ΜΑΘΗΜΑΤΑ 341-350 ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ;ΜΑΘΗΜΑ 341

 

ΜΑΘΗΜΑΤΑ  341-350

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ;

 

1. Το θαύμα είναι μια διόρθωση. Δεν δημιουργεί, ούτε αλλάζει πραγματικά κάτι. Απλά κοιτάζει τον όλεθρο, κι υπενθυμίζει στο νου ότι αυτό που βλέπει είναι ψευδές. Καταργεί το σφάλμα, αλλά δεν επιχειρεί να πάει πέρα από την αντίληψη, ούτε να υπερβεί την λειτουργία της συγχώρεσης. Επομένως, μένει μέσα στα όρια του χρόνου. Ωστόσο, στρώνει τον δρόμο για την επιστροφή της αιωνιότητας και της αφύπνισης της αγάπης, διότι ο φόβος απομακρύνεται σιγά σιγά μετά από την ευγενική θεραπεία που προφέρει το θαύμα

2. Το θαύμα περιέχει το δώρο της χάριτος, διότι δίδεται και λαμβάνεται σαν ένα. Κι επομένως παρουσιάζει τον νόμο της αλήθειας που ο κόσμος δεν υπακούει, διότι δεν μπορεί καθόλου να καταλάβει τους τρόπους του. Το θαύμα αντιστρέφει την αντίληψη που ήταν ανάποδη πριν, κι επομένως δίνει τέλος στις παράξενες παραμορφώσεις που είχαν εκδηλωθεί. Τώρα η αντίληψη ανοίγει στην αλήθεια. Τώρα η συγχώρεση γίνεται αντιληπτή ως δικαιωμένη.

 

3. Η συγχώρεση είναι το σπίτι των θαυμάτων. Τα μάτια του Χριστού τα παραδίδουν με έλεος και αγάπη σε όλους όσους βλέπουν. Η αντίληψη στέκει διορθωμένη στην όρασή Του, και αυτό που πριν είχε σκοπό να κατηγορεί τώρα ευλογεί. Κάθε κρίνο συγχώρεσης προσφέρει σε όλο τον κόσμο το σιωπηλό θαύμα της αγάπης. Και το κάθε ένα εναποθέτεται ενώπιον του Λόγου του Θεού, πάνω στον συμπαντικό βωμό προς τον Δημιουργό και την δημιουργία στο φως της τέλειας αγνότητας και της ατέλειωτης χαράς.

 

4. Το θαύμα γίνεται δεκτό πρώτα με την πίστη, διότι όταν το ζητάς σημαίνει ότι ο νους έχει ετοιμαστεί να συλλάβει αυτό που δεν μπορεί να δει και να καταλάβει. Όμως η πίστη θα φέρει τις μαρτυρίες της για να δείξει ότι αυτό στο οποίο βασίστηκε είναι πραγματικά εκεί. Κι έτσι το θαύμα θα δικαιώσει την πίστη σου σ’ αυτό, και θα δείξει ότι βασίστηκε σε ένα κόσμο πιο πραγματικό από αυτόν που έβλεπες πριν ∙ ένα κόσμο λυτρωμένο από αυτό που νόμιζες ότι ήταν εκεί.

 

5. Τα θαύματα πέφτουν σαν σταγόνες θεραπευτικής βροχής από τον Ουρανό πάνω σε ένα στεγνό και σκονισμένο κόσμο, όπου πεινασμένα και διψασμένα πλάσματα έρχονται για να πεθάνουν. Τώρα έχουν νερό. Τώρα ο κόσμος πρασίνισε. Και παντού ξεπηδούν τα σημάδια της ζωής, για να δείξουν ότι αυτό που έχει γεννηθεί δεν μπορεί ποτέ να πεθάνει, διότι ό,τι έχει ζωή έχει αθανασία.

 

ΜΑΘΗΜΑ 341

 

Μπορώ να επιτεθώ μόνο εναντίον της δικής μου αθωότητας, και μόνο αυτή είναι  που με κρατά ασφαλή.

 

Πατέρα, ο Υιός Σου είναι άγιος. Εγώ είμαι αυτός στον οποίο χαμογελάς με αγάπη και τρυφερότητα τόσο γλυκιά, βαθιά και σταθερή που το σύμπαν Σου ανταποδίδει το χαμόγελο, και μοιράζεται την Αγιότητά Σου. Πόσο αγνοί, πόσο ασφαλείς, πόσο άγιοι, λοιπόν, είμαστε εμείς, που κατοικούμε μέσα στο Χαμόγελό Σου, με όλη Σου την Αγάπη χαρισμένη σε μας, ζώντας μαζί Σου ως ένα, με αδελφότητα και Πατρότητα ολοκληρωτική ∙ με αθωότητα τόσο τέλεια που ο Κύριος της Αθωότητας μας θεωρεί Υιό Του, ένα Σύμπαν Σκέψης που Τον συμπληρώνει.

 

Ας μην επιτεθούμε, λοιπόν, εναντίον της αθωότητάς μας, διότι αυτή περιέχει τον Λόγο του Θεού προς εμάς. Και μέσα στην ευγενική της αντανάκλαση σωζόμαστε.