Πάντα προσπαθώ να βρίσκομαι σε επαγρύπνηση. Παρά τους πειρασμούς και τα φαινόμενα συνεχώς υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι δεν είμαι θύμα του κόσμου που βλέπω.
Ναι, γνωρίζω ότι αυτό έρχεται σε αντίθεση με όσα μας έχουν διδάξει μέχρι σήμερα. Ν’ αναζητούμε τους ενόχους έξω από εμάς, στην κοινωνία, στους γονείς, στην οικονομική κρίση και τόσα άλλα.
Δεν λέω ότι όλα εκεί έξω είναι ρόδινα. Κάθε άλλο. Αυτό όμως που τώρα ξέρω είναι ότι αυτός ο κόσμος εκεί έξω είναι δημιούργημά μου. Αν αλλάξω το μυαλό μου , αλλάζει και ο κόσμος.
Το εγώ μας, θέλει να διαιρεί και να χωρίζει για να διαιωνίζει την ψευδαίσθηση αυτή. Ένα από τα πιο ισχυρά του όπλα είναι οι προβολές του θυμού και των ενοχών. Ας θυμόμαστε πάντα ότι κάθε φορά που εστιάζουμε σε κάποιον τον θυμό μας τότε άλλοι τρεις εστιάζουν τον δικό τους θυμό επάνω σε μας.
Δεν είμαι θύμα του κόσμου που βλέπω, αφού εγώ τον έχω δημιουργήσει μέσω της προβολής των σκέψεών μου.
Μόνο οι σκέψεις μου είναι ικανές να με πληγώσουν.
Όταν νιώθω θυμό προκαλώ πόνο στον εαυτό μου. Η μόνη διέξοδος από τον πόνο είναι να παραδώσω την κατάσταση που μου προξενεί πόνο – οποιαδήποτε μορφή και να έχει αυτός, στο Άγιο Πνεύμα, δηλαδή στο θεϊκό κομμάτι του μυαλού μου. Στο κομμάτι που μοιράζομαι με τον Θεό, στο κομμάτι που ενοικεί η πραγματική μου Φύση, το Τέκνο του Θεού, όπως Αυτός Το δημιούργησε κατ’ εικόνα και ομοίωση.
Κάθε πρωί που ξυπνώ κάνω αυτή την προσευχή από τα ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ και έπειτα αρχίζω την ημέρα μου.
«Βρίσκομαι εδώ μόνο για να βοηθήσω πραγματικά.
Είμαι εδώ για να εκπροσωπήσω Αυτόν ο Οποίος με έστειλε.
Δεν χρειάζεται ν’ ανησυχώ για το τι να πω, ή για το τι να κάνω διότι Αυτός που με έστειλε θα με καθοδηγεί.
Είμαι ικανοποιημένη να βρίσκομαι οπουδήποτε Αυτός επιθυμεί γνωρίζοντας ότι Αυτός έρχεται εκεί μαζί μου.
Θα θεραπεύομαι καθώς θα Τον αφήνω να με διδάσκει να θεραπεύω.»
-ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ-κεφάλαιο 2
Και βέβαια, δεν διστάζω να ανατρέχω σ’ αυτήν την προσευχή κατά την διάρκεια της ημέρας σε κάθε «δύσκολη» στιγμή.
