ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ; ΜΑΘΗΜΑΤΑ 251-260 ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ;

ΜΑΘΗΜΑΤΑ 251-260

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1.      Η αμαρτία είναι παράνοια. Είναι ένα μέσο με το οποίο ο νους οδηγείται στην τρέλα, και επιδιώκει να αφήσει τις ψευδαισθήσεις να πάρουν την θέση της αλήθειας. Και όντας τρελός, βλέπει ψευδαισθήσεις εκεί όπου θα έπρεπε να είναι η αλήθεια, και εκεί όπου βρίσκεται πραγματικά. Η αμαρτία έδωσε μάτια στο σώμα, γιατί τί υπάρχει που θα ήθελαν να δουν οι αναμάρτητοι; Τι ανάγκη έχουν αυτοί από θεάματα, ήχους ή άγγιγμα; Τι θα ήθελαν ν’ ακούσουν ή να πιάσουν; Τι θα ένιωθαν; Το να νιώθεις σημαίνει ότι δεν  γνωρίζεις. Και η αλήθεια μπορεί να πληρωθεί με την γνώση, και με τίποτα άλλο.

2. Το σώμα είναι το όργανο που έφτιαξε ο νους στην προσπάθειά του να εξαπατήσει τον εαυτό του. Σκοπός του είναι να κοπιάζει. Ωστόσο, ο στόχος των κόπων του μπορεί ν’ αλλάξει. Και τώρα το σώμα υπηρετεί ένα διαφορετικό στόχο αγώνα. Αυτό που επιζητά τώρα επιλέγεται από τον στόχο που έχει πάρει ο νους στην θέση του στόχου της αυταπάτης. Η αλήθεια μπορεί να γίνει ο στόχος του όπως και τα ψέματα. Τότε οι αισθήσεις θα αναζητούν μαρτυρίες της αλήθειας και όχι των ψευδαισθήσεων.

3. Η αμαρτία είναι ο οίκος όλων των ψευδαισθήσεων, οι οποίες το μόνο που κάνουν είναι να αντιπροσωπεύουν πράγματα φανταστικά, προερχόμενα από σκέψεις αναληθείς. Είναι οι «αποδείξεις» ότι αυτό που δεν έχει πραγματικότητα είναι πραγματικό. Η αμαρτία «αποδεικνύει» ότι ο Υιός του Θεού είναι κακός ∙ ότι η αιωνιότητα είναι πεπερασμένη∙ και ότι η αιώνια ζωή πρέπει να πεθάνει. Και ο Θεός ο Ίδιος έχει χάσει τον Υιό που αγαπά, και αυτό που έχει απομείνει για να Τον ολοκληρώνει είναι η φθορά, ότι η Θέλησή Του έχει ξεπεραστεί για πάντα από τον θάνατο, η αγάπη έχει σφαγιαστεί από τα μίσος, και δεν υπάρχει πια ειρήνη.

4. Τα όνειρα ενός τρελού είναι τρομακτικά, και η αμαρτία πραγματικά μοιάζει να τρομοκρατεί. Ωστόσο, αυτό που αντιλαμβάνεται η αμαρτία δεν είναι παρά ένα παιδικό παιχνίδι. Ο Υιός του Θεού μπορεί να παίζει ότι έχει γίνει σώμα, θήραμα του κακού και της ενοχής, με μια μικρή ζωή που λήγει με τον θάνατο. Αλλά όλο αυτό το διάστημα ο Πατέρας του εξακολουθεί να λάμπει επάνω του, και τον αγαπά με αιώνια Αγάπη που οι μυθοπλασίες του δεν μπορούν καθόλου ν’ αλλάξουν.

5. Ω Υιέ του Θεού, για πόσο ακόμα θα παίζεις το παιχνίδι της αμαρτίας; Μήπως πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος αυτά τα αιχμηρά παιδικά παιχνίδια; Πόσο σύντομα θα είσαι έτοιμος να έρθεις στο σπίτι σου; Μήπως σήμερα; Δεν υπάρχει αμαρτία. Η δημιουργία είναι αμετάβλητη. Ακόμα θέλεις να καθυστερείς την επιστροφή σου στον Ουρανό; Για πόσο ακόμα, ω Υιέ του Θεού, για πόσο ακόμα;