ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ (ολόκληρο)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ (ολόκληρο)

ΚΕΙΜΕΝΟ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 Αυτά είναι τα Μαθήματα Θαυμάτων. Τα Μαθήματα αυτά είναι απαραίτητα. Μόνο ο χρόνος που θα τα κάνεις είναι προαιρετικός. Ελεύθερη βούληση δεν σημαίνει ότι μπορείς να καθορίσεις το περιεχόμενο αυτών των μαθημάτων. Σημαίνει μόνο ότι μπορείς να επιλέξεις αυτό που θέλεις να κάνεις σε μια δεδομένη στιγμή. Αυτά τα Μαθήματα δεν έχουν στόχο να διδάξουν την σημασία της αγάπης, διότι αυτό είναι πέρα από αυτό που μπορεί να διδαχθεί. Εν τούτοις, έχουν στόχο να απομακρύνουν τα  εμπόδια στην επίγνωση της παρουσίας της αγάπης, η οποία είναι η φυσική σου κληρονομιά. Το αντίθετο της αγάπης είναι ο φόβος, αλλά αυτό που περιλαμβάνει τα πάντα δεν μπορεί να έχει αντίθετο.

Αυτή η σειρά μαθημάτων μπορεί να συνοψιστεί πολύ απλά με τον εξής τρόπο:

Τίποτα το πραγματικό δεν μπορεί  να απειληθεί.

Τίποτα το μη πραγματικό δεν υπάρχει.

Εδώ βρίσκεται η γαλήνη του Θεού.

Κεφάλαιο  1

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ

I. Αρχές Θαυμάτων

1. Δεν υπάρχει βαθμός δυσκολίας στα θαύματα. Το ένα δεν είναι πιο «δύσκολο» ή «μεγαλύτερο» από το άλλο. Όλα είναι τα ίδια. Όλες οι εκφράσεις αγάπης είναι στον υπέρτατο βαθμό.

2. Τα θαύματα από μόνα τους δεν έχουν σημασία. Το μόνο πράγμα που έχει σημασία είναι η Πηγή τους, η Οποία είναι πέρα από κάθε αξιολόγηση.

3. Τα θαύματα συμβαίνουν φυσικά σαν εκφράσεις αγάπης. Το πραγματικό θαύμα είναι η αγάπη που τα εμπνέει. Με αυτή την έννοια οτιδήποτε προέρχεται από αγάπη είναι θαύμα.

4. Όλα τα θαύματα σημαίνουν ζωή, και ο Θεός είναι ο Δότης της ζωής. Η Φωνή Του θα σε καθοδηγεί πολύ συγκεκριμένα. Θα σου ειπωθεί ό,τι χρειάζεται να ξέρεις.

5. Τα θαύματα είναι συνήθειες, και θα πρέπει να είναι ακούσια. Δεν θα πρέπει να βρίσκονται κάτω από συνειδητό έλεγχο. Τα συνειδητά επιλεγμένα θαύματα μπορεί να πάρουν λάθος κατεύθυνση.

6. Τα θαύματα είναι φυσικά. Όταν δεν συμβαίνουν κάτι δεν πάει καλά.

7. Τα θαύματα είναι δικαίωμα του καθενός, αλλά πρώτα είναι απαραίτητος ο εξαγνισμός.

8. Τα θαύματα είναι θεραπευτικά διότι  συμπληρώνουν κάποια έλλειψη ∙ εκτελούνται από αυτούς που προσωρινά έχουν περισσότερα, για εκείνους που προσωρινά έχουν λιγότερα.

9. Τα θαύματα είναι ένα είδος ανταλλαγής. Όπως όλες οι εκφράσεις αγάπης, οι οποίες είναι πάντα θαυματουργές με την πραγματική τους έννοια, η ανταλλαγή αυτή  αντιστρέφει τους φυσικούς νόμους. Φέρνουν περισσότερη αγάπη και στον δότη αλλά και στον αποδέκτη.

10. Η χρήση των θαυμάτων σαν θεάματα με σκοπό να προκαλέσουν πίστη είναι μια παρανόηση του σκοπού τους.

11. Η προσευχή είναι το μέσον των θαυμάτων. Είναι ένα μέσο επικοινωνίας των δημιουργημάτων με τον Δημιουργό τους. Με την προσευχή λαμβάνεται η αγάπη, και με τα θαύματα εκφράζεται.

12. Τα θαύματα είναι σκέψεις. Οι σκέψεις μπορεί να αντιπροσωπεύουν το κατώτερο ή το σωματικό επίπεδο εμπειρίας, ή το ανώτερο ή πνευματικό επίπεδο εμπειρίας. Οι μεν φτιάχνουν τον φυσικό κόσμο, και οι δε δημιουργούν τον πνευματικό κόσμο.

13. Τα θαύματα είναι και αρχή και τέλος, και γι αυτό τροποποιούν την χρονική σειρά. Πάντα είναι επιβεβαιώσεις αναγέννησης, οι οποίες φαίνεται ότι πηγαίνουν προς τα πίσω αλλά στην πραγματικότητα πηγαίνουν μπροστά. Ακυρώνουν το παρελθόν στο παρόν, κι έτσι απελευθερώνουν το μέλλον.

14. Τα θαύματα φέρνουν μαρτυρίες της αλήθειας. Είναι πειστικά διότι προέρχονται από την βεβαιότητα. Χωρίς την βεβαιότητα εκφυλίζονται σε μαγεία, η οποία είναι άνευ νου και γι αυτό καταστροφική·  ή μάλλον, μη δημιουργική χρήση του νου.

15. Κάθε μέρα θα πρέπει να είναι αφιερωμένη στα θαύματα. Ο σκοπός του χρόνου είναι να σε καταστήσει ικανό να χρησιμοποιείς τον χρόνο εποικοδομητικά. Γι αυτό είναι ένα διδακτικό μέσο και ένα μέσο για ένα σκοπό. Ο χρόνος θα πάψει να υπάρχει όταν δεν θα είναι πια χρήσιμος στην διευκόλυνση της μάθησης.

16. Τα θαύματα είναι διδακτικές τεχνικές για να αποδεικνύουν ότι είναι το ίδιο ευλογημένο να δίνεις όπως και το να λαμβάνεις. Αυξάνουν, την ίδια στιγμή, την δύναμη του δότη και παρέχουν δύναμη στον αποδέκτη.

17. Τα θαύματα υπερβαίνουν το σώμα. Είναι αιφνίδιες μετακινήσεις προς το αόρατο, πέρα από το σωματικό επίπεδο. Γι αυτό το λόγο θεραπεύουν.

18. Το θαύμα είναι υπηρεσία. Είναι η υπέρτατη υπηρεσία που μπορείς να προσφέρεις σε κάποιον άλλο. Είναι ένας τρόπος ν’ αγαπάς τον πλησίον  σου σαν τον εαυτό σου. Αναγνωρίζεις την δική σου αξία και του πλησίον σου ταυτόχρονα.

19. Τα θαύματα ενοποιούν τους νόες εν Θεώ. Βασίζονται στην συνεργασία μιας και η Υιότητα είναι το σύνολο όλων όσων δημιούργησε ο Θεός. Τα θαύματα, λοιπόν, αντανακλούν τους νόμους της αιωνιότητας, όχι του χρόνου.

20. Τα θαύματα αφυπνίζουν την επίγνωση ότι το πνεύμα, όχι το σώμα, είναι ο βωμός της αλήθειας. Αυτή είναι η αναγνώριση που οδηγεί στην θεραπευτική δύναμη του θαύματος.

21. Τα θαύματα είναι φυσικά σημάδια συγχώρεσης. Μέσα από τα θαύματα δέχεσαι την συγχώρεση του Θεού επεκτείνοντας την στους άλλους.

22. Τα θαύματα συνδέονται  με τον φόβο μόνο εξαιτίας της πεποίθησης ότι το σκοτάδι μπορεί και κρύβει. Πιστεύεις ότι ό,τι δεν μπορούν να δουν τα μάτια του σώματός σου δεν υπάρχει. Αυτό οδηγεί στην άρνηση της πνευματικής όρασης.

23. Τα θαύματα επανατοποθετούν την αντίληψη σε σωστή βάση και δίνουν σε  όλα τα επίπεδα την αληθινή τους διάσταση. Αυτό είναι θεραπευτικό διότι η ασθένεια προέρχεται από τη σύγχυση των επιπέδων.

24. Τα θαύματα σου δίνουν την ικανότητα να θεραπεύεις τους ασθενείς και να ανασταίνεις τους νεκρούς διότι εσύ είσαι αυτός που έφτιαξε την ασθένεια και τον θάνατο, κι έτσι μπορείς να τα καταργήσεις και τα δύο. Εσύ είσαι ένα θαύμα, ικανό να δημιουργεί καθ΄ομοίωσιν του Δημιουργού σου. Όλα τα άλλα είναι δικός σου εφιάλτης, και δεν υπάρχουν. Μόνο οι δημιουργίες του φωτός είναι αληθινές.

25. Τα θαύματα είναι μέρος μιας αλληλοεξαρτώμενης  αλυσίδας συγχώρεσης η οποία, όταν ολοκληρωθεί είναι η Επανόρθωση.  Η Επανόρθωση λειτουργεί όλη την ώρα και σε όλες τις διαστάσεις του χρόνου.

26. Τα θαύματα απεικονίζουν την ελευθερία από τον φόβο. Επανόρθωση σημαίνει «καταργώ». Η κατάργηση του φόβου είναι βασικό κομμάτι της Επανορθωτικής   αξίας των  θαυμάτων.

27. Το θαύμα είναι μια συμπαντική ευλογία από τον Θεό μέσα από μένα προς όλους τους αδερφούς μου. Είναι προνόμιο αυτών που έχουν συγχωρεθεί, να συγχωρούν.

28. Τα θαύματα είναι ένας τρόπος απελευθέρωσης από τον φόβο. Η αποκάλυψη επιφέρει μια κατάσταση του νου όπου ο φόβος έχει καταργηθεί. Τα θαύματα, λοιπόν, είναι ένα μέσο και η αποκάλυψη είναι ο σκοπός.

29. Τα θαύματα υμνούν τον Θεό μέσα από σένα. Τον υμνούν τιμώντας τα δημιουργήματά Του, θαυμάζοντας την τελειότητά τους. Θεραπεύουν διότι αρνούνται την ταύτιση με το σώμα και επιβεβαιώνουν την ταύτιση με το πνεύμα.

30. Αναγνωρίζοντας το πνεύμα, τα θαύματα διορθώνουν τα επίπεδα αντίληψης και τα ευθυγραμμίζουν. Αυτό θέτει το πνεύμα στο κέντρο, από όπου μπορεί να επικοινωνεί απευθείας.

31. Τα θαύματα  πρέπει να εμπνέουν ευγνωμοσύνη, όχι δέος. Πρέπει να ευχαριστείς τον Θεό γι αυτό που πραγματικά είσαι. Τα τέκνα του Θεού είναι άγια  και το θαύμα τιμά την αγιότητα  τους, η οποία μπορεί να κρυφτεί αλλά ποτέ να χαθεί.

32. Εγώ εμπνέω όλα τα θαύματα, τα οποία είναι απλά διαμεσολαβητές. Μεσολαβούν υπέρ της αγιότητας σου και κάνουν την αντίληψη  σου άγια. Τοποθετώντας σε πέρα από τους φυσικούς νόμους σε εξυψώνουν στην σφαίρα της ουράνιας τάξης. Σε αυτή την τάξη είσαι τέλειος.

33. Τα θαύματα σε τιμούν επειδή είσαι άξιος αγάπης. Διαλύουν τις ψευδαισθήσεις για τον εαυτό σου και κάνουν ορατό το φως μέσα σου. Έτσι, σε εξαγνίζουν από τα λάθη σου ελευθερώνοντας σε από τους εφιάλτες σου. Ελευθερώνοντας το νου σου από την αιχμαλωσία στις ψευδαισθήσεις, επαναφέρουν την πνευματική σου υγεία.

34. Τα θαύματα επαναφέρουν το νου στην πληρότητά του. Αποκαθιστώντας την έλλειψη εγκαθιδρύουν την τέλεια προστασία. Το σθένος του πνεύματος δεν αφήνει χώρο για εισβολές.

35. Τα θαύματα είναι εκφράσεις αγάπης, αλλά μπορεί τα αποτελέσματα τους να μην είναι πάντα ορατά.

36. Τα θαύματα είναι παραδείγματα σωστού τρόπου σκέψης. Ευθυγραμμίζουν τις αντιλήψεις σου με την αλήθεια όπως την δημιούργησε ο Θεός.

37. Το θαύμα είναι μια διόρθωση από μένα για τον εσφαλμένο τρόπο σκέψης. Ενεργεί σαν καταλύτης, διαλύοντας την εσφαλμένη αντίληψη και αναδιοργανώνοντάς την με σωστό τρόπο. Αυτό σε θέτει κάτω από την αρχή της Επανόρθωσης, εκεί όπου η αντίληψη θεραπεύεται. Μέχρι να συμβεί αυτό, η γνώση της Θεϊκής Τάξης είναι αδύνατη.

38. Το Άγιο Πνεύμα είναι ο μηχανισμός των θαυμάτων. Αυτό  αναγνωρίζει και τις δημιουργίες του Θεού και τις δικές σου ψευδαισθήσεις. Με την ικανότητά Του να αντιλαμβάνεται ολιστικά  και όχι επιλεκτικά ξεχωρίζει το σωστό από το λάθος .

39. Τα θαύμα διαλύει το σφάλμα διότι το Άγιο Πνεύμα αναγνωρίζει το σφάλμα σαν λάθος ή μη πραγματικό. Αυτό είναι το ίδιο σαν να λέμε ότι όταν αντιλαμβάνεσαι το φως, το σκοτάδι αυτόματα εξαφανίζεται.

40. Το θαύμα αναγνωρίζει τον κάθε ένα σαν αδερφό δικό σου και δικό μου. Είναι ένας τρόπος να αντιλαμβάνεσαι την συμπαντική σφραγίδα του Θεού.

41. Η ολότητα είναι το αντιληπτό συστατικό των θαυμάτων. Έτσι, διορθώνουν, ή θεραπεύουν την εσφαλμένη αντίληψη της έλλειψης.

42. Μια πολύ σημαντική συνεισφορά των θαυμάτων είναι η δύναμή τους στο να σε απελευθερώνουν από την ψευδή αίσθηση της απομόνωσης, της στέρησης και της έλλειψης.

43. Τα θαύματα προέρχονται από μια θαυματουργή κατάσταση του νου, ή από μια κατάσταση ετοιμότητας σε θαύματα.

44. Το θαύμα είναι έκφραση εσωτερικής επίγνωσης του Χριστού και της αποδοχής της Επανόρθωσης  Του.

45. Το θαύμα δεν χάνεται ποτέ. Μπορεί να αγγίξει πολλούς ανθρώπους που δεν έχεις καν συναντήσει, και να προκαλέσει αλλαγές σε καταστάσεις τις οποίες δεν γνωρίζεις και ούτε καν θα μπορούσες να ονειρευτείς.

46. Το Άγιο Πνεύμα είναι το ανώτατο διάμεσο επικοινωνίας. Τα θαύματα δεν περιλαμβάνουν αυτόν τον τύπο επικοινωνίας, διότι είναι προσωρινά εργαλεία επικοινωνίας. Όταν επιστρέψεις στην αρχική μορφή επικοινωνίας σου με τον Θεό μέσω της άμεσης αποκάλυψης, παύει η ανάγκη για θαύματα.

47. Το θαύμα είναι ένα εκπαιδευτικό εργαλείο  που μειώνει την ανάγκη του χρόνου. Δημιουργεί ένα διάλλειμα έξω από τις καθιερωμένες αντιλήψεις για τον χρόνο που δεν υπόκειται στους συνήθεις  νόμους του χρόνου. Με αυτή την έννοια είναι άχρονο.

48. Το θαύμα είναι το μόνο μέσο άμεσα διαθέσιμο σε σένα για να ελέγχεις το χρόνο. Μόνο η αποκάλυψη το υπερβαίνει, η οποία δεν έχει καμία σχέση με τον χρόνο.

49. Το θαύμα δεν κάνει καμία διάκριση ανάμεσα σε βαθμούς εσφαλμένης αντίληψης. Είναι ένα εργαλείο διόρθωσης της αντίληψης, αποτελεσματικό, άσχετα με τον βαθμό ή την κατεύθυνση του σφάλματος. Αυτή είναι και  η αληθινή του έλλειψη διακρίσεων.

50. Το θαύμα συγκρίνει αυτό που έχεις φτιάξει με την δημιουργία, και αποδέχεται σαν αληθινά όσα είναι σύμφωνα με αυτήν και απορρίπτει ως ψευδή όσα δεν συμφωνούν.

                         

  
                               

II. Αποκάλυψη, Χρόνος και Θαύματα

1. Η αποκάλυψη επιφέρει πλήρη αλλά προσωρινή διακοπή της αμφιβολίας και του φόβου. Αντανακλά την αρχική μορφή επικοινωνίας ανάμεσα στον Θεό και τα δημιουργήματα Του, περιλαμβάνοντας την εξαιρετικά προσωπική αίσθηση δημιουργίας που μερικές φορές αναζητείται στις σωματικές σχέσεις. Η σωματική εγγύτητα δεν μπορεί να πετύχει κάτι τέτοιο. Τα θαύματα, όμως, είναι γνήσια διαπροσωπικά, και επιφέρουν την πραγματική εγγύτητα προς τους άλλους. Η αποκάλυψη σε ενώνει απευθείας με τον Θεό. Τα θαύματα σε ενώνουν απευθείας με τον αδερφό σου. Κανένα από αυτά – είτε η αποκάλυψη ή τα θαύματα – δεν πηγάζει από τη συνείδηση αλλά και τα δύο βιώνονται εκεί. Η συνείδηση είναι η κατάσταση που προτρέπει προς την δράση, παρόλο που η ίδια δεν την εμπνέει. Είσαι ελεύθερος να πιστεύεις ό,τι επιλέξεις, και αυτό που επιλέγεις γίνεται μάρτυρας σε αυτό που πιστεύεις.

2. Η αποκάλυψη είναι έντονα προσωπική και η ερμηνεία της δεν μπορεί να γίνει κατανοητή κυριολεκτικά. Γι αυτό και οποιαδήποτε προσπάθεια να περιγραφεί με λέξεις είναι αδύνατη. Η αποκάλυψη επιφέρει μόνο εμπειρία. Τα θαύματα, από την άλλη, επιφέρουν δράση. Είναι πιο χρήσιμα τώρα εξαιτίας της διαπροσωπικής τους φύσης. Σε αυτή την φάση μάθησης, το να επιτελείς θαύματα είναι σημαντικό διότι η ελευθερία από τον φόβο δεν μπορεί να σου επιβληθεί. Η αποκάλυψη είναι κυριολεκτικά άρρητη  διότι είναι μια εμπειρία ανείπωτης αγάπης.

3. Το δέος θα πρέπει να αποδίδεται στην αποκάλυψη, στην οποία αρμόζει σωστά και απόλυτα. Δεν αρμόζει στα θαύματα γιατί μια κατάσταση δέους φανερώνει λατρεία, υπονοώντας έτσι ότι κάποιος κατώτερος στέκεται ενώπιον του Δημιουργού του. Είσαι μια τέλεια δημιουργία, και θα πρέπει να βιώνεις δέος μόνο ενώπιον της Παρουσίας του Δημιουργού της τελειότητας. Άρα, το θαύμα είναι ένα σημάδι αγάπης ανάμεσα σε ίσους. Οι ίσοι δεν θα πρέπει να νοιώθουν δέος ο ένας για τον άλλο γιατί το δέος φανερώνει ανισότητα. Γι αυτό είναι μια μη αρμόζουσα στάση προς εμένα. Ένας μεγαλύτερος αδερφός δικαιούται τον σεβασμό για την μεγαλύτερη εμπειρία του, και υπακοή για την μεγαλύτερη σοφία του. Επίσης δικαιούται την αγάπη επειδή είναι αδελφός, και αφοσίωση εφόσον είναι αφοσιωμένος. Μόνο η δική μου αφοσίωση με κάνει να δικαιούμαι την δική σου αφοσίωση. Δεν έχω τίποτα που να μη μπορείς κι εσύ να κατορθώσεις. Δεν έχω τίποτα που να μην προέρχεται από τον Θεό. Η διαφορά μεταξύ μας είναι ότι δεν έχω τίποτα άλλο. Αυτό με τοποθετεί σε μια κατάσταση που υπάρχει ως δυνατότητα μέσα σου.

4. Το «Κανένας άνθρωπος δεν έρχεται στον Πατέρα εκτός μέσω εμού» δεν σημαίνει πως με οποιοδήποτε τρόπο είμαι ξεχωριστός ή διαφορετικός από εσένα παρά μόνο μέσα στον χρόνο, και ο χρόνος δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Αυτή η δήλωση έχει νόημα σε σχέση κάθετου άξονα παρά οριζόντιου. Εσύ βρίσκεσαι  κάτω από εμένα και εγώ βρίσκομαι κάτω από τον Θεό. Στην πορεία της «εξύψωσης», βρίσκομαι ψηλότερα διότι χωρίς εμένα η απόσταση ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο θα ήταν υπερβολικά μεγάλη για να την διανύσεις. Γεφυρώνω την απόσταση σαν μεγαλύτερος αδερφός σου που είμαι, από την μία, αλλά και σαν Υιός του Θεού από την άλλη. Η αφοσίωσή μου στους αδερφούς μου με έχει θέσει  επικεφαλή της Υιότητας, την οποία καθιστώ πλήρη διότι τη μοιράζομαι. Αυτό μπορεί να φαίνεται ότι έρχεται σε αντίφαση με την δήλωση «Εγώ και ο Πατέρας μου είμαστε ένα,» αλλά υπάρχουν δύο μέρη στην δήλωση αυτή που αναγνωρίζουν ότι ο Πατέρας είναι σπουδαιότερος.

5. Οι αποκαλύψεις εμπνέονται έμμεσα από εμένα διότι βρίσκομαι κοντά στο Άγιο Πνεύμα, και επαγρυπνώ ως προς την δεκτικότητα – αποκάλυψης των αδερφών μου. Έτσι, μπορώ να μεταφέρω προς αυτούς περισσότερα από ό,τι μπορούν μόνοι τους να ελκύσουν προς τον εαυτό τους. Το Άγιο Πνεύμα μεσολαβεί για την επικοινωνία από το υψηλότερο πεδίο προς το χαμηλότερο, κρατώντας ανοιχτό το  κανάλι από τον Θεό προς εσένα για την αποκάλυψη. Η αποκάλυψη δεν είναι αμφίδρομη. Κατευθύνεται από τον Θεό προς  εσένα, αλλά όχι από εσένα προς τον Θεό.

6. Το θαύμα ελαχιστοποιεί την ανάγκη του χρόνου. Στο επίμηκες  ή  οριζόντιο πεδίο η αναγνώριση της ισότητας των Υιών του Θεού φαίνεται να προϋποθέτει άπειρο χρόνο. Όμως, το θαύμα συνεπάγεται μια αιφνίδια μεταστροφή της αντίληψης από οριζόντια σε κάθετη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ένα διάκενο από το οποίο και ο δότης και ο αποδέκτης αναδύονται πιο μακριά στον χρόνο από ότι θα μπορούσαν να είχαν κάνει σε άλλη περίπτωση. Άρα, το θαύμα έχει την μοναδική ιδιότητα να καταργεί το χρόνο στο μέτρο που καθιστά μη αναγκαίο το διάστημα του χρόνου που διανύει. Δεν υπάρχει σχέση ανάμεσα στον χρόνο που χρειάζεται  να γίνει ένα θαύμα και στον χρόνο που καλύπτει. Το θαύμα αναπληρώνει την μάθηση που σε άλλη περίπτωση θα χρειαζόταν χιλιάδες χρόνια. Αυτό το κάνει αναγνωρίζοντας την θεμελιώδη απόλυτη ισότητα δότη και αποδέκτη στην οποία βασίζεται το θαύμα. Το θαύμα συντομεύει τον χρόνο καταρρίπτοντάς τον, εκμηδενίζοντας έτσι κάποια διαστήματα μέσα σε αυτόν. Όμως, αυτό το κάνει μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της χρονικής ακολουθίας.

ΙII. Επανόρθωση και Θαύματα

1. Βρίσκομαι επικεφαλής της διαδικασίας της Επανόρθωσης, την οποία ανέλαβα ο ίδιος να ξεκινήσω. Όταν προσφέρεις ένα θαύμα σε οποιονδήποτε από τους αδερφούς μου, το προσφέρεις στον εαυτό σου και σε μένα. Ο λόγος που βρίσκεσαι πριν από εμένα είναι ότι εγώ δεν χρειάζομαι τα θαύματα για την δική μου Επανόρθωση, αλλά βρίσκομαι στα νώτα σου  σε περίπτωση που αποτύχεις προσωρινά.  Ο δικός μου ρόλος στην Επανόρθωση είναι η ακύρωση όλων των σφαλμάτων που σε άλλη περίπτωση δεν θα μπορούσες να διορθώσεις. Όταν έχεις αποκατασταθεί στην αναγνώριση της αρχικής σου κατάστασης, τότε φυσιολογικά γίνεσαι μέρος της Επανόρθωσης και εσύ  ο ίδιος. Καθώς μοιράζεσαι την απροθυμία μου να δεχτώ την ύπαρξη σφάλματος μέσα σε σένα και στους άλλους, συμμετέχεις  στην μεγάλη σταυροφορία διόρθωσής του· άκουσε την φωνή μου, μάθε να ακυρώνεις το σφάλμα και ενήργησε για να το διορθώσεις. Η δύναμη να κάνεις θαύματα σου ανήκει. Εγώ θα σου παρέχω τις ευκαιρίες να τα πραγματοποιήσεις, αλλά θα πρέπει να είσαι έτοιμος και πρόθυμος. Η πραγματοποίηση τους θα επιφέρει βεβαιότητα ως προς την ικανότητα, διότι η βεβαιότητα έρχεται μέσω της επίτευξης. Η ικανότητα είναι το δυναμικό, η επίτευξη είναι η έκφρασή του, και η Επανόρθωση, η οποία είναι το φυσικό έργο των τέκνων του Θεού, είναι ο σκοπός.

2.  Το «Ο Ουρανός και η γη θα εκπνεύσουν» σημαίνει ότι δεν θα συνεχίσουν να υφίστανται σαν ξεχωριστές καταστάσεις. Ο λόγος μου, ο οποίος είναι η ανάσταση και η ζωή, δεν θα εκπνεύσει διότι η ζωή είναι αιώνια. Είσαι το έργο του Θεού, και τα έργα Του είναι εξολοκλήρου αξιαγάπητα και απόλυτα στοργικά.  Έτσι πρέπει ο κάθε άνθρωπος να σκέφτεται για τον εαυτό του μέσα στην καρδιά του, γιατί αυτό είναι πραγματικά.

3. Αυτοί που έχουν συγχωρεθεί είναι το μέσον για την Επανόρθωση. Έχοντας γεμίσει από το πνεύμα, ανταποδίδουν την συγχώρεση. Αυτοί που έχουν απελευθερωθεί πρέπει να ενταχθούν στο εγχείρημα απελευθέρωσης των αδερφών τους, διότι αυτό είναι το σχέδιο της Επανόρθωσης. Τα θαύματα είναι ο τρόπος με τον οποίο οι νόες που υπηρετούν το Άγιο Πνεύμα ενώνονται μαζί μου για την σωτηρία ή την απελευθέρωση όλων των δημιουργημάτων του Θεού.

4. Είμαι ο μόνος που μπορεί να πραγματοποιεί θαύματα χωρίς διάκριση διότι είμαι η Επανόρθωση. Εσύ  έχεις  ένα ρόλο να επιτελέσεις  στην Επανόρθωση, τον οποίο θα σου τον υπαγορεύσω εγώ. Ρώτησε με ποια θαύματα να πραγματοποιήσεις. Αυτό σε γλυτώνει από άσκοπη προσπάθεια, διότι θα ενεργείς κάτω από άμεση επικοινωνία. Η απρόσωπη φύση του θαύματος είναι ένα θεμελιώδες συστατικό, διότι με καθιστά ικανό να κατευθύνω την εφαρμογή του, και κάτω από την δική μου καθοδήγηση τα θαύματα οδηγούν σε μια υψηλή προσωπική εμπειρία αποκάλυψης. Ένας καθοδηγητής δεν ελέγχει αλλά καθοδηγεί, αφήνοντάς σε σένα το αν θα ακολουθήσεις. Το «Μη εισενέγκεις ημάς εις πειρασμόν» σημαίνει «Αναγνώρισε τα σφάλματα σου και επέλεξε να τα εγκαταλείψεις ακολουθώντας την καθοδήγησή μου.»

5. Το σφάλμα δεν μπορεί, πραγματικά, να απειλήσει την αλήθεια, η οποία πάντα μπορεί να το υπερνικήσει. Το σφάλμα είναι το μόνο που στην πραγματικότητα είναι ευάλωτο. Είσαι ελεύθερος να ιδρύσεις το βασίλειό σου όπου θεωρείς ότι αρμόζει, αλλά η σωστή επιλογή είναι αναπόφευκτη αν θυμηθείς αυτό:

Το πνεύμα βρίσκεται σε κατάσταση χάριτος για πάντα.
Η πραγματικότητά σου είναι μόνο πνεύμα.
Άρα βρίσκεσαι σε κατάσταση χάριτος για πάντα.

Η Επανόρθωση ακυρώνει όλα τα σφάλματα από αυτή την άποψη, κι έτσι ξεριζώνει την πηγή του φόβου. Όποτε βιώνεις τον καθησυχασμό του Θεού σαν απειλές, είναι επειδή υπερασπίζεσαι κάποια πίστη τοποθετημένη σε λάθος μέρος ή προς λάθος κατεύθυνση. Όταν αυτό το προβάλλεις στους άλλους τους φυλακίζεις, αλλά μόνο στον βαθμό στον οποίο ενισχύεις τα σφάλματα που έχουν κάνει. Αυτό τους καθιστά επιρρεπείς στις διαστρεβλώσεις και άλλων καταστάσεων, εφόσον η δική τους αντίληψη για τον εαυτό τους είναι διαστρεβλωμένη. Ο εργάτης των θαυμάτων μπορεί μόνο να τους ευλογεί, και αυτό καταργεί τις διαστρεβλώσεις τους και τους απελευθερώνει από την φυλακή.

6. Ανταποκρίνεσαι σε αυτό που αντιλαμβάνεσαι, και έτσι όπως αντιλαμβάνεσαι έτσι θα συμπεριφέρεσαι. Ο Χρυσός Κανόνας σου ζητά να κάνεις στους άλλους ό,τι θα ήθελες να κάνουν αυτοί σε σένα. Αυτό σημαίνει ότι η αντίληψη και των δύο πρέπει να είναι η σωστή. Ο Χρυσός Κανόνας είναι ο κανόνας για την σωστή συμπεριφορά.  Δεν γίνεται να συμπεριφέρεσαι σωστά εκτός κι αν αντιλαμβάνεσαι σωστά. Εφόσον εσύ και ο πλησίον σου είσαστε ίσα μέλη μιας οικογένειας, όπως αντιλαμβάνεσαι και τους δύο έτσι και θα συμπεριφέρεσαι και προς τους δύο. Θα πρέπει να προεκτείνεις την αντίληψη της δικής σου αγιότητας και στην αγιότητα των άλλων.

7. Τα θαύματα προέρχονται από ένα νου που είναι έτοιμος γι αυτά. Και όντας ενωμένος αυτός ο νους  επεκτείνεται  προς τους πάντες, ακόμα και όταν αυτός που πραγματοποιεί το θαύμα δεν το συνειδητοποιεί ο ίδιος. Η απρόσωπη φύση των θαυμάτων υπάρχει διότι η Επανόρθωση η ίδια είναι ένα, ενώνοντας όλα τα δημιουργήματα με τον Δημιουργό τους. Σαν έκφραση αυτού που πραγματικά είσαι, το θαύμα θέτει το νου σε κατάσταση χάριτος. Ο νους τότε καλωσορίζει με φυσικότητα τον Οικοδεσπότη εντός και τον ξένο.  Όταν φέρεις μέσα τον ξένο, τότε αυτός γίνεται αδερφός σου.

8. Αν το θαύμα θα έχει κάποια επίδραση στους αδερφούς σου που μπορεί να μην αναγνωρίσεις, δεν πρέπει να σε απασχολεί. Τα θαύμα πάντα θα σε ευλογεί. Τα θαύματα που δεν σου ζητείται να πραγματοποιήσεις δεν έχουν χάσει την αξία τους. Εξακολουθούν να είναι εκφράσεις της δικής σου κατάστασης χάριτος, αλλά η δράση για την πραγματοποίηση του θαύματος  πρέπει να ελέγχεται από μένα εξαιτίας της πλήρους επίγνωσής μου ως προς το όλο σχέδιο. Η απρόσωπη φύση του νου που είναι προσηλωμένος στα θαύματα  διασφαλίζει την χάρη σου, αλλά μόνο εγώ βρίσκομαι σε θέση να γνωρίζω που μπορούν να  χορηγηθούν.

9. Τα θαύματα είναι επιλεκτικά μόνο με την έννοια ότι κατευθύνονται προς αυτούς που μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν για τον εαυτό τους. Εφόσον αυτό κάνει αναπόφευκτο το ότι θα επεκταθούν και σε άλλους, σφυρηλατείται μια ισχυρή αλυσίδα Επανόρθωσης. Όμως, αυτή η επιλεκτικότητα δεν λαμβάνει υπόψη το μέγεθος του ίδιου του θαύματος, διότι η ιδέα του μεγέθους υπάρχει μόνο σε ένα επίπεδο που από μόνο του είναι μη πραγματικό. Εφόσον το θαύμα στοχεύει στην επανόρθωση της επίγνωσης της πραγματικότητας, δεν θα ήταν χρήσιμο αν εξαρτιόταν από νόμους που κυβερνούν το σφάλμα το οποίο στοχεύει να διορθώσει.

ΙV. Η Διαφυγή από το Σκοτάδι

1. Η διαφυγή από το σκοτάδι περιλαμβάνει δύο στάδια: Πρώτον, την αναγνώριση ότι το σκοτάδι δεν μπορεί να κρυφτεί. Αυτό το βήμα συνήθως περιλαμβάνει φόβο. Δεύτερον, την αναγνώριση ότι δεν υπάρχει τίποτα που να θέλεις να κρύψεις ακόμα κι αν μπορούσες. Αυτό το βήμα φέρνει την διαφυγή από τον φόβο. Όταν γίνεις  πρόθυμος να μην κρύβεις τίποτα, τότε όχι μόνο θα είσαι δεκτικός στην επικοινωνία, αλλά θα κατανοείς την ειρήνη και την χαρά.

2. Η αγιότητα ποτέ δεν μπορεί να κρυφτεί πραγματικά στο σκοτάδι, αλλά  μπορείς να έχεις αυταπάτες γι αυτό. Αυτή η αυταπάτη σε κάνει να φοβάσαι διότι μέσα στην καρδιά σου συνειδητοποιείς ότι αυτό είναι μια πλάνη, και καταβάλλεις τεράστιες προσπάθειες για να διασφαλίσεις την πραγματικότητά της. Το θαύμα θέτει την πραγματικότητα εκεί όπου ανήκει. Η πραγματικότητα ανήκει μόνο στο πνεύμα, και το θαύμα αναγνωρίζει μόνο την αλήθεια. Επομένως διαλύει τις ψευδαισθήσεις για τον εαυτό σου, και σε θέτει σε κοινωνία με τον εαυτό σου και τον Θεό. Το θαύμα βοηθά στην Επανόρθωση θέτοντας το νου στην υπηρεσία του Αγίου Πνεύματος. Αυτό διασφαλίζει την ορθή λειτουργία του νου και διορθώνει τα σφάλματά του, τα οποία είναι μόνο ελλείψεις αγάπης. Ο νους σου μπορεί να διακατέχεται από ψευδαισθήσεις, αλλά το πνεύμα είναι αιώνια ελεύθερο. Αν ένας νους αντιλαμβάνεται κάτι δίχως αγάπη, τότε ότι αντιλαμβάνεται είναι ένα άδειο κέλυφος χωρίς να έχει επίγνωση του πνεύματος που βρίσκεται εντός. Η Επανόρθωση όμως επαναφέρει το πνεύμα στην θέση που του αρμόζει. Ο νους που υπηρετεί το πνεύμα είναι άτρωτος.

3. Το σκοτάδι είναι έλλειψη φωτός όπως η αμαρτία είναι έλλειψη αγάπης. Δεν έχει αυθεντικές ιδιότητες από μόνο του. Είναι ένα παράδειγμα πεποίθησης στην «έλλειψη», από την οποία μόνο σφάλμα μπορεί να προκύψει. Η αλήθεια είναι πάντα σε αφθονία. Εκείνοι που αντιλαμβάνονται και αναγνωρίζουν ότι έχουν τα πάντα δεν έχουν κανενός είδους ανάγκη. Ο σκοπός της Επανόρθωσης είναι να επαναφέρει τα πάντα σε σένα· ή καλύτερα, να τα επαναφέρει στην επίγνωσή σου. Σου δόθηκαν τα πάντα όταν δημιουργήθηκες, όπως δόθηκαν και στον κάθε έναν.

4. Η κενότητα που προκαλείται από τον φόβο πρέπει να αντικατασταθεί από την συγχώρεση. Αυτό εννοεί η Βίβλος με το «Δεν υπάρχει θάνατος,» και ο λόγος που απέδειξα ότι ο θάνατος δεν υπάρχει. Ήρθα για να εκπληρώσω το νόμο ερμηνεύοντάς τον εκ νέου. Ο νόμος ο ίδιος, αν γίνει σωστά κατανοητός,  προσφέρει μόνο προστασία. Είναι εκείνοι που δεν έχουν ακόμα αλλάξει το νου τους που έφεραν σε αυτόν την ιδέα «της κόλασης με το πυρ το εξώτερον». Σε διαβεβαιώνω ότι θα δώσω μαρτυρία για όποιον με αφήσει, και στον βαθμό που θα το επιτρέψει. Οι μαρτυρίες σου αποδεικνύουν την πίστη σου, κι έτσι την ισχυροποιούν. Εκείνοι που είναι μάρτυρες για μένα, εκφράζουν μέσω των θαυμάτων τους, ότι έχουν εγκαταλείψει την πίστη στην στέρηση για χάρη της αφθονίας που έχουν μάθει ότι τους ανήκει.

V. Η Ολότητα και το Πνεύμα

1. Το θαύμα μοιάζει πολύ με το σώμα στο ότι και τα δύο είναι βοηθήματα εκμάθησης για την διευκόλυνση μιας κατάστασης στην οποία θα καταστούν μη αναγκαία. Όταν φτάσουμε στην αρχική κατάσταση του πνεύματος της απευθείας επικοινωνίας, ούτε το σώμα ούτε το θαύμα θα υπηρετούν κάποιο σκοπό. Όμως, όσο πιστεύεις ότι βρίσκεσαι σε ένα σώμα, μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα στα  κανάλια έκφρασης που είναι χωρίς αγάπη ή  σε αυτά που είναι θαυματουργά. Μπορείς να φτιάξεις ένα άδειο κέλυφος, αλλά  έτσι δεν μπορείς να εκφράσεις απολύτως τίποτα. Μπορείς να περιμένεις, να καθυστερήσεις, να παραλύσεις τον εαυτό σου, ή να μειώσεις την δημιουργικότητά σου σχεδόν στο τίποτα. Αλλά δεν μπορείς να την καταργήσεις. Μπορείς να καταστρέψεις το μέσον επικοινωνίας, αλλά όχι το δυναμικό σου. Δεν δημιούργησες εσύ τον εαυτό σου.

2. Η βασική απόφαση του νου που είναι προσανατολισμένος στα θαύματα  είναι να μην περιμένει στον χρόνο περισσότερο από ότι είναι απαραίτητο. Ο χρόνος μπορεί να αναλώνει όπως και να αναλώνεται. Ο εργάτης των θαυμάτων, λοιπόν, δέχεται με χαρά τον παράγοντα που ελέγχει τον χρόνο. Αναγνωρίζει ότι κάθε χρονική κατάρρευση φέρνει τους πάντες πιο κοντά στην τελική απελευθέρωση από τον χρόνο, στην οποία ο Υιός και ο Πατέρας είναι ένα. Η ισότητα δεν υπονοεί ισότητα στο τώρα. Όταν όλοι αναγνωρίσουν ότι έχουν τα πάντα, οι ατομικές συνεισφορές στην Υιότητα δεν θα είναι πια απαραίτητες.

3. Όταν έχει ολοκληρωθεί η Επανόρθωση, όλα τα ταλέντα θα είναι μοιρασμένα σε όλους τους Υιούς του Θεού. Ο Θεός δεν μεροληπτεί. Όλα Του τα τέκνα έχουν την ολοκληρωτική Αγάπη Του, και όλα Του τα δώρα δίνονται ελεύθερα, εξίσου σε όλους. Το «Εκτός κι αν γίνετε σαν τα μικρά παιδιά» σημαίνει ότι αν δεν αναγνωρίσεις πλήρως ότι βασίζεσαι ολοκληρωτικά στον Θεό, δεν θα μπορέσεις να γνωρίσεις την πραγματική δύναμη του Υιού στην αληθινή σχέση του με τον Πατέρα. Η μοναδικότητα των Υιών του Θεού δεν προέρχεται από εξαίρεση και αποκλεισμό αλλά από συμμετοχή όλων. Όλοι μου οι αδελφοί είναι μοναδικοί. Αν πιστεύουν ότι στερούνται κάτι, η αντίληψή τους διαστρεβλώνεται. Όταν συμβαίνει αυτό  βλάπτονται οι σχέσεις ολόκληρης της  οικογένειας  του Θεού, ή της Υιότητας

4. Στο τέλος, κάθε μέλος της οικογένειας του Θεού πρέπει να επιστρέψει. Το θαύμα καλεί όλους να επιστρέψουν διότι τους ευλογεί και τους τιμά, ακόμα κι αν κάποιος είναι απών πνευματικά. Το «Ο Θεός δεν εμπαίζεται» δεν είναι προειδοποίηση αλλά καθησυχασμός. Ο Θεός θα μπορούσε να εμπαιχθεί αν κάποια από τις δημιουργίες Του στερείτο αγιότητας. Η δημιουργία είναι ολοκληρωμένη, και το χαρακτηριστικό της ολότητας είναι η αγιότητα. Τα θαύματα είναι επιβεβαιώσεις της σχέσης Υιού προς Πατέρα, η οποία είναι μια κατάσταση πληρότητας και αφθονίας.

5. Ό,τι είναι αληθινό  είναι αιώνιο, και δεν μπορεί να αλλάξει ή να υποστεί αλλαγές. Το πνεύμα είναι, λοιπόν, αναλλοίωτο διότι είναι ήδη τέλειο, αλλά ο νους μπορεί να επιλέξει τι θέλει να υπηρετήσει. Ο μόνος περιορισμός που έχει στην επιλογή του είναι ότι δεν μπορεί να υπηρετεί δύο αφέντες. Αν επιλέξει να κάνει κάτι τέτοιο,  ο νους μπορεί να γίνει το μέσο με το οποίο το πνεύμα δημιουργεί παράλληλα με τη δική του δημιουργία. Αν δεν επιλέξει ελεύθερα να κάνει κάτι τέτοιο, διασφαλίζει μεν το δημιουργικό του δυναμικό, αλλά θέτει τον εαυτό του κάτω από τυραννικό έλεγχο παρά κάτω από την μία Αρχή. Το αποτέλεσμα είναι να αιχμαλωτίζει, διότι τέτοιες είναι οι προσταγές των τυράννων. Το να αλλάξεις το νου σου σημαίνει να τον θέσεις στην διάθεση της αληθινής Αρχής.

6. Το θαύμα είναι ένα σημάδι ότι ο νους έχει επιλέξει να οδηγηθεί από μένα στην υπηρεσία του Χριστού. Η αφθονία του Χριστού είναι το φυσικό αποτέλεσμα της επιλογής να Τον ακολουθήσεις. Όλες οι ρηχές ρίζες πρέπει να ξεριζωθούν, διότι δεν είναι αρκετά βαθιές για να σε στηρίξουν. Η ψευδαίσθηση ότι οι ρηχές ρίζες μπορεί να βαθύνουν, κι έτσι να μπορούν να σε κρατήσουν, είναι μία από τις διαστρεβλώσεις  στην οποία στηρίζεται το αντίστροφο του Χρυσού Κανόνα. Καθώς αυτές οι ψευδείς βάσεις καταργούνται, η ισορροπία φαίνεται πως χάνεται προσωρινά. Εν τούτοις, τίποτα δεν είναι πιο ασταθές από έναν αντεστραμμένο  προσανατολισμό. Ούτε μπορεί κάτι που τον κρατά αντεστραμμένο  να συντελέσει σε αυξημένη σταθερότητα.

VI. Η Ψευδαίσθηση των Αναγκών

1. Εσύ που θέλεις την γαλήνη μπορείς να την βρεις μόνο με την απόλυτη συγχώρεση. Κανένας δεν μπορεί να μάθει τίποτα εκτός κι αν θέλει να το μάθει και πιστεύει ότι το χρειάζεται κατά κάποιο τρόπο. Αν και η έλλειψη δεν υπάρχει στην δημιουργία του Θεού, είναι πασιφανής σε αυτό που έχεις φτιάξει εσύ. Μάλιστα, αυτή είναι και η κύρια διαφορά ανάμεσά τους. Η έλλειψη υπονοεί ότι επιθυμείς να βρισκόσουν σε μια καλύτερη κατάσταση διαφορετική από ότι είσαι τώρα. Μέχρι τον «διαχωρισμό», που είναι και η σημασία της «πτώσης», τίποτα δεν βρισκόταν σε έλλειψη. Δεν υπήρχαν καθόλου ανάγκες. Οι ανάγκες προκύπτουν μόνο όταν υποβάλεις τον εαυτό σου σε στέρηση. Ενεργείς σύμφωνα με μια συγκεκριμένη σειρά αναγκών την οποία εσύ έχεις καταρτίσει. Αυτό, με την σειρά του εξαρτάται από το τι αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι.

2. Η αίσθηση διαχωρισμού από τον Θεό είναι η μόνη έλλειψη που πραγματικά χρειάζεσαι να διορθώσεις. Αυτή η αίσθηση του διαχωρισμού ποτέ δεν θα είχε προκύψει αν εσύ δεν είχες διαστρεβλώσει την αντίληψή σου για την αλήθεια, αντιλαμβανόμενος έτσι τον εαυτό σου ως  ελλιπή. Η ιδέα της ιεράρχησης αναγκών προέκυψε διότι, έχοντας κάνει αυτό το θεμελιώδες σφάλμα, είχες ήδη θρυμματίσει τον εαυτό σου σε επίπεδα με διαφορετικές ανάγκες. Καθώς ενοποιείσαι γίνεσαι ένα, και οι ανάγκες σου γίνονται κατά τον ίδιο τρόπο ένα. Οι ενοποιημένες ανάγκες οδηγούν σε ενοποιημένη δράση, διότι αυτό προκαλεί έλλειψη  σύγκρουσης.

3. Η ιδέα της ιεράρχησης αναγκών, η οποία είναι επακόλουθο του αρχικού σφάλματος ότι κάποιος μπορεί να είναι διαχωρισμένος από τον Θεό, χρειάζεται διόρθωση στο δικό της επίπεδο πριν το σφάλμα της αντίληψης επιπέδων διορθωθεί ολοκληρωτικά. Δεν μπορείς να συμπεριφέρεσαι αποτελεσματικά ενόσω λειτουργείς σε διαφορετικά επίπεδα. Όμως, όσο το κάνεις αυτό, η διόρθωση πρέπει να εφαρμοστεί κάθετα από κάτω προς τα πάνω. Αυτό επειδή νομίζεις ότι ζεις στον χώρο, όπου ιδέες όπως «πάνω» και «κάτω» έχουν νόημα. Τελικά ο χώρος είναι εξίσου χωρίς νόημα όπως ο χρόνος. Και τα δύο είναι απλές πεποιθήσεις.

4. Ο πραγματικός σκοπός αυτού του κόσμου είναι να τον χρησιμοποιήσεις για να διορθώσεις την απιστία σου. Ποτέ δεν θα μπορείς να ελέγξεις τις επιδράσεις του φόβου εσύ ο ίδιος, διότι εσύ είσαι αυτός που έφτιαξε τον φόβο και πιστεύεις σε αυτό που έφτιαξες. Στην συμπεριφορά, αν και όχι κατ’ ουσία  μοιάζεις με τον Δημιουργό σου, ο Οποίος έχει απόλυτη πίστη στις δημιουργίες Του διότι Αυτός τις δημιούργησε. Η πίστη παράγει την αποδοχή της ύπαρξης. Αυτός είναι ο λόγος που μπορείς να πιστεύεις αυτό που κανένας άλλος δεν πιστεύει ότι είναι αληθινό. Είναι αληθινό για σένα επειδή εσύ το έφτιαξες.

5. Όλες οι πλευρές του φόβου είναι αναληθείς διότι δεν υπάρχουν σε δημιουργικό επίπεδο, άρα δεν υπάρχουν καθόλου. Ο βαθμός στον οποίο  είσαι πρόθυμος να υποβάλλεις  τις πεποιθήσεις σου σε αυτή την δοκιμασία, σε αυτό τον βαθμό οι αντιλήψεις σου θα διορθώνονται. Ξεκαθαρίζοντας το ψεύτικο από το αληθινό, το θαύμα έχει αυτή την πορεία:

Η τέλεια αγάπη αποβάλλει τον φόβο.
Αν ο φόβος υπάρχει,
Τότε δεν υπάρχει τέλεια αγάπη.

Αλλά:

Μόνο η τέλεια αγάπη υπάρχει.
Αν υπάρχει φόβος,
Προξενεί μια κατάσταση που δεν υπάρχει.

Πίστεψέ το αυτό και θα είσαι ελεύθερος. Μόνο ο Θεός μπορεί να στηρίξει αυτή την λύση, και αυτή η πίστη είναι το δώρο Του.

VII. Διαστρεβλώσεις της Παρόρμησης για Θαύματα

1. Οι διαστρεβλωμένες αντιλήψεις σου κατασκευάζουν ένα πυκνό κάλυμμα πάνω από την παρόρμηση για  θαύματα, κάνοντας έτσι δύσκολο  να φτάσουν στην επίγνωσή σου. Η σύγχυση των παρορμήσεων για θαύματα με τις σωματικές  παρορμήσεις  είναι μια σημαντική διαστρέβλωση της αντίληψης. Οι σωματικές παρορμήσεις είναι παρορμήσεις θαυμάτων σε λάθος κατεύθυνση. Όλη η αληθινή ευχαρίστηση έρχεται από το να πράττεις το Θέλημα του Θεού. Και αυτό διότι το να μην το πράττεις είναι άρνηση του Εαυτού. Η άρνηση του Εαυτού καταλήγει στις ψευδαισθήσεις, ενώ η διόρθωση του σφάλματος φέρνει την απελευθέρωση από αυτές. Μην έχεις αυταπάτες και πιστεύεις ότι μπορείς να σχετιστείς με ειρήνη με τον Θεό και τους αδελφούς σου χρησιμοποιώντας οτιδήποτε που να προέρχεται απέξω.

2. Παιδί του Θεού, δημιουργήθηκες για να δημιουργείς το καλό, το ωραίο και το άγιο. Μην το ξεχνάς αυτό. Η Αγάπη του Θεού, για λίγο ακόμα, πρέπει να εκφράζεται μέσα από ένα σώμα προς ένα άλλο, διότι η όραση είναι ακόμα τόσο θολή. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις το σώμα σου με τον καλύτερο τρόπο για να σε βοηθήσει να διευρύνεις την αντίληψή σου έτσι ώστε να μπορέσεις να πετύχεις την πραγματική όραση, για την οποία τα μάτια του σώματος δεν είναι ικανά. Η μόνη αληθινή χρησιμότητα του σώματος είναι να μάθεις  να κάνεις  αυτό.

3. Οι φαντασιώσεις είναι μια παραμορφωμένη μορφή όρασης. Οι φαντασιώσεις κάθε είδους είναι διαστρεβλώσεις, διότι πάντα επιχειρούν την στροφή της αντίληψης προς το μη πραγματικό. Οι πράξεις που προκύπτουν από τις διαστρεβλώσεις είναι κυριολεκτικά οι αντιδράσεις εκείνων που δεν γνωρίζουν τι κάνουν. Η φαντασίωση είναι μια προσπάθεια να ελέγξεις την πραγματικότητα σύμφωνα με ψευδείς ανάγκες. Όταν διαστρεβλώνεις την πραγματικότητα με οποιοδήποτε τρόπο, αντιλαμβάνεσαι καταστροφικά. Οι φαντασιώσεις είναι ένα μέσον για να κάνεις ψευδείς συσχετισμούς και να προσπαθείς να αποκομίζεις ευχαρίστηση από αυτές. Αλλά παρόλο που μπορείς να αντιλαμβάνεσαι ψευδείς συσχετισμούς, ποτέ δεν θα μπορέσεις να τους κάνεις πραγματικούς, παρά μόνο για τον εαυτό σου. Πιστεύεις σε ό,τι φτιάχνεις. Αν προσφέρεις θαύματα, θα είσαι εξίσου δυνατός στην πίστη σου σ’ αυτά. Η δύναμη της βεβαιότητας σου θα στηρίζει τότε και την πίστη του αποδέκτη των θαυμάτων. Οι φαντασιώσεις γίνονται ολότελα αχρείαστες μόλις η απόλυτα ικανοποιητική φύση της πραγματικότητας γίνει προφανής και στον δότη και στον αποδέκτη. Η πραγματικότητα «χάνεται» μέσω του σφετερισμού εξουσίας, ο οποίος προκαλεί τυραννία. Όσο παραμένει έστω και ένας «σκλάβος» πάνω στην γη, η απελευθέρωσή σου δεν είναι ολοκληρωμένη. Η πλήρης αποκατάσταση της Υιότητας είναι ο μόνος στόχος του θαυματουργού νου.

4. Αυτά είναι μαθήματα για την εκπαίδευση του νου. Κάθε μάθηση απαιτεί  συγκέντρωση της προσοχής και μελέτη. Μερικά από τα μεταγενέστερα μέρη αυτών των μαθημάτων βασίζονται πάρα πολύ σε αυτά τα πρώτα, γι αυτό η προσεκτική μελέτη τους είναι απαραίτητη. Επίσης θα τα χρειαστείς για προετοιμασία. Χωρίς αυτή, μπορεί να φοβηθείς πολύ ό, τι ακολουθεί και να μην το χρησιμοποιήσεις εποικοδομητικά . Εν τούτοις, καθώς μελετάς αυτά τα πρώτα εδάφια, θα αρχίσεις να βλέπεις μερικές από τις σημασίες που θα ενισχυθούν αργότερα.

5. Μια σταθερή βάση είναι απαραίτητη εξαιτίας την σύγχυσης ανάμεσα στον φόβο και στο δέος, στην οποία έχω ήδη αναφερθεί, και η οποία εμφανίζεται συχνά. Έχω πει ότι το δέος δεν αρμόζει  στους Υιούς του Θεού, διότι δεν θα πρέπει να νοιώθεις δέος στην παρουσία ίσων σου. Όμως, έχω ήδη τονίσει ότι το δέος είναι πρέπον στην Παρουσία του Δημιουργού σου. Διευκρίνισα προσεκτικά τον δικό μου ρόλο στην Επανόρθωση δίχως να τον υπερτιμήσω ή να τον υποτιμήσω. Επίσης προσπαθώ να κάνω το ίδιο και με τον δικό σου. Έχω τονίσει ότι το δέος δεν είναι η κατάλληλη αντίδραση προς εμένα εξαιτίας της ενυπάρχουσας ισότητάς μας. Κάποια από τα μεταγενέστερα βήματα σε αυτά τα μαθήματα, όμως, περιλαμβάνουν μια πιο άμεση προσέγγιση του  Ίδιου του Θεού. Δεν θα ήταν συνετό να αρχίσουμε με αυτά τα βήματα δίχως προσεκτική προετοιμασία, γιατί θα υπήρχε σύγχυση του δέους με τον φόβο, και η εμπειρία θα ήταν περισσότερο τραυματική παρά ευεργετική. Η θεραπεία στο τέλος είναι από τον Θεό. Τα μέσα γις ’αυτήν σου εξηγούνται προσεκτικά. Η αποκάλυψη μπορεί κατά διαστήματα να σου αποκαλύπτει το τέλος αλλά για να φτάσεις σ’ αυτό, τα μέσα είναι αναγκαία.