη στην άγνοια και την αμφιβολία. Η φαινομενική της βεβαιότητα δεν είναι παρά ένας μανδύας για την αβεβαιότητα που θα ήθελε να καλύψει. Χρειάζεται παράλογη άμυνα διότι είναι παράλογη. Και η άμυνά της φαίνεται ισχυρή, πειστική, και δίχως αμφιβολία εξαιτίας όλης αυτής της αμφιβολίας που βρίσκεται από κάτω.

2. Δεν φαίνεσαι ν’ αμφισβητείς τον κόσμο που βλέπεις. Δεν αμφισβητείς αυτό που σου δείχνεται μέσα από τα μάτια του σώματος. Ούτε ρωτάς γιατί το πιστεύεις, αν και έχεις μάθει εδώ και αρκετό καιρό ότι οι αισθήσεις του σώματος εξαπατούν. Το ότι τις πιστεύεις ως την τελευταία λεπτομέρεια που αναφέρουν είναι ακόμα πιο παράξενο, όταν σταματήσεις και θυμηθείς πόσο συχνά έχουν δώσεις λανθασμένες μαρτυρίες πραγματικά! Γιατί να τις εμπιστεύεσαι τόσο αναμφίβολα; Για ποιον άλλο λόγο εκτός από κάποια υποβόσκουσα αμφιβολία, την οποία επιχειρείς να κρύψεις δείχνοντας σιγουριά;

3. Πώς μπορείς να κρίνεις; Η κρίση σου βασίζεται σε μαρτυρίες που σου παρέχουν οι αισθήσεις σου. Όμως, δεν υπάρχουν μεγαλύτεροι ψευδομάρτυρες από αυτές. Ωστόσο πώς αλλιώς θα μπορούσες να κρίνεις τον κόσμο που βλέπεις; Εναποθέτεις τυφλή πίστη σε αυτό που σου αναφέρουν τα μάτια σου και τα αυτιά σου. Νομίζεις ότι τα δάχτυλά σου αγγίζουν την πραγματικότητα, και πλησιάζουν την αλήθεια. Αυτή είναι η επίγνωση που καταλαβαίνεις, και θεωρείς πιο αληθινή από τις μαρτυρίες της αιώνιας Φωνής που μιλά εκ μέρους του Ίδιου του Θεού.

4. Πώς μπορεί αυτό να είναι κρίση; Συχνά σε έχουμε προτρέψει να απέχεις από την κρίση, όχι για να σου στερηθεί αυτό το δικαίωμα. Δεν μπορείς να κρίνεις. Απλά μπορείς να πιστέψεις τις κρίσεις του εγώ που είναι όλες ψευδείς. Το εγώ κατευθύνει τις αισθήσεις σου μεθοδικά, για να σου αποδείξει πόσο αδύναμος είσαι ∙ πόσο αβοήθητος και φοβισμένος, με πόση αγωνία για επικείμενη δίκαιη τιμωρία στο μέλλον, πόσο σκοτεινός από αμαρτία, πόσο αξιοθρήνητος μέσα στην ενοχή σου.

5. Αυτό το πράγμα για το οποίο μιλάει, και όμως το υπερασπίζεται, σου λέει ότι είναι ο εαυτός σου. Και εσύ πιστεύεις ότι έτσι είναι με πεισματική βεβαιότητα. Ωστόσο υποβόσκει η κρυφή αμφιβολία ότι αυτό που σου δείχνει ως πραγματικότητα με τόση πεποίθηση, δεν το πιστεύει. Μόνο τον εαυτό του τον ίδιο καταδικάζει, μέσα στον εαυτό του βλέπει την ενοχή. Την δική του απελπισία βλέπει σε σένα.

6.Μην ακούς την φωνή του. Οι μαρτυρίες που σου στέλνει για να σου αποδείξει ότι το κακό είναι δικό σου είναι λανθασμένες, και μιλούν με βεβαιότητα για αυτό που δεν γνωρίζουν. Η πίστη σου σε αυτές είναι τυφλή διότι δεν μοιράζεσαι τις αμφιβολίες που ο κύριός τους δεν μπορεί να νικήσει εντελώς. Πιστεύεις ότι το να αμφισβητείς τους προσκυνητές του σημαίνει ότι αμφισβητείς τον εαυτό σου.

7. Ωστόσο, πρέπει να μάθεις ότι το να αμφισβητείς τις μαρτυρίες τους θα σου ανοίξει τον δρόμο προς την αναγνώριση του εαυτού σου, και να αφήνεις την Φωνή του Θεού να είναι ο μόνος Κριτής του τι είναι άξιο της πίστης σου. Αυτή δεν θα σου πει ότι ο αδελφός σου πρέπει να κρίνεται από αυτό που βλέπουν τα μάτια σου, ούτε από αυτά που λέει το στόμα του σώματός του στ’ αυτιά σου, ή από αυτό που το άγγιγμα των δαχτύλων σου σε πληροφορεί γι αυτόν. Προσπερνά τέτοιους αβάσιμους μάρτυρες, που απλά φέρουν λανθασμένες μαρτυρίες στον Υιό του Θεού. Αναγνωρίζει μόνο ό,τι αγαπά ο Θεός, και μέσα στο ιερό φως αυτού που βλέπει όλα τα όνειρα του εγώ εξαφανίζονται μπροστά στο μεγαλείο της όρασής Του.

8. Άφησε το Άγιο Πνεύμα να είναι ο Κριτής του τι είσαι, διότι Αυτό έχει βεβαιότητα στην οποία δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία, γιατί βασίζεται σε Βεβαιότητα τόσο μεγάλη που η αμφιβολία δεν έχει κανένα νόημα μπροστά στην παρουσία της. Ο Χριστός δεν είναι δυνατόν να αμφιβάλλει για τον Εαυτό Του. Η Φωνή του Θεού μπορεί μόνο να Τον τιμά, αγαλλιάζοντας για την τέλεια, αιώνια αθωότητά Του. Αυτός που έχει κρίνει Εκείνος μπορεί μόνο να γελά με την ενοχή, και να μην επιθυμεί να παίζει πια με τα παιχνίδια της ∙ αδιαφορεί για τις μαρτυρίες του σώματος μπροστά στην αγαλλίαση του ιερού προσώπου του Χριστού.

9. Και έτσι σε κρίνει το Άγιο Πνεύμα. Δέξου τον Λόγο Του γι αυτό που είσαι, διότι Αυτό φέρει μαρτυρίες για την όμορφη δημιουργία σου, και για το Νου του Οποίου η Σκέψη δημιούργησε την πραγματικότητά σου. Τι μπορεί να σημαίνει το σώμα γι Αυτό το Οποίο γνωρίζει την δόξα του Πατέρα και του Υιού; Ποιους ψιθύρους του εγώ είναι δυνατόν ν’ ακούσει; Τι θα μπορούσε να Το πείσει ότι οι αμαρτίες σου είναι πραγματικές; Άφησε το Άγιο Πνεύμα να είναι ο Κριτής του καθετί που φαίνεται ότι σου συμβαίνει σε αυτόν τον κόσμο. Τα μαθήματά Του θα σου δώσουν την ικανότητα να γεφυρώσεις το χάσμα ανάμεσα στις ψευδαισθήσεις και την πραγματικότητα.

10. Αυτό θα σου απομακρύνει κάθε πίστη που είχες εναποθέσει τον πόνο, την καταστροφή, τα βάσανα και την απώλεια. Σου δίνει όραση που βλέπει πέρα από αυτά τα μακάβρια φαινόμενα, και αντικρίζει το ευγενικό πρόσωπο του Χριστού σε όλα αυτά. Δεν θα αμφιβάλλεις πια ότι μόνο καλό μπορεί να έρθει σε σένα που είσαι ο αγαπημένος του Θεού, διότι Αυτό θα κρίνει όλα τα συμβάντα, και θα διδάσκει το μοναδικό μάθημα που περιέχουν όλα.

11. Θα επιλέγει τα στοιχεία αυτά που εκπροσωπούν την αλήθεια, και θα αψηφά αυτές τις πλευρές που αντανακλούν μόνο μάταια όνειρα. Και θα ερμηνεύει εκ νέου όλα όσα βλέπεις, και όλα όσα σου συμβαίνουν, όλες τις περιστάσεις, και κάθε γεγονός που φαίνεται να σε αγγίζει με οποιοδήποτε τρόπο, με το δικό Του μοναδικό σημείο αναφοράς, ολοκληρωτικά ενοποιημένο και βέβαιο. Και θα βλέπεις την αγάπη πέρα από το μίσος, την συνέπεια μέσα στην αλλαγή, την αγνότητα στην αμαρτία, και μόνο την ευλογία του Ουρανού πάνω στον κόσμο.

12. Αυτή είναι η ανάστασή σου, διότι η ζωή σου δεν είναι κομμάτι από τίποτα από όσα βλέπεις. Στέκει πέρα από το σώμα και τον κόσμο, πέρα από κάθε μαρτυρία ανιερότητας, μέσα στην Αγιότητα, άγια όπως και Αυτή. Μέσα στους πάντες και τα πάντα η Φωνή Του σου μιλά μόνο για τον Εαυτό σου και τον Δημιουργό σου, ο Οποίος είναι Ένα με Αυτόν. Έτσι θα βλέπεις το άγιο πρόσωπο του Χριστού μέσα στα πάντα, και πουθενά δεν θ’ ακούς κανένα άλλο ήχο παρά μόνο την ηχώ της Φωνής του Θεού.

13. Ασκούμαστε χωρίς λόγια σήμερα, εκτός από την αρχή του χρονικού διαστήματος που περνάμε με τον Θεό. Αρχίζουμε αυτά τα διαστήματα με μια μοναδική, αργή επανάληψη της σκέψης με την οποία αρχίζουμε την μέρα μας. Και έπειτα παρατηρούμε τις σκέψεις μας, κάνοντας σιωπηλή έκκληση στο Άγιο Πνεύμα που βλέπει τα στοιχεία της αλήθειας μέσα σε αυτές. Το αφήνουμε να αξιολογήσει την κάθε μία σκέψη που έρχεται στο νου, να απομακρύνει τα στοιχεία των ονείρων, και να τις επιστρέψει πάλι σε καθαρές ιδέες που δεν αντικρούουν το Θέλημα του Θεού.

14. Δώσε Του τις σκέψεις σου, και Αυτός θα σου τις επιστρέψει ως θαύματα που διακηρύσσουν χαρμόσυνα την ολότητα και την ευτυχία που επιθυμεί ο Θεός για τον Υιό Του, ως απόδειξη της αιώνιας Αγάπης Του. Και καθώς κάθε σκέψη μεταμορφώνεται κατ’ αυτό τον τρόπο, παίρνει την θεραπευτική δύναμη από το Νου που είδε την αλήθεια μέσα σ’ αυτή, και δεν μπόρεσε να εξαπατηθεί από ό,τι εσφαλμένο είχε προστεθεί. Όλα να νήματα της φαντασίωσης φεύγουν. Και αυτό που παραμένει είναι ενοποιημένο μέσα σε μία τέλεια Σκέψη που προσφέρει την τελειότητά της παντού.

15. Πέρνα δεκαπέντε λεπτά όταν ξυπνήσεις με αυτό τον τρόπο, και με χαρά δώσε άλλα δεκαπέντε πριν πας για ύπνο το βράδυ. Η υπηρεσία σου αρχίζει καθώς εξαγνίζονται όλες σου οι σκέψεις. Έτσι διδάσκεσαι να διδάσκεις στον Υιό του Θεού το ιερό μάθημα της ιερότητάς του. Κανένας δεν θα μείνει που να μην ακούσει, όταν εσύ ακούς την Φωνή του Θεού να αποδίδει τιμές στον Υιό του Θεού. Και ο κάθε ένας θα μοιράζεται μαζί σου τις σκέψεις τις οποίες Αυτό έχει μεταφράσει εκ νέου μέσα στο νου σου.

16. Αυτή είναι η Λαμπρή σου. Και έτσι εναποθέτεις τα δώρα των χιονάτων κρίνων στον κόσμο, αντικαθιστώντας τις μαρτυρίες της αμαρτίας και του θανάτου. Μέσα από την δική σου μεταμόρφωση σώζεται ο κόσμος, και με χαρά απελευθερώνεται από την ενοχή. Τώρα ανυψώνουμε με χαρά το νου μας που έχει αναστηθεί με ευγνωμοσύνη προς Αυτόν που έχει αποκαταστήσει την πνευματική μας υγεία.

17. Και κάθε ώρα θα θυμόμαστε Αυτό που είναι η σωτηρία και η απελευθέρωση. Καθώς δίνουμε τις ευχαριστίες μας ο κόσμος ενώνεται μαζί μας και με χαρά δέχεται τις ιερές μας σκέψεις, τις οποίες ο Ουρανός έχει διορθώσει και εξαγνίσει. Τώρα επιτέλους έχει αρχίσει η υπηρεσία μας να διαδώσουμε στον κόσμο τα χαρμόσυνα νέα ότι η αλήθεια δεν έχει ψευδαισθήσεις, και ότι η γαλήνη του Θεού μέσα από εμάς, ανήκει σε όλους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ. IV. Η Θεραπεία ως Αναγνώριση της Αλήθειας

IV. Η Θεραπεία ως Αναγνώριση της Αλήθειας

1. Η αλήθεια μπορεί μόνο να αναγνωριστεί και χρειάζεται να αναγνωριστεί. Η έμπνευση είναι του Αγίου Πνεύματος, και η βεβαιότητα είναι του Θεού σύμφωνα με του νόμους Του. Επομένως, και τα  δύο προέρχονται από την ίδια Πηγή, εφόσον η έμπνευση προέρχεται από την Φωνή που μιλά για τον  Θεό και η βεβαιότητα προέρχεται από τους νόμους του Θεού. Η θεραπεία δεν προέρχεται απευθείας από τον Θεό, ο Οποίος γνωρίζει τις δημιουργίες Του ως τέλεια ολοκληρωμένες. Εν τούτοις, η θεραπεία εξακολουθεί να είναι του Θεού, διότι ξεκινά από την Φωνή Του και τους νόμους Του. Είναι αποτέλεσμά τους, σε μια κατάσταση του νου που δεν Τον γνωρίζει. Αυτή η κατάσταση είναι άγνωστη σε Αυτόν κι επομένως δεν υπάρχει, αλλά εκείνοι που κοιμούνται δεν έχουν επίγνωση. Κι εφόσον δεν έχουν επίγνωση, δεν γνωρίζουν.

2. Το Άγιο Πνεύμα πρέπει να εργαστεί μέσα από εσένα για να σε διδάξει ότι βρίσκεται  μέσα σε  σένα. Αυτό είναι ένα ενδιάμεσο βήμα προς την γνώση ότι είσαι εν Θεώ επειδή αποτελείς  μέρος Του. Τα θαύματα που εμπνέει το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να έχουν βαθμό δυσκολίας, διότι κάθε μέρος της δημιουργίας ανήκει στην ίδια βαθμίδα. Αυτό είναι το Θέλημα του Θεού και το δικό σου. Οι νόμοι του Θεού το διασφαλίζουν αυτό, και το Άγιο Πνεύμα σου το υπενθυμίζει. Όταν θεραπεύεις, θυμάσαι τους νόμους του Θεού και ξεχνάς τους νόμους του εγώ. Έχω ξαναπεί ότι η λησμονιά είναι απλά ένας τρόπος να θυμάσαι καλύτερα. Επομένως δεν είναι το αντίθετο της θύμησης αν γίνει σωστά αντιληπτή. Όταν γίνει αντιληπτή εσφαλμένα, τότε εισάγει μια αντίληψη σύγκρουσης με κάτι άλλο, όπως κάνει κάθε εσφαλμένη αντίληψη. Αν γίνει σωστά αντιληπτή, τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διέξοδος από την σύγκρουση, όπως κάθε ορθή αντίληψη.

3. Το εγώ δεν θέλει να διδάξει σε όλους όλα όσα έχει μάθει, διότι αυτό θα ματαίωνε τον σκοπό του. Επομένως, στην πραγματικότητα δεν μαθαίνει καθόλου. Το Άγιο Πνεύμα σε διδάσκει να χρησιμοποιείς αυτό που έχει φτιάξει το εγώ, για να διδάξεις το αντίθετο από ό,τι έχει «μάθει» το εγώ. Το είδος της  μάθησης του είναι το ίδιο άσχετο όσο και η συγκεκριμένη ικανότητα που χρησιμοποιήθηκε για την μάθηση. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να κάνεις την προσπάθεια να μάθεις, διότι το Άγιο Πνεύμα έχει έναν ενοποιημένο στόχο για την προσπάθεια. Αν διαφορετικές ικανότητες εφαρμόζονται για αρκετό διάστημα προς ένα στόχο, τότε οι ικανότητες οι ίδιες ενοποιούνται. Αυτό γίνεται επειδή κατευθύνονται προς μια κατεύθυνση, σε ένα δρόμο. Εν τέλει, λοιπόν, όλες συνεισφέρουν σε ένα αποτέλεσμα, και κάνοντάς το αυτό, τονίζεται περισσότερο η ομοιότητα τους και όχι οι διαφορές τους.

4. Άρα όλες οι ικανότητες θα πρέπει να παραδίδονται στο Άγιο Πνεύμα, το Οποίο κατανοεί το πώς να τις χρησιμοποιήσει σωστά. Αυτό τις χρησιμοποιεί μόνο για θεραπεία, διότι σε γνωρίζει μόνο ως ολοκληρωμένο. Θεραπεύοντας μαθαίνεις την ολότητα, και μαθαίνοντας την ολότητα μαθαίνεις να θυμάσαι τον Θεό. Εσύ Τον έχεις λησμονήσει, αλλά το Άγιο Πνεύμα καταλαβαίνει ότι η λησμονιά σου πρέπει να μεταφραστεί σε ένα τρόπο ενθύμησης.

5. Ο στόχος του εγώ είναι τόσο ενοποιημένος όσο του Αγίου Πνεύματος, και εξαιτίας αυτού οι στόχοι τους δεν μπορούν ποτέ να συμφιλιωθούν με κανένα τρόπο και σε κανένα βαθμό. Το εγώ πάντα επιδιώκει να διαιρεί και να διαχωρίζει. Το Άγιο Πνεύμα πάντα επιδιώκει να ενοποιεί και να θεραπεύει. Καθώς θεραπεύεις θεραπεύεσαι, διότι το Άγιο Πνεύμα δεν βλέπει βαθμό δυσκολίας στην θεραπεία. Η θεραπεία είναι ο τρόπος να αναιρέσεις την πίστη στις διαφορές, όντας ο μόνος τρόπος να αντιλαμβάνεσαι την Υιότητα  ως ένα. Αυτή η αντίληψη βρίσκεται επομένως σε συμφωνία με τους νόμους του Θεού, ακόμα και σε μία κατάσταση του νου που δεν είναι σύμφωνη  με την δική Του. Η δύναμη της ορθής αντίληψης είναι τόσο μεγάλη που φέρνει το νου σε συμφωνία με το Νου Εκείνου, διότι υπηρετεί την Φωνή Του, η οποία βρίσκεται μέσα σε όλους σας.

6. Το να νομίζεις ότι μπορείς να αντιτεθείς στην Βούληση του Θεού είναι μια αληθινή αυταπάτη. Το εγώ πιστεύει ότι μπορεί, και ότι μπορεί να σου προσφέρει την δική του «βούληση» ως δώρο. Δεν τη θέλεις. Αυτό δεν είναι δώρο. Δεν είναι τίποτα απολύτως. Ο Θεός σου έχει δώσει ένα δώρο που και το έχεις και είσαι. Όταν δεν το χρησιμοποιείς, ξεχνάς ότι το έχεις. Με το να μην το θυμάσαι, δεν γνωρίζεις τι είσαι. Η θεραπεία, λοιπόν, είναι ένας τρόπος προσέγγισης της γνώσης σκεπτόμενος σε συμφωνία με τους νόμους του Θεού, και αναγνωρίζοντας την παγκοσμιότητα τους. Δίχως αυτή την αναγνώριση, κάνεις αυτούς τους νόμους να μην έχουν νόημα για σένα. Εν τούτοις, οι νόμοι δεν είναι χωρίς νόημα, εφόσον όλο το νόημα περιέχεται σε αυτούς και μέσα από  αυτούς.

7. Αναζήτησε πρώτα την Βασιλεία των Ουρανών, διότι εκεί λειτουργούν αληθινά οι νόμοι του Θεού, και μπορούν να λειτουργούν αληθινά διότι είναι οι νόμοι της αλήθειας. Αλλά αναζήτησε μόνο αυτό, διότι δεν μπορείς  να βρεις  τίποτα άλλο. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Ο Θεός είναι το  Παν   μέσα στα πάντα με κυριολεκτική έννοια. Όλη η ύπαρξη βρίσκεται μέσα σε Αυτόν ο Οποίος είναι όλη η Ύπαρξη. Επομένως, εσύ βρίσκεσαι μέσα σε Αυτόν εφόσον η ύπαρξή σου είναι δική Του. Η θεραπεία είναι ένας τρόπος να ξεχάσεις την αίσθηση κινδύνου που σου έχει προκαλέσει το εγώ, με το να μην αναγνωρίζεις της ύπαρξή του (τον κίνδυνο) στον αδελφό σου. Αυτό ενδυναμώνει το Άγιο Πνεύμα και στους δυο σας, διότι είναι μια άρνηση ν’ αναγνωρίσεις τον φόβο. Η αγάπη χρειάζεται μόνο αυτή την πρόσκληση. Έρχεται ελεύθερα σε όλη την Υιότητα , όντας η ίδια αυτό που είναι η Υιότητα. Με την αφύπνισή σου μέσα σ’ αυτή, απλά ξεχνάς αυτό που δεν είσαι. Αυτό σε καθιστά ικανό να θυμηθείς αυτό που είσαι.

ΜΑΘΗΜΑ 150 Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

ΜΑΘΗΜΑ 150

Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

(139) Θα Δεχτώ την Επανόρθωση για τον εαυτό μου

.(140) Μόνο η σωτηρία μπορούμε να πούμε ότι θεραπεύει

ΜΑΘΗΜΑ 149 Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

ΜΑΘΗΜΑ 149

Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

(137) Όταν θεραπεύομαι δεν θεραπεύομαι μόνο εγώ.

(138) Ο Ουρανός είναι η απόφαση που πρέπει να πάρω.

ΜΑΘΗΜΑ 148 Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

ΜΑΘΗΜΑ 148

Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

(135) Αν υπερασπιστώ τον εαυτό μου δέχομαι επίθεση

(136) Η ασθένεια είναι μια άμυνα ενάντια στην αλήθεια.

ΜΑΘΗΜΑ 147 Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό

ΜΑΘΗΜΑ 147

Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό

(133) Δεν θα δίνω αξία σε ό,τι είναι ανάξιο.

(134) Ας αντιληφθώ τι είναι η συγχώρεση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ.ΙΙΙ. Η Πραγματικότητα της Βασιλείας

ΙΙΙ. Η  Πραγματικότητα της Βασιλείας

1. Το Άγιο Πνεύμα διδάσκει ένα μάθημα, και το εφαρμόζει σε όλα τα άτομα και σε όλες τις καταστάσεις. Εφόσον είναι ελεύθερο από την σύγκρουση, μεγιστοποιεί όλες τις προσπάθειες και όλα τα αποτελέσματα. Διδάσκοντας την δύναμη της Βασιλείας του Θεού του Ίδιου, σε διδάσκει ότι όλη η δύναμη είναι δική σου. Η εφαρμογή της δεν έχει σημασία. Είναι πάντα στο μέγιστο. Η επαγρύπνησή σου δεν είναι αυτή που την διασφαλίζει ως δική σου, αλλά σου δίνει όμως την ικανότητα να την χρησιμοποιείς πάντα και με όλους τους τρόπους. Όταν είπα «Είμαι μαζί σου πάντα,» το εννοούσα κυριολεκτικά. Δεν είμαι απών για κανέναν σε καμία κατάσταση. Και επειδή είμαι πάντα μαζί σου, εσύ είσαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή. Δεν έφτιαξες εσύ αυτή την δύναμη, όπως ούτε κι εγώ. Δημιουργήθηκε για να μοιράζεται, κι επομένως δεν έχει νόημα να γίνει αντιληπτή σαν να ανήκει σε κάποιον εις βάρος κάποιου άλλου. Μια τέτοια αντίληψη την καθιστά χωρίς νόημα περιορίζοντας  ή παραβλέποντας την αληθινή και μοναδική της σημασία.

2. Το νόημα  του Θεού παραμένει στην Βασιλεία, διότι εκεί το τοποθέτησε Αυτός. Δεν παραμένει μέσα στο χρόνο. Απλά αναπαύεται στην Βασιλεία διότι ανήκει εκεί, όπως κι εσύ. Πως μπορείς εσύ που είσαι το νόημα του Θεού ν’ αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου ως απόντα από κει; Μπορείς να βλέπεις τον εαυτό σου ως διαχωρισμένο από την σημασία σου μόνο όταν τον βιώνεις ως μη αληθινό. Αυτός είναι ο λόγος που το εγώ είναι παρανοϊκό∙ σε διδάσκει ότι δεν είσαι αυτό που είσαι. Αυτό είναι τόσο αντιφατικό που είναι προφανώς αδύνατον. Επομένως είναι ένα μάθημα που δεν μπορείς να μάθεις πραγματικά, άρα ούτε και να το διδάξεις πραγματικά. Εν τούτοις, πάντα διδάσκεις. Επομένως, πρέπει να διδάσκεις κάτι άλλο, παρόλο που το εγώ δεν γνωρίζει τι είναι αυτό. Το εγώ, λοιπόν, συνεχώς  καταλύεται, και υποπτεύεται τα κίνητρά σου. Ο νους σου δεν μπορεί να ενοποιηθεί συμμαχώντας με το εγώ, διότι ο νους δεν ανήκει σε αυτό. Εν τούτοις, αυτό που είναι «προδοτικό» για το εγώ είναι πιστό για την ειρήνη. Ο «εχθρός» του εγώ, είναι επομένως δικός σου φίλος.

3. Έχω ξαναπεί ότι ο φίλος του εγώ δεν είναι μέρος δικό σου, διότι το εγώ αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ότι βρίσκεται σε πόλεμο και επομένως χρειάζεται συμμάχους. Εσύ που δεν βρίσκεσαι σε πόλεμο πρέπει να αναζητάς αδελφούς και ν’ αναγνωρίζεις όλους όσους βλέπεις σαν αδελφούς, διότι μόνο οι ίσοι βρίσκονται σε ειρήνη. Εφόσον οι ίσοι Υιοί του Θεού έχουν τα πάντα, δεν γίνεται να ανταγωνίζονται. Εν τούτοις, αν αντιλαμβάνονται κάποιον από τους αδελφούς του ως οτιδήποτε άλλο εκτός από ίσο, τότε η ιδέα του ανταγωνισμού θα έχει εισέλθει στο νου τους. Μην υποτιμάς την ανάγκη σου να επαγρυπνείς εναντίον αυτής της ιδέας, διότι όλες οι συγκρούσεις σου προέρχονται από αυτή. Είναι η πεποίθηση ότι είναι δυνατόν να υπάρχουν συγκρουόμενα συμφέροντα, κι επομένως έχεις δεχτεί το αδύνατον ως αληθές. Είναι αυτό διαφορετικό από το να λες ότι αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου ως μη πραγματικό;

4. Το να είσαι στην Βασιλεία σημαίνει απλά ότι εστιάζεις όλη την προσοχή σου σ’ αυτήν. Όσο πιστεύεις ότι μπορείς να έχεις στραμμένη την προσοχή σου σε αυτό που δεν είναι αληθινό, δέχεσαι την σύγκρουση ως επιλογή σου. Είναι αυτό πραγματικά μια επιλογή; Φαίνεται σαν να είναι, αλλά τα φαινόμενα και η πραγματικότητα δεν είναι καθόλου τα ίδια. Εσύ  που είσαι η Βασιλεία δεν σε απασχολούν τα φαινόμενα. Η πραγματικότητα είναι δική σου διότι είσαι η πραγματικότητα. Αυτός είναι ο τρόπος που το να έχεις και το να είσαι τελικά συμφιλιώνονται, όχι  μέσα στην Βασιλεία, αλλά στο νου σου. Ο βωμός  που υπάρχει εκεί είναι η μόνη πραγματικότητα. Ο βωμός είναι απόλυτα καθαρός  στην σκέψη, διότι είναι μια αντανάκλαση της τέλειας Σκέψης. Ο ορθός νους σου βλέπει μόνο αδελφούς, διότι βλέπει μόνο μέσα από το δικό του φως.

5. Ο Θεός ο Ίδιος  έχει φωτίσει το νου σου, και κρατά τον νου σου φωτεινό με το φως Του επειδή ο νους σου είναι το φως Του. Αυτό είναι απόλυτα πέρα από κάθε αμφισβήτηση, και όταν ρωτάς παίρνεις την απάντηση. Η Απάντηση απλά διαλύει κάθε αμφισβήτηση, διασφαλίζοντας το γεγονός ότι το να ρωτάς για  την πραγματικότητα σημαίνει ότι η αμφισβήτησή σου είναι άσκοπη. Αυτός είναι ο λόγος που το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν αμφισβητεί. Η μοναδική του  λειτουργία είναι να διαλύει  ό,τι  είναι  αμφισβητήσιμο  και επομένως  να οδηγεί στην βεβαιότητα. Οι βέβαιοι είναι απόλυτα γαλήνιοι, διότι δεν βρίσκονται σε αμφιβολία. Δεν κάνουν ερωτήσεις, διότι τίποτα το αμφισβητήσιμο δεν εισέρχεται στο νου τους. Αυτό τους κρατά σε τέλεια γαλήνη, επειδή αυτό είναι που μοιράζονται, γνωρίζοντας τι  πραγματικά  είναι .

ΜΑΘΗΜΑ 146 Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

ΜΑΘΗΜΑ 146

Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

(131) Κανένας που αναζητά την αλήθεια δεν μπορεί να αποτύχει.

(132) Ελευθερώνω τον κόσμο από όλα όσα νόμιζα ότι ήταν.

ΜΑΘΗΜΑ 145 Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό

ΜΑΘΗΜΑ 145

Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό

(129) Πέρα από αυτό τον κόσμο υπάρχει ένας κόσμος που θέλω.

(130) Είναι αδύνατον να βλέπω δύο κόσμους.

ΜΑΘΗΜΑ 144 Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό

ΜΑΘΗΜΑ 144

 Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό

(127) Δεν υπάρχει άλλη αγάπη από του Θεού

(128) Ο κόσμος που βλέπω δεν έχει τίποτα που να θέλω.

ΜΑΘΗΜΑ 143 Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

ΜΑΘΗΜΑ 143

 Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

(125) Ησυχάζω και λαμβάνω το Λόγο του Θεού σήμερα.

(126) Ό,τι δίνω το δίνω στον εαυτό μου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ.ΙΙ. Ο Νόμος της Βασιλείας

ΙΙ. Ο Νόμος της Βασιλείας

1. Το να θεραπεύεις είναι το μόνο είδος σκέψης σε αυτό τον κόσμο που μοιάζει με την Σκέψη του Θεού, εξαιτίας των στοιχείων που μοιράζονται. Όταν ένας αδελφός αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως ασθενή, τότε αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως μη ολοκληρωμένο, κι επομένως σε ανάγκη. Αν κι εσύ τον βλέπεις με αυτό τον τρόπο, τότε τον βλέπεις σαν να είναι απών από την Βασιλεία ή διαχωρισμένος από αυτή, καθιστώντας έτσι την ίδια την Βασιλεία κρυφή και για τους δύο σας. Η ασθένεια και ο διαχωρισμός δεν είναι από τον Θεό, αλλά η Βασιλεία είναι. Αν αποκρύπτεις την Βασιλεία, αντιλαμβάνεσαι κάτι που δεν είναι από τον Θεό.

2. Το να θεραπεύεις, λοιπόν, σημαίνει να διορθώνεις την αντίληψη στον αδελφό σου και στον εαυτό σου, με το μοιράζεσαι το Άγιο Πνεύμα μαζί του. Αυτό σας τοποθετεί και τους δύο μέσα στην Βασιλεία, και επαναφέρει την ολότητά της μέσα στο νου σου. Αυτό αντανακλά την δημιουργία, διότι ενοποιεί καθώς αυξάνεται και αφομοιώνει καθώς επεκτείνεται. Αυτό που προβάλλεις ή επεκτείνεις είναι πραγματικό για σένα. Αυτός είναι ένας αμετάκλητος νόμος του νου σε αυτό τον κόσμο, αλλά και στην Βασιλεία. Όμως, το περιεχόμενο είναι διαφορετικό σε αυτό τον κόσμο, διότι οι σκέψεις που κυβερνά είναι πολύ διαφορετικές από αυτές της Βασιλείας. Οι νόμοι πρέπει να προσαρμόζονται στις περιστάσεις αν πρόκειται να διατηρήσουν την τάξη. Το αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό των νόμων του νου έτσι όπως λειτουργούν σε αυτό τον κόσμο είναι ότι με το να τους υπακούς, και σε διαβεβαιώνω ότι πρέπει να τους υπακούς, μπορεί να φτάσεις σε διαμετρικά αντίθετα αποτελέσματα. Αυτό συμβαίνει διότι οι νόμοι έχουν προσαρμοστεί στις συνθήκες αυτού του κόσμου, στις οποίες τα διαμετρικά αντίθετα αποτελέσματα φαίνονται πιθανά διότι εσύ μπορείς να ανταποκρίνεσαι σε δύο συγκρουόμενες φωνές.

3. Έξω από την Βασιλεία, ο νόμος που επικρατεί μέσα (σε αυτή) προσαρμόζεται στο «Πιστεύεις ό,τι προβάλλεις προς τα έξω.» Αυτή είναι η μορφή διδασκαλίας του, διότι έξω από την Βασιλεία η μάθηση είναι πολύ σημαντική. Αυτή η μορφή υπονοεί ότι θα μαθαίνεις αυτό που είσαι από ό,τι έχεις προβάλλει πάνω στους άλλους, κι επομένως πιστεύεις πως  αυτοί είναι. Μέσα στην Βασιλεία δεν υπάρχει διδασκαλία και μάθηση, διότι δεν υπάρχει καμία πίστη. Υπάρχει μόνο βεβαιότητα. Ο Θεός και οι Υιοί Του, μέσα στην βεβαιότητα της ύπαρξης, γνωρίζουν ότι είσαι αυτό που επεκτείνεις. Αυτή η μορφή του νόμου δεν προσαρμόζεται καθόλου, εφόσον είναι ο νόμος της δημιουργίας. Ο Θεός ο Ίδιος δημιούργησε το νόμο δημιουργώντας με αυτόν. Και οι Υιοί Του, που δημιουργούν σαν Αυτόν, τον ακολουθούν με χαρά, γνωρίζοντας ότι η αύξηση της Βασιλείας βασίζεται σε αυτόν, ακριβώς όπως βασίστηκε και η δική τους δημιουργία.

4. Οι νόμοι, για να είναι χρήσιμοι, πρέπει να μεταδίδονται. Επομένως, πρέπει να μεταφράζονται για εκείνους που μιλούν διαφορετικές γλώσσες. Εν τούτοις, ένα καλός μεταφραστής, παρόλο που πρέπει ν’αλλάξει την μορφή αυτού που μεταφράζει, ποτέ δεν αλλάζει το νόημα. Μάλιστα, όλος του ο σκοπός είναι ν’ αλλάξει την μορφή έτσι ώστε να διατηρηθεί το αρχικό νόημα. Το Άγιο Πνεύμα είναι ο Μεταφραστής των νόμων του Θεού για εκείνους που δεν τους καταλαβαίνουν. Δεν θα μπορούσες να το κάνεις αυτό μόνος σου διότι ένας  νους που βρίσκεται σε σύγκρουση δεν μπορεί να παραμένει πιστός σε ένα νόημα, κι επομένως θα το αλλάξει για να διατηρήσει την μορφή.

5. Ο σκοπός του Αγίου Πνεύματος στην μετάφραση είναι ακριβώς το αντίθετο. Αυτό  μεταφράζει μόνο για να διατηρήσει το αρχικό νόημα με κάθε τρόπο και σε όλες τις γλώσσες. Επομένως, αντιτίθεται στην ιδέα ότι οι διαφορές στην μορφή έχουν σημασία, και πάντα τονίζει ότι αυτές οι διαφορές δεν έχουν σημασία. Η σημασία του μηνύματός Του είναι πάντα η ίδια ∙ μόνο το νόημα  έχει σημασία. Ο νόμος της δημιουργίας του Θεού δεν χρησιμοποιεί την χρήση της αλήθειας για να πείσει τους Υιούς Του για την αλήθεια. Η επέκταση της αλήθειας, που είναι ο νόμος της Βασιλείας, βασίζεται μόνο στην γνώση του τι είναι η αλήθεια. Αυτή είναι η κληρονομιά σου και δεν απαιτεί καθόλου μάθηση, αλλά όταν εσύ την απαρνήθηκες έγινες μαθητής αναγκαστικά.

6. Κανένας δεν αμφισβητεί την σχέση της μάθησης και της μνήμης. Η μάθηση είναι αδύνατη δίχως την μνήμη εφόσον κάτι  πρέπει να είναι συνεπές για να μπορείς να το θυμηθείς. Γι αυτό η διδασκαλία του Αγίου Πνεύματος είναι ένα μάθημα στην θύμηση. Έχω ξαναπεί ότι Αυτός διδάσκει  την θύμηση και την λησμονιά, αλλά την λησμονιά την διδάσκει μόνο για να κάνει την θύμηση συνεπή. Ξεχνάς για να μπορέσεις να θυμηθείς καλύτερα. Δεν θα καταλαβαίνεις τις μεταφράσεις Του ενώσω ακούς δύο τρόπους ερμηνείας τους. Επομένως, πρέπει να ξεχάσεις ή να αφήσεις να φύγει ο ένας για να κατανοήσεις τον άλλον. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος που μπορείς να μάθεις την συνέπεια, έτσι ώστε τελικά να είσαι συνεπής.

7. Τι μπορεί να σημαίνει η τέλεια συνέπεια της Βασιλείας για εκείνους που βρίσκονται σε σύγχυση; Είναι προφανές ότι η σύγχυση παρεμβαίνει στο νόημα, κι επομένως εμποδίζει τον μαθητή να το εκτιμήσει. Δεν υπάρχει καμία σύγχυση στην Βασιλεία των Ουρανών, διότι εκεί υπάρχει μόνο ένα νόημα. Αυτό το νόημα  προέρχεται από τον Θεό και είναι ο Θεός. Κι επειδή είναι επίσης κι εσύ, το μοιράζεσαι και το  επεκτείνεις όπως έκανε και ο Δημιουργός σου. Αυτό δεν χρειάζεται μετάφραση διότι είναι απόλυτα κατανοητό, αλλά χρειάζεται επέκταση διότι σημαίνει επέκταση. Η επικοινωνία είναι απόλυτα άμεση και τέλεια ενοποιημένη. Είναι ολοκληρωτικά ελεύθερη, διότι τίποτα δυσαρμονικό δεν εισέρχεται ποτέ. Αυτός είναι ο λόγος που είναι η Βασιλεία του Θεού. Ανήκει σ’ Αυτόν και επομένως είναι σαν Αυτόν. Αυτή είναι η πραγματικότητά , και τίποτα δεν μπορεί να την προσβάλλει.

ΜΑΘΗΜΑ 142 Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

ΜΑΘΗΜΑ 142

Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

(123) Ευχαριστώ τον Πατέρα μου για τα δώρα Του σε μένα.

(124) Ας θυμηθώ ότι είμαι ένα με τον Θεό.

ΜΑΘΗΜΑ 141 Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

ΜΑΘΗΜΑ 141

Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

(121) Η συγχώρεση είναι το κλειδί της ευτυχίας.

(122) Η συγχώρεση προσφέρει όλα όσα θέλω.

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ IV (μαθήματα 141-150) Εισαγωγή.

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ IV

Εισαγωγή.

1. Τώρα ανακεφαλαιώνουμε ξανά, αυτή την φορά γνωρίζοντας ότι ετοιμαζόμαστε για το δεύτερο μέρος της μάθησης για το πώς μπορεί να εφαρμοστεί η αλήθεια. Σήμερα θ’ αρχίσουμε να συγκεντρωνόμαστε στην ετοιμότητα γι αυτό που θ’ ακολουθήσει έπειτα. Αυτός είναι ο στόχος μας γι αυτή την επανάληψη, και για τα μαθήματα που ακολουθούν. Επομένως, ανακεφαλαιώνουμε τα τελευταία μαθήματα και τις κεντρικές τους σκέψεις με τέτοιο τρόπο που να διευκολύνει την ετοιμότητα που επιθυμούμε να πετύχουμε.

2. Υπάρχει μια κεντρική ιδέα που ενοποιεί κάθε βήμα στην επανάληψη που αναλαμβάνουμε, και η οποία μπορεί να εκφραστεί απλά με αυτά τα λόγια:

Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

Αυτό είναι ένα γεγονός, και αντιπροσωπεύει την αλήθεια Αυτού που είσαι και Αυτού που είναι ο Πατέρας σου. Αυτή είναι η σκέψη με την οποία ο Πατέρας έδωσε την δημιουργία στον Υιό, καθιερώνοντας τον Υιό ως συν – δημιουργό μαζί με τον Ίδιο. Αυτή είναι η σκέψη που εγγυάται πλήρως την σωτηρία στον Υιό. Διότι στο νου του δεν μπορεί να ενοικήσει καμία σκέψη εκτός από αυτές που μοιράζεται με τον Πατέρα του. Η έλλειψη συγχώρεσης εμποδίζει αυτή την σκέψη από την επίγνωσή του. Ωστόσο, είναι για πάντα αληθινή.

3. Ας αρχίσουμε την προετοιμασία μας με κάποια κατανόηση των πολλών μορφών με τις οποίες μπορεί να καλυφθεί η έλλειψη της αληθινής συγχώρεσης. Επειδή είναι ψευδαισθήσεις, δεν γίνονται αντιληπτές ως αυτό που είναι ∙ άμυνες που προστατεύουν τις σκέψεις μη συγχώρεσης από το να γίνουν ορατές και να αναγνωριστούν. Σκοπός τους είναι να σου δείξουν κάτι άλλο, και να κρατήσουν μακριά την διόρθωση μέσα από αυταπάτες κατασκευασμένες για να πάρουν την θέση της.

4. Και όμως, ο νους σου κρατά μόνο ό,τι σκέφτεσαι μαζί με τον Θεό. Οι αυταπάτες δεν μπορούν να πάρουν την θέση της αλήθειας. Όχι περισσότερο από ό,τι μπορεί ένα παιδί που πετά ένα ξύλο στον ωκεανό ν’ αλλάξει το πηγαινέλα της παλίρροιας, το ζέσταμα του νερού από τον ήλιο, το ασημί του φεγγαριού τη νύχτα. Έτσι αρχίζουμε κάθε περίοδο άσκησης σε αυτή την επανάληψη ετοιμάζοντας το νου μας να καταλάβει τα μαθήματα που διαβάζουμε, και να δει την σημασία που μας προσφέρουν.

5. Άρχισε κάθε μέρα αφιερώνοντας χρόνο στην προετοιμασία του νου σου για να μάθει τι μπορεί να σου προσφέρει σε ελευθερία και σε γαλήνη η κάθε ιδέα που ανακεφαλαιώνεις εκείνη την ημέρα. Άνοιξε το νου σου, και καθάρισε τον από όλες τις σκέψεις που επιχειρούν να εξαπατήσουν, και άφησε αυτή την σκέψη μόνο να τον απασχολεί αποκλειστικά, και αφαίρεσε τις υπόλοιπες:

Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

Πέντε λεπτά με αυτή την σκέψη θα είναι αρκετά για να ξεκινήσει η ημέρα ευθυγραμμίζοντάς την σύμφωνα με την κατεύθυνση που όρισε ο Θεός, και να θέσουν τον δικό Του Νου επικεφαλής όλων των σκέψεων που θα λάβεις μέσα στην ημέρα.

6. Αυτές δεν θα έρχονται από σένα μόνο, διότι όλες θα τις μοιράζεσαι με Αυτόν. Και έτσι η κάθε μία θα φέρει το μήνυμα της Αγάπης Του σε σένα, επιστρέφοντας με δικά σου μηνύματα προς Αυτόν. Έτσι η κοινωνία με τον Κύριο των Ουρανών θα είναι δική σου, όπως Αυτός ο Ίδιος θέλησε να είναι. Και καθώς η δική Του ολοκλήρωση ενώνεται με Αυτόν, έτσι κι Αυτός θα ενώνεται μαζί με σένα που ολοκληρώνεσαι καθώς ενώνεσαι μαζί Του, και Αυτός μαζί σου.

7. Μετά την προετοιμασία σου, απλά διάβασε την κάθε μία από τις δύο ιδέες που είναι ορισμένες για ανακεφαλαίωση εκείνη την ημέρα. Έπειτα κλείσε τα μάτια σου, και πες τες αργά στον εαυτό σου. Δεν υπάρχει βιασύνη τώρα, διότι χρησιμοποιείς τον χρόνο για τον σκοπό που πρέπει. Άφησε κάθε λέξη να λάμψει με την σημασία που της έχει δώσει ο Θεός, έτσι όπως σου δόθηκε μέσω της Φωνής Του. Άφησε κάθε ιδέα που ανακεφαλαιώνεις εκείνη την ημέρα να σου δώσει το δώρο που Αυτός της έχει αφήσει για σένα να λάβεις από Αυτόν. Και δεν θα χρησιμοποιήσουμε άλλο σχήμα για την πρακτική μας από αυτό:

8. Κάθε ώρα της ημέρας, φέρε στο νου σου την σκέψη με την οποία άρχισε η μέρα, και πέρασε μία ήσυχη στιγμή μαζί της. Έπειτα επανάλαβε τις δύο ιδέες στις οποίες ασκείσαι εκείνη την ημέρα, χωρίς βιασύνη, με αρκετό χρόνο να δεις τα δώρα που περιέχουν για σένα, και άφησέ τες να γίνουν δεκτές εκεί για όπου προορίζονται.

9. Δεν προσθέτουμε άλλες σκέψεις, μόνο αφήνουμε αυτές να είναι τα μηνύματα που είναι. Δεν χρειαζόμαστε τίποτα άλλο εκτός από αυτό για να μας δώσει ευτυχία και ανάπαυση, ατέλειωτη γαλήνη, απόλυτη βεβαιότητα, και όλα όσα επιθυμεί ο Πατέρας μας να λάβουμε ως κληρονομιά μας από Αυτόν. Κάθε μέρα πρακτικής, καθώς ανακεφαλαιώνουμε, κλείνουμε έτσι όπως αρχίσαμε, επαναλαμβάνοντας πρώτα την σκέψη που έκανε την μέρα ιδιαίτερο χρόνο ευλογιών και ευτυχίας για εμάς ∙ και που μέσω της πίστης μας επανέφερε τον κόσμο από το σκοτάδι στο φως, από την θλίψη στην χαρά, από τον πόνο στην γαλήνη, από την αμαρτία στην αγιότητα.

10. Ο Θεός προσφέρει σε σένα τις ευχαριστίες Του που ασκείσαι με αυτό τον τρόπο στο Λόγο Του. Και καθώς εσύ δίνεις το νου σου στις ιδέες της ημέρας ξανά πριν κοιμηθείς, η ευγνωμοσύνη Του σε περιβάλλει με την ειρήνη στην οποία Αυτός θέλει να βρίσκεσαι πάντα, και τώρα μαθαίνεις να διεκδικείς ξανά ως κληρονομιά σου.